---Δημοσιεύτηκε: 28/06/2021---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο ιατροδικαστής δόκτωρ Φρεντ Άµπελ, από την Οµοσπονδιακή Υπηρεσία Δίωξης Εγκλήµατος, ασχολείται µε έναν κατά συρροήν δολοφόνο, που δρα σε όλη την Ευρώπη. Κοντά σε ευρωπαϊκά αεροδρόµια γίνονται αλλεπάλληλες δολοφονίες γυναικών, που φέρουν την προσωπική υπογραφή του δράστη.
Με βάση µια ειδική ανάλυση DNA, ύποπτος για τις δολοφονίες αυτές κρίνεται ο πρώην στρατιώτης Λαρς Μόεβιχ, παλιός φίλος του Άµπελ από τα χρόνια του στρατού. Όµως ο ιατροδικαστής δε θα τον θεωρούσε ποτέ ικανό για τέτοια βάναυσα εγκλήµατα.
Ο Μόεβιχ δεν έχει άλλοθι και τίθεται υπό κράτηση. Καθώς η µικρή κόρη του Μόεβιχ αργοπεθαίνει από λευχαιµία, ο Άµπελ προσπαθεί πυρετωδώς να ανακαλύψει τον πραγµατικό ένοχο. Ένα ανθρωποκυνηγητό στην ευρωπαϊκή ήπειρο, που κόβει την ανάσα, θέτει τη ζωή του ιατροδικαστή σε κίνδυνο, την ώρα που τον βασανίζουν οι αµφιβολίες για την αθωότητα του φίλου του. Βασισµένο σε αληθινή ιστορία.
Η άποψη μου:
Όταν εργάζεσαι στη μονάδα βίαιων εγκλημάτων φαίνεται ότι δεν υπάρχει ανάπαυλα. Τι συμβαίνει όμως όταν η καταδίωξη ενός ψυχοπαθούς δολοφόνου γίνεται για τον έμπειρο ιατροδικαστή Άμπελ προσωπική υπόθεση;
Σίγουρα δεν ξέρω πως λειτουργούν οι μηχανισμοί στο κέντρο της Γερμανίας αλλά το θέμα είναι τόσο σοβαρό που παίρνει την ταμπέλα του επείγοντος. Ο Άμπελ συνεργάζεται με συνάδελφούς του στην Ευρώπη προκειμένου να βρεθεί γρήγορα ο ένοχος.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο αναγνώστης γνωρίζει σχεδόν από την αρχή ποιος είναι ο δολοφόνος αλλά και ότι μιλάμε για αληθινό έγκλημα (true crime). Ωστόσο, του κάνει εντύπωση η βαρύτητα που δίνουν οι αστυνομικοί σε μια ιατροδικαστική εξέταση και που σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ. τρομοκρατίας) στέλνουν ολόκληρο επιτελείο ιατροδικαστών. Στην συγκεκριμένη περίπτωση κι επειδή οι συνάδελφοί του είναι απασχολημένοι, ο Άμπελ καλείται να βρει όσο περισσότερα στοιχεία μπορεί για τη ληστεία μετά φόνου μιας ηλικιωμένης στο Βερολίνο. Μα κάτι δεν ταιριάζει για να είναι μια απλή υπόθεση ληστείας κι έτσι η πλοκή ξεκινά.
Δεν ξέρω ποιος από τους δύο συγγραφείς ανέλαβε να αποδώσει αυτό το ρόλο του seral killer (πιθανολογώ ο δεύτερος) αλλά το κάνει πάρα πολύ καλά. Αποδίδει με πολύ μεγάλη μαεστρία την ψυχολογική του φόρτιση, καθώς βρίσκεται τετ α τετ με κάθε υποψήφιο θύμα του -ακόμα κι αυτό το στιγμιαίο χάσιμο καθώς προβαίνει στις αποτρόπαιες πράξεις του. Γιατί αυτό μας δίνει να καταλάβουμε ότι για λίγα λεπτά ο δολοφόνος, σαν να βγαίνει από την ανθρώπινη υπόστασή του κι αφήνει να τον κυριαρχεί αυτό το τέρας που κρύβει μέσα του. Το αποτέλεσμα είναι προφανές: η πολύ άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα θύματα.
Σε αυτό το σημείο κάποιος θα εκφράσει αυτή την εύλογη απορία: αφού ξέρουμε ποιος είναι ο δολοφόνος, γιατί να κάνουμε τον κόπο να το διαβάσουμε; Δεν χάνει έτσι η ανάγνωση το ενδιαφέρον της;
Σας διαβεβαιώ πως όχι! Σε καμία περίπτωση δεν χάνει η ανάγνωση το ενδιαφέρον της, γιατί στις φυλακές της Γερμανίας κρατείται το λάθος άτομο, ως ύποπτος του φόνου στο Βερολίνο. Μάλιστα βρισκόταν και στο Λονδίνο όταν έγινε ένας δεύτερος φόνος. Ο εν λόγω πρώην στρατιωτικός, ένας πατέρας που έφυγε από το Σώμα με όχι τόσο κολακευτικό τρόπο, λόγω βίαιης συμπεριφοράς, βρίσκεται αντιμέτωπος με την κατηγορία του ληστή και δολοφόνου, περισσότερο λόγω του σκούρου χρώματος και του σωματότυπού του, δεν έχει άλλοθι κι ο χρόνος τον πιέζει, επειδή ζητάει να αποχαιρετήσει την ετοιμοθάνατη κόρη του. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να γίνει, αν δεν βρεθεί ο πραγματικός ένοχος κι έτσι αρχίζει μια καταδίωξη της γάτας με το ποντίκι από τη Γερμανία, στο Λονδίνο και κατόπιν στο Μπάρι της Ιταλίας καθώς και στη Γαλλία. Το ήθος και η προσήλωση του ιατροδικαστή στο έργο του μας εντυπωσιάζει. Με περίσσιο θάρρος ακολουθεί κατά πόδας αυτόν που ονομάζει «Δολοφόνο των αεροδρομίων». Η επιθυμία του να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη ο αληθινός ένοχος γίνεται μανία. Να σας πω εδώ ότι ο αναγνώστης ανησυχεί περισσότερο όταν ένας άνθρωπος άοπλος ψάχνει κάποιο άτομο τόσο επικίνδυνο αλλά ο ίδιος μοιάζει αρκετά χαλαρός, ακόμα κι όταν δέχεται μηνύματα κατά της ζωής του.
Είναι άραγε η ψυχραιμία αυτή που τον διακρίνει ή τον κάνει γενναίο το πάθος του για αποκάλυψη της αλήθειας; Ευχάριστη ανάπαυλα ο Μπιάτζο Σολαρίνο, ο επικεφαλής ιατροδικαστής στην Ιταλία που έχει τις δικές του μεταφυσικές ανησυχίες και πιστεύει στη μετενσάρκωση και στο κακό Κάρμα. Ο τύπος είναι τόσο απίστευτος που προσθέτει στην αφήγηση μια άλλη διάσταση καθώς «περίεργος» είναι και ο τρόπος που έχει διακοσμήσει το σπίτι του.
Ο τρόπος που οι δύο συγγραφείς παρουσιάζουν την ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων μου άρεσε πολύ. Επίσης μου έκανε εντύπωση μια αισθητή διαφορά της αίσθησης καθήκοντος του Γερμανού ιατροδικαστή έναντι του Γάλλου αστυνομικού επικεφαλή της έρευνας.
Παρακολουθείς, λοιπόν, τα δρώμενα με κομμένη την ανάσα και εκεί που νομίζεις ότι όλα τελείωσαν, αρχίζουν οι αποκαλύψεις... Άλλη μια φορά το έχω συναντήσει αυτό σε βιβλίο και αυτό ήταν "Ο κόκκινος δράκος" του εξαιρετικού Τόμας Χάρις.
Προσωπική υπογραφή: ένα βιβλίο που όχι μόνο πρέπει να διαβαστεί μέχρι και την τελευταία του σημείωση αλλά περιμένουμε να γίνει και μια πολλά υποσχόμενη τριλογία. Με το καλό!
Σελίδες: 448
Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2021
ISBN: 978-960-14-3644-9
Ο Μίχαελ Τσόκος γεννήθηκε το 1967 στο Κίελο και διευθύνει το Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο του πανεπιστηµιακού νοσοκοµείου Σαριτέ και το Κρατικό Ινστιτούτο Δικαστικής και Κοινωνικής Ιατρικής στο Βερολίνο. Είναι ο πιο γνωστός ιατροδικαστής στη Γερµανία και εργάζεται ενεργά ως ειδικός τόσο στη Γερµανία όσο και στο εξωτερικό, όπως για τον ΟΗΕ, στην αναγνώριση θυµάτων άµαχου πληθυσµού σε εµπόλεµες περιοχές. Επίσης, παρουσιάζει ιατροδικαστική εκποµπή στο κανάλι του National Geographic. Οι εντυπωσιακές συλλογές ιατροδικαστικών περιπτώσεων που περιλαµβάνονται στο συγγραφικό του έργο, όπως το "Dem Tod auf der Spur" και το "Der Totenleser", έχουν γνωρίσει τεράστια παγκόσµια επιτυχία. Από τις εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του "Υποτροπή".
