Βιβλιοάποψη: "Δέκα μέρες στη γαλήνη"

---Δημοσίευση: 11/12/2021---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Η Γαλήνη, μια παντρεμένη γυναίκα που διανύει την πέμπτη δεκαετία της ζωής της, αποφασίζει να καλέσει στο αρχοντικό της στο Μέτσοβο πέντε αγνώστους για να περάσουν μαζί το δεκαήμερο των Χριστουγέννων. Πόσο τυχαία είναι όμως η έλευση των ανθρώπων αυτών στο αρχοντικό της Γαλήνης; Το παρελθόν τους συγκρούεται με το παρόν και σύντομα αποκαλύπτονται κρυμμένα μυστικά και θαμμένα από καιρό συναισθήματα. Μέσα στη θύελλα των δραματικών γεγονότων που συγκλονίζουν το αρχοντικό, εμφανίζεται απρόσκλητος ο έρωτας. Δύο άνθρωποι βρίσκονται απροετοίμαστοι απέναντί του και καλούνται να βιώσουν το πιο ισχυρό συναίσθημα. Έχουν δικαίωμα να αρχίσουν τη ζωή τους από την αρχή, ενώ έχουν αφήσει προ πολλού πίσω τους τη νιότη; Έχουν δικαίωμα να πληγώσουν τους αγαπημένους τους και να υπερπηδήσουν όλα τα εμπόδια για να αντικρίσουν επιτέλους την ευτυχία;

Η άποψή μου:
(γράφει ο Ξενοφών Φύτρος)
Τη γαλήνη δεν τη βλέπεις, ούτε την ακούς· είναι συναίσθημα, είναι εκπλήρωση, είναι η ανάσα που παίρνεις μετά την ανηφόρα, είναι η θέα όταν ανοίγεις το παράθυρο. Γαλήνη είναι το χιόνι που πέφτει στο Μέτσοβο, το τσάι που αχνίζει στην κούπα, τα ξύλα που τριζοβολούν στο τζάκι, το αμπαρωμένο καταφύγιο από τον έξω κόσμο· εκεί όπου τα θηρία της φύσης και του λογισμού λυσσομανούν έξω από την πόρτα σου και μέσα στο μυαλό σου.

Γαλήνη όμως, λένε και την οικοδέσποινα ενός παράξενου συνταιριάσματος ανθρώπων, που φτάνουν σε ένα απομονωμένο αρχοντικό κουβαλώντας τις προσωπικές τους τρικυμίες και ψάχνουν για λίγη μπονάτσα, για λίγη ηρεμία: για "Δέκα μέρες στη Γαλήνη".
 
Το μυθιστόρημα της Θεσσαλονικιάς συγγραφέως Τάμι Γκεκτσιάν, η οποία συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό με την εμπνευσμένη συλλογή διηγημάτων «Λέξεις Χωρίς Ήχο» (εκδόσεις Γερμανός, 2016) και το μυθιστορηματικό ντεμπούτο «Κλεψύδρα Ζωής» (εκδόσεις Πηγή, 2018), δεν είναι άλλο ένα γλυκανάλατο ανάγνωσμα. Δεν απευθύνεται στο «γυναικείο» κοινό, δε θέλει από τους αναγνώστες να σκιρτήσουν ερωτικά, να κλάψουν για μοιραίους ήρωες, να συγκινηθούν από φλογερούς έρωτες, να μπουχτίσουν από σελίδες γεμάτες κλισέ και χάρτινους διαλόγους. Η συγγραφέας βάζει δύσκολα στους ήρωές της, γιατί η ίδια η ζωή είναι δύσκολη. Ο Γεράσιμος και η Ανέτ, ο Πάρης και η Λίλα, η Πιπίτσα και ο Ηλίας έχουν βασανίσει και βασανιστεί· από τα πάθη τους και τα λάθη τους, από τις αναμνήσεις και τις αμφιβολίες τους. Οι επισκέπτες του αρχοντικού είναι αληθινοί, ξεπηδούν από τις σελίδες του βιβλίου και μοιράζονται τις σκέψεις και τους δισταγμούς τους με τον αναγνώστη, αποκαλύπτοντας την ιστορία τους όταν η συγγραφέας μάς μεταφέρει στο δραματικό παρελθόν τους.

Η μορφή που δεσπόζει στο μυθιστόρημα είναι εκείνη που, μεταφορικά και κυριολεκτικά, δίνει το όνομά της και στον τίτλο του· η Γαλήνη, μια γυναίκα στη μέση ηλικία που ζει τη ζωή όπως πρέπει· με την αξιοπρέπεια, την οικογένεια, την υπευθυνότητα ως υπέρτατες αξίες. Υπάρχουν όμως κι άλλα στη ζωή· ο έρωτας, το πάθος, η τόλμη, η συνειδητοποίηση τελικά της αλήθειας: την ανάγκη να ζεις τη μία και μοναδική ζωή σου όπως εσύ θέλεις· όχι όπως για τους άλλους πρέπει. Το δίλημμα που αντιμετωπίζει η Γαλήνη είναι βασανιστικό, και δεν είναι το μόνο: παρελθόν ή μέλλον; Ευτυχία ή συγκατάβαση; Ασφάλεια ή ρίσκο; Μυαλό ή καρδιά; Παραδοχή ή ενοχή; Οι απαντήσεις κρύβονται στις σελίδες του βιβλίου, που ακολουθούν ημερολογιακά τις τελευταίες δέκα μέρες του χρόνου, με την πλοκή να κυλά άλλοτε ράθυμα και υποτονικά και άλλοτε έντονα και με σασπένς, πριν καταλήξει στο απροσδόκητο φινάλε την αυγή της νέας χρονιάς.

Κάθε νέος χρόνος σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Λογαριασμοί με το μακρινό ή πρόσφατο παρελθόν κλείνουν, νέοι ορίζοντες ανοίγουν διάπλατα, σαν τους δρόμους που, καθαροί πια από το χιόνι, οδηγούν μακριά από το αρχοντικό της Γαλήνης. Οι άνθρωποι που φιλοξενήθηκαν σ’ αυτό για δέκα μέρες έψαχναν για γαλήνη· βρήκαν ίσως τη λύτρωση, μια λύτρωση καθαρτική, που μοιραία περιέχει πόνο και θλίψη, αλλά και την τόσο πολύτιμη και συχνά επώδυνη, ενσυναίσθηση και αυτογνωσία. Όσο για τον αναγνώστες; Βάλτε μια κούπα καφέ ή τσάι, ένα ποτήρι κρασί ή λικέρ, και διαβάστε ένα κεφάλαιο από το μυθιστόρημα της Τάμι Γκεκτσιάν για κάθε μέρα που απομένει μέχρι το τέλος του χρόνου. Θα απολαύσετε τη βουτιά στις σελίδες του, όσο και το ρόφημά σας. Και ποιος ξέρει; Ίσως βρείτε τη γαλήνη που κατά βάθος κι εσείς αναζητάτε.


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Τάμι Γκεκτσιάν
Σελίδες: 352
Ημερ. έκδοσης: 2021
ISBN: 978-618-207-027-7


Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Τάμι Γκεκτσιάν σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Έχει αποκτήσει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στην Ειδική Αγωγή και φιλοδοξεί να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της στη Δημιουργική Γραφή. Τον Σεπτέμβριο του 2016 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων της με τίτλο «Λέξεις χωρίς ήχο» από τις Εκδόσεις Γερμανός. Τον Οκτώβριο του 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Κλεψύδρα ζωής» από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή. Το διήγημά της «Κινούμενη Πόλη» βραβεύτηκε από τις Εκδόσεις Εντύποις και δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2019 στο Ανθολόγιο «Ένα βιβλίο για τη Θεσσαλονίκη». Λατρεύει τα ταξίδια, τον κινηματογράφο και το θέατρο.
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr