Βιβλιοάποψη: "Οι κύκνοι το φθινόπωρο"

Περίληψη οπισθόφυλλου:
Όταν η Πολίνα ανακαλύπτει ότι δεν είναι πραγματική κόρη εκείνου που μέχρι πρόσφατα θεωρούσε πατέρα της και ότι η μητέρα της έχει εραστή, χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της. Το μόνο που της μένει είναι να εγκαταλείψει οριστικά το σπίτι που την πλήγωσε και τους ανθρώπους που την εξαπατούσαν τόσα χρόνια. Καταλήγει στα Γιάννενα, την πόλη με τη μυθική λίμνη και την ξεχωριστή γοητεία, πιστεύοντας ότι θα κάνει μια καινούργια αρχή.

Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι, πολλά χρόνια πριν, στον τόπο αυτόν άνθησε ένας μεγάλος έρωτας, που μπορεί να χάθηκε μέσα στη λαίλαπα του πολέμου, αλλά η αύρα του εξακολουθεί να υπάρχει και θα επηρεάσει καθοριστικά και τη δική της τύχη. Στις όχθες της λίμνης όπου σεργιανίζει τώρα η Πολίνα χέρι-χέρι με τον Στέργιο, σεργιάνιζε στον πόλεμο μια εθελόντρια νοσοκόμα μ’ έναν όμορφο στρατιώτη, που είχε τραυματιστεί στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας. Δυο ιστορίες ενωμένες με ασημένια κλωστή, όπως οι ασημένιοι κύκνοι που κεντούσε κάποτε μια ερωτευμένη κοπέλα. Μια αγάπη σημαδεμένη από τη φρίκη του πολέμου, το μεγαλείο της αφοσίωσης, την τόλμη των γενναίων και την προσμονή της λύτρωσης. Πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο του ’40, στα Γιάννενα, απ’ όπου άρχισαν όλα, οι νεότεροι ήρωες θα δουν τη ζωή τους να αλλάζει από αναπάντεχες ανατροπές, στον απόηχο ενός μεγάλου έρωτα.


Η άποψή μου:
(γράφει η Νάντια Παπαθανασοπούλου)
Η ιστορία του βιβλίου πραγματικά με συνεπήρε! Ωστόσο, τα συναισθήματά μου για τις πρώτες 150 σελίδες περίπου ήταν θυμός-θυμός-θυμός.

Αιτία γι'αυτόν το θυμό ήταν η Έρση. Η Έρση ήταν ένα παιδί που έμεινε ορφανό από τους γονείς του και το υιοθέτησαν οι θείοι του. Ενώ μπήκε σε μία οικογένεια που την αγάπησε και δεν την ξεχώρισε σε τίποτα από το βιολογικό της παιδί, την Πολίνα, η Έρση δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένη. Ζήλευε και κατέστρεφε ό,τι υπήρχε γύρω της. Η Έρση ήταν η κακιά μάγισσα του παραμυθιού.

Όμως ευτυχώς αυτό το βιβλίο δεν είχε μόνο κακές μάγισσες. Είχε έναν χάρτινο χαρακτήρα, που θαύμασα πολύ: τη θεία της Έρσης και μητέρα της Πολίνας, τη Λουΐζα. Μια γυναίκα που ήξερε να αγαπάει, να προσφέρει και να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Η Λουΐζα ανήκει στις ηρωίδες που είναι άτυχες στη ζωή τους, μα μέσα στην ατυχία τους συμβαίνουν και πολύ όμορφα πράγματα. Ζει μια ιστορία αγάπης που ξεκινάει περίπου στον πόλεμο του ’40 και καταλήγει μέχρι τις μέρες μας. Κουβαλάει αυτόν τον έρωτα μέσα της και ο έρωτάς της είναι η δύναμή της για να προχωράει στη ζωή.

Αυτό το βιβλίο έχει μεγάλες αγάπες, προδοσίες, φιλίες. Ο αναγνώστης συμπάσχει με τους ήρωες θυμώνει, συγκινείται και στο τέλος -ευτυχώς- λαβαίνει την κάθαρση που χρειάζεται κι έχει ανάγκη.

Προτείνω αυτό το βιβλίο ανεπιφύλακτα γιατί η αφήγηση της συγγραφέως είναι καθηλωτική, οι πληροφορίες που παίρνουμε για την μεταπολεμική Αθήνα συγκλονιστικές και μέσα σε όλα, υπάρχει και η ιστορία των τόσο διαφορετικών ηρώων του βιβλίου που συναρπάζουν.


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Φανή Πανταζή
Ηλικία: 18+
Σελίδες: 416 / Διαστάσεις: 14 x 21 cm
Ημερ. έκδοσης: 11 Οκτωβρίου 2018
ISBN: 978-618-01-2646-4


Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Φανή Πανταζή γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε οικονομικές επιστήμες στη Νομική Σχολή Αθηνών.

Εργάστηκε σε γνωστές πολυεθνικές εταιρείες και ασχολήθηκε πέντε χρόνια με τη διαφήμιση ως κειμενογράφος.

Σήμερα, κύρια απασχόλησή της είναι η λογοτεχνική μετάφραση και η συγγραφή. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr