---Δημοσίευση: 05/05/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο Πάρις, επιτυχημένος δικηγόρος, ζει ανέφελα με τη γυναίκα του και τις κόρες τους. Εντελώς απρόσμενα όμως ένας παλιός δαίμονας, μια βαριά κληρονομιά, «η κατάρα του ’35», ξυπνάει για να πάρει εκδίκηση. Το ανάθεμα από το παρελθόν απαιτεί τα παλιά χρωστούμενα με τον πιο βαρύ τόκο: τη ζωή της μίας του κόρης. Η ασθένειά της θα τον οδηγήσει στην πιο απρόβλεπτη απόφαση. Έχοντας αντίπαλο τον χρόνο, αναμετριέται με τον πιο επικίνδυνο εχθρό δίχως συμμάχους και καλείται να αποφασίσει ποιο παιδί του θα θυσιάσει. Ο δρόμος που θα πάρει αντιστρατεύεται νόρμες και δεδομένα.
Με φόντο τη σταφιδική εξέγερση του 1935 στην Πελοπόννησο και τις δικαστικές αίθουσες της Αθήνας του σήμερα, δικαστές, ένορκοι και γονείς πρέπει να βγάλουν μια δίκαιη ετυμηγορία για ένα έγκλημα που σχεδιάζεται και εκτελείται με χειρουργική ακρίβεια. Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Σε αυτό το δικαστικό θρίλερ οι αναγνώστες καλούνται να διαλέξουν πλευρά, επιστρατεύοντας τη λογική κι όχι την καρδιά. Εσείς τι θα αποφασίζατε αν βρισκόσασταν στη θέση του Πάρι; Ποια θα ήταν η ετυμηγορία σας αν ήσασταν στη θέση των δικαστών;
Η άποψή μου:
1935 - εξέγερση σταφιδοπαραγωγών: θα έλεγε κανείς ότι από εκεί ξεκινούν όλα, αλλά δεν τελειώνουν όλα...
Ο φίλος του Γεωργή πέφτει νεκρός, ύστερα από την επίθεση αστυνομικών. Στην ουσία ξεψυχά στην αγκαλιά του. Ο Γεωργής τρελαίνεται. Η αδικία τον πνίγει. Ορμάει στους αστυνομικούς και πληγώνει κάποιον σοβαρά. Από εκεί και πέρα ξεκινά ένας γολγοθάς. Καταλήγει φυγάς να κρύβεται στο κτήμα του θείου του, ο οποίος είναι σκληρός, καιροσκόπος και τοκογλύφος. Οι γονείς του πιστεύουν ότι εκεί είναι ασφαλής, τουλάχιστον από τη Χωροφυλακή. Ή μήπως όχι;
Ερωτεύεται με την πρώτη του εξαδέλφη, η κοπέλα μένει έγκυος και γίνονται πάλι φυγάδες. Ο γέρος της ρίχνει κατάρες κι ανάθεμα! Αυτή θα είναι στο εξής, η κληρονομιά τους. Μπορεί κανείς να ξεφύγει από τη βαριά κληρονομιά και το ανάθεμα; Ή μήπως τελικά όλα είναι απολύτως τυχαία;
Λάτρεψα το γεγονός ότι το βιβλίο είναι βατό και κατανοητό. Δεν μπερδεύεσαι στην εναλλαγή παρελθόντος-παρόντος. Μου αρέσει ιδιαίτερα ο μονόλογος, που εκφράζει όλα τα συναισθήματα ενός ήρωα, μια παρελθοντική, χρονική στιγμή και από την άλλη, μια πολύκροτη δίκη.
Η δίκη... πραγματικά σου κόβει το αίμα! Η πρόεδρος... "απελθέτω από εμένα το ποτήριον τούτο", είναι σαν να σκέφτεται ο ήρωας, μα από την άλλη, είναι δικαστικός και πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τι είναι αυτό που κρύβεται επιμελώς μες στην καρδιά τηςς Και η δίκη αρχίζει...
Δεν θα πω τίποτα για τον κατηγορούμενο, ούτε για τους μάρτυρες κατηγορίας -θα τους μάθετε εξάλλου πολύ γρήγορα. Το βιβλίο έχει μια σπονδυλωτή πλοκή, αλλά είναι απολύτως ξεκάθαρο. Το μόνο που μπορώ να παραθέσω είναι τα συναισθήματά μου: ταξίδεψα, συγκινήθηκα, απόρησα, δάκρυσα, κάπου θύμωσα, μου πέρασε, τελικά ηρέμησα, μα αυτό που απέφυγα πέρα για πέρα ήταν να κρίνω τους πρωταγωνιστές.
√ Ποιος τελικά μπορεί να βάλει όρια στον έρωτα;
√ Ποιος μπορεί να βάλει μέτρα και σταθμά στη γονεϊκή αγάπη;
√ Πιάνουν οι κατάρες; Ή όπως λέει ο λαός, γυρίζουν πίσω σε αυτόν που τις κάνει;
√ Εν τέλει, μπορούσαν οι πρωταγωνιστές να αλλάξουν κάτι στη ζωή τους ή όλα ήταν μοιραία;
√ Κι εσύ που διαβάζεις αυτό το βιβλίο, τι θα έκανες στη θέση τους;
Η αλήθεια είναι ότι απλά αφέθηκα στη ροή και δεν έθεσα στον εαυτό μου κανένα ερώτημα. Ίσως έφταιγε η αγωνία μου, ίσως το ότι οι ήρωες είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας κι ένιωθα πως παρακολουθούσα μια θεατρική παράσταση. Ίσως πάλι, φοβήθηκα να θέσω τέτοια διλήμματα στον ευατό μου. Κι έτσι, έκανα αυτό που κάνει ο κάθε λογικός άνθρωπος: κράτησα γερά τις αποστάσεις μου.
