Μυστική συνάντηση με τον Chris Carter!

---Δημοσίευση: 24/05/2023---

Chris Carter: Μια συνάντηση που θα γράψει ιστορία!

Δείτε το βίντεο.

Στα πλαίσια του 4ου Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας, οι εκδόσεις Bell, εκτός από τις δύο προκαθορισμένες εκδηλώσεις αφιερωμένες στον συγγραφέα (μια σε Θεσσαλονίκη και μια στην Αθήνα), οργάνωσαν και μια extra-μυστική συνάντηση, το Σάββατο 20 Μαϊου 2023 στο χώρο του Public Συντάγματος. Παραβρέθηκαν bloggers και instagrammers, που συνεργάζονται με τον εκδοτικό οίκο, σε μια ευκαιρία να συνομιλήσουν με τον συγγραφέα.

Τα Βιβλιοσημεία ήταν καλεσμένα με εκπροσώπους τη Χρύσα Παναγοπούλου και τη Λιάνα Τζιμογιάννη. Στο τέλος της εκδήλωσης δόθηκαν δωράκια στους συμμετέχοντες.

ΛΙΑΝΑ

Θυμάμαι ότι το ραντεβού μας ήταν στις 12:00μμ. Έφτασα πρώτη λίγη ώρα νωρίτερα και σκανάρισα τον χώρο. Υπήρχαν τρεις καρέκλες τοποθετημένες σε βάθρο, με θέα τη Βουλή, οπότε υπέθεσα πως ο καλεσμένος μας θα καθόταν εκεί για να έχει οπτική επαφή με όλους μας. Κάθισα στη θέση μου ήσυχη, προετοιμάζοντας τις γωνίες απ’όπου θα βιντεοσκοπούσα. Ήμουν τρομερά ενθουσιασμένη (χαζό παιδί-χαρά γεμάτο!) κι ανυπομονούσα να δω από κοντά τον συγγραφέα. Από τις συνεντεύξεις που είχα διαβάσει και τις φωτογραφίες των εκδηλώσεων, που είχαν προηγηθεί στα Σκόπια, φαινόταν πολύ cool τύπος! Η Χρύσα ήρθε λίγο μετά από μένα. Είχε τόσο τρακ που πίστευε ότι η γλώσσα της είχε δεθεί κόμπος! Αυτό κράτησε μόνο για μια στιγμή, ώσπου να μπει στην αίθουσα ο αγαπημένος συγγραφέας, συνοδεία του φίλου μας, Βασίλη. Μια ματιά (eye-contact) και η γλώσσα της λύθηκε! Τον πλησιάσαμε, τον καλωσορίσαμε και τον αγκαλιάσαμε. Φαινόταν αμήχανος και ντροπαλός, κάτι που ερχόταν σε αντίθεση με όσα ξέραμε γι’αυτόν.

Μα τι άνθρωπος είναι τέλωσπάντων ο Chris Carter;

Δεν μας είναι τόσο δύσκολο να απαντήσουμε. Η πρώτη εικόνα ήταν καθοριστική. Σε καμία περίπτωση δεν συνδέσαμε τον Carter, ο οποίος γράφει για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που έχουμε διαβάσει ποτέ, με τον άνθρωπο-Chris.

ΧΡΥΣΑ

Το ένστικτο και τα συναισθήματά μου με ώθησαν να πιστεύω ότι ο άνθρωπος Chris είναι καλός, μάλιστα πιο καλός από τους περισσότερους από εμάς. Γράφει εδώ και δεκαπέντε χρόνια, έχει στο ενεργητικό του δώδεκα μυθιστορήματα κι όμως, δεν έχει ίχνος κομπορρημοσύνης. Είναι απλός, καταδεκτικός, με άπλετο χιούμορ, φιλικός και όλα αυτά, είμαι σίγουρη ότι τα νιώθει! Δεν είναι προσποιητά στο πλαίσιο μιας επαγγελματικής συνάντησης. Σύμφωνοι, γράφει για εγκλήματα αποτρόπαια, που ξεπερνούν κάθε λογική, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο του, από αυτά που έχω διαβάσει, που να μην τα αιτιολογεί σωστά. Βρίσκει αιτίες και σωστές αφορμές. Γι'αυτό ακριβώς πουλάει!

Ένιωσα ότι ο Chris έχει αγνή ψυχή. Οι ταλαιπωρίες και η ασχήμια της ζωής δεν τον έχουν αγγίξει. Έχει φυσικά τα σημάδια του, αλλά αυτά δεν του έγιναν εμμονές, ούτε κόμπλεξ. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να ξανάρθει στη χώρα μας και να ανταμώσουμε και πάλι!

