---Δημοσίευση: 17/11/2020---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Οι εκδόσεις Δωδώνη παρουσιάζουν το βιβλίο του Νίκου Γ. Μοσχονά με τον τίτλο "Racconti borghesi - Αστικά διηγήματα". Ο συγγραφέας επιστρέφει στην πεζογραφία με μια σειρά από δώδεκα διηγήματα και έναν μονόλογο. Πρόκειται για ιστορίες που αγγίζουν ζητήματα ανθρώπινων σχέσεων και συμπεριφορών στο πλαίσιο του αστικού βίου, ιστορίες καθημερινότητας που μένουν πάντα στο περιθώριο, άθικτες, ακριβώς επειδή είναι συνήθεις. Ο τίτλος του βιβλίου είναι ενδεικτικός και η παράθεση του τίτλου στα ιταλικά, διευκρινιστική της έννοιας του επιθέτου Αστικά. Τα κείμενα περιορίζονται σε σαφή και λεία περιγραφή προσωπικών ή συλλογικών προθέσεων και καταστάσεων και ο λόγος αποβαίνει αποκαλυπτικός, κάποτε ειρωνικός ή και αιρετικός, ενίοτε ανατρεπτικός. Η διαπίστωση των καταστάσεων επιδιώκει να οδηγήσει στην αντίληψη των πραγμάτων και μέσα από αυτή στην αναγνώριση και κατανόηση του ανθρώπινου χαρακτήρα.
Η άποψή μου:
Από πού προήλθε αυτή η ανάγκη; Όχι της αποδοχής, όχι της αυτοπραγμάτωσης αλλά η ανάγκη της επίδειξης...
Δώδεκα αστικά διηγήματα περιγράφουν άρτια την αστική κοινωνία ακόμα κι αν δεν υπάρχει εμφανή χρονική τοποθέτηση. Φαντάζομαι όμως ότι τα περισσότερα αναφέρονται στη δεκαετία του '90. Στο συμπέρασμα αυτό με οδήγησε τόσο η έλλειψη της αναφοράς σε social media, όσο και ο νεοπλουτισμός και η -χωρίς φρένο- επιδειξιομανία (αυτή η λανθασμένη νοοτροπία του «ό,τι κατέχεις, είσαι», αγνοώντας πως όσα περισσότερα κατέχεις, τόσο περισσότερα σε κατέχουν τελικά).
"Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι", λέει ο λαός και νομίζω ότι αναφέρεται και σε αυτές τις γνωριμίες «σκοπιμότητας». Αυτή η σκοπιμότητα υπάρχει σε όλα τα διηγήματα, αλλού λίγο και αλλού πολύ, αν διαθέτεις «τα μέσα» διάβαινε -παραφράζοντας άλλη μια λαϊκή ρήση.
Δώδεκα διηγήματα διαφορετικά μεταξύ τους, μου κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον και σαν επισφράγιση όλων έρχεται στο τέλος ένας εντυπωσιακός μονόλογος. Σε κάθε αναγνώστη ωστόσο τα διηγήματα αυτά θα αφήσουν διαφορετική αίσθηση ανάλογα με τις καταβολές και τις εμπειρίες του. Πιθανόν ένας νέος της σημερινής εποχής να μείνει αδιάφορος. Δεν έχει ζήσει καθόλου την εποχή της παρ΄ ολίγον ευημερίας. Δεν έχει δει ανθρώπους να αλλάζουν ανάλογα με τα επιτεύγματα και την οικονομική τους κατάσταση. Σίγουρα δεν έχει την άνεση και τη σιγουριά που εξασφάλιζε τις προηγούμενες γενιές. Το «σίγουρο» επάγγελμα και τα υψηλά επιτόκια αποταμιευτικών λογαριασμών δεν ισχύουν πια. Ένα άτομο όμως μέσης ηλικίας ή μεγαλύτερο ξέρει. Έχει ζήσει σ'αυτή την εποχή και αποτελεί γι' αυτό κάτι οικείο, ίσως και να του προκαλεί μια νοσταλγία του παρελθόντος.
Οι ιστορίες έχουν μια απίστευτη αληθοφάνεια. Είναι έξυπνα δοσμένος ο τρόπος σκέψης των ηρώων σε αντίθεση με τα λόγια τους, και θεωρώ πως εκεί έγκειται και η μεγάλη επιτυχία τους.
Ιστορίες που ξεχώρισα:
- Η επέτειος
- Κερδοσκοπική αειφορία
- Τιμητική βραδιά
- Στο διαμέρισμα του δευτέρου
- Η παραίτηση
- Με το μπράτσο
- Το πέταγμα του χαρταετού (μονόλογος)
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Ελληνική Λογοτεχνία-Διηγήματα
Συγγραφέας: Νίκος Γ. Μοσχονάς
Σελίδες: 156
Ημερ. έκδοσης: Νοέμβριος 2018
ISBN: 978-960-558-199-2
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Νίκος Γ. Μοσχονάς είναι Ιστορικός, ομότιμος Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και επίτιμος ερευνητής στο Κολέγιο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπήρξε ερευνητής του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έχει ανασυγκροτήσει το Ιστορικό Αρχείο της Κεφαλλονιάς και πραγματοποιήσει πολλές ερευνητικές επιστημονικές αποστολές σε αρχεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, πέρα από την ερευνητική του δραστηριότητα, οργάνωσε και διηύθυνε επί τριακονταετία το «Φροντιστήριο Ιστορικών Επιστημών» με σκοπό τη μετάδοση εξειδικευμένων γνώσεων σε νέους επιστήμονες. Είναι επίσης επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος «Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών». Δίδαξε στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε επιμορφωτικά σεμινάρια. Μελετά τις σχέσεις του βυζαντινού και του νεότερου Ελληνισμού με τη Δύση και στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται πολλές επιστημονικές μελέτες και άρθρα στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, ενώ μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και γερμανικά. Παράλληλα, ασχολείται με την κριτική εικαστικών τεχνών και το δοκίμιο και έχει μεταφράσει έργα ξένων συγγραφέων (Lorca, Machiavelli, Neruda, Pavese, Pirandello, Prévert, Puppa, Sciascia, Wilde και άλλων). Ξένα θεατρικά έργα σε δική του μετάφραση έχουν παρουσιαστεί από σκηνής. Του απονεμήθηκε το Βραβείο Luigi Pirandello για μετάφραση ιταλικού θεατρικού έργου και για το σύνολο του έργου του έχει τιμηθεί από την Ιταλική Δημοκρατία με τη διάκριση του Cavaliere.
