---Δημοσίευση: 28/02/2024---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Οιμωγή σημαίνει κραυγή. Κραυγή σπαραχτική. Κραυγή εκκωφαντική. Είναι, όμως, φορές που οι κραυγές γίνονται συνώνυμο της σιωπής. Ένας θάνατος που σπέρνει τη σιγή. Ήρωες που κρύβουν το παρελθόν, αρνούνται το παρόν και αγνοούν το μέλλον. Μια νηνεμία που επικρατεί λίγο, τόσο λίγο που δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει την καταιγίδα που έρχεται.
Ποιος είπε ότι μια μάνα δεν μπορεί να σκοτώσει; Κι αν σκοτώσει, παύει να φέρει αυτή την ιδιότητα; Λέξεις, υποσχέσεις και μυστικά σείουν το έδαφος. Ένα έδαφος που καταρρέει και τότε φθάνει αυτή. Η ΟΙΜΩΓΗ.
Η άποψή μου:
Το πρώτο πράγμα που σε κεντρίζει στο νέο μυθιστόρημα του Αλεξιάδη είναι φυσικά ο τίτλος: «οιμωγή» σημαίνει σπαραχτική κραυγή. Μια τέτοια κραυγή βγάζει η πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος Πετριά Σιδερίδη, φερόμενη ως φόνισσα του παιδιού της. Μία φόνισσα που πάσχει από αυτισμό σε λειτουργικό βαθμό. Ο Στάθης Φωτεινός είναι ο χαροκαμένος σύζυγος, εργαζόμενος ως ταχυδρόμος στον Δήμο και τώρα εκείνη του ανταποδίδει τη μοναδική αγάπη του, παρά την ιδιαιτερότητά της, δολοφονώντας το παιδί τους;
(Σελ. 68): «Έχει αυτισμό Αργυριάδη, τι δεν καταλαβαίνεις; Πώς θα την αφήσουμε εδώ με τις άλλες κρατούμενες;» - μα ούτε και ο αστυνομικός καταλαβαίνει πώς να τη χειριστεί και ας το υπερτονίζει στον συνάδελφό του.
Την θεωρούν απλά τρελή, όπως μονολογεί η ίδια. Οι εσωτερικοί μονόλογοι που δίνει ο συγγραφέας είναι εκπληκτικοί, κερδίζουν τον αναγνώστη και περιγράφουν άκρως ρεαλιστικά τον ψυχισμό αυτών των ανθρώπων και το αδιέξοδο που νιώθουν, καθώς αδυνατούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους εύκολα. Ελάχιστοι ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν σε άτομα με αυτισμό. Βαθύ το κοινωνικό σχόλιο-γροθιά στο στομάχι από τον συγγραφέα για την τραγική μοίρα αυτών των ανθρώπων σε μία κοινωνία που νοσεί βαθιά και πλέον τους πετάει στο περιθώριο, όλο και περισσότερο...
Η αστυνόμος Θεοδοσίου αναλαμβάνει την υπόθεση μαζί με τον υπαστυνόμο Βάιο. Ως γυναίκα σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα δέχεται διαρκώς σεξισμό και σαν να μην φτάνει αυτό, έχει να αντιμετωπίσει και τους δικούς της βαθύτερους δαίμονες. Ωστόσο, ο υπαστυνόμος είναι ένας διαφορετικός άντρας από αυτούς που συναντάει κανείς στο Αστυνομικό Σώμα και της κεντρίζει το ενδιαφέρον, καθώς την φλερτάρει διακριτικά.
(Σελ. 129): «Επιλέγει. Τι επιλέγει ακριβώς; Να μη μιλήσει; Να ξεχάσει; Πόσες φορές άραγε έχουμε κληθεί στη ζωή μας να επιλέξουμε έναν συγκεκριμένο δρόμο; Πόσες φορές επιλέξαμε κάτι που νομίζαμε ότι θέλουμε αλλά εντέλει ικανοποιούσαμε ανάγκες και επιθυμίες άλλων; Πόσες φορές συγκρίναμε το επιλέγω με το θέλω; Πόσες φορές ηττήθηκε το θέλω;» - σκέφτεται η αστυνόμος Θεοδοσίου ενώ συνεχίζει την έρευνα, κόντρα στην προφανή ενοχή της φερόμενης ως δράστη.
