---Δημοσίευση: 10/11/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο Άρθουρ Κιπς, ένας ανερχόμενος Λονδρέζος δικηγόρος, πηγαίνει στο Κρίθιν Γκίφορντ, μια απομακρυσμένη κωμόπολη στη βορειοανατολική ακτή της Αγγλίας. Σκοπός του ταξιδιού του είναι να παραβρεθεί στην κηδεία μιας πελάτισσάς του, της Άλις Ντράμπλοου, και να τακτοποιήσει τις εκκρεμείς υποθέσεις της. Πηγαίνοντας εκεί ο Κιπς αγνοεί τα τραγικά μυστικά που θα του αποκαλυφθούν. Εντέλει, ένα επαγγελματικό ταξίδι ρουτίνας μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν ο Κιπς αρχίζει να βασανίζεται από μυστηριώδεις ήχους και εικόνες -μια κουνιστή καρέκλα σ’ ένα εγκαταλειμμένο παιδικό δωμάτιο, τον ανατριχιαστικό ήχο μόνιππου, το ουρλιαχτό ενός παιδιού μέσα στην ομίχλη και, το πιο τρομακτικό απ’ όλα, μια γυναίκα-φάντασμα ντυμένη στα μαύρα.
"Η γυναίκα με τα μαύρα" είναι ένα μυθιστόρημα της Σούζαν Χιλλ γραμμένο το 1983, με γοτθικά στοιχεία μυστηρίου και τρόμου. Η επιτυχία του ήταν μεγάλη με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Η άποψή μου:
Ο νεαρός δικηγόρος Άρθουρ Κιπς αναλαμβάνει να τακτοποιήσει τις μετά θάνατον εκκρεμότητες της Άλις Ντράμπλοου στο Κρίθιν Γκίφορντ. Καταλαβαίνει ότι ο θάνατος της πελάτισσάς του δεν είναι μια απλή υπόθεση, όταν στο άκουσμά της όλοι οι ντόπιοι αντιδρούν με την ίδια ταραχή κι έπειτα κρατούν το στόμα τους ερμητικά κλειστό. Ο Άρθουρ το αποδίδει σε παλιές δεισιδαιμονίες της επαρχίας και δηλώνει αποφασισμένος να αγνοήσει τις ανόητες ιστορίες για φαντάσματα και να φέρει εις πέρας τη δουλειά που του ανατέθηκε.
Η εμφάνιση μιας αποστεωμένης, ντυμένης στα μαύρα, γυναίκας, με μάτια βουλιαγμένα στις κόγχες, στην κηδεία της Ντράμπλοου είναι το πρώτο δείγμα όσων θα ζήσει τις επόμενες ημέρες, ικανά να κλονίσουν την ψυχική του υγεία και να αποτελέσουν την τρομακτικότερη εμπειρία της ζωής του.
"Η γυναίκα με τα μαύρα" είναι ένα βιβλίο τρόμου παλιάς κοπής. Από αυτά που βάζουν τον αναγνώστη στο κλίμα με τις περιγραφές καταθλιπτικών τοπίων και μίζερων τόπων και κάνουν την τρίχα να σηκώνεται όχι με όσα γράφονται, αλλά με όσα υπονοούνται. Η Σούζαν Χιλλ πετυχαίνει τον στόχο της και δεν το κάνει με λεπτομέρειες για φόνους, αίματα, διεστραμμένους χαρακτήρες ή αηδιαστικές σκηνές. Ποντάρει στον ήσυχο φόβο που προκαλεί το σκοτάδι σε ένα στοιχειωμένο σπίτι, οι ανεξήγητοι θόρυβοι μέσα στη νύχτα, τα ουρλιαχτά ενός παιδιού στον βάλτο, τα δωμάτια που είναι κλειδωμένα τη μία στιγμή και ορθάνοιχτα την επόμενη. Μόνο που εσύ δεν έχεις το κλειδί.
«Ήταν ένα απόγευμα Δευτέρας μέσα στον Νοέμβρη και ήδη είχε σκοτεινιάσει, όχι επειδή είχε νυχτώσει, αλλά εξαιτίας της πυκνής λονδρέζικης ομίχλης που μας είχε τυλίξει από παντού ήδη από το ξημέρωμα -αν πράγματι είχε υπάρξει ξημέρωμα, επειδή η ομίχλη μετά βίας είχε αφήσει το λιγοστό φως της μέρας να διαπεράσει την απαίσια καταχνιά της ατμόσφαιρας. Η ομίχλη απλωνόταν στην ύπαιθρο, αιωρούνταν πάνω από τον ποταμό, σερνόταν μέσα κι έξω από σοκάκια και περάσματα, στροβιλιζόταν πυκνή ανάμεσα στα γυμνά δέντρα όλων των πάρκων και των κήπων της πόλης, αλλά έμπαινε και στα σπίτια, περνώντας μέσα από κάθε χαραμάδα και άνοιγμα σαν ξινισμένη ανάσα, τρυπώνοντας ύπουλα από κάθε μισάνοιχτη πόρτα. Άνδρες και γυναίκες ρίσκαραν τις ζωές τους στα τυφλά μέσα στους δρόμους, σκουντουφλώντας στα πεζοδρόμια, σφίγγοντας κουπαστές και χέρια άλλων ανθρώπων, αναζητώντας καθοδήγηση».
Οι περιγραφές της ομίχλης είναι τόσο έντονες, που νιώθεις το οπτικό σου πεδίο να περιορίζεται και τη διάθεσή σου να συντονίζεται με εκείνη του πρωταγωνιστή: βαριά, δύσθυμη, κατατονική.
Κι αν ο καιρός, το τοπίο, το ανατριχιαστικό σπίτι και η απόκοσμη-μαυροντυμένη γυναίκα δεν είναι αρκετά για να σφιχτεί το στομάχι, οι ήχοι (που τους φαντάζεσαι, αλλά αν έχει πολλή ησυχία μπορεί και να τους ακούσεις!) θα κάνουν τη δουλειά. Το κλαψούρισμα του αλόγου, το ουρλιαχτό ενός παιδιού και ο ήχος μιας άμαξας που καταπίνει το δύσοσμο έλος ολοκληρώνουν την απειλητική ατμόσφαιρα και θολώνουν το μυαλό του Άρθουρ.
Εκδίκηση δεν αναζητούν μόνο οι ζωντανοί...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Σούζαν Χιλλ
Μετάφραση: Θωμάς Μαστακούρης
Σελίδες: 192
Ημερ. έκδοσης:
ISBN: 978-960-521-336-7
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Σε αυτά περιλαμβάνονται "Η γυναίκα με τα μαύρα" (1983), βιβλίο που ενέπνευσε ένα πολύ πετυχημένο θεατρικό έργο και δύο ταινίες, το "Είμαι ο βασιλιάς του κάστρου" (1970, βραβείο Somerset Maugham), "Το πουλί της νύχτας" (1972, βραβείο Whitbread), "Η ομίχλη στον καθρέφτη" (1992) και "Ο άνδρας στον πίνακα" (2007). Το 2012 της αποδόθηκε ο τίτλος του Διοικητού του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για την προσφορά της στα Γράμματα.
