Βιβλιοάποψη: "Πράγματα που σκέφτεται η παρθένος Μαρία καπνίζοντας…"

---Δημοσίευση: 03/04/2024---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Γυναίκες που παρατηρούν άνδρες, γυναίκες που παρατηρούν γυναίκες, παιδιά που παρατηρούν άνδρες και γυναίκες να παίζουν ένα άνισο παιχνίδι.

Είκοσι ιστορίες για καλές µαθήτριες, σκυµµένες πάντα πάνω από µια λάθος εξίσωση.

Η άποψή μου:

(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)

Το καλό με τα διηγήματα είναι ότι μπορείς να αφήσεις το βιβλίο κάτω και όταν το ξαναπιάσεις να μην αναρωτιέσαι πού είχες μείνει, ποιον χαρακτήρα αφορούσε το προηγούμενο κεφάλαιο, ποιος είχες ψυλλιαστεί ότι είναι ο δολοφόνος.

Το κακό με τα διηγήματα είναι ο κίνδυνος να χαθεί το ύφος του συγγραφέα μεταξύ των διαφορετικών ιστοριών, «αναγκάζοντας» τον αναγνώστη να επιλέξει τις αγαπημένες του ιστορίες. Γίνεται σε μια συλλογή 20 διηγημάτων να (σου) αρέσουν όλα το ίδιο; Δε γίνεται, θα πω εγώ.

Η Αλεξάνδρα Κ.* γράφει για γυναίκες μαθήτριες, μάνες, χήρες, για νοικοκυρές, καθαρίστριες, για γυναίκες που κάνουν σεξ από λύπηση, για γυναίκες αυτοκαταστροφικές, πληγωμένες, δυνατές, για γυναίκες που ψάχνουν για αγάπη, σεξ, τον εαυτό τους, την ησυχία τους. Η γραφή της είναι ωμή, σαρκαστική, προκλητική. Θα πρέπει να πω ότι στην προσπάθεια να αποτιναχθούν τα ταμπού για το γυναικείο φύλο δε λείπουν τα στερεότυπα για το ανδρικό, αλλά προσωπικά δε με ενόχλησε. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι είμαι γυναίκα και έχω φάει τα ταμπού με το κουτάλι και βαρέθηκα; Ίσως με το ότι οι άνδρες έχουν μια τάση να επιβεβαιώνουν τα στερεότυπα που τους αφορούν; Ίσως λίγο και από τα δύο.

Οι γυναίκες του βιβλίου είναι αληθινές, παρούσες, δεν κρύβονται πίσω από φτιασίδια και καθωσπρεπισμούς, η καθεμία έχει τον δικό της ρόλο, που τον αγκαλιάζει ή τον ανέχεται ή θέλει να τον πετάξει από πάνω της και να τους στείλει όλους στα τσακίδια. Προσωπικό μου αγαπημένο του βιβλίου το «Μαμά μαλάκω», από όπου και το απόσπασμα:

«Φύγαμε το επόμενο πρωί από κει μέσα δαγκωμένες ένας θεός ξέρει από τι. Δεν παραπονέθηκες. Με θαύμασες που σκότωσα τη σαρανταποδαρούσα που μπήκε στη βαλίτσα μας. Με θαύμασες όταν έβαλα τις φωνές στον ιδιοκτήτη για το σάπιο στρώμα. Θύμωσες όταν αυτός μου είπε: «Τι περίμενες με τριάντα ευρώ;». Καθώς έσερνα τη βαλίτσα μας προς το λιμάνι, μου 'πιασες το χέρι όταν έβαλα τα κλάματα. Ύστερα τσακώθηκα για ένα παγκάκι στο κατάστρωμα, έδιωξα από δίπλα μας ένα ζευγάρι για να μπορέσεις να απλώσεις τα πόδια σου. Εσύ με κοίταξες με τρομερή περηφάνια. Εγώ ευχόμουν να μη μ' εμπιστευόσουν τόσο. Ήθελα να μπορούσες να ξεστόμιζες τη λέξη μαλάκω πότε πότε, αντί να με κοιτάς μ' όλη εκείνη τη σοφία κι εγκαρτέρησή σου, πέντε χρονών παιδί. Μα-λά-κω, δεν είχε δύσκολα σύμφωνα, τι την κρατούσες;».

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Αλεξάνδρα Κ*

Σελίδες: 224

Ημερ. έκδοσης: Μάιος 2023/Ιανουάριος 2024

ISBN: 978-960-166-202-2

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Αλεξάνδρα Κ* (Κέρκυρα, 1985) είναι θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος και πεζογράφος, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί σε εφηµερίδες και περιοδικά. Το 2017 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το πρώτο της µυθιστόρηµα, «Πώς φιλιούνται οι αχινοί». Το 2018 ανέβηκε στην Πειραµατική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το έργο της «Επαναστατικές µέθοδοι για τον καθαρισµό της πισίνας σας» (Εκδόσεις Πατάκη, 2020), που έχει µεταφραστεί σε έξι γλώσσες και έχει τιµηθεί µε βραβείο EURODRAM. Το τελευταίο της έργο, «Γάλα, αίµα» (Νεφέλη, 2021), ανέβηκε στη Μικρή Επίδαυρο κατόπιν ανάθεσης του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Έχει συνεργαστεί µε την Εθνική Λυρική Σκηνή στα λιµπρέτα των παραγωγών Στρέλλα και La Belle Helene. Το 2021 επελέγη ως writer-in-residence στο International Writers Program του Πανεπιστηµίου της Άιοβα. Έχει διατελέσει µέλος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης η συλλογή διηγημάτων της «Πράγματα που σκέφτεται η παρθένος Μαρία καπνίζοντας κρυφά στο μπάνιο» (2023), καθώς και τα εξής βιβλία για παιδιά: «Η πιο παράξενη ιστορία του κόσμου (ή Πώς μια πριγκίπισσα και ένα αγόρι γύρισαν τη γη σε μία νύχτα)», «Πεταλουδόνειρα», «Χλόη Χ*: Ζητούνται γονείς», «Lalaland», «ΔΙΝΩΣΑΥΡΟΣ – Βιβλίο 1: Πετάει το φαγητό» (σε συνεργασία με τον Αντώνη Παπαθεοδούλου).