---Δημοσίευση: 14/02/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Υπάρχουν ταξίδια που ξεκινούν με μια βαλίτσα στο χέρι. Άλλα, έπειτα από έναν χωρισμό. Κάποια, όταν μια δουλειά σε αναγκάζει να φύγεις χωρίς να αφήσεις τίποτα πίσω σου... Υπάρχουν ορισμένα που έμειναν χαραγμένα στην ψυχή μας επειδή μας πόνεσαν, επειδή μας ανάγκασαν να πληγώσουμε κι εμείς ανθρώπους που πιθανόν να αγαπούσαμε.
Αλλά υπάρχουν κι εκείνα που τα διαφεντεύει ένας παράφορος έρωτας, που μας κάνουν να ξεχνάμε πώς είναι να ζούμε αλλά και να νιώθουμε τον πόνο όταν αυτός είναι χωρίς ανταπόκριση... Πολύ αργά θα καταλάβεις ότι τα καλύτερα ταξίδια είναι αυτά που δεν έκανες ποτέ. Που δεν τα τόλμησες, που δεν τα γεύτηκες.
Το δικό μου ξεκίνησε τη μέρα που μου ανακοίνωσαν ότι μου είχαν απομείνει μερικοί μήνες ζωής. Και ήταν το πιο όμορφο που έχω κάνει...
Η άποψή μου:
Το «Μία νύχτα ακόμη», του Κώστα Κρομμύδα είναι ένα βιβλίο που προκαλεί δυνατά συναισθήματα στον αναγνώστη. Ο πολυτάλαντος συγγραφέας ξεκινά την αφήγηση της ιστορίας του με μια πολύ δυνατή φράση που σε ιντριγκάρει να συνεχίσεις να διαβάζεις χωρίς διακοπή ως το τέλος! «...Πολύ αργά θα καταλάβεις ότι τα καλύτερα ταξίδια είναι αυτά που δεν έκανες ποτέ. Που δεν τόλμησες, που δεν τα γεύτηκες...» (σελ. 11). Κόλλησα με τη λέξη «τόλμησες». Είναι αυτή που με προκάλεσε να διαβάσω το υπόλοιπο βιβλίο και έτσι βυθίστηκα σε μια απολαυστική ανάγνωση. Και δε βγήκα ζημιωμένη από αυτό! Διαβάστηκε ασταμάτητα ως την τελευταία του σελίδα, δίνοντας στην Ισμήνη και στον Φελίπε μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου, ενώ με προβλημάτισε και παρά το τραγικό του τέλος, με γέμισε με αισιοδοξία.
Ο αναγνώστης γνωρίζει την Ισμήνη λίγα λεπτά πριν αφήσει το πατρικό της σπίτι για να πάει στην εκκλησία, όπου θα τελεστεί ο γάμος της με τον εκλεκτό της καρδιάς της. ΄Η τέλος πάντων αυτόν, που εκείνη τη στιγμή αυτή, θεωρεί ως τον κατάλληλο άντρα. Είναι μία νέα, όμορφη, γοητευτική, δυναμική, καταξιωμένη επαγγελματίας, με φίλους, γνωριμίες. Είναι ακριβώς στην πιο ακμαία στιγμή της, στο κατώφλι μιας νέας ονειρεμένης ζωής, όπου τίποτα δε φαίνεται ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά... Η μοίρα όμως τα έχει σχεδιάσει διαφορετικά, αποδεικνύοντας στην Ισμήνη, ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στη ζωή κι ότι όλα μπορούν να αλλάξουν ταχύτατα και ανεπιστρεπτί. Λίγο πριν τελειώσει η γαμήλια τελετή, λιποθυμά και όταν ανακτά τις αισθήσεις της, λαμβάνει τα χειρότερα νέα για την υγεία της. Ταυτόχρονα, όλα στη ζωή της δείχνουν να καταρρέουν και να τα παρασύρει μία καταστροφική δύναμη προς το ναδίρ. Ιδιαίτερα τη σχέση της. Απογοητευμένη παίρνει τη μεγαλύτερη, τολμηρότερη και ίσως πιο γενναία απόφαση και αφήνει τα πάντα πίσω της: δουλειά, συμβατική σχέση, γονείς, φίλους, αγαπημένη πόλη, ξεκινώντας ένα ταξίδι ζωής που θα την οδηγήσει στη πραγματική αγάπη, στην επανεκτίμηση της ύπαρξής της, στην ολοκλήρωση.