Η αγωνία κυλάει μαζί με τις σελίδες και το ενδιαφέρον μένει αμείωτο σε αυτό το δυνατό, ευρηματικό και πρωτότυπο μυθιστόρημα. Είναι ένοχη η Πετριά Σιδέρη; Είναι η χειρότερη φόνισσα που μπορεί να υπάρξει, μία μητροκτόνος;
Ένα ψυχολογικό θρίλερ, με έτοιμο σενάριο για κινηματογραφική μεταφορά (!) κάτι που μακάρι να συμβεί, καθώς το βιβλίο αξίζει πραγματικά, είναι εκπληκτικό! Ο Στέφανος Αλεξιάδης έρχεται με φόρα στη δεύτερη συγγραφική του προσπάθεια, ταράσσοντας τα νερά και εκπλήσσοντάς μας. Αν αποφασίσει να μείνει στο είδος του ψυχολογικού θρίλερ (το πρώτο του βιβλίο ανήκει στην εφηβική λογοτεχνία) κι έχοντας γράψει ένα τέτοιο μυθιστόρημα στην πρώτη του απόπειρα, προβλέπεται να κατακτήσει την κορυφή. Ακολουθήστε τον σε αυτή την πορεία και δεν θα χάσετε...
Η άποψή μου:
Σπαρακτική κραυγή: σίγουρα ο τίτλος ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσω αυτό το ταξίδι. Ακόμα και τώρα που τελείωσε, το στομάχι μου σφίγγεται, αν και τα δάκρυα έχουν πλέον στεγνώσει. Είναι αναμφίβολα από τα λίγα βιβλία που μπορεί να προκαλέσουν τόσο πόνο, αλλά και λύτρωση. Κάθαρση το ονόμαζαν οι αρχαίοι και περιελάμβανε τα πάντα: τις χαρές, τις λύπες, τα δεινά, την αδικία αλλά και την αίσθηση της δικαιοσύνης. Μια δικαιοσύνη που ξεφεύγει από τα όρια τα ανθρώπινα και ίσως πάνω της βασίζεται η νομοτέλεια του κόσμου.
Η αστυνόμος Λουκία Θεοδοσίου ως γυναίκα εκτοπίζεται από το γραφείο της, παραγκωνίζεται και υποχρεώνεται να μοιραστεί μια πολύκροτη υπόθεση παιδοκτονίας με τον πρωτευουσιάνο αλλά κατώτερο σε βαθμό συνάδελφό της, Δημήτρη Βάιο. Ο Δημήτρης στην αρχή μοιάζει χαμένος και αποστασιοποιημένος. Είναι στ' αλήθεια τόσο χαρισματικός όσο λένε ή απλά τα παραλένε;
Η Λουκία εμμονική με την ιεραρχία νιώθει την υπομονή της να εξαντλείται, μα σύντομα καταλαβαίνει ότι ο Δημήτρης είναι σύμμαχος και συνοδοιπόρος στις προσταγές της. Εκείνος αρχίζει να δίνει βάση στις υποψίες της και να την στηρίζει στις αποφάσεις της. Την κάνει να νιώθει ασφάλεια κι ότι δεν πορεύεται πια μόνη σε αυτόν τον κόσμο των μυστικών και των αντιφάσεων.
Παράλληλα με τους αστυνόμους που κάνουν τα πάντα για να φτάσουν στην αλήθεια μπροστά στα μάτια του θεατή εξελίσσεται μια τρυφερή ιστορία αγάπης. Ο καινούργιος ταχυδρόμος ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια ύπαρξη ξεχωριστή. Μια ύπαρξη που λατρεύει τις άγριες μαργαρίτες μα την ενοχλούν οι φωνές και οι δυνατοί θόρυβοι. Η κοπέλα, η Πετρία βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού αλλά είναι από αυτές τις περιπτώσεις που είναι απολύτως λειτουργική. Μπορεί να μην της αρέσει να την πλησιάζουν, πόσο μάλλον να την αγγίζουν, αλλά καταλαβαίνει τα πάντα. Ίσως το μυαλό της να τρέχει και με δέκα ταχύτητες σε σύγκριση με τη λειτουργία ενός κοινού νου. Αντιλαμβάνεται λοιπόν τα πάντα, αλλά αυτό δεν είναι πάντα καλό. Ίσως να αποτελεί μια πηγή οδύνης, όταν την σέρνουν με χειροπέδες στο Τμήμα, χωρίς να μπορεί να ξεκαθαρίσει στο θολωμένο της μυαλό τι έχει συμβεί. Πού είναι το παιδί της; Ο Ορέστης της, το αγαπημένο της αγοράκι με τα μάτια τα αμυγδαλωτά. Κι εκείνη κουρνιάζει, κουρνιάζει μέσα στα βάθη του εαυτού της και αρνείται να αρθρώσει λέξη. Λες κι ένα πέπλο τα έχει σκεπάσει όλα. Λες και στέρεψαν οι λέξεις και δεν έχει πλέον τίποτα να πει.
