Βιβλιοάποψη: "Η πόλη της σιωπής"

---Δημοσίευση: 04/05/2023---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Στην επαρχιακή πόλη Σόλας του Οντάριο η οκτάχρονη Κλάρα προσπαθεί να μείνει ψύχραιμη, καθώς η έφηβη αδελφή της Ρόουζ έχει φύγει από το σπίτι εδώ και δύο εβδομάδες και από τότε δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Οι γονείς της προσπαθούν να δείχνουν ατάραχοι και σε κάθε ερώτηση της μικρής Κλάρα απαντούν καθησυχαστικά. Η αστυνομία έχει ήδη κινητοποιηθεί και αναζητεί τη Ρόουζ σε κάθε σπιθαμή μέσα και έξω από την πόλη. Η Κλάρα όμως έχει να διαχειριστεί και άλλο ένα απρόσμενο γεγονός: στο σπίτι της γειτόνισσάς τους, της κυρίας Ελίζαμπεθ Όρτσαρντ, εισβάλλει ξαφνικά ένας κύριος που φαίνεται ότι θέλει να εγκατασταθεί εκεί. Η Κλάρα ταράζεται και δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει: ξέρει πως η κυρία Όρτσαρντ βρίσκεται στο νοσοκομείο γιατί είναι άρρωστη. Μάλιστα της έχει εμπιστευτεί τον γάτο της Μόουζες για να τον ταΐζει μέχρι εκείνη να επιστρέψει. Ποιος λοιπόν είναι αυτός ο άνθρωπος που μένει στο σπίτι της και μετακινεί τα πράγματά της;

Η άποψή μου:

(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)

Η Κλάρα είναι 8 χρόνων. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της η ζωή της είναι συνυφασμένη με την αδερφή της -τη μεγάλη, έξυπνη, αντιδραστική, έφηβη πλέον αδερφή της. Το δωμάτιο της Ρόουζ είναι το καταφύγιό της, το κρεβάτι της το ασφαλέστερο μέρος στον κόσμο (της). Μέχρι που η 16χρονη Ρόουζ αποφασίζει να φύγει από το σπίτι, μετά από έναν καυγά με τη μητέρα της. Οι μέρες περνούν και το κορίτσι παραμένει αγνοούμενο. Η Κλάρα υπόσχεται στον εαυτό της ότι δε θα το κουνήσει από το παράθυρο του δωματίου μέχρι να δει την αδερφή της να επιστρέφει. Εκεί τρώει όλα της τα γεύματα, εκεί φαντάζεται την πόρτα να ανοίγει και να κουλουριάζεται στη ζεστή, μετανιωμένη αγκαλιά της Ρόουζ.

Εκεί ανακαλύπτει τον νέο της γείτονα. Τον άνδρα που εμφανίζεται απροειδοποίητα και εγκαθίσταται στο σπίτι της κυρίας Όρτσαρντ, της ηλικιωμένης γειτόνισσας με τον ιδιότροπο γάτο, που είπε πως θα λείψει για λίγες ημέρες μόνο στο νοσοκομείο και ακόμα δεν έχει επιστρέψει. Άλλος ένας αγαπημένος της άνθρωπος που της είπε ψέματα, ένας ακόμα που αθέτησε την υπόσχεσή του.

Ο νέος ένοικος, ιδιοκτήτης στην πραγματικότητα, είναι ο 35χρονος Λίαμ, που κληρονομεί από το πουθενά ένα νέο σπίτι, χάρη στο παρελθόν του με το ζευγάρι των Όρτσαρντ, όταν ήταν μόλις 4 χρόνων. Τότε που δεν μπορούσε να καταλάβει πώς η παρουσία του αποτέλεσε βάλσαμο στις πληγές μιας γυναίκας με συνεχόμενες αποβολές, μιας γυναίκας που ήθελε παιδί απελπισμένα και στο πρόσωπο του μικρού Λίαμ είδε τον γιο που ήθελε -και δε θα αποκτούσε ποτέ...

Η Πόλη της Σιωπής μάς αφηγείται την ιστορία των τριών ηρώων της, ενός πληγωμένου παιδιού, ενός πρόσφατα διαζευγμένου και μίας ηλικιωμένης, σε ένα βιβλίο χωρίς εκρήξεις και φοβερές ανατροπές, σε μία ήσυχη, αλλά δυνατή, περιγραφή ενός σκληρού παρελθόντος και ενός αμφίβολου παρόντος. Από τη σκοπιά του κάθε πρωταγωνιστή της, η Lawson πραγματεύεται την αδερφική αγάπη, τη μητρότητα και το συναισθηματικό της κόστος, τόσο στις μανάδες όσο και σε αυτές που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά, την επιλόχειο κατάθλιψη, τους κινδύνους της εφηβικής ηλικίας, τους γάμους που ξεκίνησαν με ελπίδα, αλλά έληξαν σε απογοήτευση, την ανάγκη όλων μας, σε κάθε ηλικία, να βρούμε τον άνθρωπό μας, να γραπωθούμε πάνω του, να νιώσουμε ασφάλεια και αποδοχή.

Ακόμα κι όταν έκλεισα το βιβλίο, η εικόνα που μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό ήταν εκείνη της Κλάρα να περιμένει στο παράθυρο την επιστροφή της αγαπημένης της αδερφής. Γιατί τα φυσιολογικά παιδικά χρόνια δεν είναι για όλους αυτονόητα...

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Mary Lawson

Μετάφραση: Στέργια Κάββαλου

Σελίδες: 336

Ημερ. έκδοσης: 01/01/2023

ISBN: 978-618-02-2257-9