---Δημοσίευση: 07/09/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Μια ιστορία θέλω να σου πω, χωρίς ήρωες αλλά με πολλά θύματα. Χωρίς όπλα αλλά με καθημερινές μάχες. Χωρίς νίκες αλλά με δυνατούς νικητές. Μια ιστορία θέλω να σου πω για την ελπίδα... Εσύ που κρατάς στα χέρια σου τούτο το γραπτό, άκουσες ποτέ για τα «μωρά της σοφίτας»; Σου πέρασε από το μυαλό πόσες ψυχές δεν είδαν ποτέ το φως του ήλιου, ενώ έτρεχαν να το ανταμώσουν γλιστρώντας από τα σπλάχνα της μάνας τους; Ανίδεος είσαι, αναγνώστη, για τα μικρά και μεγάλα δράματα μιας κοινωνίας που έκρυβε, όπως η γάτα τις ακαθαρσίες της, ολισθήματα, αμαρτίες, ακόμη και ακολασίες, όπου μπορούσε. Σε υπόγεια, σε σοφίτες, και κάτω από το χώμα καμιά φορά... Βρέθηκαν πολλά τέτοια μωρά, έπειτα από χρόνια, όταν τα παλιά αρχοντικά ήρθε η ώρα τους να γίνουν πολυκατοικίες. Οι συνθήκες υγρασίας φαίνεται ότι έπαιξαν ρόλο ώστε να μετατραπούν σε μικροσκοπικές μούμιες που σόκαραν όσους τα ανακάλυψαν. Τα μωρά της σοφίτας... Εγώ δε βρίσκομαι ανάμεσά τους όμως... Είμαι ένα μωρό της σοφίτας αλλά εγώ έζησα. Και μεγάλωσα... Για να γράψω την ιστορία μου...
Η άποψή μου:
Η Λένα Μαντά μάς μεταφέρει στη δεκαετία του 1960, που πολλοί από μας τη σκεφτόμαστε με μία ρομαντική διάθεση, από φωτογραφίες και ταινίες που έχουμε δει. Όμως, εκτός της ρομαντικής πλευράς της πολλά άσχημα γεγονότα έλαβαν χώρα.
Ένα από αυτά ήταν και το θέμα αυτού του βιβλίου. Μικρά κορίτσια, φτωχών οικογενειών που ήταν "βάρος" για την οικογένεια, αναγκάζονταν να πηγαίνουν υπηρέτριες σε "καλά" σπίτια, στα οποία τις περισσότερες φορές ο νοικοκύρης είχε "μακριά χέρια". Αυτό γινόταν είτε εν αγνοία της οικοδέσποινας, είτε εις γνώση της, χωρίς όμως, να αντιδρά. Αν τύχαινε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη στο φτωχό κορίτσι, τότε το ανεπιθύμητο μωρό ξεφορτωνόταν συνήθως σε γιατρούς χασάπηδες ή κάποιες τα γεννούσαν κρυφά στο πλυσταριό/σοφίτα και τα παρατούσαν εκεί μέχρι να πεθάνουν.
Το μωρό του βιβλίου προέκυψε από μια τέτοια κατάσταση, αλλά είχε διαφορετική τύχη. Κατάφερε να ζήσει για τα πρώτα χρόνια της ζωής του σε μια σοφίτα κι από 'κει ξετυλίγεται το νήμα της ζωής του σε πολλούς καλούς και κακούς ανθρώπους.
Το βιβλίο αυτό σε βάζει σε σκέψεις. Σου δημιουργεί έναν κόμπο στο λαιμό γι’αυτά που πέρασαν αθώα παιδιά απέναντι στον ίσκιο του δυνατού, του ισχυρού. Περιλαμβάνονται χαρακτήρες εγωιστές και παράλογοι. Όμως υπάρχουν και οι άλλοι, αυτοί που είναι οι καλοί, αυτοί που κάνουν ακόμη αυτό τον πλανήτη να συνεχίζει να γυρίζει.
Προτείνω αυτό το βιβλίο ανεπιφύλακτα γιατί σου ανοίγει πόρτες για τη μαύρη σελίδα της καθημερινότητας του 1960.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Λένα Μαντά
Σελίδες: 464
Ημερ. έκδοσης: 04/05/2023
ISBN: 978-618-01-4795-7
Η Λένα Μαντά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αλλά ήρθε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Σπούδασε νηπιαγωγός χωρίς ποτέ να θελήσει να ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Επί τρία χρόνια είχε δικό της θίασο κουκλοθέατρου, με έργα δικής της συγγραφής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και για δύο χρόνια διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος σε ραδιοφωνικό σταθμό των βορείων προαστίων. Είναι παντρεμένη, έχει δύο παιδιά και μένει μόνιμα στο Καπανδρίτι. Βραβεύτηκε «Συγγραφέας της Χρονιάς» το 2009 και το 2011 από το περιοδικό Life & Style. To 2016 της απονεμήθηκε το Βραβείο Κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ηρωίδα-Έμπνευση», για το μυθιστόρημά της "Μια συγγνώμη για το τέλος". Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα ισπανικά, στα τουρκικά, στα κινεζικά, στα αλβανικά, στα σερβικά και στα βουλγαρικά, ενώ συνολικά έχουν πουλήσει περισσότερο από 2,3 εκατομμύρια αντίτυπα.
.jpg)
