Περίληψη οπισθόφυλλου:
Σε μια ήσυχη πόλη, με μεγάλη ιστορία, έρχεται η ανατροπή όταν ο ένας φόνος διαδέχεται τον άλλον και τα θύματα τοποθετούνται σε γνωστά σημεία και σε αρχαιολογικούς χώρους της πόλης από έναν, κατά συρροή δολοφόνο, αυτοαποκαλούμενο «Έσοπτρον».
Μία ομάδα επιθεωρητών της αστυνομικής δύναμης του Λαυρίου, με επικεφαλής τον Μορφέα Σλήμαν, αναλαμβάνουν να λύσουν το μυστήριο των αποτρόπαιων εγκλημάτων. Προσπαθώντας να ξετυλίξουν το κουβάρι, έρχονται αντιμέτωποι με εμπόδια και ανατροπές. Μοναδική ανακάλυψη το κοινό παρελθόν τους, όχι όμως και το καλά κρυμμένο μυστικό που τους συνδέει.
Η λύση του μυστηρίου είναι η μεγάλη αλήθεια που δεν την περιμένει κανείς!
Η άποψή μου:
«Λοιπόν δοκίμασα και την εκδίκηση. Πάλι εγώ ήμουν ο χαμένος».
---Τίτος Πατρίκιος, Έλληνας ποιητής---
Είναι άκρως ελπιδοφόρο ότι μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό των γεγονότων που ζούμε, υπάρχουν νέοι άνθρωποι που τολμούν να υψώσουν τη φωνή τους και κυρίως να καταθέσουν με τη γραφίδα τους τις ανησυχίες τους, τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους και κυρίως τη φαντασία τους. Σίγουρο είναι ότι οι μη ευδαίμονες ημέρες είναι και οι πιο παραγωγικές στην Τέχνη. Αλίμονο αν περιμέναν οι καλλιτέχνες να βιώσουν ευτυχείς στιγμές για να δημιουργήσουν. Ο καλλιτέχνης βρίσκεται συνεχώς υπό το ομηρικό «νόστιμο ήμαρ», μία διαρκής νοσταλγία επιστροφής, έστω και νοητής σε έναν κόσμο διαφορετικό και περισσότερο σύντονο από αυτόν που βιώνει.
Αν δεν με απατά η μνήμη μου το "Έσοπτρον" (καθρέπτης) είναι το πρώτο βιβλίο του Κωνσταντίνου Καραγεωργίου. Το θέμα του δεν είναι το πλέον πρωτότυπο, άλλωστε δεν είναι αυτό το ζητούμενο στην τέχνη. Καταπιάνεται με μία διαδοχή δολοφονιών στη μικρή πόλη του Λαυρίου. Προσωπικά βρίσκω εξαιρετική την ιδέα οι νέοι συγγραφείς να βγάζουν τη δράση των βιβλίων τους μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα -Αθήνα, Θεσσαλονίκη κλπ- δίνοντας έτσι την ευκαιρία της ύπαρξης κι άλλων πεδίων δράσης. Έτσι λοιπόν, ένας κατά συρροή δολοφόνος προκύπτει στην πόλη αυτή της Ανατολικής Αττικής. Φυσικό κι επόμενο να υπάρχουν στην ιστορία μας όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που συνήθως παρουσιάζονται. Ο καλός αλλά μπερδεμένος αστυνομικός. Η ομάδα του, ο κακός, οι παράπλευρες απώλειες, ο περίγυρος. Γνωστές φιγούρες σε κάθε αστυνομική σχεδόν ιστορία.
Κι εδώ έρχεται η διαφορά που μπορεί να κάνει μία καθ'όλα αναμενόμενη αστυνομική ιστορία, διαφορετική και άκρως ενδιαφέρουσα. Αρχικά η επιλογή των ηρώων. Καθημερινοί μεν, σπάνιοι δε. Οικείοι αλλά και απόμακροι. Απρόβλεπτοι και απρόσμενοι. Θύματα και θύτες ταυτοχρόνως. Η αλήθεια είναι ότι προς στιγμήν κάποιος μπορεί να απορήσει από την ονοματολογία κυρίως των προσώπων που αναφέρονται στο κείμενο. Νομίζω όμως ότι αν και σε εσάς δημιουργηθεί η ανάλογη απορία, καλό θα ήταν να την παραμερίσετε προς ώρας, καθότι οσμίζομαι συνέχεια της ιστορίας. Και πιστεύω ότι ο συγγραφέας θα καταπιαστεί με πολλά που αφήνει σε εκκρεμότητα στο βιβλίο αυτό, που ωστόσο, μην παρασυρθείτε, είναι αυτοτελές και στέκεται επαξίως μόνο του ως ιστορία.