Όσον αφορά στο ύφος, με συνεπήρε η απλότητα αλλά και η ευστοχία των λέξεων. Σε ποιον αρέσουν εξάλλου οι πομπώδεις εκφράσεις; Μου άρεσε που δεν βρήκα επαναλήψεις και δεν κουράζει (σε άλλα βιβλία, με εκνευρίζει αφάνταστα όταν οι πρωταγωνιστές επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα!). Η οδύνη και η τραγικότητα των χαρακτήρων δεν μου άφησε πολλά περιθώρια να σκεφτώ -το μόνο που επιθυμούσα, θα ήταν να φτάσω σε ένα τέλος. Το ότι υπήρξα απόλυτα συγκεντρωμένη κι απερίσπαστη, το θεωρώ άλλη μια επιτυχία του βιβλίου!
Πιο μισητός χαρακτήρας αναμφίβολα ήταν ο θείος. Δεν υπάρχει καθόλου αγάπη στην καρδιά κι όλες του οι αντιδράσεις είναι απόρροια της σκληρότητας και του εγωισμού του. Φαίνεται εξ'αρχής κι από τον τρόπο που φέρεται στους εργάτες του -σαν να είναι δούλοι του. Αν έκανε ό,τι έκανε από αγάπη, πραγματικά θα τον καταλάβαινα, μα πιστέψτε με, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ιερό, ούτε όσιο. Ίσως κι αυτός είναι ο λόγος που αν και δευτεραγωνιστής, κάνει αισθητή την παρουσία του σε όλο το βιβλίο.
Αν μου επιτρέπεται να διαλέξω αγαπημένο χαρακτήρα, αυτός θα ήταν η Ηλέκτρα, γιατί παρά το νεαρό της ηλικίας της θαύμασα την ψυχραιμία της. Η ωριμότητά της βρισκόταν σε τέτοιο βαθμό που ήταν σε θέση να δώσει μάθημα ζωής στους γονείς της -κι όχι το αντίστροφο! Επίσης, με γοήτευσε η ευθύτητα και η καθαρότητα της ψυχής της. Κι ενώ σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες κινούνται από το άσπρο στο γκρίζο, δε μπορώ να πω κάτι τέτοιο για εκείνη...
Τέλος, γίνεται μια μικρή νύξη, αλλά όχι σε σημείο που να μένει απαρατήρητη: το πόσο δύσκολες είναι οι διαδικασίες τεκνοθεσίας στην Ελλάδα. Είναι σε τέτοιο βαθμό που να προτιμάται να μένει ένα παιδί σε ίδρυμα, παρά να πάει μαζί με έναν άνθρωπο που γνωρίζει και εμπιστεύεται!
Διαβάστε το, μπορεί να σας συντροφεύσει όλες τις ώρες και όλες τις εποχές και θα χαρώ να ακούσω απόψεις, όπως και αν νιώσατε κι εσείς μια μικρή έκπληξη, σαν φτάσατε στο τέλος...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Σπύρος Πετρουλάκης
Σελίδες: 496
Ημερ. έκδοσης: 01/03/2023
ISBN: 978-618-02-2555-6
Ο Σπύρος Πετρουλάκης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα, έχοντας ζήσει επίσης στο Ρέθυμνο και στα Χανιά, από όπου και κατάγεται. Έχει δύο παιδιά, την Ειρήνη και τον Κωνσταντίνο. Είναι συνθέτης και στιχουργός και έχει συμμετάσχει σε μουσικές παραστάσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Τραγούδια του περιλαμβάνονται σε CD πολλών γνωστών καλλιτεχνών, ενώ έχει γράψει μουσική και τραγούδια για ντοκιμαντέρ και θεατρικές παραστάσεις. Ασχολείται με τη φωτογραφία (φωτογραφίες του έχουν βραβευτεί και δημοσιευτεί σε ευρωπαϊκά περιοδικά), είναι αφηγητής παραμυθιών, προπονητής και Πανελληνιονίκης στο άθλημα του Taekwondo και έχει ως χόμπι την αναρρίχηση και τις καταδύσεις. Από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του: "Το παράθυρο της Νεφέλης" (2014), "Η εξομολόγηση" (2015), "H Παναγιά της φωτιάς" (2016), "Το τελευταίο δαχτυλίδι" (2017), "Αμαλία" (2018), "Σασμός" (2019), "Η νύχτα της αλήθειας" (2020) καθώς και τα βιβλία του για παιδιά "Στα χνάρια του κουρσάρου Μπαρμπαρόσα" (2014), "Ο θησαυρός του Κυβερνήτη" (2015), "Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας" (2016), "Η συνταγή της ευτυχίας" (2016) και "Το αθάνατο νερό" (2019). Επικοινωνήστε μαζί του στο e-mail του.
.jpg)
