---Δημοσίευση: 28/02/2024---
Ο Στέφανος Αλεξιάδης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην Ειδική Αγωγή και στα Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Παράλληλα ολοκλήρωσε το τμήμα των Παιδαγωγικών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και έχει εκπαιδευτεί στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille.
Το 2022 υπήρξε κεντρικός ομιλητής του 9ου συνεδρίου TEDx που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το TEDx talk του αφορούσε την αποδοχή του διαφορετικού. Το πρώτο του βιβλίο "Τα φτερωτά σανδάλια", κυκλοφόρησε το 2021 και έναν χρόνο μετά απέσπασε το Βραβείο Ελληνικής Εφηβικής Λογοτεχνίας 2022 από τα Public.
Κυρίες και κύριοι... η Λιάνα και ο Γιώργος ανακρίνουν τον Στέφανο Αλεξιάδη, μόνο για λίγο(!)!!!
Για τους μη μυημένους αναγνώστες, ποια η διαφορά αστυνομικού μυθιστορήματος και ψυχολογικού θρίλερ, κατά τη γνώμη σας;
Σ.Α.: Τα δυο αυτά είδη συχνά συγχέονται, με αποτέλεσμα και οι αναγνώστες να μπερδεύονται. Ένα ψυχολογικό θρίλερ δεν περιέχει απαραίτητα αστυνομική πλοκή αλλά άλλου είδους χαρακτηριστικά, όπως η αγωνία, η ένταση, η ταχύτητα των αποκαλύψεων. Σε αντίθεση με αυτό, το αστυνομικό μυθιστόρημα νομίζω πως οφείλει να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς, όπως για παράδειγμα συγκεκριμένη δομή, αστυνομικές διαδικασίες και στο τέλος την επίλυση του εγκλήματος με την αποκάλυψη του ενόχου. Όταν βέβαια τα χαρακτηριστικά και των δυο ειδών μετουσιώνονται σε ένα, τότε μιλάμε σίγουρα για ένα επιτυχημένο βιβλίο.
Σ.Α.: Ο αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας αναφέρεται σε ανθρώπους που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, χωρίς όμως αυτό να γίνεται αντιληπτό, εκ πρώτης όψεως. Παρουσιάζουν φυσικά γενικότερα χαρακτηριστικά του αυτισμού, όπως η μειωμένη ενσυναίσθηση ή οι δυσκολίες στις κοινωνικές σχέσεις. Το Άσπεργκερ ήταν μια από τις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού και χρησιμοποιώ παρελθοντικό χρόνο, για να γίνει γνωστό πως εδώ και λίγους μήνες έχει αποφασιστεί να μη χρησιμοποιείται πια ο όρος αυτός, αλλά να εντάσσεται στο γενικότερο φάσμα. Ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε στο βιβλίο αφορά καθαρά τον χωροχρόνο της αφήγησης, καθώς μιλάμε για μια διάγνωση που έγινε τουλάχιστον είκοσι έτη πριν. Επέλεξα να εντάξω τον αυτισμό στο βιβλίο για να δοθεί χώρος σε μια κατηγορία ανθρώπων που συχνά παραγκωνίζεται. Είναι ώρα να βγει στην επιφάνεια κάθε είδους άνθρωπος, γιατί πολύ απλά υπάρχει.
Το πρώτο σας βιβλίο ήταν για εφήβους και τώρα μας δώσατε ένα μυθιστόρημα/ψυχολογικό θρίλερ. Ψάχνετε να δείτε πού ανήκετε ή γράφετε από έμπνευση, χωρίς να θέλετε να ταχθείτε αποκλειστικά σε ένα είδος;
Σ.Α.: Πράγματι, το πρώτο βιβλίο απευθυνόταν σε εφήβους. Δεν έκανα τίποτα εσκεμμένα. Σκέφτηκα μια ιστορία που θα μπορούσα να παρουσιάσω στους μαθητές μου και γενικότερα στα παιδιά, και την έγραψα. Δεν είχα στο μυαλό μου ούτε αν θα συνεχίσω, ούτε αν θα ξαναγράψω. Το μυθιστόρημα αυτό, η «Οιμωγή», γεννήθηκε ξαφνικά και δεν ήθελα να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη. Δεν μπορώ να πω τίποτα με σιγουριά, αλλά νομίζω πως η συγκεκριμένη κατηγορία μου αρέσει πολύ και μάλλον εδώ θα μείνω.
Σ.Α.: Νομίζω πως ο σκοπός της λογοτεχνίας είναι αυτός, να περνάει μηνύματα χωρίς διδακτικό τόνο, χωρίς να κουνάει το δάχτυλο (το σιχαίνομαι αυτό). Πέρα από το αναγνωστικό ταξίδι που προσφέρει, πέρα από τις νέες εμπειρίες και τις συστάσεις με πρωτόγνωρες προσωπικότητες, θεωρώ πως η λογοτεχνία κάνει αυτό: αφυπνίζει ανθρώπους. Δεν έχω σε καμία περίπτωση τη δύναμη που αναφέρετε, ωστόσο προσπαθώ να δημιουργώ φωνές που συχνά στην καθημερινότητα δεν ακούμε, όπως για παράδειγμα η κεντρική ηρωίδα μου, η Πετρία Σιδερίδη, που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού.
Ξεκινήσατε τον σχεδιασμό ή το να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας ή απολαμβάνετε την επιτυχία των δύο, που έχετε γράψει μέχρι τώρα; Όταν γνωρίζεις την καταξίωση τόσο νωρίς, πώς προχωράς μετά;
Σ.Α.: Η αλήθεια είναι πως προς το παρόν δεν έχω γράψει κάτι. Κάποιες σκόρπιες ιδέες που περιτριγυρίζουν το μυαλό μου, αλλά όχι κάτι απτό. Θέλω να απολαύσω το ταξίδι της «Οιμωγής» και όταν νιώσω έτοιμος, να γράψω το επόμενο βιβλίο. Η επιτυχία και η καταξίωση είναι δυο πολύ βαριές και υποκειμενικές λέξεις, που νομίζω πως δεν υπάρχει λόγος να σηκώσω στην πλάτη μου. Η διάρκεια στον χρόνο είναι αυτή που αξίζει και για αυτήν ελπίζω.
Ευχαριστούμε πολύ!
Σ.Α.: Εγώ ευχαριστώ για τον χώρο και τον χρόνο!
---Οι φωτογραφίες του άρθρου ανήκουν στο αρχείο του συγγραφέα και δόθηκαν κατά αποκλειστικότητα στα Βιβλιοσημεία.---
(©Λιάνα Τζιμογιάννη, Γιώργος Δόλγυρας για τα Βιβλιοσημεία)