Η Αστυνόμος παίρνει καταθέσεις από τους πάντες στην πολυκατοικία. Όοι μιλούν για το πιο ευτυχισμένο ζευγάρι, χωρίς ακρότητες κι εντάσεις στην συμπεριφορά τους. Για ένα διάστημα, ό,τι κι αν κάνουν, πέφτει στο κενό ώσπου η Αστυνόμος σκέφτεται ένα σχέδιο για να κάνει την κοπέλα να μιλήσει. Στην πραγματικότητα είναι επιτακτική ανάγκη να μιλήσει, γιατί η Λουκία νιώθει βαθιά μέσα της ότι μια μάνα δεν είναι δυνατόν να σκοτώσει το παιδί της συνειδητά -βέβαια, υπάρχουν κι ελάχιστες εξαιρέσεις, μα μόνο επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Μου άρεσε τόσο πολύ η εναλλαγή των προσώπων! Ο καθένας αφηγείται την ιστορία από την πλευρά του σύμφωνα με τις μέχρι τότε εμπειρίες του. Έτσι ο κάθε ήρωας ξεδιπλώνει την προσωπικότητά του αυτόνομα αλλά και τις ανησυχίες, τους φόβους, τα μυστικά του. Στην αρχή η αστυνόμος με εκνεύρισε με την άκαμπτη στάση της, ίσως επειδή αυτό το τακτικό και το απόλυτο του νου της μου θύμισε την αληθινή ζωή, όπου ξεχνάμε πως η ουσία, ίσως και η ίδια μας η ευτυχία βρίσκεται στο να καταφέρουμε να χαλαρώσουμε λίγο τα λουριά του νου που μας κρατάει δέσμιους. Ο Δημήτρης από την άλλη μοιάζει σίγουρος για τον εαυτό του και για τις αποφάσεις του. Δεν στέκεται τόσο στους τύπους όσο στην ουσία.
Ένα από τα πράγματα που μου άρεσε, εκτός από το προφανές, που είναι η γραφή του Αλεξιάδη, με έναν τρόπο που να δείχνει ότι σέβεται τον αναγνώστη, χωρίς να χρησιμοποιεί βωμολοχίες -προκειμένου να τραβήξει την προσοχή- αλλά με μια επιλογή λέξεων που κόβουν σαν μαχαίρι, είναι ότι δεν εξετάζει τα πράγματα επιφανειακά μα τα αναλύει σε βάθος και σε απορροφάει, σε απορροφάει τόσο που δεν καταλαβαίνεις πλέον πότε έφτασες στο τέλος του! Είναι το αστυνομικό-ψυχολογικό θρίλερ που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Στέφανος Αλεξιάδης
Σελίδες: 376
Ημερ. έκδοσης: 01/01/2024
ISBN: 978-618-02-5126-5
Ο Στέφανος Αλεξιάδης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην Ειδική Αγωγή και στα Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Παράλληλα ολοκλήρωσε το τμήμα των Παιδαγωγικών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και έχει εκπαιδευτεί στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille. Το 2022 υπήρξε κεντρικός ομιλητής του 9ου συνεδρίου TEDx που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το TEDx talk του αφορούσε την αποδοχή του διαφορετικού. Το πρώτο του βιβλίο "Τα φτερωτά σανδάλια" κυκλοφόρησε το 2021 και έναν χρόνο μετά απέσπασε το Βραβείο Ελληνικής Εφηβικής Λογοτεχνίας 2022 από τα Public.
