Βιβλιοάποψη: "Η μαγείρισσα του Κασταμάρ"

---Δημοσίευση: 12/05/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Σε μια εποχή όπου η κοινωνική τάξη καθορίζεται από το φαγητό που σερβίρεται στο τραπέζι, μια μαγείρισσα θα τολμήσει να υψώσει το ανάστημά της και να αλλάξει τη μοίρα της...
Η Κλάρα, μια μορφωμένη κοπέλα από ευκατάστατη οικογένεια, χάνει τα πάντα όταν ο πατέρας της σκοτώνεται στον ισπανικό Πόλεμο της Διαδοχής. Χάρη στις μαγειρικές ικανότητές της, πηγαίνει να εργαστεί στο αρχοντικό του δούκα του Κασταμάρ ως βοηθός κουζίνας, υπό την επίβλεψη της δόνια Ούρσουλα, της οικονόμου. Ο κύριος του αρχοντικού, ο δον Ντιέγο, ζει απομονωμένος από την Αυλή και τις ίντριγκές της αφότου έχασε τη σύζυγό του σ’ ένα ατύχημα με άλογο. Η άφιξη της Κλάρα θα ταρακουνήσει τον γεμάτο θλίψη κόσμο του δούκα. Αφού κερδίζει τη συμπάθεια των υπηρετών, χρίζεται αρχιμαγείρισσα και τραβάει την προσοχή του δούκα. Η επιφανειακή ηρεμία, όμως, που επικρατεί στο Κασταμάρ είναι απλώς το προοίμιο της καταιγίδας: ο ανταγωνισμός ανάμεσα στη δόνια Ούρσουλα και στον αρχιοικονόμο, τον δον Μελκιάδες, οι πλεκτάνες, τα παράνομα πάθη και οι έρωτες, ο φθόνος, τα μυστικά συνθέτουν ένα εκρηκτικό ιστορικό μυθιστόρημα, με φόντο την Ισπανία του 18ου αιώνα, που διαβάζεται απνευστί. Το βιβλίο έχει μεταφερθεί σε σειρά παραγωγής Netflix. Πρωταγωνιστούν: Roberto Enriquez, ο Hugo Silva και η Michelle Jenner.


Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Η αλήθεια είναι ότι με τράβηξε το εξώφυλλο. Κατά δεύτερον, η περιέργειά μου νίκησε, σκεπτόμενη ‘τι το ιδιαίτερο μπορεί να έχει μια μαγείρισσα, που να γράφονται εννιακόσιες σελίδες και πλέον προς τιμήν της;.

Από τις πρώτες κιόλας σελίδες δεν ξανασκέφτηκα τίποτα! Με συνεπήραν τα ζεστά ψωμάκια, οι ίντριγκες και τα πάθη σε έναν κόσμο τόσο ευγενών όσο και πληβείων. Αν και ο πόλεμος των τάξεων είναι σαφής, κάτι αδιανόητο στην εποχή μας, οφείλω να ομολογήσω ότι η εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία (περίπου στα 1710-1722) είναι πιο ξεκάθαρη, καθώς σήμερα τα παιχνίδια εξουσίας γίνονται με πλαγίους τρόπους και μάλιστα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι η εξουσία ανήκει στον λαό.

Αλλά... ας πάμε στο βιβλίο, σημειώνοντας ότι ο Φίλιππος ο Ε' του οίκου των Βουρβώνων βασίλεψε στην Ισπανία από το 1700 έως τον θάνατό του, το 1746. Ο δον Ντιέγκο, δεινός ξιφομάχος και πιστός υπηρέτης του στέμματος, αποσύρεται στο κτήμα των Κασταμάρ μετά τον άδοξο θάνατο της γυναίκας του, Δόνιας Άλμπα. Ο αδερφός του, Γκαμπριέλ και ο στενός του φίλος Φρανσίσκο, καθώς και η μητέρα του, Δόνια Μερσέντες, είναι οι πιο κοντινοί του άνθρωποι.

