---Δημοσίευση: 26/10/2023---
Το παιχνίδι των θεών / περίληψη:
Βρισκόμαστε στο έτος 674 μ.Χ. Τα πλοία του χαλίφη Μωαβία Α΄ έχουν περικυκλώσει την Κωνσταντινούπολη και απειλούν να την πολιορκήσουν. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ΄ χρειάζεται χρήματα για να εξασφαλίσει την επιτυχημένη άμυνα της πόλης, γι’ αυτό και δίνει μια σημαντική αποστολή στον έμπιστό του, στρατιώτη Αστέριο. Εκείνος κι ο εκ γενετής μουγκός του ξάδερφος, ταξιδεύουν στην αραβοκρατούμενη, πλέον, Δαμασκό, για να επιστρέψουν στον αυτοκράτορά τους έναν θησαυρό. Σύμμαχός τους στη δύσκολη αυτή αποστολή γίνεται η κόρη του χαλίφη, Ααζίν, μια νεαρή κοπέλα με υψηλές γνώσεις και ικανότητες. Η αποστολή τους θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη μόλις μπουν στον δρόμο τους φαντάσματα του παρελθόντος. Οι ανίδεοι Ρωμαίοι θα μάθουν με αιματηρό τρόπο την πραγματική ιστορία της δυναστείας των Ομεϋαδών και θα κληθούν να προστατέψουν τη σουλτάνα Ααζίν από θανάσιμους εχθρούς. Όλοι τους, μουσουλμάνοι και χριστιανοί, θα χρειαστεί να διασχίσουν δύσβατα μονοπάτια για να επιβιώσουν από κάθε δοκιμασία που μπαίνει στο διάβα τους. Σύντροφοί τους αξίες κι ιδανικά, αλλά και μια θεϊκή βοήθεια. Στο τέλος θα καταφέρει ο καθένας τους να βρει τον δικό του θησαυρό.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ημερ. έκδοσης: 2018
ISBN: 978-960-626-062-9
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άντρας από την Κωνσταντινούπολη ήρθε στη Δαµασκό αναζητώντας χρυσάφι. Διέσχισε ερήµους, οάσεις, ατελείωτους ξηρούς λόφους, µέχρι που έφτασε σε µία πηγή. Γονάτισε µπροστά στο νερό, ζήτησε καθοδήγηση, και µπροστά του εµφανίστηκε µια νεράιδα, αγγελικά πλασµένη. Ταξίδεψαν µαζί, διέσχισαν όλη τη Συρία, µε µόνο όπλο τη συνεργασία τους. Μέχρι που κάποια στιγµή, συνέβη το ανεπανόρθωτο. Ερωτεύτηκαν».
Η περιπέτεια στη Δαµασκό δεν φαίνεται να έχει τελειώσει. Ο Αστέριος καλείται να πάρει µια σηµαντική απόφαση όσον αφορά στον πολυπόθητο θησαυρό του αυτοκράτορα. Η δαιµονική φύση αυτού του πλάσµατος, όµως, δεν είναι το µόνο του πρόβληµα. Ο Ρωµαίος στρατιώτης πρέπει να σωθεί από την κατάρα της Λίλιθ και τη µήνη του χαλίφη.
Στοιχεία βιβλίου:
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ένας στρατιώτης που δεν πίστευε στη µαγεία. Μία σουλτάνα που δεν πίστευε στον έρωτα. Ένας ταπεινός υπήκοος που δεν πίστευε σε κάτι καλύτερο. Τρεις πληγωµένες ψυχές, οι δρόµοι των οποίων ενώθηκαν για έναν ιερό σκοπό. Μία περιπέτεια που τελειωµό δεν έχει. Πάλεψαν µε θεούς και δαίµονες, ονειρεύτηκαν στην έρηµο, µα το τέλος του ταξιδιού δεν είναι στο χέρι τους. Πρέπει να βασιστούν στην εύνοια της µοίρας. Ποιος όµως θα καταφέρει να την αποκτήσει; Τρεις αδύναµοι θνητοί; Ένας χαλίφης έτοιµος να ξεκινήσει έναν αιµατηρό πόλεµο; Ξεχασµένοι θεοί που διψούν για εκδίκηση; Όλα τα πιόνια έχουν πάρει τη θέση τους στη σκακιέρα. Ο µεγάλος παίχτης είναι έτοιµος να ξεκινήσει την παρτίδα. Άραγε ποιος θα είναι ο νικητής;
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ημερ. έκδοσης: 2022
ISBN: 978-960-626-560-0
Βιογραφικό της συγγραφέως:
"Ο θησαυρός της Δαµασκού" από τις εκδόσεις Πηγή, είναι η πρώτη της σειρά φαντασίας που ακολούθησε τον δρόµο της έκδοσης. Το καλοκαίρι του 2019 ξεκίνησε να αρθρογραφεί στο διαδικτυακό περιοδικό φαντασίας willowisps.gr. Από το 2021 διατηρεί και κανάλι στο YouTube, όπου µοιράζεται τις συγγραφικές και αναγνωστικές της εµπειρίες.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Βρισκόμαστε ακόμα στην εποχή του Μεσαίωνα ή μάλλον στα μέσα, αφού αυτή η χρονική περίοδος πιάνει ένα μεγάλο κομμάτι της Ιστορίας. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αν και δεν το δέχτηκε ποτέ, έχει ήδη χωριστεί σε Ανατολική και Δυτική. Εμάς ενδιαφέρει, για την ώρα, το κομμάτι της Ανατολής. Ένας Ρωμαίος στρατιώτης, ο Αστέριος και ο ξάδελφός του Σπανός, βρίσκονται σε μια σημαντική αποστολή για την πατρίδα τους. Επισκέπτονται την πανέμορφη Δαμασκό και τον χαλίφη Μωαβία, της εποχής εκείνης, η οποία είναι ήδη ταραγμένη: από τη μια οι Άραβες (όπως και άλλα κράτη φαντάζομαι...) εποφθαλμιούν την Κωνσταντινούπολη και από την άλλη, έχουν μεταξύ τους εσωτερικές διαμάχες.
Ανέκαθεν πίστευα ότι ο εμφύλιος ήταν επινόηση της Δύσης -διαβάζω όμως, ότι οι εμφύλιες διαμάχες ανάμεσα στα χαλιφάτα (ιδρύθηκαν 4 μεγάλα χαλιφάτα μετά το θάνατο του Μωάμεθ) καλά κρατούν. Το Χαλιφάτο των Ομεϋαδών (ή "Ομαϋαδών" ή "Ομαγιαδών", 661-750 μ.Χ., αραβικά: الخلافة الأموية) ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα μεγάλα ισλαμικά χαλιφάτα, αλλά το ομεϋαδικό καθεστώς ιδρύθηκε από τον Μωαβία τον Α', επί μακρόν κυβερνήτη της Συρίας, μετά το τέλος του Πρώτου Μουσουλμανικού Εμφύλιου Πολέμου το 661 μ.Χ. Η Συρία παρέμεινε το κύριο φρούριο των Ομεϋαδών έκτοτε, ενώ η Δαμασκός έγινε η πρωτεύουσά της.
Ίσως η μοίρα έχει άλλα σχέδια γι'αυτούς. Το ταξίδι παρουσιάζει αμέτρητους κινδύνους από το Καταραμένο Δάσος που κανείς δεν ξέρει τι θα συναντήσει εκεί μέσα και ίσως χάσει τα λογικά του -μέχρι και ανθρώπους αδίστακτους που επιθυμούν όσο τίποτα άλλο την ανατροπή του Σουλτάνου. Ο Αστέριος σε αυτές τις περιπτώσεις όχι μόνο υπερασπίζεται τη Σουλτάνα αλλά αρχίζει και μια μεταξύ τους φιλία, που ίσως οδηγήσει σε κάτι παραπάνω. Νομίζω ότι αυτό περιμένουν και οι αναγνώστες, ακόμα κι αν κουλτούρες, ρίζες και θρησκεία είναι τόσο διαφορετικές. Σίγουρα δύναται να ξεπεραστούν με πλοηγό την αγάπη. Αν χαρακτήριζα με μια λέξη την Ααζίν, αυτή θα ήταν «φροντίδα» -ένα κορίτσι στην ψυχή σε σώμα γυναίκας, που επιθυμεί μόνο να φέρει την ειρήνη στον κόσμο. Ίσως γι'αυτό δέχθηκε και με τόση μεγάλη προθυμία να συνοδεύσει τους δύο ξένους. Υπάρχουν βέβαια και στιγμές που αναπολεί το σπίτι της.
Την ίδια στιγμή το παλάτι βρίσκεται σε αναστάτωση γιατί στη Δαμασκό δρουν κάποιοι υπονομευτές του καθεστώτος. Ποια θα είναι η αντίδραση του Μωαβία αν μάθει ότι η αγαπημένη του κόρη, δεν βρίσκεται για προσκύνημα στη Μέκκα, αλλά στην καρδιά της Δαμασκού με δύο αλλόθρησκους;
Στις περισσότερες περιπτώσεις το πρώτο βιβλίο σου συστήνει τους ήρωες που οι αποφάσεις τους ηθελημένες ή μη οδηγούν σε προβλήματα. Διαβάζοντας και το δεύτερο μέρος του Θησαυρού της Δαμασκού κατάλαβα ότι αυτό δεν είναι ο κανόνας. Ο Αστέριος, η Ααζίν, ο Ιμπραχήμ, ακόμα κι ο ίδιος ο χαλίφης εξελίσσονται. Ιδιαίτερα οι δύο πρώτοι αισθάνονται όλο και περισσότερο παγιδευμένοι, ανακαλύπτοντας τα συναισθήματα που έχουν ο ένας για τον άλλο. Όσο για τον ξάδερφο και συνοδοιπόρο του, τον Σπανό, έχω να πω τα εξής: μοιάζει στάσιμος και σταθερός στις απόψεις και στις θέσεις του, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει κάτι στον χαρακτήρα του που πρέπει να εξελιχθεί. Ο ήρωας αυτός μοιάζει να κρύβει μέσα του μια βαθιά φιλοσοφία και τον συμπάθησα από την αρχή. Ενώ έχει τη στόφα πολεμιστή, δεν του αρέσει ο πόλεμος, διακατέχεται από άπλετο χιούμορ, που τον βοηθά να αντιμετωπίσει ακόμα και καταστάσεις εξαιρετικά δύσκολες. Το θαύμα της εύρεσης της ομιλίας του ήταν θαύμα και για μας, γιατί μας βοήθησε να δούμε καλύτερα τις πτυχές της προσωπικότητάς του.
Κατατρεγμένοι λοιπόν από θεούς και δαίμονες καταφεύγουν στην έρημο. Πίστεψα ότι εκεί θα έβρισκαν την ησυχία τους, έστω για λίγο, κάτι που φυσικά δε συνέβη.
Στο διάβα τους μπερδεύεται και μια νέα ηρωίδα, η Άσμα η οποία δηλώνει παγανίστρια και «άστεγη». Την ίδια ώρα την ηρεμία του παλατιού αναστατώνει η άφιξη όχι μίας αλλά δύο υποψήφιων νυφών. Η μία για τον Ιμπραήμ που φυσικά απουσιάζει στο ταξίδι με την αδερφή του και η άλλη, για τον ίδιο τον σουλτάνο, πράγμα που εκπλήσσει ακόμα και εαυτόν! Στο παλάτι επίσης αυτή την εποχή βρίσκεται ο Ιωάννης, χριστιανός, σύμβουλος και δάσκαλος της Ααζίν, αλλά και των υπόλοιπων απογόνων, μοιάζει να στέκεται βράχος στο πλευρό του Μωαβία και φαίνεται πιο έμπιστος από όλους όσους τον περιτριγυρίζουν.
Η ιστορία ρέει πολύ φυσικά και σε κάποια σημεία μοιάζει να καταλαγιάζει. Κάπου εκεί, ηρεμεί κι ο αναγνώστης για να βρεθεί προ εκπλήξεως αρκετές σελίδες μετά τη μέση του βιβλίου και να καταλάβει ότι τίποτα δεν μπορεί να τελειώσει έτσι απλά. Όχι χωρίς θυσίες...
Η μαγική πένα της συγγραφέως μάς ταξιδεύει σε μια περιπέτεια υπερ-παραγωγή που θεωρώ ιδανική για όποιον θέλει να ξεφύγει από την καθημερινότητα και τα προβλήματά της, την ειδησεογραφία και την πολιτική. Στο άνθος της Συρίας που λέγεται Δαμασκός, όλοι συνυπάρχουν κάτω από τη σκέπη του Θεού. Το τέλος του δεύτερου βιβλίου αντί να μας καθησυχάζει, μας κάνει να αγωνιούμε ακόμα περισσότερο. Τι έχει διαφυλάξει η μοίρα για όλους άραγε;
«Δυστυχώς τα παιδιά μένουν μικρά για λίγα χρόνια. Και προσπαθείς να χαρείς την αθωότητά τους όσο το δυνατόν περισσότερο.»