Όλοι μας, πολλές φορές, έχουμε αναρωτηθεί πώς θα συμπεριφερόμαστε, πώς θα αντιδρούσαμε αν μας έλεγαν ότι μας απομένουν λίγοι μήνες ζωής. Όλοι μας απαντήσαμε με τον ίδιο σχεδόν τρόπο: θα προσπαθούσαμε να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο, θα αφήναμε τη ρουτίνα πίσω μας, χωρίς δεύτερη σκέψη, για να ταξιδέψουμε, για να βρεθούμε σε νέους τόπους, για να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, για να κάνουμε ό,τι μας αρέσει. Κι αυτό πράττει η ηρωίδα μας. Ετοιμάζει μία βαλίτσα και φεύγει. Μέσα από ένα οδοιπορικό στην κεντρική Ιταλία γνωρίζει νέους τόπους, ανθρώπους, ένα νέο έρωτα και έναν καινούργιο τρόπο ζωής. Με φόντο την αιώνια πόλη, τη Ρώμη, την αγαπημένη Τοσκάνη, το ειδυλλιακό Κόμο, η ηρωίδα γνωρίζει τον πιο δυνατό έρωτα, στο πρόσωπο του Φελίπε, νέους φίλους που την αγκαλιάζουν και της χαρίζουν γενναιόδωρα την ψυχή τους. Ο Φελίπε την οδηγεί σε νέα μονοπάτια αισθησιασμού που ποτέ της δεν είχε ονειρευτεί, τη βοηθά να εμπιστευτεί ξανά τους άνδρες, της μαθαίνει να ζει πιο ξέγνοιαστα με λιγότερα υλικά αγαθά, αφού και ο ίδιος έχει επιλέξει να αφήσει πίσω του μια επιτυχημένη καριέρα και να ζήσει μια πιο απλή ζωή ως τραγουδιστής.
Δε θα μπορούσε να είναι πιο όμορφο το σκηνικό που δημιουργεί ο Κώστας Κρομμύδας. Δίνει την εντύπωση μιας χρυσαφιάς, μελένιας γλυκύτητας που αγκαλιάζει την τραγική ιστορία αγάπης. Μια τρυφερή σχέση, ακόμα και σε ένα τόσο περίπλοκο συναισθηματικά σημείο της ζωής του ερωτευμένου ζευγαριού, οδηγεί την άτυχη Ισμήνη στη γαλήνη, στη συνειδητοποίηση ότι η ζωή μας τελικά είναι οι δυνατές στιγμές που ζούμε και είναι αυτές, τελικά, που μας διαμορφώνουν, μας ωριμάζουν και μπαίνουν στον τελικό απολογισμό της. Αυτά μετράνε κι όχι η καθημερινότητα, η ρουτίνα, η καθώς πρέπει ζωή, οι χλιαρές σχέσεις. «...Σημασία έχει όχι πόσα χρόνια ζει καθένας, αλλά πως ξοδεύει το χρόνο που του χαρίστηκε... Η ποιότητα της ζωής μας δεν μετριέται με το χρόνο, αλλά με τις στιγμές.» (σελ. 299).
Διάβασα το «Μια νύχτα ακόμη» με ζωηρό ενδιαφέρον ως την τελευταία του λέξη. Με προβλημάτισε και μου δημιούργησε δυνατά συναισθήματα βάζοντάς με πολλές φορές στη θέση της Ισμήνης. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση, από την πλευρά της ηρωίδας, δείχνει πόσο επιτυχημένα ο Κώστας Κρομμύδας έχει μπει στη ψυχή της έχοντας διερευνήσει τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις της αποδίδοντάς τα ολοζώντανα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που δάκρυσα από τη βαθιά ανθρώπινη αντίδραση της ηρωίδας μπροστά στο φόβο του θανάτου. Θαύμασα την επιθυμία της να ζήσει, το πάθος της, το θάρρος της, την τόλμη της. Είναι ένα μυθιστόρημα ζεστό, συγκινητικό, με άρτια δομή. Η καλοδεμένη πλοκή και η γρήγορη ροή της ιστορίας διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ με άφησε απόλυτα ικανοποιημένη το ανατρεπτικό τέλος της (αν και μου ράγισε την καρδιά) με μια γεύση ελπίδας και αισιοδοξίας.
«Δεν ξεκίνησα να αποτυπώνω τις σκέψεις μου για να αφορίσω το γεγονός του επικείμενου θανάτου μου. Είναι πραγματικά αστείο να νομίσουμε πως θα καταφέρουμε να τον αποφύγουμε.» (σελ. 259).
Θα πρότεινα το βιβλίο του κ.Κρομμύδα σε όλους του λάτρεις των ρομαντικών ιστοριών και της ψυχολογικής διερεύνησης της ύπαρξής μας. Ο θάνατος είναι το μόνο βέβαιο κομμάτι της και η υστεροφημία μας στηρίζεται κατά κύριο λόγο στις πράξεις μας όσο είμαστε εν ζωή και στις ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργούμε.
«Στ’ αλήθεια, πόσο πρέπει να πονάει εκείνη η στιγμή όπου καταλαβαίνεις πως, σ’ ένα ανοιγόκλεισμα των ματιών, πέρασαν χρόνια, ενώ εσύ ζούσες κάθε μέρα τους ίδια κι όλα γύρω τους άλλαζαν...» (σελ. 235).
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Κώστας Κρομμύδας
Σελίδες: 336
Ημερ. έκδοσης: 8/5/2019
ISBN: 978-960-605-769-4
Ο Κώστας Κρομμύδας είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Ξεκίνησε να γράφει το 2011 και από τότε έχουν εκδοθεί 11 βιβλία. Το βιβλίο του «Ουρανόεσσα» βραβεύτηκε το 2017 ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία «Ηρωίδα έμπνευση». Το Ιούνιο του 2022 το βιβλίο του «Ακάκιε» βραβεύτηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς. Όλα τα μυθιστορήματά του βρίσκονταν στην τελική δεκάδα του διαγωνισμού βιβλίου των Public. Παραδίδει μαθήματα συγγραφής (Master Class) και «δημόσιου λόγου-public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά. Έξι βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και κυκλοφορούν μέσω της πλατφόρμας του Amazon.