Τι κράτησα από τα λόγια του: Ο καθένας μας αντιμετωπίζει διαφορετικά έναν τόπο εγκλήματος. Ένα βιβλίο δεν μπορεί να περιγράψει τα πάντα, όπως τη μυρωδιά και την αίσθηση ότι έχει συμβεί κάτι πολύ κακό, π.χ. με το που θα περάσεις το κατώφλι του σπιτιού, ξέρεις ότι στα πάνω δωμάτια μπορεί να υπάρχει κάποιο νεκρό παιδί!

Στη συγγραφή: Κρατάει πάντα μια εικόνα στο μυαλό του, ένα ερέθισμα ίσως. Δεν ξέρει αυτό πού  μπορεί να οδηγήσει, απλά εκείνος ενώνει τα κομμάτια.

Στην πρώτη του περιπέτεια ο Ρόμπερτ Χάντερ πεθαίνει... Ευτυχώς για εμάς, οι εκδότες είχαν άλλη γνώμη κι έτσι, δεν στερηθήκαμε τον χαρισματικό και αναμφίβολα από τους καλύτερους και πιο σαγηνευτικούς ντετέκτιβ του είδους. Τα αγαπημένα μου ως τώρα, είναι το "Ένας προς έναν" και το "Θανάσιμη κλήση". Με άγγιξαν προσωπικά. Το πρώτο, γιατί μπόρεσα να μπω στη θέση του Χάντερ και το δεύτερο, γιατί με προβλημάτισε πολύ -με έκανε να αναρωτιέμαι πόσο καλά άραγε γνωρίζουμε πράγματα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα; Φυσικά και στα δυο είχα πολύ μεγάλη αγωνία, αλλά το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα έργα του Κάρτερ.

ΛΙΑΝΑ

Είμαι τόσο γκαντέμω! Όταν οι τεχνικοί ήρθαν προς το μέρος μου, για να τοποθετήσουν ένα μαύρο τραπέζι, τους εξήγησα ότι θα βιντεοσκοπήσω και πως όποιος καθόταν, θα με εμπόδιζε! Υπέθεσα πως θα έρχονταν κι άλλοι bloggers να καθίσουν, βλέπετε! Λίγα λεπτά μετά, το μαύρο τραπέζι εγκαταστάθηκε στην άλλη πλευρά του δωματίου κι εκεί... κάθισε ο Κάρτερ!!! Μα πόσο γκαντέμω!!! Θα είχα την ευκαιρία να τον έχω δίπλα μου και να βγάλω ένα απίθανο βίντεο και φωτογραφίες και την έχασα... Γκρρρ!!!

Ο συγγραφέας λοιπόν, ενώ αρχικά μου φάνηκε ντροπαλός, ξαφνικά έκανε χαμό, συζητώντας μαζί μας, με ένα αστείρευτο κέφι και χιούμορ! Διέκρινα ευγένεια και σεβασμό για τον διπλανό του. Γνωρίζει το αντικείμενό του και έχει το ταλέντο να μεταλαμπαδεύει αυτό που έχει στο μυαλό του. Ήταν ακούραστος, ταπεινός, πάντα με ένα μεγάλο χαμόγελο και προθυμία να απαντήσει κάθε μας ερώτηση. Μπορώ να πω με βεβαιότητα (καθότι έχω συναντήσει δεκάδες συγγραφείς, χωρίς πλεονασμό!) ότι ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά του δίνουν μαθήματα σε όσους αποκαλούν τους εαυτούς τους «διάσημοι συγγραφείς» (τι να πει κι αυτός με τα 12 μυθιστορήματα!).

Είναι γνωστό πως αφορμή για να ξεκινήσει να γράφει, στάθηκε ένα όνειρο που είχε δει και περιείχε -κατά κάποιον τρόπο- την περίληψη του πρώτου του βιβλίου. Τον ρώτησα, λοιπόν, «αν αγνοούσε το όνειρο που είχε δει, τι θα έκανε σήμερα στη ζωή του;» κι απάντησε πως θα ήταν νεκρός! Η συγγραφή πραγματικά τον έσωσε, καθώς το μονοπάτι που είχε πάρει, τον οδηγούσε στον γκρεμό!

Στη συνέχεια, έθεσαν κι άλλα άτομα τις ερωτήσεις τους, και ξανά εγώ. Ρωτήθηκε «αν υπήρχε περίπτωση ο Ρόμπερτ Χάντερ να διαλευκάνει ένα έγκλημα στην Ελλάδα» κι απάντησε πως ένας δικηγόρος στο Los Angeles πρέπει να μείνει στο Los Angeles κι αν βγει λίγο παραπέρα, αλλάζουν οι νόμοι. Ομοίως και ο Χάντερ δεν μπορεί να φύγει εκτός δικαιοδοσίας. Το FBI δεν έχει παντού δικαιοδοσία, ακόμα και μέσα στο ίδιο το Los Angeles! Η Χρύσα ζήτησε να μάθει «αν ο Ρόμπερτ Χάντερ θα μπορούσε να γίνει φίλος με τον Χάρι Χόλε» (άκα Νέσμπο). Εκείνος γέλασε και το πρώτο που είπε, είναι ότι θα μπορούσαν να φτιάξουν μια μουσική μπάντα μαζί!!! Ασφαλώς και θα μπορούσαν να είναι φίλοι, αλλά αν ήταν να αναλάβουν υπόθεση μαζί, θα ήταν εκτός δικαιοδοσίας του FBI, οπότε αυτό θα ήταν ένα κατάφορο ψέμα και θέλει τα βιβλία του να έχουν αληθοφάνεια...

Σε ερώτησή μου για το πόσο επηρεάστηκε η συγγραφή και η προσωπικότητά του, ερχόμενος σε επαφή με εγκληματίες, απάντησε θετικά. Προφανώς κι επηρεάζει τη γραφή, αλλά όταν έκανε αυτή τη δουλειά, δεν έγραφε. Η συγγραφή συνέβη πολλά-πολλά χρόνια μετά, πράγμα που είναι καλό. Κι ενώ έχει κάνει πάρα πολλά επαγγέλματα, συν του ότι σπούδασε εγκληματολογία κι έχει κοιμηθεί μέχρι και σε παγκάκια, κάποια στιγμή σκέφτηκε: 'Ω Θεέ μου, τι κάνω τώρα'; Ήταν ο καιρός να χρησιμοποιήσει στη συγγραφή αυτά που σπούδασε. Γιατί όλα είναι ένας κύκλος... Έτσι επηρεάζεται η γραφή, γιατί «έχω δει πολλά σημεία εγκλήματος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα φέρνω πίσω στη μνήμη όταν γράφω. Τώρα, η προσωπικότητά μου -τι να πω- προσπαθώ να μην γίνω πολύ καταθλιπτικός. Έχω δει πάρα πολλά, αφού γεννήθηκα στη Βραζιλία που έχει μεγάλη εγκληματικότητα και έχω δει επίσης παιδιά να κρατάνε όπλα στη Νότια Αφρική. Το πόσο θα σε επηρεάσει μια εγκληματική προσωπικότητα, εξαρτάται από το τι άνθρωπος είσαι».

Όταν τον ρώτησα «Είσαι συγγραφέας αστυνομικού και θρίλερ, σπούδασες εγκληματολογία με ειδίκευση στην παραβατική συμπεριφορά, είσαι κιθαρίστας σε ροκ γκρουπ, φαίνεσαι πολύ εκφραστικός, άρα θα μπορούσες να είσαι και ηθοποιός κι έχεις σκοτεινό μυαλό. Τι είσαι στ΄αλήθεια; Τι είναι τελικά ο Chris Carter;». Εδώ ισχυρίστηκε πως είναι ένας απλός άνθρωπος! «Είμαι ο πιο νορμάλ τύπος που ξέρω! Είμαι απλά εγώ! Γράφω βιβλία και αυτό είναι. Δεν είμαι καλύτερος από τους άλλους, προφανώς είμαι και μεγαλύτερος απ΄όλους σας! (γέλια). Πίνω αρκετά, πίνω καφέ, είμαι απλά εγώ!». Κι εδώ καταλαβαίνουμε ότι ο άνθρωπος μόνο καλάμι δεν έχει καβαλήσει!!!

Κι όλα τα ωραία, κάποτε τελειώνουν!

Μία ώρα διήρκησε η συνάντηση κι άλλη μισή μέχρι να καταφέρει να υπογράψει τα βιβλία ολονών μας! Έφυγε από τον χώρο με πόνο στο δεξί του χέρι, σίγουρα πράγματα!!! Ευελπιστώ οι εκδόσεις Bell να μας ακούσουν, όταν λέμε «δεν τον χορτάσαμε, θέλουμε κι άλλο!»...

Special thanks στον εκδότη Χάρη Νικολακάκη και τον Βασίλη Κιμούλη, για την ιδιαίτερη πρόσκληση σε μένα και τη Χρύσα. Μας τιμήσατε πραγματικά και το δώρο του ίδιου του Κάρτερ ήταν κάτι αναπάντεχο! Δύο βιβλία του έχουν πάρει το δρόμο της έκδοσης, το "Written in blood" και το "Genesis" και o Chris χάρισε στη Χρύσα το αγγλικό αντίτυπο του "Genesis"!!! Ευχαριστίες στη Γιώτα Βασιλείου και στη Γεωργία Κωστοπούλου, που εκτέλεσαν χρέη φωτογράφου, όταν δεν κρατούσα εγώ την κάμερα (Γιώτα, έκλεψα μια φωτό σου με όλους τους συμμετέχοντες!).

© Βιβλιοσημεία-Λιάνα Τζιμογιάννη-Χρύσα Παναγοπούλου