Η μοίρα άραγε τι ρόλο παίζει στις ζωές μας; Στο τρίτο και τελευταίο μέρος, οι ήρωες αντιμετωπίζουν ακόμα περισσότερους κινδύνους και πολύ συχνά έρχονται αντιμέτωποι με τον ίδιο τους τον εαυτό. Ο Αστέριος μοιάζει να έχει ξεκαθαρίσει μέσα του τα συναισθήματά του, μα δεν τολμά να τα παραδεχθεί. Τους καταδιώκουν σκοτεινές δυνάμεις που μοιάζουν ακόμα πιο οργανωμένες και η Σουλτάνα, αποφασιστική όπως πάντα, κάνει το μεγάλο βήμα και φεύγει από τη γενέτειρά της. Τελείωσαν οι περιπέτειες; Σαφώς και όχι. Στη βασιλεύουσα, μια άγνωστη κι επιπλέον αλλόθρησκη έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό κινδύνους. Θα καταφέρει ο Αστέριος να την προστατεύσει;
Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι θεωρώ εξαιρετική σύλληψη το παιχνίδι πολέμου θεών και ανθρώπων. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη καθώς τέτοιες συλλήψεις συναντάμε μονάχα στην αρχαία ελληνική γραμματεία κι αυτό ήταν που έκανε μοναδικό το πάντρεμα Ανατολής και Δύσης! Επίσης, μοναδικός είναι ο τρόπος που τα τζίνι δεν είναι όπως τα γνωρίζουμε, αλλά εκμεταλλεύονται τις ανθρώπινες αδυναμίες προς όφελός τους. Έτσι, έμαθα για τα περίφημα Ιφρίτ. Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, τα Ιφρίτ είναι αδυσώπητα και διεφθαρμένα πλάσματα. Η λέξη παραπέμπει σε ένα είδος ισχυρού δαιμονικού τζίνι, περίφημου για τη δύναμη και την πονηριά του. Είναι ένα πλάσμα από φωτιά, αρσενικό ή θηλυκό, που ζει κάτω από τη γη κοντά σε ερείπια. Τα Ιφρίτ είναι τρωτά μονάχα στη μαγεία, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, είτε για να τα σκοτώσει είτε να τα αιχμαλωτίσει.
Τώρα που και αυτό το ταξίδι έφτασε στο τέλος του να πω ότι αυτό που λάτρεψα και στα τρία βιβλία είναι ότι οι χαρακτήρες του αλλάζουν και εξελίσσονται, όπως και οι πραγματικοί άνθρωποι εξάλλου, ανάλογα την περίσταση. Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να πετύχει κανείς κάτι τέτοιο σε μια ιστορική, κοινωνική, αισθηματική τριλογία του φανταστικού (ναι, όλα αυτά μαζί!) και θαύμασα αυτόν τον ρεαλισμό, με τον οποίο περιγράφονται πρόσωπα και καταστάσεις. Κι ίσως ήρθε η ώρα να το παραδεχτώ: πίστεψα στο φανταστικό! Στα τζίνι, στην ενόραση, στις προφητείες, στα δαιμόνια, στους Αγγέλους και γενικά σε όλα τα πλάσματα, υπαρκτά ή μη, που εμφανίζονται στα πέρατα της αυτοκρατορίας. Αυτό για μένα είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία της συγγραφέως. Και ναι, με φόβισε η ύπαρξη ενός Θεού, όχι παντοδύναμου αλλά προικισμένου με ανθρώπινες ιδιότητες. Αυτή η αίσθηση ότι εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας είναι εξίσου τρομακτική με το να μας την καθορίζει κάποιο άλλο ανώτερο ον.
Από τους νέους χαρακτήρες, μου άρεσε αυτός της Αναστασίας, γιατί πιστεύω ότι είναι μια ήρεμη δύναμη που εξουδετερώνει κάθε ένταση. Στον αντίποδα, βρίσκεται ένας χαρακτήρας που μίσησα από την πρώτη γνωριμία και δεν είναι άλλη από τη Φατίμα. Αυτή πυροδοτεί μόνο το μίσος και τον όλεθρο και τέλος, θαύμασα που ο Βασίλειος, αδελφός του Αστέριου, μα εντελώς διαφορετικός άνθρωπος, έμαθε να αναγνωρίζει τα λάθη του. Άλλος ένας χαρακτήρας που συμπάθησα από την αρχή, είναι ο Ιωάννης γιατί δεν είναι μόνο σύμβουλος και προσωπικός φίλος του σουλτάνου αλλά και ο άνθρωπος-κλειδί που μπορεί να επηρεάσει και να εξευμενίσει κάθε λογής εντάσεις. Λειτουργεί με λογική αλλά και σύνεση και πιστεύω ότι θα ήταν άνθρωπος χρήσιμος σε κάθε αυτοκρατορία.
Δεν μου επιτρέπεται να κάνω spoiler για τον θησαυρό, ωστόσο οφείλω να ομολογήσω ότι για μένα ο αληθινός θησαυρός είναι η Ααζίν...
Το τέλος του βιβλίου το βρήκα έξυπνο και αναπάντεχο. Δείχνει ξεκάθαρα την αντιπολεμική διάθεση της συγγραφέως, διότι σε κάθε πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, παρά μόνο θύματα και ως αναμενόμενο, κερδοσκόποι. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι καθησυχάστηκα. Νιώθω ότι οι περιπέτειες των ηρώων δεν τελείωσαν. Είναι η ηρεμία πριν την καταιγίδα. Είναι απλά μια αίσθηση ότι τα παιχνίδια θεών και ανθρώπων συνεχίζονται; Σίγουρα θα αναζητήσω και επόμενα βιβλία της συγγραφέως.
