---Δημοσίευση: 20/02/2025---
Η Μαρία Παναγοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Το πραγματικό της επίθετο είναι Παναγοηλιοπούλου, αλλά σε ηλικία 19 ετών, όταν ξεκίνησε να εργάζεται ως ρεπόρτερ στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, αναγκάστηκε να το περικόψει αφού ήταν γλωσσοδέτης για τους παραγωγούς των εκπομπών. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει εργαστεί στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, σε περιοδικά και εφημερίδες, αλλά και στον χώρο των δημοσίων σχέσεων και της επικοινωνίας. Πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα πρόγραμμα Εφαρμοσμένης Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τώρα φοιτά στο πρόγραμμα Θετικής Ψυχολογίας.
Κυρίες και κύριοι... η Μαρία Παναγοπούλου ανακρίνεται από τη Λιάνα και τη Μάγδα!!!
Μ.Π.: «Η χήρα της λίμνης Μπλεντ» είναι η Ναυσικά, μια νέα γυναίκα με λαμπρές σπουδές και με μια πολλά υποσχόμενη καριέρα μπροστά της. Δεν ονειρεύεται να κάνει οικογένεια μέχρι που ερωτεύεται έναν πολύ φιλόδοξο άντρα και για χάρη του εγκαταλείπει τη δουλειά της για να αφοσιωθεί στην ανατροφή των δύο παιδιών τους. Σύντομα επιτρέπει στη ρουτίνα να καταπιεί τα όνειρά της, αρχίζει να συμβιβάζεται με τις επιλογές του συζύγου της και να κλείνει τα μάτια σε πράγματα που την κάνουν να ντρέπεται, απολαμβάνοντας παράλληλα το υψηλό βιοτικό επίπεδο που της εξασφαλίζει εκείνος. Όταν ξαφνικά ο σύζυγός της αυτοκτονεί, χάνει τα πάντα μέσα σε μια στιγμή και έρχεται αντιμέτωπη με το κόστος των συμβιβασμών της. Για την αστυνομία, ο θάνατός του αποτελεί μια κλασική περίπτωση αυτοχειρίας, όμως η Ναυσικά γνωρίζει πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Ο άντρας της αφήνει πίσω του ανεξήγητα μεγάλα χρέη και ένα ιδιόχειρο σημείωμα το οποίο είναι γεμάτο από ψέματα και ανακρίβειες, σαν να προσπαθεί να της στείλει μετά θάνατο κάποιο μήνυμα. Στην προσπάθειά της να το αποκρυπτογραφήσει και να μάθει την αλήθεια, φτάνει μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά της στη λίμνη Μπλεντ της Σλοβενίας. Έναν τόπο που μοιάζει βγαλμένος από παραμύθι, όμως εκεί την περιμένει ένας εφιάλτης πέρα από κάθε φαντασία.
Πώς προέκυψε η συγγραφή του οικείου βιβλίου;
Μ.Π.: Λαμβάνω αρκετές αληθινές ιστορίες από ανθρώπους που επιθυμούν να μου τις εμπιστευτούν για να γίνουν βιβλίο αλλά τη συγκεκριμένη ιστορία τη διεκδίκησα με πάθος. Έφτασε σε μένα μέσω της κόρης της Ναυσικάς, που στο βιβλίο είναι το 11χρονο παιδί, που βρίσκει τον πατέρα του κρεμασμένο μέσα στο μπάνιο του σπιτιού τους. Η γνωριμία μας έγινε λίγο ανορθόδοξα, όταν μου έγραψε ένα πολύ επιθετικό μήνυμα στο messenger, διαφωνώντας με μία ανάρτηση που είχα κάνει για τον ιδεοψυχαναγκασμό που έχω να ισιώνω τα πάντα, από τους πίνακες στους τοίχους μέχρι τα χαλάκια έξω από τις πόρτες. Ακολούθησε συχνή ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ μας, μέχρι που κάποια στιγμή ήρθαμε κοντά και μού άνοιξε την καρδιά της. Γοητεύτηκα από τη συγκλονιστική ιστορία της ζωής της, ένιωσα μια ακατανίκητη επιθυμία να την κάνω βιβλίο και είμαι ευτυχής που το κατάφερα.