Αμέσως μετά, η επικεφαλής οικονόμος του υπηρετικού προσωπικού, Δόνια Ούρσουλα, που παρακάμπτει ακόμα και την εξουσία του αρχι-οικονόμου δον Μελκιάδες, έχει την τιμή να αναφέρει κατευθείαν στον Δούκα οτιδήποτε συμβαίνει στα κεκτημένα του αρχοντικού. Πρόκειται για μια γυναίκα σκληρή και άκαμπτη τις περισσότερες φορές. Τραβά την προσοχή του αναγνώστη, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι κακιά κι ότι η στάση της δείχνει επιφυλακτικότητα και δυσπιστία, λόγω των δεινών που έχει περάσει στη ζωή της. Είναι μια γυναίκα που ξέρει να κρατά τις ισορροπίες και να υπηρετεί πιστά τον Δούκα. Επίσης έχει μια δική της αίσθηση της δικαιοσύνης (όταν δεν παρασύρεται από τον θυμό της) κι αυτό την κάνει έστω και λίγο συμπαθή.

Η Κλάρα πηγαίνει να δουλέψει στη κουζίνα του Δούκα από ανάγκη. Η αγωγή και οι τρόποι της την κάνουν από την αρχή να ξεχωρίζει. Αν δεν είχε αυτή τη φοβία για τους ανοιχτούς χώρους, θα άγγιζε την τελειότητα. Δεν είναι μόνο νέα κι όμορφη αλλά και γεμάτη καλοσύνη, λες και ο διεφθαρμένος κόσμος δεν πρόλαβε να αγγίξει την αθωότητά της...

Θα μπορούσα να πω πολλά για την Κλάρα. Όπως ότι από την αρχή έγινε ο αγαπημένος μου χαρακτήρας, ότι ανησυχούσα συνεχώς για εκείνη κι ότι ένιωθα δυσφορία κι απέχθεια για τις συχνές επιπλήξεις της οικονόμου απέναντί της. Θα μπορούσα να πω ότι η θέση της στην κουζίνα γέμισε το αρχοντικό με μυρωδιές και εδέσματα, αντάξια ενός βασιλικού μάγειρα κι όχι μιας απλής κοπέλας. Φτάνεις σε σημείο να νιώθεις ένα τσίμπημα ζήλιας, τόσο για τους τρόπους όσο και για το ήθος της μαγείρισσας.

Όσοι είστε υπέρμαχοι της καλής κουζίνας ετοιμαστείτε να απολαύσετε μια γαστρονομική πανδαισία, καθώς η αγάπη με την οποία η Κλάρα ετοιμάζει όλα τα γεύματα είναι ασύλληπτη! Πέρα από τα δρώμενα της κουζίνας, με τα συνεχή πήγαινε-έλα, που εγώ τα είδα μπροστά μου σαν θεατρικό δρώμενο, υπάρχει και η σκοτεινή όψη των συνεχών παιχνιδιών κυριαρχίας μεταξύ των ευγενών. Η θέση των γυναικών σε αυτά τα παιχνίδια κάθε άλλο παρά αμέτοχη είναι, αρκεί να διαθέτουν έναν τίτλο ευγενείας, αλλιώς οι περισσότεροι τις παραμερίζουν και τους φέρονται σαν να είναι ένα τίποτα! Οι γυναίκες-ευγενείς πρέπει να φαίνονται (κι όχι απαραίτητα να είναι) άμεμπτες, ό,τι κι αν κάνουν στη ζωή τους, αλλιώς η παραμικρή νύξη γύρω από το όνομά τους για κάτι που μπορεί να θεωρηθεί σκανδαλώδες για τα δεδομένα της εποχής, σίγουρα θα τις κάνει να πέσουν σε δυσμένεια και να απομονωθούν από αυτούς, που κάποτε ήταν φίλοι. Μια τέτοια σκανδαλώδης απόφαση παίρνει ο πατέρας του Δούκα, φέρνοντας ένα παιδί από την Αφρική στο σπίτι του και μάλιστα, του δίνει και το όνομά του.

