Στην στιγμή προβάρεται η οπτική, στα ερεθίσματα τοποθετούνται η έμπνευση και τα συναισθήματα... Αξίες, αρχές, απόψεις, πότε σθεναρά χρωματιστές, με αρώματα και πότε με γκριζαρισμένες τις γερασμένες μας ανάγκες...
Όλα είναι έμπνευση, που ραντίζει ασταμάτητα με μελάνι το λευκό χαρτί δημιουργώντας, άλλοτε αισιοδοξία απομακρύνοντας το ντρέτο άκαυστο μαύρο κι άλλοτε απαισιοδοξία, εσωτερική πάλη προβληματισμούς κι αβάφτιστα συμπεράσματα.
Έτσι δημιουργήθηκε η συλλογή «Έρρωσο», βουτώντας στο μελάνι της ψυχής και του νου, σ’αθόρυβες ή εκκωφαντικές στιγμές.
Η άποψή μου:
(γράφει η Μαριάννα Φλέσσα)
Με την ποιητική της συλλογή "Έρρωσο", η Βίκυ Τριανταφύλλου αποδεικνύει ότι, εκτός από ταλαντούχα ζωγράφος, είναι και μία λαμπρή και εκφραστική ποιήτρια.
Μέσα από ένα λιτό και βραχείας έκτασης συμβολικό ποιητικό λόγο ρίχνει την ευαίσθητη και διεισδυτική ματιά της στον Έρωτα, στις ανθρώπινες σχέσεις, στη φύση, στο θάνατο, στη διαλεκτική σχέση του ατόμου με τον κοινωνικό του περίγυρο.
Εξυμνεί τον θεό Έρωτα:
Ένα
[...] Τα ασήμια της αγάπης,
πλέκονται γαϊτανάκι με τους αφρούς της προσμονής.
Νιότη ευλογημένη σε ακρογιάλι πόθου.
Ξεκίνημα αναπνοής στο όνειρο,
που λιώνει κι ανασταίνεται... στο ένα!
Τις ανθρώπινες σχέσεις και τη σκληρότητά τους:
Περιθώριο
Δε χωράω στο γίγνεσθαι.
Περίσσεψα η αλήθεια είναι από καιρό,
η νηνεμία ουρλιάζει τα ανείπωτα!
Την ομορφιά της φύσης με συμμετοχή όλων των αισθήσεων:
Χλωμό φεγγάρι
Α πώς να το κάνω;
Μικρή είμαι αλήθεια για τούτο το κακό και την ανατροπή.
Είναι στεφανωμένο μ’ ασημόσκονες
κι αναδεύεται προκλητικό στην πούλια,
στον Αυγερινό μ’ απόλυτο ναρκισσισμό!
Πώς να το σβήσω;
Βλέπεις χνουδερή είν’ η νύχτα
λαμπερή στ’ αρώματα,
στην γεύση.
Σκορπά πέρλες στα όνειρα,
χαϊδεύοντας τα μάτια της αντηλιάς.
Με αφόπλισε!
Με γλώσσα κατανοητή και με συμβολισμούς αποδίδει τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής, εκφράζοντας προβληματισμό με ήπιο τόνο, προσφέροντας στον δέκτη πολλαπλές και σφαιρικές οπτικές προσδοκώντας στην αφύπνισή του μέσα από τα παιχνίδια των λέξεων.
Όμορφη συλλογή, γραμμένη με ευαισθησία σε ελεύθερο στίχο και με εξαιρετικό χειρισμό της γλώσσας, που με ενδιαφέρον διάβασα κι απόλαυσα.
Κλείνω με το ομώνυμο ποίημα από το οποίο αντλεί το όνομά της η ποιητική συλλογή, ένα παρηγορητικό και ενθαρρυντικό χάδι προς αυτούς που δε διστάζουν να υψώσουν την φωνή τους και να στοχοποιηθούν, εκφράζοντας τις ιδέες και τις απόψεις τους.
Έρρωσο
Εαυτέ μου πόνεσες;
Βάφτηκες μαύρο και κόκκινο.
Επέλεξες το μαύρο στη μέση.
Κύκλοι κόκκινοι μαύροι εναλλάξ, ανοίγουν κι απλώνουν πάνω σου.
Ζωγραφίστηκες στον στόχο!
ΠΥΡ στο... ΚΕΝΤΡΟ!
Έρρωσο εαυτέ μου... έρρωσο!
Φίλοι μου, έρρωσθε* (κι ευδαιμονείτε)!
* ἔρρωσο / ἔρρωσθε, (ευχή) υγίαινε / υγιαίνετε∙ να είσαι / είστε καλά (καταληκτήρια φράση-χαιρετισμός σε επιστολές), ΕΤΥΜ. ῥώννυμι / ῥωννύω «ἐχω δύναμη, υγιαίνω». Πηγή
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ποιήτρια: Βίκυ Τριανταφύλλου
Σελίδες: 68 / Διαστάσεις: 14x20,5 cm
Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2019
ISBN: 978-960-642-002-3
Βιογραφικό της ποιήτριας:
Η Βίκυ Τριανταφύλλου γεννήθηκε στους Σοφάδες Καρδίτσας. Σπούδασε στην Σ.Δ.Ο. τμήματος Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής στο ΤΕΙ Ηρακλείου Κρήτης, παρακολούθησε την σχολή ζωγραφικής «Πετρά» και σεμινάρια δημοσιογραφίας και ραδιοφωνίας. Ασχολήθηκε με θεατρικές ομάδες στην κατασκευή σκηνικών, έκανε ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές. Δίδαξε ελεύθερο σχέδιο και αρθρογράφησε στην εφημερίδα «Θεσσαλική Ηχώ» και στο μηνιαίο περιοδικό της Καρδίτσας «Γνώμη». Αυτή την εποχή ασχολείται με την ποιητική γραφή και την ζωγραφική.