---Δημοσίευση: 16/11/2021---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Μετριέται άραγε η ευτυχία; Αλλά γιατί; Μήπως μετριέται η ίδια η ζωή μας; Έχουμε τη δύναμη να την προσδιορίσουμε χρονικά, να βάλουμε τις προϋποθέσεις ή μήπως είμαστε απλά πλατανόφυλλα, γεννημένοι στα κλαδιά ενός αρχαίου δέντρου, που ακολουθούν το πεπρωμένο μιας μοίρας αντίστοιχης με τη δική μας; Φύτρα, λαμπερό πράσινο φύλλο ως το προδιαγραμμένο κιτρίνισμα λίγο πριν την πτώση, ένα με το χώμα, αυτό από το οποίο προερχόμαστε.
Δυο χειραφετημένες νεαρές γυναίκες θ’ αποδράσουν από τη λάσπη της ίδιας επαρχίας, που θα επέβαλλε σ’ αυτές τον μαρασμό. Δεν έχουν ξανασυναντηθεί, ωστόσο θα σμίξουν για πάντα στο παρόν και το κοινό τους μέλλον. Τις ενώνει το ίδιο αίμα, οι ανυπόταχτες ψυχές τους ένας ατσάλινος κρίκος ζωής. Έχουν πληρώσει και οι δύο το ίδιο τίμημα: την αβεβαιότητα του φόβου για τη φυγή τους, με φόντο τη σκοτεινή και δυσοίωνη πολιτικά εποχή των δεκαετιών του ’50-’70.
Ο χρόνος ωστόσο; Πότε και γιατί πρέπει να συμβαίνει οι ζωές των ανθρώπων να ρίχνουν τίτλους τέλους; Είναι αναγκαίο άραγε να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας με την πεποίθηση ότι θα ζήσουμε ως τα βαθιά μας γεράματα, κερδίζοντας τον θάνατο; Μα, το ζήτημα είναι να κερδίσουμε την ίδια μας τη ζωή. Όση και να 'ναι σε μετρήσιμη διάρκεια.
Ένα μυθιστόρημα-ποταμός από τη μοναδική, λυρική πένα του Γιάννη Φιλιππίδη που σαγηνεύει, καθηλώνει, συγκινεί και κατακτά τον αναγνώστη, αφήνοντάς του μια ανεξίτηλη γλυκόπικρη γεύση.
Η άποψή μου:
«Η ευτυχία μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα στην αποδοχή».
-George Orwell, 1903-1950, Βρετανός συγγραφέας-
Ο Γιάννης Φιλιππίδης επανέρχεται για μία ακόμα φορά σε γνώριμα για αυτόν μέρη και καταπιάνεται για μία ακόμη φορά με τα «νερά» που έχουν ταράξει στο παρελθόν την ελληνική κοινωνία. Το θέμα του μυθιστορήματός του είναι ευρέως γνωστό. Δεν πρωτοτυπεί, ωστόσο σκαλίζει βαθύτερα με την αιχμή της πένας του ό,τι είναι τόσο γνώριμο και οικείο σε όλους μας. Η ιστορία του απλή, καθημερινή, αν και εξελίσσεται μέσα στις μεταπολεμικές δεκαετίες των ‘50-‘70, θα μπορούσε κάλλιστα να συνέβαινε σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή της νεότερης ελληνικής πραγματικότητας.
Μία οικογένεια, μία κόρη, μία αδελφή, ένας έρωτας, μία αναπάντεχη εγκυμοσύνη. Αλήθεια πόσο κοντινό μας, πόσο δίπλα μας το θέμα; Ποιος δεν γνώρισε, δεν άκουσε μία τέτοια ιστορία; Γεμάτη η ελληνική επαρχία και οι πόλεις της Ελλάδας από ανάλογα περιστατικά. Χιλιοειπωμένη; Ναι, αλλά με πόση, αλήθεια, μαεστρία αγγίζει το θέμα του ο Γιάννης Φιλιππίδης! Με πόση ευαισθησία μας προτείνει την τόσο, μα τόσο απλή μέθοδο της απαλοιφής των πράξεων και των σκοτεινών σκέψεων κάποιων ηρώων του έργου του. Μία απλή «κίνηση» χρειάζεται, μας λέει ο συγγραφέας. Μία μοναδική «αποσκευή» που πρέπει να κουβαλάει ο καθένας μας μέσα του. Πολύτιμη και αναγκαία για να προχωρήσουμε ως ανθρώπινο είδος. Την αποδοχή. Την παραδοχή ότι κανείς δεν είναι υπεράνω κανενός, και κυρίως καμία κοινωνία δεν μπορεί, δεν είναι και δεν ήταν ποτέ αρμόδια να κρίνει και κυρίως να καταδικάσει κανένα μας. Το επιστέγασμα όλων, η αγάπη, απ'όπου κι αν πηγάζει -από γονέα, συγγενή, φίλο, σύντροφο.
Ο Γιάννης Φιλιππίδης περνάει από ψιλή σήτα την «Άγια Οικογένεια» της Ελλάδας. Την οικογένεια που στάθηκε πολλές φορές εμπόδιο στις ζωές των ανθρώπων που την στελέχωναν. Εμπόδιο που πήγαζε κυρίως από τον ολοσχερή και καθηλωτικό φόβο της περιβάλλουσας κοινωνίας. Ωστόσο ακόμα και μέσα από τέτοιες θλιβερές συνθήκες ζωής, ακόμα και όταν στις καρδιές των «δικών» μας ανθρώπων επικρατεί η ομίχλη και η ζοφερή ανασφάλεια, ακόμα και τότε υπάρχει μία μικρή λάμψη που σιγά-σιγά γιγαντώνεται και γίνεται ένας ήλιος ικανός να «κάψει» τόσο τις «αμαρτίες γονέων» όσο και να φωτίσει τις στιγμές πληγωμένων ανθρώπων που πρωτοστατούν στην επιβολή της αλήθειας και του ορθού λόγου. Και αν νομίζετε ότι το βιβλίο αυτό είναι ένα δύστοκο και σκοτεινό ανάγνωσμα, λόγω κυρίως του θέματός του, πλανάστε πλάνην οικτρά, γιατί ο Γιάννης Φιλιππίδης έχει στήσει τον λόγο του μέσα στο φως. Υπάρχει παντού φως, ανεξαρτήτως της σκοτεινής ζωής των ηρώων του. Και ίσως και για αυτό, με επίγνωση λόγου το καταθέτω, όταν το διαβάσετε να είστε σίγουροι πως ό,τι καιρό και να έχει έξω από το παράθυρό σας, εσείς θα συμφωνήσετε και θα παραδεχτείτε ότι «είχε λιακάδα σήμερα»...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Γιάννης Φιλιππίδης
Σελίδες: 338
Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2019
ISBN: 978-960-9585-80-4
Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι συγγραφέας και υπεύθυνος εκδόσεων της Άνεμος Εκδοτικής. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου.
Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και επώνυμες ιστοσελίδες. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Από το 2013 αρθρογραφεί κι είναι αρχισυντάκτης στο www.anemosmagazine.gr.
.jpg)
