Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ξυπνάς, βάζεις ένα φλιτζάνι καφέ και φεύγεις. Είναι μια μέρα όπως όλες οι άλλες. Όταν όμως ανοίγεις την εξώπορτά σου, βρίσκεις να σε περιμένει ένα μικρό, ξύλινο κουτί. Μέσα βρίσκεται ένα κομμάτι κορδόνι, που σου αποκαλύπτει πόσα ακριβώς χρόνια θα ζήσεις.
Από τα σπίτια των μεγαλουπόλεων μέχρι τις σκηνές στην έρημο, κάθε άνθρωπος σε κάθε ήπειρο λαμβάνει το ίδιο κουτί. Μέσα σε μια στιγμή, ο κόσμος κυριεύεται από φρενίτιδα. Από πού προήλθαν αυτά τα κουτιά; Τι σημαίνουν; Είναι αλήθεια αυτό που προβλέπουν; Καθώς η κοινωνία αρχίζει να κατακερματίζεται, όλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το ίδιο συγκλονιστικό δίλημμα: θέλουν να μάθουν πόσο θα ζήσουν. Κι αν ναι, πώς θα διαχειριστούν αυτή τη γνώση;
Η αυγή αυτού του νέου κόσμου καταγράφεται μέσα από ένα αξέχαστο πλέγμα χαρακτήρων, οι αποφάσεις και η μοίρα των οποίων συνδέονται στενά: φίλοι με κοινά όνειρα, άνθρωποι που γνωρίζονται μόνο διά αλληλογραφίας και βρίσκουν καταφύγιο στο άγνωστο, ένα ζευγάρι που χάνει τις ισορροπίες του, ένας γιατρός που δεν γλιτώνει από το μοιραίο και ένας πολιτικός που γίνεται η αφορμή για να αλλάξουν τα πάντα.
Η άποψή μου:
Χρώμα, φύλο, θρησκεία, καταγωγή, κοινωνική τάξη, οικονομική κατάσταση, σεξουαλική προτίμηση. Και κάπου ανάμεσα, ένα κορδόνι. Ένας νέος τρόπος διακρίσεων των ανθρώπων -σαν να μη μας έφταναν όλοι οι άλλοι- ο χρόνος διάρκειας της ζωής τους.
Αυτό αποκαλύπτουν τα κουτιά που αρχίζουν να φτάνουν ταυτόχρονα στους πολίτες όλου του κόσμου, από άγνωστο αποστολέα και με μοναδικό περιεχόμενο ένα κορδόνι. Για κάποιους μικρό, για τους τυχερούς μεγαλύτερο. «Το μέτρο της ζωής σου», αναφέρεται στην επιγραφή και αυτό ακριβώς είναι: Όσο μεγαλύτερο το κορδόνι, τόσο περισσότερος ο χρόνος ζωής που απομένει στον κάτοχό του.
Παρά το φανταστικό στοιχείο της αρχικής ιδέας, πάνω στην οποία βασίζεται ολόκληρη η υπόθεση, η εξέλιξη της πλοκής (αν και πιο αργή και με περισσότερες επαναλήψεις -και σελίδες- από ό,τι θα ήθελα) κάνει τον αναγνώστη να μπαίνει στο κλίμα της νέας πραγματικότητας με εντυπωσιακή ευκολία, σαν να πρόκειται για κάτι ρεαλιστικό. Μεγαλύτερο ρόλο σε αυτό παίζει η σκιαγράφηση των βασικών χαρακτήρων: εκείνων που πρέπει να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι το τέλος πλησιάζει -άγνωστο πώς, γνωστό πότε. Όπως ο Χανκ, ο γιατρός με το μικρό κορδόνι, που έχει σώσει αμέτρητες ζωές, αλλά ξέρει ότι η δική του πλησιάζει προς το τέλος. Ή η Νίνα, που καλείται να αποδεχθεί το γεγονός ότι η αγαπημένη της θα πεθάνει χωρίς να ζήσουν μαζί όσα έχουν ονειρευτεί. Ή ακόμα η Έιμι, που αρνείται να ανοίξει το δικό της κουτί, αλλά πρέπει να αποφασίσει αν θα μοιραστεί τη ζωή της με τον κάτοχο ενός μικρού κορδονιού.
Αν καταφέρετε να τελειώσετε το βιβλίο χωρίς να σκέφτεστε σε κάθε σελίδα (άντε, δύο) τον θάνατο, να το θεωρήσετε προσωπική επιτυχία. Εγώ δεν τα κατάφερα. Το βιβλίο σε βάζει βαθιά στα παπούτσια των πρωταγωνιστών και καθώς εκείνοι θέτουν τις προτεραιότητές τους, ανάλογα με το μέγεθος του κορδονιού τους, το ίδιο κάνεις κι εσύ.
Πώς θα ένιωθα αν ήξερα ακριβώς πόσος χρόνος ζωής μου απομένει; Θα έκανα οικογένεια ή δε θα ήθελα τα παιδιά μου να μεγαλώσουν χωρίς μητέρα; Θα ζούσα ριψοκίνδυνα, γνωρίζοντας πως, ό,τι κι αν γινόταν, θα επιβίωνα; Θα παρατούσα δουλειές και υποχρεώσεις για να ταξιδέψω ή θα περνούσα όλον τον χρόνο μου με τα αγαπημένα μου πρόσωπα; Θα δενόμουν συναισθηματικά με τον κάτοχο ενός μικρού κορδονιού ή δε θα ρίσκαρα να πληγωθώ με την απώλειά του;
Στο συγγραφικό της ντεμπούτο, η Nikki Erlick παραδίδει ένα βιβλίο το οποίο, ενώ φλερτάρει στενά με την επιστημονική φαντασία και τη δυστοπία, είναι τελικά κυρίως κοινωνικό. Μας φέρνει αντιμέτωπους με δύσκολα ερωτήματα και ακόμα δυσκολότερες αποφάσεις, μας ζητά να πάρουμε θέση απέναντι στην κοινωνική δικαιοσύνη και να κοιτάξουμε κατάματα τον ίδιο μας τον εαυτό. Ενδεχομένως να κοιτάξουμε και πίσω από την πόρτα μας, περίεργα κουτιά παραμονεύουν...
Little boxes, little boxes, little boxes made of ticky tacky...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Nikki Erlick
Μετάφραση: Γιώτα Λαγουδάκου
Σελίδες: 552
Ημερ. έκδοσης: 01/04/2023
ISBN: 978-618-02-1860-2
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Νίκι Έρλικ αποφοίτησε με άριστα από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και υπήρξε συντάκτρια στη Harvard Crimson, τη φοιτητική εφημερίδα του πανεπιστημίου που κυκλοφορεί από το 1873.
Πήρε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Κολούμπια.
"Τo μέτρο της ζωής τους" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, το οποίο ήταν υποψήφιο στο goodreads ως καλύτερο ντεμπούτο για το 2022.