Βάλτε στο μυαλό σας, πριν ανοίξετε την πρώτη σελίδα, ότι πιθανότατα θα βρείτε ένα ελληνικό "Seven", μέσα στο κείμενο. Πέρα όμως από συγκρίσεις και χολιγουντιανές αναφορές, θα σας προέτρεπα να μείνετε στον πυρήνα του κυρίως και όχι στις προσδοκίες ενός κινηματογραφικού έργου. Η δράση της ιστορίας είναι καταιγιστική και ραγδαία. Εν μέρει οφείλεται στην πολύ καλή οργάνωση των κεφαλαίων που είναι σχετικά σύντομα κι έτσι μπορούν να μεταπηδούν στις συναισθηματικές αλλά και ρεαλιστικές εξελίξεις κι εμπλοκές των ηρώων μέσα στην ιστορία. Πιστεύω ότι η ανάγνωση θα σας συναρπάσει, θα σας εξιτάρει την περιέργεια και κυρίως, είμαι σίγουρος, ότι θα αναζητήσετε συνέχεια της ιστορίας.
Και τώρα κάτι εντελώς διαδικαστικό και εκτός των λογοτεχνικών θεμάτων του κειμένου. Πρωτίστως ένα μεγάλο μπράβο στους εκδότες που αγκαλιάζουν νέες τέτοιες προσπάθειες και κυρίως τους νέους συγγραφείς, εδώ εν προκειμένου μιλάμε για τις εκδόσεις Ηδυέπεια. Ωστόσο, είναι γενικότερο φαινόμενο στις εκδόσεις, η μερικές φορές ελλιπής επιμέλεια των κειμένων. Και δεν ομιλώ για κάποιες τραγικές παραλείψεις, αλλά έστω και οι μικρές, οι ελάχιστες συντακτικές αστοχίες σε ένα βιβλίο, τού αφαιρούν μία παρουσίαση που θα του άξιζε ακόμα ένα καλύτερο μέλλον. Ευελπιστώ ότι αν οι εκδόσεις Ηδυέπεια προχωρήσουν σε περαιτέρω εκδόσεις, οι μικρές αυτές ελλείψεις θα διορθωθούν. Θα πρότεινα το λοιπόν ότι θα πρέπει να δώσουν ένα μεγαλύτερο βάρος στον τομέα της επιμέλειας των κειμένων. Άλλωστε η επιμέλεια κειμένου, είναι ένας εντελώς ξεχωριστός τομέας από αυτόν της συγγραφής που ουδόλως αποτελεί αρμοδιότητα του συγγραφέα, παρά μόνο της έκδοσης.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Καραγεωργίου
Σελίδες: 232
Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2024
ISBN: 978-618-5471-68-2
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Κωνσταντίνος Καραγεωργίου γεννήθηκε το 1978 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στο Λαύριο. Σήμερα ζει εκεί ως ιδιωτικός υπάλληλος, σύζυγος και πατέρας. Είναι μουσικός, ραδιοφωνικός παραγωγός, ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, παράλληλα είναι ο κύριος αρθρογράφος και δημιουργός της δημοφιλούς μουσικής ιστοσελίδας «Metal Nuovo». Μέσα από την αγάπη του για τη μουσική και την προσπάθειά του να στηρίξει την εγχώρια underground σκηνή, αγαπήθηκε ευρέως και απέσπασε κολακευτικά σχόλια, παράλληλα ανακάλυψε το ταλέντο του στη δημιουργία ιστοριών με σκοτεινές καταβολές. Έχοντας κύριες επιρροές του τα έργα των Soren Sveistrup, Chris Carter, Jo Nesbo και Mo Hayder, αποφάσισε να διηγηθεί το δικό του ταξίδι στον κόσμο του Έσοπτρον. Οι επιβάτες του βιβλίου θα οδηγηθούν μαεστρικά από τον συγγραφέα σε έναν κόσμο όπου το φως από την εσωτερική δύναμη των πρωταγωνιστών ίσως να μην είναι αρκετό για κανέναν.