Η Ναυσικά κατά τη διάρκεια του γάμου της εθελοτυφλεί και συγχωρεί. Μετά το θάνατο του συζύγου της, αντικρίζει μια αλήθεια που δεν είχε φανταστεί. Ποια συναισθήματα βιώσατε εσείς η ίδια ως δημιουργός, κατά τη δόμηση του χαρακτήρα της Ναυσικάς;
Μ.Π.: Οι κεντρικοί ήρωες των βιβλίων μου είναι πάντα υπαρκτά πρόσωπα και η δόμηση των χαρακτήρων τους αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για εμένα. Οφείλω να σεβαστώ τις προσωπικότητές τους, αλλά παράλληλα θέλω να τους προσεγγίζω μέσα από τη δική μου οπτική. Για τη Ναυσικά, χρειάστηκε να προσπαθήσω πολύ προκειμένου να κατανοήσω τους συμβιβασμούς που έκανε κατά τη διάρκεια του γάμου της. Συχνά διαφώνησα μαζί της, κάποιες φορές αγανάκτησα, αλλά μετά τον θάνατο του συζύγου της ένιωσα την ανάγκη να την πάρω αγκαλιά. Δεν είναι εύκολο να ανακαλύπτεις πως ήσουν παντρεμένη με έναν «άγνωστο», με έναν άντρα που είχε διπλή προσωπικότητα και όχι μόνο...
Μ.Π.: Πράγματι, υπάρχουν δύο χήρες της λίμνης Μπλεντ που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο μου. Η μία είναι η ηρωίδα μου, που βρέθηκε εκεί στη σύγχρονη εποχή και η άλλη είναι μια γυναίκα που έζησε στις αρχές του 16ου αιώνα και με τα χρόνια η ιστορία της πήρε τη διάσταση ενός τοπικού θρύλου της Σλοβενίας. Η ζωή της Ναυσικάς μοιάζει σαν να αντιγράφει τη ζωή εκείνης της χήρας, με έναν τρόπο μυστηριώδη, σχεδόν μεταφυσικό. Στη συλλογή και την παρουσίαση των ιστορικών στοιχείων αντιμετώπισα κάποιες δυσκολίες, αφού ήθελα να εμβαθύνω στον Σλοβενικό θρύλο και να μη μείνω μόνο στα όσα αναφέρουν οι τουριστικοί οδηγοί για αυτόν.
.jpg)
Μ.Π.: Είναι γλυκόπικρο το συναίσθημα. Από τη μια, πρόκειται για ένα από τα πιο ειδυλλιακά μέρη του πλανήτη, όπως φαίνεται και στο εξώφυλλο, και προσωπικά μού χάρισε ένα πολύ δυνατό βιβλίο. Από την άλλη, συνδέεται με ένα από τα μεγαλύτερα και πιο επώδυνα ανεκπλήρωτα όνειρά μου, αφού είχαμε προγραμματίσει με τον σύζυγό μου να ταξιδέψουμε εκεί τον Μάρτιο του 2024, λίγο προτού κυκλοφορήσει «Η χήρα της λίμνης Μπλεντ», όμως σοβαρά προβλήματα υγείας δεν μας το επέτρεψαν. Το γεγονός ότι εκείνος έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο, συνεπώς δεν θα καταφέρουμε ποτέ να βρεθούμε μαζί στη λίμνη Μπλεντ, θα αποτελεί για πάντα ένα μεγάλο αγκάθι στην καρδιά μου.
Θα θέλατε να δώσετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες του site μας; Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας, ευχόμαστε ό,τι καλύτερο από καρδιάς.
Μ.Π.: Εγώ σας ευχαριστώ για την πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα μας. Θα ήθελα να μοιραστώ με τους αναγνώστες σας ένα μήνυμα όπως το αποτυπώνω και μέσα στο βιβλίο μου: «Ανόητοι που είμαστε οι άνθρωποι! Αναβάλουμε μικρές ή μεγάλες επιθυμίες, κρατάμε μούτρα σε αυτούς που αγαπάμε, αφήνουμε τον χρόνο να κυλάει, ενώ γνωρίζουμε από τη μέρα που γεννιόμαστε πως δεν είναι απέραντος».
---Οι φωτογραφίες του άρθρου ανήκουν στο αρχείο του συγγραφέως και δόθηκαν κατά αποκλειστικότητα στα Βιβλιοσημεία.---
(©Λιάνα Τζιμογιάννη, Μάγδα Μπάσιου για τα Βιβλιοσημεία)
