Είναι μεγάλη η χαρά να φιλοξενούμε σήμερα στην σελίδα μας ένα απλό κορίτσι, αλλά ένα πραγματικό συγγραφικό ταλέντο! Ας υποδεχθούμε την Ειρήνη Βαρδάκη, για δεύτερη φορά στα Βιβλιοσημεία. Διαβάστε την πρώτη συνέντευξη εδώ, που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο 2019.
Ειρήνη, καλώς όρισες!
Παρακολουθούμε τα social media και παρατηρούμε πως η «Τσιχλόφουσκα» πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Τι πιστεύεις ότι έκανε αυτό το βιβλίο σου ξεχωριστό; Αγαπήθηκε τόσο πολύ από τον κόσμο από τον πρώτο κιόλας μήνα κυκλοφορίας του!
Ε.Β.: Το επίκαιρο της θεματολογίας θεωρώ ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Όπως και η ίδια η αλήθεια του. Στην Τσιχλόφουσκα δεν υπάρχουν σκιές... οι θύτες και τα θύματα είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Η άποψη της Χρύσας για το «Τσιχλόφουσκα» εδώ.
Στο οπισθόφυλλο γράφει: «οι ιντερνετικές ζωές τους μοιάζουν τραγικά με μια ροζ ζαχαρωμένη τσιχλόφουσκα, έτοιμη να σκάσει». Γιατί τσιχλόφουσκα και όχι βόμβα;
Ε.Β.: Η Τσιχλόφουσκα ειρωνεύεται. Κοροϊδεύει με παιδική αφέλεια, και βασανιστική αδιαφορία. Είναι ροζ πριν γίνει μαύρο. Είναι γλυκό πριν πικρίσει. Σε πετάει ψηλά πριν σε γκρεμίσει στο χάος. Δεν επιτίθεται. Σε παίζει...
Τι συμβουλή θα έδινες σε μια μητέρα σαν την ηρωίδα σου, τη Φανή στο «Τσιχλόφουσκα»;
Ε.Β.: Καμία απολύτως. Τις συμβουλές τις αφήνω στους σοφότερους. Εγώ απλώς υπενθυμίζω: Mind the gap! Mind the trap!
Πολλές φορές τα παιδιά μεγαλοποιούν την αλήθεια. Υπάρχει κάποιο απωθημένο ή παιδικός φόβος που βγάζεις σήμερα στους ήρωές σου;
Ε.Β.: Απωθημένα όχι, δεν άφησα ούτε ένα! Υπήρξα αρκετά ανώριμη, θρασύς και παράτολμη για να κάνω τελικά όλα μου τα καπρίτσια. Έφαγα τα μούτρα μου, και ναι... απέκτησα φοβίες που σε μεγάλο βαθμό βγαίνουν και στα βιβλία. Ποτέ δεν πλησιάζω στην αποβάθρα αν δεν έχει έρθει ο συρμός. Είμαι εκείνη η γυναίκα που κολλάει την πλάτη στον τοίχο από φόβο μην πέσει στο κενό.
Οι ήρωές σου είναι καθαρά φανταστικοί ή έχεις γνωρίσει ανθρώπους που πραγματικά χρειάζονται βοήθεια και είναι σε απόγνωση;
Ε.Β.: Θα ήμασταν εμείς οι ίδιοι φανταστικοί ήρωες αν λέγαμε ότι δεν γνωρίζουμε ανθρώπους σε απόγνωση. Στα βιβλία η πραγματικότητα και η μυθοπλασία είναι ουσίες νοθευμένες.
Ειρήνη, νιώθεις ανακούφιση ή ένα είδος κάθαρσης όταν βάζεις τέλος σε ένα βιβλίο σου;
Ε.Β.: Στην Τσιχλόφουσκα δεν αισθάνθηκα κάθαρση, ούτε και ανακούφιση. Οι ήρωές μου αυτή την φορά ήταν ασυγχώρητοι, και τα αμαρτήματά τους μη αφέσιμα.
Ποιο πρόσωπο ξεχωρίζεις στο κάθε ένα από τα βιβλία σου και γιατί; Οι δεύτεροι ήρωες τι αντιπροσωπεύουν για σένα;
Ε.Β.: Όλοι είναι ξεχωριστοί. Η Ευρυδίκη από το «Το ρ της ερωμένης» είναι η δική μου αξέχαστη ηρωίδα.
Υπάρχει βιβλίο που να ήθελες να είχες γράψει εσύ; Και με πόσα βιβλία θεωρείς ότι κάποιος μπορεί να αποκαλείται «συγγραφέας»;
Ε.Β.: Σε κάποια βιβλία υποκλίνομαι. Οι προσωπικές φαντασιώσεις και οι όποιες φιλοδοξίες δεν έχουν καμία θέση μπροστά στη μεγαλειώδη γραφή τους. Τώρα ως προς το πότε θα μπορεί να αποκαλέσει κάποιος τον εαυτό του «συγγραφέα», πραγματικά δεν μου κάνει καμιά διαφορά. Το «καλός» και το «σημαντικός» είναι εκείνα που με απασχολούν. Τίποτε άλλο.
Έχεις σπουδάσει ιατρικά και βιολογικά εργαστήρια. Πώς βίωσες τη δύσκολη περίοδο της καραντίνας; Ασχολήθηκες με κάποια έρευνα; Και πώς συνδυάζεις το επάγγελμά σου, τα ενδιαφέροντά σου (κλασικό χορό και αθλητισμό) και τη συγγραφή;
Ε.Β.: Εργάζομαι σε νοσοκομείο. Οι συνθήκες που δουλεύουμε είναι τουλάχιστον απάνθρωπες. Δεν έχω να πω κάτι άλλο πάνω σε αυτό. Όσο για τα λοιπά ενδιαφέροντα, δυστυχώς έχουν μπει στην άκρη. Η συγγραφή σε συνδυασμό με την εξοντωτική εργασία δεν μου αφήνουν χρόνο ούτε για τα στοιχειώδη. Αυτή τη στιγμή είναι όλα αγώνας δρόμου.
Ποια η σχέση σου με τη μουσική; Διαβάζεις ή εμπνέεσαι με κάποιο μουσικό κομμάτι;
Ε.Β.: Η μουσική νομίζω μας εμπνέει όλους. Όμως τη στιγμή που γράφω -όσο είναι αυτό εφικτό- θέλω άκρα ησυχία.
Ακολουθείς κάποια τακτική στα βιβλία σου; Για παράδειγμα, γράφεις συγκεκριμένες ώρες, ή δεν ησυχάζεις αν δεν τελειώσει αυτό που έχεις αρχίσει...;
Ε.Β.: Η μόνη τακτική είναι ότι δεν σταματάω το γράψιμο αν δεν έχω συμπληρώσει χίλιες λέξεις. Δεν τεμπελιάζω, δεν μου επιτρέπω να πω ότι είμαι κουρασμένη, δε μου χαρίζω δικαιολογίες και ανάπαυλες.
Πώς χαρακτηρίζεις την Ειρήνη ως άνθρωπο με 5 λέξεις;
Ε.Β.: Δεν την ξέρω τόσο καλά...
Ως κοινωνικό ον, και δη, επώνυμη συγγραφέας, έρχεσαι σε επαφή με πολύ κόσμο, φίλους, αναγνώστες κ.λ.π. Υπάρχει κάτι που δε μπορείς να ανεχτείς στις διαπροσωπικές σχέσεις;
Ε.Β.: Την ασέβεια.
Ακόμα δεν έχει περάσει πολύς καιρός που κυκλοφορεί το «Τσιχλόφουσκα», ωστόσο είναι σίγουρο ότι γράφεις το επόμενο βιβλίο! Μπορείς να μας αποκαλύψεις κάτι γι’αυτό;
Ε.Β.: Θα κυκλοφορήσει του χρόνου την άνοιξη. Είναι ένα καθαρόαιμο, ψυχολογικό θρίλερ. Λογοτεχνικά θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη στιγμή μου.
Και μία τελευταία: πώς προκύπτουν οι τίτλοι σε κάθε σου βιβλίο; Είναι πολύ ενδιαφέροντες και σίγουρα κεντρίζουν τον αναγνώστη...
Ε.Β.: Πάντα ξεπηδούν μέσα από το κείμενο.
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και καλοτάξιδα τα βιβλία σου...
Ε.Β.: Ευχαριστώ από καρδιάς.
Ε.Β.: Το επίκαιρο της θεματολογίας θεωρώ ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Όπως και η ίδια η αλήθεια του. Στην Τσιχλόφουσκα δεν υπάρχουν σκιές... οι θύτες και τα θύματα είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Στο οπισθόφυλλο γράφει: «οι ιντερνετικές ζωές τους μοιάζουν τραγικά με μια ροζ ζαχαρωμένη τσιχλόφουσκα, έτοιμη να σκάσει». Γιατί τσιχλόφουσκα και όχι βόμβα;
Ε.Β.: Η Τσιχλόφουσκα ειρωνεύεται. Κοροϊδεύει με παιδική αφέλεια, και βασανιστική αδιαφορία. Είναι ροζ πριν γίνει μαύρο. Είναι γλυκό πριν πικρίσει. Σε πετάει ψηλά πριν σε γκρεμίσει στο χάος. Δεν επιτίθεται. Σε παίζει...
Τι συμβουλή θα έδινες σε μια μητέρα σαν την ηρωίδα σου, τη Φανή στο «Τσιχλόφουσκα»;
Ε.Β.: Καμία απολύτως. Τις συμβουλές τις αφήνω στους σοφότερους. Εγώ απλώς υπενθυμίζω: Mind the gap! Mind the trap!
Πολλές φορές τα παιδιά μεγαλοποιούν την αλήθεια. Υπάρχει κάποιο απωθημένο ή παιδικός φόβος που βγάζεις σήμερα στους ήρωές σου;
Ε.Β.: Απωθημένα όχι, δεν άφησα ούτε ένα! Υπήρξα αρκετά ανώριμη, θρασύς και παράτολμη για να κάνω τελικά όλα μου τα καπρίτσια. Έφαγα τα μούτρα μου, και ναι... απέκτησα φοβίες που σε μεγάλο βαθμό βγαίνουν και στα βιβλία. Ποτέ δεν πλησιάζω στην αποβάθρα αν δεν έχει έρθει ο συρμός. Είμαι εκείνη η γυναίκα που κολλάει την πλάτη στον τοίχο από φόβο μην πέσει στο κενό.
Οι ήρωές σου είναι καθαρά φανταστικοί ή έχεις γνωρίσει ανθρώπους που πραγματικά χρειάζονται βοήθεια και είναι σε απόγνωση;
Ε.Β.: Θα ήμασταν εμείς οι ίδιοι φανταστικοί ήρωες αν λέγαμε ότι δεν γνωρίζουμε ανθρώπους σε απόγνωση. Στα βιβλία η πραγματικότητα και η μυθοπλασία είναι ουσίες νοθευμένες.
Ε.Β.: Στην Τσιχλόφουσκα δεν αισθάνθηκα κάθαρση, ούτε και ανακούφιση. Οι ήρωές μου αυτή την φορά ήταν ασυγχώρητοι, και τα αμαρτήματά τους μη αφέσιμα.
Ποιο πρόσωπο ξεχωρίζεις στο κάθε ένα από τα βιβλία σου και γιατί; Οι δεύτεροι ήρωες τι αντιπροσωπεύουν για σένα;
Ε.Β.: Όλοι είναι ξεχωριστοί. Η Ευρυδίκη από το «Το ρ της ερωμένης» είναι η δική μου αξέχαστη ηρωίδα.
Υπάρχει βιβλίο που να ήθελες να είχες γράψει εσύ; Και με πόσα βιβλία θεωρείς ότι κάποιος μπορεί να αποκαλείται «συγγραφέας»;
Ε.Β.: Σε κάποια βιβλία υποκλίνομαι. Οι προσωπικές φαντασιώσεις και οι όποιες φιλοδοξίες δεν έχουν καμία θέση μπροστά στη μεγαλειώδη γραφή τους. Τώρα ως προς το πότε θα μπορεί να αποκαλέσει κάποιος τον εαυτό του «συγγραφέα», πραγματικά δεν μου κάνει καμιά διαφορά. Το «καλός» και το «σημαντικός» είναι εκείνα που με απασχολούν. Τίποτε άλλο.
Έχεις σπουδάσει ιατρικά και βιολογικά εργαστήρια. Πώς βίωσες τη δύσκολη περίοδο της καραντίνας; Ασχολήθηκες με κάποια έρευνα; Και πώς συνδυάζεις το επάγγελμά σου, τα ενδιαφέροντά σου (κλασικό χορό και αθλητισμό) και τη συγγραφή;
Ε.Β.: Εργάζομαι σε νοσοκομείο. Οι συνθήκες που δουλεύουμε είναι τουλάχιστον απάνθρωπες. Δεν έχω να πω κάτι άλλο πάνω σε αυτό. Όσο για τα λοιπά ενδιαφέροντα, δυστυχώς έχουν μπει στην άκρη. Η συγγραφή σε συνδυασμό με την εξοντωτική εργασία δεν μου αφήνουν χρόνο ούτε για τα στοιχειώδη. Αυτή τη στιγμή είναι όλα αγώνας δρόμου.
Ε.Β.: Η μουσική νομίζω μας εμπνέει όλους. Όμως τη στιγμή που γράφω -όσο είναι αυτό εφικτό- θέλω άκρα ησυχία.
Ακολουθείς κάποια τακτική στα βιβλία σου; Για παράδειγμα, γράφεις συγκεκριμένες ώρες, ή δεν ησυχάζεις αν δεν τελειώσει αυτό που έχεις αρχίσει...;
Ε.Β.: Η μόνη τακτική είναι ότι δεν σταματάω το γράψιμο αν δεν έχω συμπληρώσει χίλιες λέξεις. Δεν τεμπελιάζω, δεν μου επιτρέπω να πω ότι είμαι κουρασμένη, δε μου χαρίζω δικαιολογίες και ανάπαυλες.
Πώς χαρακτηρίζεις την Ειρήνη ως άνθρωπο με 5 λέξεις;
Ε.Β.: Δεν την ξέρω τόσο καλά...
Ως κοινωνικό ον, και δη, επώνυμη συγγραφέας, έρχεσαι σε επαφή με πολύ κόσμο, φίλους, αναγνώστες κ.λ.π. Υπάρχει κάτι που δε μπορείς να ανεχτείς στις διαπροσωπικές σχέσεις;
Ε.Β.: Την ασέβεια.
Ε.Β.: Θα κυκλοφορήσει του χρόνου την άνοιξη. Είναι ένα καθαρόαιμο, ψυχολογικό θρίλερ. Λογοτεχνικά θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη στιγμή μου.
Και μία τελευταία: πώς προκύπτουν οι τίτλοι σε κάθε σου βιβλίο; Είναι πολύ ενδιαφέροντες και σίγουρα κεντρίζουν τον αναγνώστη...
Ε.Β.: Πάντα ξεπηδούν μέσα από το κείμενο.
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και καλοτάξιδα τα βιβλία σου...
Ε.Β.: Ευχαριστώ από καρδιάς.
Οι φωτογραφίες του άρθρου ανήκουν στο αρχείο της συγγραφέως και δόθηκαν κατά αποκλειστικότητα στα Βιβλιοσημεία.
(©Λιάνα Τζιμογιάννη & Χρύσα Παναγοπούλου για τα Βιβλιοσημεία)
.jpg)