Μπορεί κάποιος που έχει γεννηθεί τον 21ο αιώνα να μην καταλαβαίνει αυτά τα πράγματα, γιατί πλέον έχουν εξομαλυνθεί, αλλά ακόμα και στις μέρες μας, υπάρχει κατά τόπους ο κοινωνικός ρατσισμός, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για κλειστές κοινωνίες. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν, να καταλάβουμε γιατί με συνεπήρε αυτό το μυθιστόρημα. Κυριαρχούσε μια αίσθηση από Επικίνδυνες σχέσεις, ταινίας πολύ αγαπημένης -την είχα στο μυαλό μου καθ'όλη την ανάγνωση και πράγματι στο τέλος, ο συγγραφέας αναφέρει ότι η εν λόγω ταινία επηρέασε τα γραφόμενά του.

Επιπλέον, η περιγραφή των χαρακτήρων είναι τόσο ζωντανή που με κάνει να θέλω να αναφέρω τους περισσότερους, καθώς ακόμα και οι δευτεραγωνιστές παίζουν κύριο λόγο αρκετές φορές. Ένα απλό παράδειγμα, είναι η συμπεριφορά ενός απλού αμαξά: μπορεί να υπάρξει συμπονετικός, τυπικός, αγροίκος, έως κι αδιάφορος -και όμως, αυτό μπορεί να παίξει ρόλο καθοριστικό στην εξέλιξη της υπόθεσης!

Μα πριν κλείσω με αυτά τα λόγια για ένα πραγματικά εκπληκτικό βιβλίο, δεν μπορώ να μην αναφέρω το αντίπαλο δέος, τον Δον Ενρίκε. Ευγενής, άψογος, χωρίς παρελθόν, χωρίς τίποτα μεμπτό στο βιογραφικό του, είναι ωστόσο η προσωποποίηση της διαπλοκής. Γιατί έχει εμμονή με το Κασταμάρ; Γιατί συνοδεύει και βοηθά με ευχαρίστηση τη Δόνια Μερσέντες; Τι έχει να κερδίσει από τον Δούκα;

Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να βρω ελαφρυντικά στην συμπεριφορά του, αλλά τόσο για εκείνον όσο και για έναν από τους υποτακτικούς του, δεν μπόρεσα να βρω τίποτα απολύτως. Γεγονός είναι ότι ξενύχτησα με ευχαρίστηση, μετά από καιρό, γιατί από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσα να σταματήσω αυτό το υπέροχο ταξίδι! Ύστερα, όπως κάνω τις περισσότερες φορές, ήθελα να ψάξω αυτό το κάτι παραπάνω για το βιβλίο και προς έκπληξή μου, διαπίστωσα ότι κυκλοφορεί σε σειρά. Ευτυχώς που δεν έπεσε στην αντίληψή μου νωρίτερα, γιατί αν είχα δει κάτι, σίγουρα θα μου χάλαγε ένα μέρος της μαγείας του βιβλίου...

Φράσεις που κράτησα:
1. Αν χρησιμεύουν σε κάτι τα βάσανα, είναι ότι μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις κάθε πρόβλημα όταν έρθει η ώρα του.
2. Κανείς δεν μπορεί να είναι θυμωμένος με τον Θεό για όλη του τη ζωή.
3. Τα μελλοντικά γεγονότα είναι παραισθήσεις (...) είναι ανοησία να μας επηρεάζουν (...)
4. Η ζωή δεν έχει καμιά σταθερότητα.


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Fernando J. Munez
Μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου
Σελίδες: 968
Ημερ. έκδοσης: 25/05/2022
ISBN: 978-960-653-667-0


Βιογραφικό του συγγραφέα:
O Fernando J. Munez είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης και Κινηματογράφο στο Διεθνές Εργαστήριο του Rockport College στο Μέιν των ΗΠΑ. Ξεκίνησε την καριέρα του στη διαφήμιση. Από το 2002 έχει δημοσιεύσει πάνω από πενήντα τίτλους παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας. To 2005 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Fenix Imagine και δημιούργησε την πρώτη του ταινία με τίτλο "The Norns".
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr