Περίληψη οπισθόφυλλου:
Κάποιο απόγευµα του φθινοπώρου, ένας ηλικιωµένος άντρας κάνει την εµφάνισή του στο χωριό. Μερικοί τον αναγνωρίζουν και ισχυρίζονται πως τον είχαν δει τον προηγούµενο χειµώνα να επιθεωρεί τις εργασίες στον πύργο, αυτόν που στέκεται στο τέρµα της µεγάλης ανηφόρας.
"Οι ρετσίνες του βασιλιά" είναι ένα µυθιστόρηµα-νόµισµα. Στη µια του όψη ένας αναµαλλιασµένος γέροντας που κάποτε ήταν βασιλιάς. Στην άλλη ένας κοιλαράς που µοιάζει να είναι ο Γαργαντούας ή ένας γεωργός που χαµογελάει βαστώντας στο χέρι ένα κρασοπότηρο.
Ο αφηγητής στρίβει το νόµισµα στον αέρα, κι αυτό, καθώς περιστρέφεται, φανερώνει µέσα από γράµµατα και µυστικά οικογενειακές ιστορίες και εικόνες µιας χώρας αµήχανης, βουτηγµένης στην ανεργία και στη νέα µετανάστευση.
Στη διάρκεια ενός χρόνου -όσο κρατάει το µυθιστόρηµα- πίσω απ’ τις κουρτίνες της κάθε µέρας ελλοχεύει ο σαιξπηρικός κόσµος ως αδιάγνωστη ασθένεια: πύργοι, βασιλιάδες, κόρες, γελωτοποιοί, εξουσία, προδοσία, αίµα... Όλα αυτά ώσπου το νόµισµα να πέσει στη γη, εκεί στη χθόνια σαγήνη της γονιµότητας και του τάφου. Εκεί στο χώµα-χωριό ο γερο-Έξαρχος, ο επισκέπτης του φθινοπώρου, καθώς τον αποδοµεί ο χρόνος, παίζει το τελευταίο του χαρτί. Στο καφενείο, µπρος στα µεθυσµένα γέλια, εκλιπαρεί για την τελευταία ευκαιρία που θα του χαρίσει την ανακαίνιση του κόσµου µέσα από τη θαλπωρή του κρασιού, της σάρκας και της αγάπης.
Η άποψή μου:
(γράφει η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου)
Ένας σύγχρονος Ληρ, ένας ηλικιωμένος άνδρας είναι ο ήρωας του βιβλίου. Ένας χήρος που γράφει ανεπίδοτα γράμματα, πότε στη νεκρή σύζυγό του, πότε στις τρεις κόρες του, αποκαλύπτοντας τα σοβαρά και τα φαιδρά της καθημερινότητάς του, αφήνοντας το θυμό και την πίκρα μιας ολόκληρης ζωής να βρουν διέξοδο, αποτραβηγμένος στο χωριό και το σπίτι του πεθερού του, σαν πληγωμένο ζώο που κλείνεται στη φωλιά του. Είναι μια ήσυχη ζωή, μακριά από τα φώτα και τα πλούτη που απέκτησε. Μόνιμος ακόλουθός του ο τρελός του χωριού, ο σύγχρονος γελωτοποιός, που μόνο τρελός δεν είναι, αλλά ένας νοήμων ίσκιος.
Όσο περνά ο καιρός, τα γράμματα γεμίζουν με όλο και περισσότερο προσωπικά-οικογενειακά θέματα-πληγές. Ο λόγος του συγγραφέα-μαχαίρι που βαθαίνει, πότε πιο απότομα πότε πιο μαλακά, πότε τρυφερά και πότε σκληρά, αφήνοντας το αίμα να ρέει ορατά, να το βλέπεις, να το οσμίζεσαι και να ταράζεσαι.
Ανύπαρκτες σχέσεις γονιού-παιδιών, η μόνιμη πληγή επικίνδυνη σαν γάγγραινα δυναστεύει τον άνθρωπο εδώ και αιώνες. Στα χρόνια μας τα παιδιά μιλούν ανοιχτά, δεν σωπαίνουν όπως παλιότερα και τα λόγια τους «αποδομούν» τους γονείς. Δύσκολο να διατηρηθεί μια κάποια ισορροπία.
Ο συγγραφέας ασχολείται μ’ αυτό ακριβώς το θέμα, βάζοντας τον ήρωά του στη θέση του γονιού, ενός γονιού απόντα επί χρόνια από τη ζωή των θυγατέρων του, ενός γονιού που έζησε όπως επιθυμούσε και στα στερνά βρίσκεται μόνος και παραπονεμένος, αυτή τη φορά από την απουσία και την απαξίωση των παιδιών του.
Ένας αγώνας σκληρός εξελίσσεται από απόσταση. Ο ήρωας-πατέρας-γέρος εγωιστής ανακαλεί τις αιτίες που προκάλεσαν την απέραντη και σκληρή (για εκείνον) μοναξιά, δίνοντας άφεση από την αρχή στον εαυτό του, αφού νιώθει βαθύτατα αδικημένος, εξακολουθώντας να μένει δειλός και τυφλός μπροστά στην αλήθεια. Τα οικογενειακά μυστικά, που έρχονται στο φως, τον κλονίζουν συθέμελα, χάνει τον κόσμο. Όταν όλα δείχνουν ότι οδεύουν στο τέλος, αντικρίζει έναν ζεστό ήλιο, μόνο που κοντεύει να δύσει.
Η πένα του Ισίδωρου Ζουργού ξύνει και ματώνει, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, σ’ένα βιβλίο του οποίου η δράση περιορίζεται στον εσωτερικό κόσμο και στο αντιπάλεμα με τα δικά του φαντάσματα. Ένα βιβλίο αξιώσεων.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ισίδωρος Ζουργός
Σελίδες: 456 / Διαστάσεις: 14x21
Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2019
ISBN: 978-960-168-463-5
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964, όπου ζει και εργάζεται ως δάσκαλος. Έχει γράψει τα µυθιστορήµατα "Φράουστ" (Νέα Σύνορα-Α.Α Λιβάνη, 1995 / νέα, αναθεωρηµένη έκδοση από εκδ. Πατάκη, 2010), "Αποσπάσµατα από το βιβλίο του ωκεανού" (εκδ. Πατάκη, 2000 / νέα έκδοση από εκδ. Πατάκη, 2007), "Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού" (εκδ. Πατάκη, 2002), "Στη σκιά της πεταλούδας" (εκδ. Πατάκη, 2005), "Η αηδονόπιτα" (εκδ. Πατάκη, 2008), "Ανεµώλια" (εκδ. Πατάκη, 2011 - Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου), "Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλµοσίνο" (εκδ. Πατάκη, 2014 - Ειδικό Βραβείο βιβλιοπωλείων Public 2015), "Λίγες και µία νύχτες" (εκδ. Πατάκη, 2017 - Βραβείο περιοδικού Κλεψύδρα 2017) και "Οι ρετσίνες του βασιλιά" (εκδ. Πατάκη, 2019). Επίσης συνέγραψε µε τον σκηνοθέτη Πάνο Καρκανεβάτο το σενάριο της µεγάλου µήκους ταινίας "Όχθες", που προβλήθηκε τον Μάρτιο του 2015.
