Βιβλιοάποψη: "Flatland, η Επιπεδοχώρα"

---Επαναδημοσίευση: 24/03/2023---

---Αρχική δημοσίευση: 23/02/2022---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η Επιπεδοχώρα είναι μια επίπεδη χώρα, η οποία κατοικείται από νοήμονα γεωμετρικά σχήματα που κινούνται, μιλούν και έχουν ανθρώπινα αισθήματα.

Οι κάτοικοι της Επιπεδοχώρας ζουν αμέριμνοι στον... δισδιάστατο κόσμο τους, όταν ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ένας μυστηριώδης επισκέπτης, ο οποίος κηρύττει το αδιανόητο: την ύπαρξη μίας τρίτης διάστασης!

Η άποψή μου:

(γράφει η Μαριάννα Φλέσσα)

Μια νέα κοινωνία δημιουργήθηκε, η Επιπεδοχώρα. Είναι η επικράτεια των σχημάτων του επιπέδου: τρίγωνα, τετράγωνα, ορθογώνια, πολύγωνα σχηματίζουν το δικό τους κόσμο, που όμως δεν είναι άναρχος. Κυβερνάται από τους κανόνες της γεωμετρίας και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αριθμοί, γωνίες και γραμμές δημιουργούν την δική τους πόλη.

Ο εφημέριος Έντγουϊν Α. Άμποτ έγραψε την νουβέλα «Επιπεδοχώρα» το 1884. Πρόκειται για ένα κείμενο της λογοτεχνίας του φανταστικού που με εντυπωσίασε με την πρωτοτυπία του και τους συμβολισμούς του. Η νουβέλα χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο, ο πρωταγωνιστής (το τετράγωνο) περιγράφει τον κόσμο του και τις δύο διαστάσεις στο επίπεδο που κατοικεί. Οι απαράβατοι όροι της κοινωνίας του, η ιεραρχία της, ο τρόπος που λόγω των κανόνων διοικείται. Στο δεύτερο μέρος το τετράγωνο γνωρίζει κι άλλες διαστάσεις. Νέοι κανόνες και σχήματα μπαίνουν στο παιχνίδι και ο ήρωάς μας πολλές φορές αδυνατεί να κατανοήσει και να κατανοηθεί από τα άλλα σχήματα, που κατοικούν στις νέες διαστάσεις που γνωρίζει.

Δεν θα γράψω παραπάνω για την υπόθεση του βιβλίου. Απλά θα σημειώσω ότι αυτή είναι η δεύτερη φορά που διαβάζω τη νουβέλα. Την πρώτη φορά, αρκετά χρόνια πριν, είχα σταθεί στην ιεράρχηση της κοινωνίας των σχημάτων και στις καθαρά μαθηματικές προεκτάσεις ενός μονοδιάστατου ή ενός πολυδιάστατου χώρου. Αυτή τη φορά με την συζήτηση «περί διαφορετικότητας» να μαίνεται γύρω μου διάβασα μια άλλη νουβέλα• την δυστυχία μιας κοινωνίας που η ταυτότητά της ορίζεται από κανόνες απολυτότητας και την έκπληξή της μπροστά στη διαπίστωση του διαφορετικού καθώς και τους κανόνες που μπορεί να διέπουν τις κουλτούρες άλλων ομάδων. Για μια ακόμη φορά εντυπωσιάστηκα από τους συμβολισμούς που χρησιμοποίησε ο Άμποτ και από το πόσο επίκαιρο είναι ως ανάγνωσμα, αν και έχει γραφτεί μεσούσης της βικτωριανής εποχής. Ο τρόπος που σατιρίζει την εξουσία και την αμφισβητεί είναι απαράμιλλος. Αυτός, ένας κληρικός...

Το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί και να διασκεδάσει τόσο τους λάτρεις της λογοτεχνίας του φανταστικού, όσο και αυτούς των θετικών επιστημών και να ευχαριστήσει στο έπακρο και τους λάτρεις της καθαρής λογοτεχνίας. Δεν θεωρώ ότι περιέχει ιδιαίτερα δύσκολες μαθηματικές έννοιες. Το επίμετρο του Τεύκρου Μιχαηλίδη, είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό τόσο για το κοινωνικοπολιτικό προφίλ της εποχής που γράφτηκε, όσο και για τα μαθηματικά που χρησιμοποιούνται.

Διαβάστε την «Επιπεδοχώρα». Μόνο θετικά μπορώ να σκεφτώ για το βιβλίο αυτό. Θεωρώ ότι είναι από τα πιο διασκεδαστικά αντιρατσιστικά κείμενα που γράφτηκαν για εφήβους και ενήλικες. Μια καυστική σάτιρα.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Edwin Abbott

Μετάφραση: Φωτεινή Μοράκη 

Σελίδες: 184

Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2008

ISBN: 978-960-7872-52-4

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Πολυδιάστατη προσωπικότητα και διορατικός συγγραφέας και εκπαιδευτικός, ο Έντουιν Άμποτ (1838-1926) θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ακαδημαϊκούς και θεολόγους της Βικτοριανής εποχής. Γεννήθηκε στο Λονδίνο και σπούδασε στο Κέμπριτζ μαθηματικά, κλασική φιλολογία και θεολογία. Μετά το πανεπιστήμιο συνέχισε στον ακαδημαϊκό χώρο, χειροτονήθηκε κληρικός, αλλά τελικά επέλεξε να υπηρετήσει τη μέση εκπαίδευση. Σε πολύ νεαρή ηλικία, μόλις 26 ετών, ανέλαβε διευθυντής στο City of London School, όπου παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες υπήρξε ταλαντούχος δάσκαλος και χρησιμοποιούσε μεθόδους που ακόμα και σήμερα θα θεωρούνταν καινοτόμες. Έχει γράψει περισσότερα από 50 βιβλία, από τα οποία η Σεξπιρική Γραμματική θεωρείται ένα διαχρονικό έργο αναφοράς. Η κριτική σκέψη του Άμποτ και η σατιρική και αλληγορική προσέγγισή του προκάλεσαν τη μαθηματική σκέψη της εποχής του και ταρακούνησαν πολλές παγιωμένες κοινωνικές και θεολογικές αντιλήψεις.