Περίληψη οπισθόφυλλου:
Όταν ήμουν μικρή, αγαπούσα όλο τον κόσμο. Λάτρευα τη γιαγιά μου, τον κοκορίκο μου τον Μανωλάκη, τον Αντρίκο. Το «αγαπώ» μου χωρούσε μέσα κόσμο και κοσμάκη. Ακόμα και τους γονείς και την αδελφή μου αγαπούσα, άλλο που ποτέ δεν το παραδέχτηκα. Είχα τόση ανάγκη να τους δικαιολογώ για τη σκληρότητα και την αδιαφορία τους, που πάντα έβρισκα λόγους να το κάνω. Τα βράδια που ξάπλωνα, όταν έκανα την προσευχή μου, παρακαλούσα τον Θεό να δουν μέσα μου κάτι που θα τους έκανε να με αγαπήσουν κι αυτοί. Μετά τα απανωτά στραπάτσα που έφαγα, το «ω» μου δεν άντεξε. Άρχισε σιγά-σιγά να κλείνει τις γοητευτικές του καμπύλες και να πνίγει μέσα του όσα του είχα χώσει. Ώσπου κατάντησε να γίνει «ο». Και τα «αγαπώ» μου μεταμορφώθηκαν σε ανορθόγραφα και άχαρα «αγαπό». Πόσοι άνθρωποι να χωρέσουν μέσα σ’ ένα μικρό «ο»; Στριμώχτηκαν κι έσκασαν. Έτσι λοιπόν, το «ο» μου τώρα πια χωράει μία και μοναδική αγάπη. Την αγάπη που νιώθω για μένα...
Η άποψή μου:
"Την βάφτισαν Εύα. Την φωνάζουν Τσαούσα. Γιατί από κοριτσάκι, άρπαζε τη ζωή από τα μαλλιά και δεν το έβαζε κάτω. Παρά τις απανωτές προδοσίες που αυτή της επιφυλάσσει, η Εύα θα μείνει Τσαούσα -μέχρι η ζωή να της χαρίσει αυτά που της χρωστά, σε μια Αθήνα που αλλάζει..."
Μια φρέσκια και σύγχρονη συγγραφική πένα, που είχα τη χαρά να γνωρίσω πρόσφατα, είναι αυτής της Ελένης Κιουσέ μέσα από το πρώτο βιβλίο της με τον ανατρεπτικό τίτλο "η Τσαούσα".
Η συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου της επισημαίνει πως οι σελίδες που πρόκειται να διαβάσει ο αναγνώστης εμπεριέχουν "πολλές στρώσεις αλήθειας" και "λίγο γλάσο υπερβολής", έτσι λοιπόν κατανοούμε πως το μυθιστόρημα ενδεχομένως αποτελεί αληθινή ιστορία με ψήγματα μυθοπλασίας. Πάμε να δούμε, όμως, ποια είναι η ηρωίδα μας.
Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, η Εύα ή αλλιώς... Τσαούσα, μας διηγείται γλαφυρά και ολοζώντανα ολόκληρη τη ζωή της, μέσα από μνήμες της παιδικής της ηλικίας, εικόνες της εφηβείας της και φάσεις της απότομης και δύσκολης ενηλικίωσης της. Μας ταξιδεύει στην περιοχή της Καισαριανής όπου η Τσαούσα έζησε τα παιδικά της χρόνια, πλάι στη λατρεμένη της γιαγιά, Αρχόντω. Τη γιαγιά που τη συμβούλεψε καλύτερα και από μητέρα, της στάθηκε όταν η μικρή Εύα ένιωθε πως η μητρική αγάπη υστερούσε και οι ξυλιές ήταν ένα γνώριμο σημάδι για αυτή ότι και πάλι κάπου είχε φταίξει ή και όχι. Ζούμε τις σκανταλιές της, περπατάμε ανέμελα στα στενά της περιοχής και γευόμαστε βρεγμένη φέτα ψωμιού με ζάχαρη...
Η Εύα μας συστήνει πρόσωπα αναφοράς για την ίδια, όπου στάθηκαν συνοδοιπόροι αλλά και εμπόδια στη δύσβατη -μα γεμάτη- ζωή της: τον αγαπημένο φίλο και προστατευόμενο της Αντρίκο, τη γλυκιά και αυθόρμητη Ελευθερία, τη Ρηνούλα, την αδερφή που πάντα ερχόταν σε ρήξη, τον Αναστάση ο οποίος την οδήγησε σε σκοτεινά μονοπάτια και τη Χρυσή, την όχι και τόσο φίλη της. Και έπειτα τη Σουλτάνα, την αγαπημένη της γάτα στην ενήλικη ζωή της, τον Μανωλάκη τον αστείο κοκορίκο της, τη Μπέμπα, τη "μητέρα" σε μια δύσκολη χρονική στιγμή, και τον Απόστολο με τις ατέλειωτες εξομολογήσεις του. Η ζωή κρύβει δυσκολίες, στιγμές μοναξιάς, νύχτες ξάγρυπνες, αλλά και ζωηρές μέρες όπου η χαρά και η ξεγνοιασιά βρίσκονται στο προσκήνιο. Έτσι έζησε και η Τσαούσα. Η ζωή της την πήγε σε δύσβατα μονοπάτια, τα οποία την έκαναν πιο δυνατή, την πείσμωσαν και της δίδαξαν πως η αυτοεκτίμηση πρέπει να λαμβάνει σημαντικό χώρο στη ζωή ενός ανθρώπου.
Μέσα από συνεχείς μεταφορές και μικρά κεφάλαια με απολαυστικούς τίτλους, οδηγούμαστε στο παρελθόν και στο παρόν και βλέπουμε την Τσαούσα να μην τα παρατάει -τουναντίον, να σφίγγει τα δόντια και να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον παρά τις δύσκολες μέρες που βίωσε, την ασθένεια με την οποία ήρθε αντιμέτωπη, την απροσδόκητη συμπεριφορά των ανθρώπων που της γύρισαν την πλάτη, όταν αυτή τους είχε πιο πολύ ανάγκη.
Η "Τσαούσα" αποτελεί ένα κοινωνικό κατά βάση μυθιστόρημα που αναδεικνύει την αναγκαιότητα της ενσυναίσθησης, της αγνής φιλίας, της συντροφικότητας και της αγάπης προς τον εαυτό. Είναι ένα βιβλίο με αρκετή δόση χιούμορ, τρυφερό και εκπέμπει ειλικρίνεια και οικειότητα. Αγάπησα τον χαρακτήρα της Τσαούσας με τα ατοπήματά της, την πληθωρική και επιπόλαια συμπεριφορά της, την αγάπη της προς το φαγητό και το τσέρι, τη μεγάλη της καρδιά, την ανιδιοτελή αγάπη της απέναντι στον συνάνθρωπο. Σε αυτό συνέβαλε και η γραφή της Κιουσέ, η οποία με τις κατάλληλες λέξεις, άλλοτε τολμηρές και άλλοτε "αθώες" οδηγεί επιτυχημένα τον αναγνώστη στον χαοτικό κόσμο της Τσαούσας.
Τέλος, θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε την άρτια σελιδοποίηση του βιβλίου και τον όμορφο σχεδιασμό εξωφύλλου από τον Στέλιο Νικολακόπουλο, στο οποίο απεικονίζεται η μορφή της Τσαούσας Εύας στην ενήλικη μορφή της και η γάτα της, η τσαχπίνα Σουλτάνα με ζωντανά χρώματα.
Αναζητήστε, λοιπόν, την "Τσαούσα", διαβάστε για την πολυκύμαντη ζωή της, γελάστε, δακρύστε και ταξιδέψτε νοσταλγικά μαζί της. Καλή ανάγνωση!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ελένη Κιουσέ
Σελίδες: 392
Ημερ. έκδοσης: 30/08/2022
ISBN: 978-618-215-042-9
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Ελένη Κιουσέ γεννήθηκε ξημερώματα 29ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα. Δίσεκτο έτος και δίσεκτη μέρα. Από μικρή αγαπούσε το γράψιμο -από ημερολόγια, λευκώματα, συνθήματα σε τοίχους, ραβασάκια, μέχρι εκθέσεις και άρθρα σε διάφορα σάιτ. Έχει σπουδάσει στη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ Αθήνας και μιλάει άπταιστα τρεις γλώσσες. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και επιμέλειας-διόρθωσης, και ασχολείται με τη δημιουργία περιεχομένου για μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στην ηλικία των σαράντα νόσησε από καρκίνο του μαστού, γεγονός που αποτέλεσε ένα επιπλέον έναυσμα για να πραγματοποιήσει το όνειρό της, να γράψει το δικό της βιβλίο.