Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ένα κρύο χειμωνιάτικο σούρουπο, ο ζωγράφος Ηρακλής Κομνηνός φτάνει δύσκολα σε μια απομονωμένη σπηλιά στη Βαράσοβα -ένα αφιλόξενο, τραχύ βουνό, κάπου στη νότια Αιτωλία. Εκεί, έχει το ασκητήριό του -για πάνω από είκοσι χρόνια- ο τυφλός γέροντας Μιχαήλ και του ανακοινώνει κυνικά ότι θα τον σκοτώσει.
Αρχίζει να του εξηγεί τους λόγους που θα διαπράξει το έγκλημα, μέσα από την αφήγηση της ζωής του, η οποία περιλαμβάνει άλλους έξι φόνους. Η ιστορία του ξεκινά τη δεκαετία του ’50 και είναι η πορεία της μεγαλοαστικής οικογένειάς του μέσα στον χρόνο. Με μια περιγραφή επική, κοσμοπολίτικη, ζοφερή και υπαρξιακή, ξεναγεί τον ασκητή και τον αναγνώστη στην προσωπική του κόλαση, που ξεκίνησε στα παιδικά του χρόνια.
Βήμα-βήμα, παρουσιάζει επτά διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων που συγκλίνουν σε μία και που τον έσπρωξαν στην απελπισία, την καταστροφή και εν τέλει στο έγκλημα. Όλα έχουν αφετηρία ένα βασανιστικό, ανίερο μυστικό που στοιχειώνει τη σχέση με τον πατέρα του. Στο θολωμένο μυαλό του ο θάνατος μοιάζει ιδανική λύση, συνδεδεμένος με έναν εφιάλτη που τον ταλαιπωρεί τα βράδια. Έτσι, ξεκινά μια σκυταλοδρομία φόνων, με σκοπό να την ολοκληρώσει σκοτώνοντας τον γέροντα μοναχό. Ως παθιασμένος ζωγράφος, δεν παραλείπει να δώσει την εικαστική πινελιά όταν σκοτώνει κάποιον, σκηνοθετώντας τον χώρο του εγκλήματος ως έργο τέχνης, με πηγή έμπνευσης διάσημα έργα ζωγράφων, δημιουργώντας κάθε φορά ένα tableau mort.
Η άποψή μου:
(γράφει η Μαριάννα Φλέσσα)
Το βιβλίο του Νάσου Λαναρά είναι ένα μοναδικό ψυχολογικό θρίλερ, τελείως διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε από Έλληνες συγγραφείς. Μια πρωτότυπη σύλληψη όπου η Τέχνη οδηγεί στο θάνατο και τον παντρεύεται μέσω του καλλιτέχνη ήρωα. Μία ζωή που στάθηκε αδύνατο η Τέχνη να μιμηθεί, ένας καλλιτέχνης που με οργή και θυμό προσπαθεί να αμυνθεί και να προτάξει μία -την όποια- αντίσταση στις αδικίες που έχει υποστεί από ανθρώπους που προσπαθούν να τον... αντιγράψουν.
Η αφήγηση γίνεται από τον ίδιο τον ήρωα του βιβλίου, τον Ηρακλή Κομνηνό. Είναι γεννημένος από οικογένεια μεγαλοαστική, μεγαλωμένος με κάθε είδους ευκολία και κατέχοντας όλα τα εχέγγυα η ζωή του να είναι το ίδιο επιτυχημένη και... κερδοφόρα όπως του πατέρα του. Η απόφασή του να στραφεί στην Τέχνη και να ακολουθήσει καριέρα ζωγράφου τον οδηγεί σε σύγκρουση με τους γονείς του και απομακρύνεται από αυτούς, ενώ δεν έχει ποτέ του, ουσιαστικά, δουλέψει ή στερηθεί κάτι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολύ σύντομα να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν κόσμο όπου τίποτα δεν του χαρίζεται. Η μοίρα του γίνεται ακόμα χειρότερη από τη στιγμή που χάνει την προστασία του οικογενειακού του ονόματος. Η απόσυρσή του από τον τρόπο ζωής που είχε συνηθίσει τον οδηγεί στην οικονομική καταστροφή αλλά ταυτόχρονα και στην καλλιτεχνική παρακμή, παρόλο το πολλά υποσχόμενο ταλέντο του. Η οργή του ξεχειλίζει, θεωρεί ότι για την αποτυχία του ευθύνονται οι άλλοι, άτομα που ευεργετήθηκαν από τους Κομνηνούς και καιροφυλακτούσαν να τον ταπεινώσουν και να τον κατακλέψουν. Σε καμία στιγμή δεν αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες και δεν αποδέχεται τα δικά του λάθη. Με σημαία του την Τέχνη, που θεωρεί ότι είναι η μόνη που δεν τον πρόδωσε, ο ήρωας περνάει στο άλλο άκρο: στη μίμηση της Τέχνης από τη ζωή. Μέσα σε θολές σκέψεις με τα ψυχολογικά και υπαρξιακά ερωτήματα να μαίνονται ως θύελλα στο μυαλό του, ο Ηρακλής Κομνηνός οδηγείται στο έγκλημα.
Μου άρεσε πολύ ο «Αιχμάλωτος των 7 νάνων». Ο κυριότερος λόγος είναι ότι ο Κομνηνός είναι αιχμάλωτος και θύμα των επτά νάνων και όχι της Κακιάς Μητριάς, όπως παραδοσιακά έχουμε μάθει να συμβαίνει. Κάθε νάνος συμβολίζει ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα της δαντικής Θείας Κωμωδίας, κάθε αμάρτημα είναι ένας από τους επτά δαίμονες-άρχοντες του Σκότους που τον κυνηγά, τον συλλαμβάνει στα γαμψά του νύχια και τον κατασπαράσσει. Η γραφή του Λαναρά με ενθουσίασε. Χωρίς να πλατειάζει, αφηγείται βήμα-βήμα την ταπείνωση του κεντρικού του ήρωα, τις απελπισμένες προσπάθειές του να απαλλαγεί από τα πάθη του, να κατευνάσει την οργή του, να ξαναγυρίσει σε αυτό που θεωρεί ότι τάχθηκε να υπηρετήσει: την ευγενικότερη των τεχνών, τη ζωγραφική.
Ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό μυθιστόρημα αλλά και μια αφορμή για ενδοσκόπηση και αντιπαραβολή των δικών μας πράξεων και αποφάσεων και της ορθότητάς τους. Όλα αυτά σε ένα σκοτεινό, ατμοσφαιρικό σκηνικό όπου οι συμβολισμοί παίζουν καίριο ρόλο από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα του αναγνώσματος. Υπάρχει άραγε τρόπος να ελευθερωθεί ο Κομνηνός από τους νάνους-Δαίμονές του και τι ρόλο παίζει η Τέχνη και το -πιθανό- ταλέντο του σε όλα αυτά; Σας εγγυώμαι ένα καθ’όλα απολαυστικό ανάγνωσμα και ένα μοναδικά ανατρεπτικό τέλος!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Νάσος Λαναράς
Σελίδες: 176 / Διαστάσεις: 13,7×20,8
Ημερ. έκδοσης: 19 Ιουνίου 2019
ISBN: 978-960-468-246-1
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Νάσος Λαναράς είναι δημοσιογράφος, μεσολογγίτικης καταγωγής και πολιτικός επιστήμονας, με μεταπτυχιακές σπουδές στη στρατευμένη τέχνη -από τον πρώιμο Μεσαίωνα έως τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο- στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η πορεία του στη δημοσιογραφία ξεκίνησε το 1992 από την «Απογευματινή της Κυριακής» και έκτοτε συνεργάστηκε με μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς (STAR CHANNEL, ALPHA, EΡT1, EΡΤ2, EΡT3) ως ρεπόρτερ, υπεύθυνος δημιουργικής ομάδας, αρχισυντάκτης και παρουσιαστής, σε παραγωγές κοινωνικού, ψυχαγωγικού και ενημερωτικού περιεχομένου. Είναι δημιουργός σειράς ντοκιμαντέρ για το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος σε περιοδικά και ιστοσελίδες. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: «50 νευρώσεις των Φαγκρή» (2013), «Κασσιανής το αμάρτημα» (2015).