---Δημοσίευση: 14/09/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Κάθε ιστορία έχει μια αρχή...
Γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο, ως συγκάτοικοι. Δύο από τα πιο λαμπρά μυαλά που αποφοίτησαν ποτέ από τη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Συναντήθηκαν και πάλι, ως αντίπαλοι, στο Κουάντικο της Βιρτζίνια. Ο Ρόμπερτ Χάντερ ήταν πια ο επικεφαλής της Μονάδας Υπερβίαιων Εγκλημάτων της Αστυνομίας του Λος Άντζελες. Ο Λούσιεν Φόλτερ ο πιο αιματοβαμμένος και επικίνδυνος σίριαλ κίλερ που είχε αντιμετωπίσει ποτέ το FBI. Τώρα, μετά από τριάμισι χρόνια στην απομόνωση, ο Λούσιεν κατάφερε να δραπετεύσει. Και είναι οργισμένος. Το μόνο που σκεφτόταν όλα αυτά τα χρόνια ήταν η εκδίκηση. Αυτός που ευθυνόταν για τη φυλάκισή του πρέπει να πληρώσει, πρέπει να υποφέρει. Αυτός... είναι ο Ρόμπερτ Χάντερ. Και τώρα έφτασε επιτέλους για τον Λούσιεν η στιγμή να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό του. Γιατί κάθε ιστορία πρέπει να φτάνει σ’ ένα τέλος... Η δέκατη υπόθεση του ντετέκτιβ Ρόμπερτ Χάντερ είναι μια κατάβαση στην κόλαση του μυαλού του πιο Διαβολικού σίριαλ κίλερ που εμπνεύστηκε ο #1 συγγραφέας αστυνομικών θρίλερ Κρις Κάρτερ.
Η άποψή μου:
Διαβάζοντας και τις τελευταίες σελίδες του νέου θρίλερ του αγαπημένου Κρις Κάρτερ, αναρωτήθηκα φωναχτά πόσο πιο εθιστική μπορεί να γίνει η γραφή του! Κι αυτό γιατί, κάθε φορά, ο συγγραφέας έρχεται να μας ταρακουνήσει γερά από τη θέση μας και να μας οδηγήσει σε έναν κόσμο όπου το κακό και το μίσος κατοικοεδρεύουν.
Ο Λούσιεν Φόλτερ, ο πιο στυγερός δολοφόνος που έχει δει ποτέ το FBI, κατάφερε να δραπετεύσει από τη φυλακή, σκοτώνοντας όλους όσοι είχαν την ατυχία να βρεθούν στον δρόμο του. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Ο Λούσιεν είναι πρώην φίλος του Ρόμπερτ Χάντερ και συγκάτοικός του στο κολέγιο. Λίγα χρόνια πριν, ο Ρόμπερτ τον έβαλε πίσω από τα κάγκελα και τώρα ο Λούσιεν ζητά ανελέητη εκδίκηση. Περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με την ιδιοσυγκρασία και ψυχολογική κατάσταση του δολοφόνου, καθώς και τη σχέση του με τον Χάντερ δίνονται σε προγενέστερο βιβλίο του Κρις Κάρτερ, με τίτλο «Διαβολικός». Ο ίδιος ο συγγραφέας μάς παροτρύνει να ξεκινήσουμε από αυτό (στην έναρξη του βιβλίου του). Ωστόσο, ολοκληρώνοντας τον Γρίφο, θεωρώ πως διαβάζεται και ως αυτοτελή ιστορία κι είναι απόλυτα κατανοητό και πλήρες.
«Ο Λούσιεν Φόλτερ είναι το κακό σε ανθρώπινη μορφή». Αναμφίβολα θα έλεγα ότι αυτή η πρόταση συνοψίζει ολόκληρο το βιβλίο για εμένα!
Πρόκειται για ένα βιβλίο μεγάλων ανατροπών και αλλεπάλληλων γεγονότων, που δεν αφήνει τον αναγνώστη να χαλαρώσει ούτε λεπτό. Τα υψηλά επίπεδα αγωνίας, καθώς και η ασταμάτητη πορεία του ψυχοπαθή Φόλτερ προσδίδουν μια τεταμένη ατμόσφαιρα θρίλερ στο μυθιστόρημα, που δεν έχει τέλος. Σίγουρα απαιτεί γερό στομάχι, αφού πολλές σκηνές είναι απόλυτα φρικιαστικές και σκοτεινές, νιώθοντας να τις βιώνεις στον υπέρτατο βαθμό! Σε κρατάει σε εγρήγορση μέχρι και την τελευταία του σελίδα, σημείο κατατεθέν αναφορικά με τη συγγραφική πένα του Κρις Κάρτερ. Αναντίρρητα, οι λάτρεις των θρίλερ θα βρουν στον «Γρίφο του κακού» ένα ακόμα βιβλίο που θα τους κόψει την ανάσα και θα τους συναρπάσει. Για ακόμα μια φορά, εξαιρετικά εθιστικός ο Κάρτερ!
Η άποψή μου:
Όταν διάβασα το «Διαβολικός» ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που φοβήθηκα ότι ο Χάντερ δεν θα την έβγαζε καθαρή και τώρα, ξανά μετά από χρόνια, βρίσκεται αντιμέτωπος με το ίδιο ‘θηρίο’! Ο Λούσιεν δεν είναι ένας απλός δολοφόνος κατά συρροήν, αλλά ένα ευφυέστατο μυαλό, που μάλιστα έχει μελετήσει από κοντά το έγκλημα. Είναι άριστος τόσο στη μεταμφίεση όσο και στη μίμηση προσώπων κι αυτό στην πραγματικότητα, τον κάνει ένα φάντασμα! Δεν δίνει την παραμικρή σημασία στην ανθρώπινη ζωή, τα πάντα γι'αυτόν -ακόμα και το έγκλημα- είναι ένα μέσον για να αποδείξει την μεγαλοφυία του, απόδειξη ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε πιαστεί, παρά μόνο όταν συμπτωματικά ανέλαβε την υπόθεση ο Χάντερ.
Έτσι, οι δυο παλιοί γνώριμοι συναντήθηκαν στο «Διαβολικός» και «Ο γρίφος του κακού» είναι η συνέχειά του. Θα έλεγα μάλιστα ότι αξίζει να διαβάσετε το «Διαβολικός», ακόμα και αν τύχει να διαβάσετε πρώτα το παρόν. Σίγουρα θα αντλήσετε ενδιαφέρουσες πληροφορίες και θα καταλάβετε γιατί η δίψα του για εκδίκηση είναι τόσο μεγάλη. Τόσο απύθμενο το μίσος του, που θέλει να κάνει τον άλλοτε παλιό του φίλο να μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που τον συνέλαβε.
Με συνοπτικές διαδικασίες το «Διαβολικός» στην ουσία, μας δίνει το έναυσμα να μπούμε στο μυαλό ενός εγκληματικού μυαλού, που δεν υστερεί σε τίποτα ούτε σε γνώσεις, ούτε σε ευφυία και μάλιστα το επίπεδό του ξεπερνά, στις περισσότερες των περιπτώσεων, εκείνων των διωκτών του.
Ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι είναι πώς περιγράφει ο ίδιος τον εαυτό του : «Εγώ είμαι λόγιος, ένας ερευνητής, ένας επιστήμονας που μελετά το ανθρώπινο μυαλό, αν θέλεις. Ένας ψυχοπαθής που μελετά τους ψυχοπαθείς [...] Εγώ ‘θέλω’ να σκοτώνω, δεν ωθούμαι από κάποια εσωτερική ανεξέλεγκτη παρόρμηση. Πράγμα που σημαίνει πως ό,τι κάνω είναι προσχεδιασμένο... χωρίς τύψεις... χωρίς ενοχές.»
Θα τα καταφέρει ξανά ο Χάντερ, όταν έχει μπροστά του έναν επικίνδυνο και διαταραγμένο, αλλά συνάμα και άκρως ισορροπημένο και οργανωτικό Λούσιεν και με ποιο τίμημα;
Ο ντετέκτιβ Γκαρσία από την άλλη, αν και δεν είναι απόλυτα προετοιμασμένος αφού πρώτη φορά αντιμετωπίζει τέτοιου είδους εγκληματία, ομολογώ ότι είναι αρκετά ψύχραιμος και συνάμα γενναίος, αφού δεν σταματά σε κανέναν κίνδυνο, προκειμένου να βοηθήσει τον συνεργάτη του. Σε όλο αυτό το ανθρωποκυνηγητό μπλέκουν το FBI, η τοπική αστυνομία, φυσικά το τμήμα υπερβιαίων εγκλημάτων, ο δήμαρχος και η δικαστική αστυνομία. Όλα αυτά για έναν και μοναδικό άνθρωπο! Αυτό από μόνο του κι αν είναι υπερπαραγωγή!
Το θηρίο βρυχάται, αλλά δεν ανοίγει αμέσως τα χαρτιά του. Αντίθετα, παίζει το παιχνίδι του σαν να είναι ένα επιτελείο στρατού και όχι μόνο ένας άνθρωπος. Κι όταν βλέπει την κοκκινομάλλα Τρέισι έξω από το σπίτι του Χάντερ, του έρχεται μια τρελή ιδέα -γιατί όχι εξάλλου;- αφού το δικό του παιχνίδι δεν είναι μόνο μια ξερή εκδίκηση, αλλά θέλει παράλληλα να καταρρακώσει τον Χάντερ.
Σε τέτοια θανάσιμα παιχνίδια υπάρχουν άραγε νικητές και ηττημένοι; Αρκετές είναι οι φορές -ανθρώπινο, άλλωστε- που ψάχνουμε ελαφρυντικά στον δράστη, κυρίως λόγω του παρελθόντος ή κάποιας μορφής κοινωνικού αποκλεισμού που έχει βιώσει. Για τον Λούσιεν Φόλτερ δεν υπάρχει κανένα απολύτως ελαφρυντικό...
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη που πήραμε, με αφορμή τα γενέθλιά του!
Διαβάστε εδώ την άποψη της Χρύσας για το "Genesis", που δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα!!
Διαβάστε εδώ τις εντυπώσεις μας από την συνάντηση μαζί του!!!
Στοιχεία βιβλίου:
Σειρά: Ρόμπερτ Χάντερ #10
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Chris Carter
Μετάφραση: Αντώνης Γιαννούλης
Σελίδες: 432
Ημερ. έκδοσης: Μάιος 2023
ISBN: 978-960-507-171-4
Βιογραφικό του συγγραφέα:
