Βιβλιοάποψη: "Old soul"

---Δημοσίευση: 29/12/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
«Ζεις μονάχα μία φορά, μα αν το κάνεις σωστά, και μία είναι αρκετή» λένε. Αυτή δεν είναι μια τέτοια ιστορία. Σ’ αυτό το βιβλίο κανείς δεν ξέρει να ζήσει σωστά, μα κυρίως κανείς δεν ζει μόνο μία φορά...

Κωνσταντινούπολη, 1453: Ένας άντρας είναι καταδικασμένος να θυμάται τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του καθώς επιστρέφει ξανά και ξανά στη ζωή αλλάζοντας σώματα και ταυτότητες. Το μυστήριο του θανάτου καταρρέει γι’ αυτόν, του μένει όμως ακόμα να λύσει το μυστήριο της ύπαρξης. Καθώς συνεχίζει αδιάκοπα το ταξίδι του μέσα στην Ιστορία, οι χώρες και οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη και ο ήρωας αλλάζει μαζί με τον κόσμο, προσπαθώντας πάντα να σπάσει την κατάρα της αιώνιας μνήμης που τον βαραίνει. Ο έρωτας και η απώλεια που επιστρέφουν ξανά και ξανά στον δρόμο του, κάνουν την πορεία του ακόμα πιο περίπλοκη και βασανιστική.
Αθήνα, 2021: Μια επιμελήτρια λογοτεχνικών κειμένων δέχεται την πρόταση ενός άγνωστου συγγραφέα να τον βοηθήσει να γράψει το φινάλε στο ημιτελές πρωτόλειό του. Η συνάντησή τους θα ξυπνήσει φαντάσματα από το τραυματικό παρελθόν της και θα την κάνει να αναθεωρήσει τις ισχυρές πεποιθήσεις που έχει σχηματίσει για τον κόσμο.
Και καθώς η φαντασία συγκρούεται με την πραγματικότητα, οι δύο αυτές ιστορίες βρίσκουν κοινή κατάληξη, σε ένα συγκινητικό μυθιστόρημα που μιλά για τη ζωή, τον θάνατο αλλά κυρίως για τη δύναμη που μας δίνει η μυθοπλασία ν’ αντέξουμε και τα δύο.


Η άποψή μου:
(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)
Ένα από τα -πολλά- πράγματα που λατρεύω στα βιβλία είναι πως όσα κι αν διαβάσεις, όσες λέξεις κι αν περάσουν από τα μάτια σου, σε όσες φανταστικές υποθέσεις κι αν βρεθείς νοητικά μπλεγμένος, ποτέ δεν παύουν να σε εκπλήσσουν. Ούτε οι ιστορίες τους ούτε, ευτυχώς, οι συγγραφείς τους.

Κατά την προσφιλή μου συνήθεια, ξεκίνησα το "Old Soul" χωρίς να ανατρέξω στο οπισθόφυλλο και μετά από λίγες σελίδες έκανα την αντίθετη διαδρομή, προς το εξώφυλλο, για να βεβαιωθώ ότι ο τίτλος μπορεί να είναι αγγλικός, αλλά το όνομα του δημιουργού ελληνικό. Δεν χρειάζεται να εκληφθεί απαραίτητα ως κομπλιμέντο και σίγουρα δεν προορίζεται ως μομφή στους Έλληνες συγγραφείς, αλλά η σύλληψη και η εκτέλεση απείχε πολύ από τα -δικά μου τουλάχιστον- ελληνικά στάνταρντ.

Τολμηρό, ιντριγκαδόρικο, προκλητικό, ταξιδιάρικο, πρωτότυπο, το μυθιστόρημα του Γιώργου Καστέλλη με πήρε μαζί του σε μακρινές εποχές, με έκανε να μισήσω και να αγαπήσω ταυτόγχρονα μια ντουζίνα διαφορετικές εκδοχές του ίδιου χαρακτήρα, με ανάγκασε να αναρωτηθώ για τη μετενσάρκωση, να ταυτιστώ με σχέσεις μητρικές, ερωτικές, γκέι, φιλικές, αδερφικές και να παρασυρθώ σε όλους τους κόσμους όπου έζησε ο πρωταγωνιστής -ο ήρωας με την κατάρα (;) να γεννιέται ξανά και ξανά, σε άλλο κορμί, από άλλη μάνα, σε άλλες συνθήκες/χώρες/εποχές, αλλά πάντα κουβαλώντας τις αναμνήσεις κάθε προηγούμενης ζωής του.

Δεκατέσσερις ζωές θυμάται από το 1453, όταν ως γενίτσαρος στην άλωση της Πόλης, δέχθηκε την κατάρα της γυναίκας που βίασε και σκότωσε: να θυμάται κάθε του ζωή, ξανά και ξανά και αυτό ακριβώς (του) συμβαίνει: είτε γεννιέται ως πειρατής στη Χίο τον 15ο αιώνα είτε το 1824 ως νεαρή γόνος πλούσιας οικογένειας στις βαμβακοφυτείες της Νέας Ορλεάνης, ως γκέι μαθητής στο κολέγιο του Ήτον το 1904 ή ως Ιταλός παπάς στην Μπολόνια, μπαινοβγαίνει σε κορμιά καταδικασμένος να έχει ανάμνηση κάθε κακού που προκάλεσε, να εκδικείται για ό,τι τον πόνεσε (πριν τον πονέσει ξανά), να αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς και να ξαναζεί τον μεγάλο του έρωτα για να τον χάσει για μία ακόμα φορά.

Το ταξίδι μας στις εμπειρίες του πρωταγωνιστή ανά τους αιώνες φτάνει στο τέλος του όταν το βιβλίο μπαίνει στο δεύτερο, σαφώς μικρότερο, μέρος, που από μόνο του αποτέλεσε για μένα μια νέα, ευχάριστη έκπληξη. Στη σύγχρονη πλέον πραγματικότητα, εκείνη του Covid, ο wanna be συγγραφέας Φάνης Ιωνάς ταξιδεύει με την Ξένια, επιμελήτρια λογοτεχνικών κειμένων, στην Ιταλία, με σκοπό να τη βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα το περιεχόμενο του βιβλίου του.

Αν το πρώτο μέρος ήταν περιπετειώδες, σκληρό και εύστροφο, το δεύτερο ήταν ανατρεπτικό, συγκινητικό και τρυφερό. Η ιστορία της Ξένιας, που έχει χάσει τον αδερφό της, άγγιξε ευαίσθητες προσωπικές χορδές και με μετέφερε σε εντελώς διαφορετική αναγνωστική διάθεση. Όπως η ιστορία εναλλάσσεται συνεχώς, το ίδιο συνέβη με τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου -το λες και κατόρθωμα.

Μια μεταφυσική ιστορία, ένα φαντασιακό ταξίδι, μια σουρεαλιστική αφήγηση, ένα ατέρμονο κυνηγητό, η μάχη με τη θνητότητα, μια αγωνιώδης αναζήτηση της αιώνιας ζωής, της συγχώρεσης, του έρωτα και της αυθεντικής αγάπης, όπως κι αν επιλέξεις να το δεις, το μυθιστόρημα του Γιώργου Καστέλλη είναι απολαυστικό. 

«Όσες ζωές και να χαρίσουν σε έναν άνθρωπο τελικά, αυτός πάντα θα σκέφτεται εκείνες που δεν έζησε...»


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Γιώργος Καστέλλης
Σελίδες: 448
Ημερ. έκδοσης: 2023
ISBN: 978-618-5520-63-2


Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Γιώργος Καστέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Αποφοίτησε από την ανώτερη δραματική σχολή «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» το 2006 και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη σκηνοθεσία κινηματογράφου το 2009, στο πανεπιστήμιο «Queen Margaret» του Εδιμβούργου. Σήμερα εργάζεται ως σεναριογράφος για την τηλεόραση.

Το «Old Soul» είναι το δεύτερο βιβλίο του Γιώργου Καστέλλη ύστερα από το επιτυχημένο ντεμπούτο του στον χώρο της λογοτεχνίας το 2017 με το μυθιστόρημα «Ερωσφόρος», το οποίο κυκλοφορεί, σε δεύτερη έκδοση, επίσης από τις εκδόσεις Πνοή.
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr