Βιβλιοάποψη: "Αποστολή Χαίρε Μαρία"

---Δημοσίευση: 22/06/2023---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η Γη έχει μια τελευταία ευκαιρία να επιβιώσει. Ένας αστροναύτης κρατάει την τύχη του πλανήτη στα χέρια του. Ο Ράιλαντ Γκρέις ξυπνά μέσα σε ένα διαστημόπλοιο, σε ένα μακρινό ηλιακό σύστημα. Δεν θυμάται πώς βρέθηκε εκεί ούτε γιατί το υπόλοιπο πλήρωμα είναι νεκρό. Κι ενώ ο πλανήτης έρχεται αντιμέτωπος με την απειλή ενός μαζικού αφανισμού, ο Ράιλαντ ανατρέχει στα απομεινάρια της μνήμης του, προκειμένου να φέρει εις πέρας μια καθοριστική αποστολή. Θα τα καταφέρει;

Είναι ο... Ποιος είναι, αλήθεια; Δεν ξέρει, δεν θυμάται τίποτα. Απολύτως τίποτα. Το μόνο που ξέρει είναι ότι μόλις ξύπνησε από έναν παράξενο, βαθύ ύπνο που φαίνεται να κράτησε χρόνια, πως η μοναδική άλλη παρουσία στο περιβάλλον του είναι μια φωνή υπολογιστή και τέσσερα τρομακτικά ρομποτικά χέρια, που όμως τον φροντίζουν, και ότι στις διπλανές κουκέτες υπάρχουν δύο μουμιοποιημένα πτώματα. Θα περάσουν μέρες ώσπου να θυμηθεί: είναι καθηγητής θετικών επιστημών στο Γυμνάσιο. Ονομάζεται Ράιλαντ Γκρέις. Είναι ο μοναδικός επιζών μιας αποστολής για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Βρίσκεται σε ένα διαστημόπλοιο, σε ένα μακρινό ηλιακό σύστημα, και το εξερευνά παράλληλα με τις θαμμένες αναμνήσεις του -ένα διπλό «ταξίδι» που τον φέρνει αντιμέτωπο με όλο και μεγαλύτερες εκπλήξεις. Έτσι ξεκινά αυτή η συναρπαστική ιστορία από τον συγγραφέα του βιβλίου "Άνθρωπος στον Άρη". Η συνέχεια είναι ακόμη πιο συναρπαστική. Ο Ράιλαντ έχει μια σημαντική αποστολή να φέρει εις πέρας, όσο μόνος και αν αισθάνεται τόσο μακριά από τη Γη. Είναι όμως πραγματικά μόνος; Καλό ταξίδι.

Η άποψή μου:

(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)

Η σχέση μου με τα μαθηματικά και τη φυσική είναι ίδια με τη σχέση μου με τις μπάμιες. Οπότε, φυσιολογικά εξεπλάγην με τον ίδιο μου τον εαυτό, όταν διαπίστωσα πως διασκέδαζα με ένα βιβλίο, τα 2/3 του οποίου περιείχαν πληροφορίες που μου θύμιζαν κινέζικα. Το «Αποστολή Χαίρε Μαρία» είναι ένα ψυχαγωγικό και επιμορφωτικό (για όσους δεν είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως, όπως εγώ) μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, που ξεφεύγει από το συνηθισμένο ύφος του είδους. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς στον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή του, ενός πραγματικά απολαυστικού (αντί)ήρωα, οι σπιρτόζες, αβίαστες ατάκες, που με έκαναν να θέλω να διαβάζω παρακάτω, ενώ αναρωτιόμουν αν θα τα βγάλει πέρα σε μια αποστολή αυτοκτονίας -κυριολεκτικά.

Η ανθρωπότητα πεθαίνει. Δεν είναι σενάριο, δεν είναι υπόθεση, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο και πλέον, ζήτημα χρόνου. Η ακτίνα Πέτροβα και οι Αστροφάγοι της, που τρώνε την ενέργεια του ήλιου, έχουν βάλει σε άμεσο κίνδυνο την ανθρώπινη ύπαρξη και το τέλος του κόσμου υπολογίζεται σε λίγα δεκάδες χρόνια. Και τι γίνεται σε αυτές τις εξαιρετικά κρίσιμες περιστάσεις; Εναποθέτουμε τη μοίρα του κόσμου στα χέρια ενός καθηγητή θετικών επιστημών σε Γυμνάσιο. Χμ, όχι και πολύ ορθόδοξο. Και ασφαλώς κάθε άλλο παρά αισιόδοξο.

Ο Ράιλαντ Γκρέις είναι ο τύπος που όλοι θα θέλαμε να είχαμε δάσκαλο. Ακόμα και στα μαθήματα που δε μας άρεσαν. Του ανατίθεται να βρει λύση στη μεγαλύτερη, μέχρι τώρα, πρόκληση της ανθρωπότητας και βάζει τα δυνατά του. Στην πορεία αναζητά νέες επιστημονικές μεθόδους, αμφισβητεί και αμφιβάλλει, αυτοσαρκάζεται, βρίζει, γίνεται ο νονός της θανάσιμης εισβολής και διατυπώνει χιλιάδες, εκατομμύρια θεωρίες βασισμένες στη χημεία, τη φυσική, τα μαθηματικά, την αστρονομία και όλες τις επιστήμες, που μπορούν να αποτρέψουν την καταστροφή.

Όταν ξυπνά από κώμα σε ένα διαστημόπλοιο, έτη φωτός μακριά από τη Γη, με δύο νεκρούς αστροναύτες δίπλα του, χωρίς καν να μπορεί να θυμηθεί το όνομά του, η σωτηρία του κόσμου παίρνει ακόμα πιο μπερδεμένη τροπή. Ο Ράιλαντ θα πρέπει πρώτα να ανακτήσει τη μνήμη του, έπειτα να βρει τρόπο να φέρει εις πέρας την αποστολή μόνος του και, για κερασάκι στην τούρτα, θα συστηθεί με την πρώτη εξωγήινη μορφή ζωής. Κι επειδή είναι τόσο ωραίος τύπος, θα γίνει ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που θα πιάσει φιλίες με εξωγήινο, θα του δώσει όνομα και θα τον... βλέπει να κοιμάται!

Ο Andy Weir τρελαίνεται για τις επιστήμες, τη σχετικιστική φυσική (μη με ρωτήσετε ορισμό) και το διάστημα. Με απλά λόγια, είναι σπασικλάκι. Δεν έχει καμία πρόθεση να το κρύψει, αντίθετα το βροντοφωνάζει. Αυτό έκανε στο «Αποστολή Χαίρε Μαρία», αυτό είχε κάνει νωρίτερα με το «Άνθρωπος στον Άρη», το οποίο ενθουσίασε τόσο, ώστε έγινε ταινία -με τον Mat Damon παρακαλώ.

Το ομολογώ -αναγκάστηκα να διαβάσω διαγώνια κάποιες παραγράφους, οι πληροφορίες ήταν τόσο πολλές (και η έρευνα του συγγραφέα προφανώς, αλλά εκείνος τουλάχιστον τα κατάλαβε), που κάποιες φορές με οραματιζόμουν στο θρανίο μου στο Λύκειο με το ύφος της απόλυτης σαστιμάρας την ώρα της φυσικής. Παρόλα αυτά, ο Weir κατάφερε να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον μου, εμένα της κλασικής τριτοδεσμίτισσας, ανάμεσα σε χαοτικές αναλύσεις και θεωρίες (σωστές; Λάθος; Ποιος ξέρει;). Και όχι μόνο το κράτησε ζωντανό, αλλά με έκανε πολλές φορές να γελάσω, να ανατρέξω στις σελίδες για να θυμηθώ ατάκες του Ράιλαντ και στα τελευταία κεφάλαια να συγκινηθώ. Κάτι που δεν περίμενα ότι θα μου συνέβαινε με ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, ήταν αναπόφευκτο όμως να συμβεί γιατί, πέρα από τα μαθηματικά και τους εξωγήινους, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία για τη φιλία, την αυτοθυσία και τη μαγεία της ανθρώπινης ύπαρξης...

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Andy Weir

Μετάφραση: Βαγγέλης Προβιάς

Σελίδες: 560

Ημερ. έκδοσης: 27/06/2022

ISBN: 978-960-484-829-4

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Andy Weir έκανε καριέρα ως μηχανικός λογισμικού, μέχρι τη στιγμή που η επιτυχία του πρώτου του μυθιστορήματος "Άνθρωπος στον Άρη" τού επέτρεψε να πραγματοποιήσει το όνειρό του, ν’ ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή. Είναι ένας τύπος αθεράπευτα κολλημένος με το διάστημα και αφοσιωμένος χομπίστας σε θέματα όπως η σχετικιστική φυσική, η μηχανική των τροχιών και η ιστορία των επανδρωμένων διαστημικών αποστολών. Επίσης, φτιάχνει άπαιχτα κοκτέιλ. Ζει στην Καλιφόρνια. Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του. Βρείτε τον στο Facebook και στο Twitter.