---Δημοσίευση: 01/03/2024---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο Γιάντζε γεννήθηκε με μια εγκεφαλική δυσλειτουργία που ονομάζεται αλεξιθυμία, η οποία καθιστά δύσκολο για εκείνον να αισθάνεται συναισθήματα όπως η χαρά, ο φόβος ή ο θυμός. Δεν έχει φίλους, αφού οι δύο νευρώνες σε σχήμα αμυγδάλου που βρίσκονται βαθιά στον εγκέφαλό του έχουν φροντίσει γι’ αυτό, αλλά η μητέρα και η γιαγιά του, αφοσιωμένες σ’ εκείνον, του παρέχουν μια ασφαλή και ικανοποιητική ζωή. Το μικρό τους σπίτι, πάνω από το μαγαζί της μητέρας του, που πουλάει μεταχειρισμένα βιβλία, είναι διακοσμημένο με σημειώματα γραμμένα σε πολύχρωμα χαρτάκια, τα οποία του υπενθυμίζουν πότε πρέπει να χαμογελά, πότε να λέει «ευχαριστώ» και πότε να γελάει. Έπειτα, την παραμονή των Χριστουγέννων, στα δέκατα έκτα γενέθλια του Γιάντζε, τα πάντα αλλάζουν. Μια τρομακτική πράξη τυφλής βίας καταστρέφει τον κόσμο του, αφήνοντάς τον ορφανό και μόνο. Παλεύοντας να αντιμετωπίσει την απώλειά του, ο Γιάντζε αποσύρεται σε μια σιωπηλή απομόνωση, μέχρι που ο προβληματικός έφηβος Γκον καταφθάνει στο σχολείο του και αναπτύσσουν έναν εκπληκτικό δεσμό. Καθώς ο Γιάντζε αρχίζει να ανοίγεται σε καινούργιους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου και ενός κοριτσιού στο σχολείο, κάτι αλλάζει σιγά-σιγά μέσα του. Κι όταν ξαφνικά βρεθεί σε κίνδυνο η ζωή του Γκον, ο Γιάντζε θα έχει την ευκαιρία να βγει έξω από κάθε ζώνη άνεσης που έχει δημιουργήσει, προκειμένου να γίνει ίσως ο ήρωας που ποτέ δεν πίστευε ότι θα ήταν.
Η άποψή μου:
Πόσες αποφάσεις παίρνουμε βασισμένοι στο συναίσθημα; Πόσο συχνά μας καθοδηγεί η καρδιά, το ένστικτο, κάτι πιο δυνατό από τη λογική; Η καθημερινότητά μας, η ζωή μας ολόκληρη, αποτελείται από επιλογές που έγιναν από αγάπη, φόβο, θυμό, χαρά, ντροπή, λύπη.
Δεδομένο. Αυτονόητο. Όχι για όλους. Όχι για τον Γιάντζε. Έχοντας διαγνωστεί εκ γενετής με μικρή αμυγδαλή, ο Γιάντζε πάσχει από αλεξιθυμία. Δεν μπορεί να αναγνωρίσει και να νιώσει συναίσθημα, μένει ατάραχος εκεί που οι υπόλοιποι τρέχουν να σωθούν, το ένστικτο επιβίωσης δεν είναι εκεί για να τον βγάλει από δύσκολες καταστάσεις. Ο Γιάντζε δε χαμογέλασε ως μωρό, δεν ένιωσε τον φόβο των συνομηλίκων του, δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει πώς είναι να ζεις σε έναν κόσμο κυριευμένο από συναίσθημα. Κι έτσι, η μαμά του τον εκπαιδεύει. Του διδάσκει πώς να αντιδρά κατά περίσταση, πώς να ερμηνεύει, να μιμείται στην πραγματικότητα, την ανθρώπινη συμπεριφορά. Τον πιέζει κι άλλο, και λίγο ακόμα, για να μην ξεχωρίζει, για να είναι κοινωνικά αποδεκτός. Τίποτα όμως από όσα επιφυλάσσει το μέλλον του δεν είναι φυσιολογικό. Ο Γιάντζε βλέπει τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής του να μαχαιρώνονται μπροστά στα μάτια του και το μόνο που κάνει είναι να κοιτάζει. Δεν μπορεί να νιώσει φόβο, απειλή, δεν μπορεί καν να κλάψει. Η δική του κόλαση δεν είναι ίδια με των άλλων.
Σε κόλαση μετατρέπεται και το σχολείο, όπου ο καινούριος βίαιος συμμαθητής βάζει στοίχημα με τον εαυτό του και ενάντια στον Γιάντζε για να επιβεβαιώσει τη φήμη για το περίεργο αγόρι. Του είναι αλήθεια αδύνατον να νιώσει; Πού φτάνουν τα όριά του; Πόσο μπορεί να τον απειλήσει, πονέσει, χτυπήσει για να προκαλέσει την αντίδρασή του; Γιατί ο Γιάντζε μπορεί να πήρε αγάπη, αλλά να μην την ένιωσε, αλλά ο Γκον δεν ξέρει καν πώς μοιάζει.
Θα ήθελα ένα άλλο τέλος. Το βρήκα παράταιρο με το ύφος όσων προηγήθηκαν, σαν να μαλάκωσαν όλα κάπως ξαφνικά και ανεξήγητα. Το βιβλίο απευθύνεται και σε νεαρούς ενήλικες και αποτελεί μια πολύ καλή αφορμή για να κατανοήσουν την αξία της ενσυναίσθησης.
«Οι άνθρωποι μερικές φορές λένε πόσο γαμάτο θα ήταν να ήταν ατρόμητοι, όμως δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλάνε. Ο φόβος είναι ένας ενστικτώδης αμυντικός μηχανισμός, απαραίτητος για την επιβίωση. Το να μην γνωρίζεις τον φόβο δεν σημαίνει ότι είσαι γενναίος. Σημαίνει ότι είσαι αρκετά χαζός για να στέκεσαι στη μέση του δρόμου όταν ένα αυτοκίνητο έρχεται με ταχύτητα κατά πάνω σου».
«Μην ξεχωρίζεις. Μόνο αυτό χρειάζεται να κάνεις».
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Won-pyung Sohn
Μετάφραση:
Σελίδες: 288
Ημερ. έκδοσης: 02/05/2023
ISBN: 978-618-550-572-1
Βιογραφικό της συγγραφέως:
