15 ερωτήσεις στην Τάμι Γκεκτσιάν

Συνέντευξη στον Ξενοφών Φύτρο και στα Βιβλιοσημεία

Γιατί γράψατε αυτή την ιστορία;

Ήθελα να διαβάσω για την ιστορία δυο ανθρώπων που έχουν αφήσει πίσω τους τη νεότητα, αλλά ακόμη λαχταρούν να γευτούν τον αληθινό έρωτα. Ήθελα να διαβάσω την ιστορία ηρώων που γύρευαν μια δεύτερη ευκαιρία από τη ζωή. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω το βιβλίο που ήθελα να διαβάσω.

Τι κοινό έχουν οι πρωταγωνιστές του βιβλίου;

Καρδιά γεμάτη πίκρα.

Πού θα βρούμε τη γαλήνη;

Στα πιο απλά πράγματα. Πολλές φορές είναι και ακριβώς δίπλα μας.

Αλλάζετε εύκολα γνώμη;

Αλλάζω εύκολα γνώμη και ακόμη πιο εύκολα αμφισβητώ τα όσα νομίζω πως ξέρω.

Γιατί αναβάλλουμε να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε;

Όπως γράφω και στο βιβλίο: «Φοβόμαστε. Όταν όμως ο φόβος σού χτυπάει την πόρτα, πρέπει να του ανοίξεις τελικά, γιατί μόνο τότε καταλαβαίνεις ότι δε στέκει πια στο κατώφλι σου».

Μας χρωστάει η ζωή;

Ας αφήσουμε τη ζωή να γράφει στο τεφτέρι της και στο τέλος να μας πει, αν της χρωστάμε ή μας χρωστάει.

Τι ρόλο παίζει η φιλία στη ζωή σας;

Όπως έχω γράψει και σε παλαιότερο άρθρο μου με τίτλο "Το τσουβάλι της φιλίας", «Μια χούφτα άνθρωποι θα μείνουν στην ζωή σου, αν είσαι τυχερός».

Έναν διάλογο από το βιβλίο σας που ξεχωρίζετε;

«Μην αναλύεις τα πάντα, χαλάς τη μαγεία. Κάποια πράγματα αποκτούν νόημα όταν μένουν ολόκληρα και όχι όταν τα κομματιάζεις και ξεψαχνίζεις τα πιο μικρά συστατικά του».

«Φοβάμαι την καταστροφή που θα αφήσω πίσω μου».

«Το μόνο που πρέπει να φοβάσαι είναι ότι έχεις ζήσει μια ολόκληρη ζωή χωρίς να πάρεις ικανοποίηση».

Πιστεύετε ότι ο αναγνώστης θα θέλει οι ήρωες να ακολουθήσουν τη λογική ή το συναίσθημα;

Ο καθένας θα επιθυμήσει αυτό που υποτάσσει η συνείδησή του, τα βιώματα και οι προσδοκίες του. Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι αξίζουμε να είμαστε καλά και να ζήσουμε έτσι όπως το θέλουμε.

Όταν ξεκινάτε τη συγγραφή ενός βιβλίου γνωρίζετε ήδη το τέλος;

Δε γνωρίζω καν την επόμενη λέξη!

Ποιο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης σας απωθεί;

Η αγένεια και η έλλειψη ενσυναίσθησης.

Έχετε σηκωθεί νύχτα αναζητώντας μολύβι και χαρτί για να σημειώσετε μια σκέψη;

Φυσικά. Είναι μάλιστα από εκείνες τις σκέψεις και λέξεις που δύσκολα θα αλλάξω μετά. Ένας Καναδός λογοτέχνης είχε πει πως «ποτέ δε χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα σε κάτι που σηκώθηκες στη μέση της νύχτας για να γράψεις».

Έχετε κάποιο βιβλίο που έχετε γράψει και είναι κλειδωμένο στο συρτάρι;

Ναι. Και καλά θα κάνει να μείνει κλειδωμένο.

Τελικά αρκούν δέκα μέρες για να αλλάξουν οι ζωές μας;

Αρκούν ακόμη και 10 δεύτερα!

Δώστε μας μια ευχή για το νέο έτος...

Ευχές για μια καινούργια χρονιά γεμάτη υγεία, χαμόγελα, φως, όμορφες στιγμές και πολλές δυνατές αγκαλιές από εκείνες που σου κόβουν την ανάσα!

Ευχαριστούμε πολύ!!!

Οι φωτογραφίες του άρθρου ανήκουν στο προσωπικό αρχείο της συγγραφέως.

===> Διαβάστε εδώ την άποψη του Ξενοφώντα για το βιβλίο της Τάμι Γκεκτσιάν.

(©Ξενοφών Φύτρος για τα Βιβλιοσημεία)