---Δημοσίευση: 13/9/2022---
Μυθιστορείν / περίληψη:
Οι ραψωδίες του ποιητή
στη Νέκυια με φέρουν.
Τα προχριστιανικά σπέρνω κόλλυβα
και με κρασί μεθάω τον Τειρεσία.
Κάποιοι μού μήνυσαν για το νεκρομαντείο.
Πριν αυτό σπαρθεί με καρπούς
μια σκιά ρουφούσε τα πουλιά.
Η αιώνια αυτή κατάρα.
Ίσως, στις αχαρτογράφητες
των Πλουτωνίων σπηλιές
να ξαλαφρώσει η ψυχή μου
και της Ιθάκης το δρόμο να βρω.
Διψασμένος από το χοντρό αλάτι
των τριμμένων οστών σου
κόρεσα το μένος μου
με της Στυγός το νερό.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ποιητής: Αντρέας Πολυκάρπου
Σελίδες: 68
Ημερ. έκδοσης: Ιανουάριος 2019
ISBN: 978-960-638-007-5
Βιογραφικό του ποιητή:
Ο Αντρέας Πολυκάρπου γεννήθηκε στην Κύπρο το 1984 και από το 2004 ζει στην Αθήνα, δίπλα στη θάλασσα. Ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία, ενώ γράφει ποίηση και θέατρο. Ποιήματα και θεατρικά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά. Αγαπά τη θάλασσα και τις γάτες ενώ ακόμα προσπαθεί να καταλάβει τον άνθρωπο. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορούν τα βιβλία του: "Κατά Ιωάννη Αποκαθήλωση" (θέατρο 2014, έκδοση στα αγγλικά 2016) και "Απρόσωπα Φαγιούμ" (ποίηση 2016), ενώ έχει συμμετάσχει στην Ανθολογία νέων Κύπριων ποιητών (ανθ. Λ. Παπαλεοντίου, 2018).
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Όταν η πόλη κοιμάται
η βροχή ξαπλώνει στο ξύλινο παγκάκι της πλατείας
κάνει παρέα με τη νύχτα και το γλόμπο της κολόνας στη γωνία
ρουφά τα σκουπίδια απ’ τις άκρες των πεζοδρομίων
λύνει την ακινησία μ’ ένα σκούντημα στην πλάτη του άστεγου δρόμου
λέει καντάδες έξω από ανοίκιαστα σπίτια
γράφει στιχάκια ελπίδας στις βιτρίνες κλειστών μαγαζιών
γίνεται ρυάκι που γλυκαίνει τη μοναξιά
με το δρόσο απ’ το ρευστό φιλί της.
Η βροχή έρχεται στα όνειρά μου
σε εποχές αφόρητου καύσωνα
κι είναι μια παραμυθία
ότι μπορώ να την ανακαλώ εντός μου
όταν η πυρωμένη άσφαλτος της πόλης
καίει τα σωθικά μου.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ποιήτρια: Βαρβάρα Καγιούλη
Σελίδες: 132
Ημερ. έκδοσης: Σεπτέμβριος 2018
ISBN: 978-618-5286-81-1
Βιογραφικό της ποιήτριας:
H Βαρβάρα Καγιούλη γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 1966. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας, και εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Ασκήσεις Χαρμολύπης" (Γαβριηλίδης 2017).
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
(γράφει η Μαριάννα Φλέσσα)
Για το "Μυθιστορείν": Ο Αντρέας Πολυκάρπου είναι ήδη γνωστός στο λογοτεχνικό κοινό από παλαιότερα ποιητικά του έργα και από το θεατρικό του έργο «Κατά Ιωάννη Αποκαθήλωση» (Βακχικόν, 2014). Σε αυτή την ποιητική του συλλογή αντλεί έμπνευση από το λογικό και με θέματα από την αρχαία ελληνική μυθολογία και ιστορία, μετουσιώνει τη φιλοσοφία σε ποίηση. Ποιήματα με συμβολισμό αλλά και με διδακτικό χαρακτήρα σε ελεύθερο στίχο, ενώ το ύφος του και ο ρυθμός αφήγησης θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ρομαντικά με στοιχεία να παραπέμπουν σε επιρροές από Καβάφη, Καρυωτάκη, Μπωντλαίρ. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα αξιόλογη στιγμή έμπνευσης από έναν βραβευμένο δημοσιογράφο που με την πένα του προσεγγίζει με σεβασμό και σεμνότητα την Τέχνη, αποδεικνύοντας παράλληλα και την ευρυμάθειά του. Σχετικά με τη συγκλονιστική του ποιητική αφήγηση του σύγχρονου ελληνικού γίγνεσθαι, παραθέτω τους παρακάτω στίχους του από την συλλογή:
«[...] Τα μαντεία δια νόμου σώπασαν.
Οι χρησμοί της Πυθίας σίγησαν.
Προσφύγεψαν οι Θεοί
τους νόμους μας σαν είδαν.
Ο Αριοβαρζάνης, ο τελευταίος του γένους βασιλιάς,
παρέδωσε τα σκήπτρα του.
Εν μία νυχτί, η λεχώνα της δημοκρατίας
σε τυραννία μετετράπη.»
Για το "Θροϊσματα από το περιβόλι του ουρανού": Η δεύτερη ποιητική συλλογή της Βαρβάρας Καγιούλη απαρτίζεται από πολύστιχα ποιήματα σε ελεύθερο στίχο. Σε μέσο ύφος, με ανακλητό ρυθμό και με γλώσσα προσεκτικά διαλεγμένη για να ρέει τόσο στην απαγγελία τους όσο και στην ανάγνωσή τους, είναι μικρές διηγήσεις που εντάσσονται στην κοινωνική ποίηση. Απρόσκοπτη ποιητική αφήγηση της κοινωνικής πραγματικότητας με καταληκτήριο στίχο πάντα την πρόταση για μετάβαση σε μια διαφορετική, πιο ουμανιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Αγαπημένη στιγμή και πολύ συγκινητική η προσπάθεια προμήθειας και γνώσης και η προτροπή να αγωνιστούμε για τον καλύτερο κόσμο που μας αξίζει:
«[...] Το μελτεμάκι της θάλασσας θροΐζει τα μαλλιά μου
και ψιθυρίζει τρυφερά:
Ήρθε ο καιρός να πεις αυτό το ‘Όχι’
που θα νικήσει το σκάρτο εαυτό σου,
που θα κινήσει τους άξονες εντός σου».
