Περίληψη οπισθόφυλλου:
Μέσα στην άγρια νύχτα παίρνει φωτιά ένα από τα τροχόσπιτα στο κάμπινγκ του Ρούπερτσχαϊν.
Ο Όλιβερ φον Μπόντενσταϊν και η Πία Ζάντερ (πρώην Κίρχοφ) πιστεύουν αρχικά πως πρόκειται για εμπρησμό. Οι έρευνές τους όμως παίρνουν άλλη τροπή όταν μέσα από τα αποκαΐδια ανασύρεται το απανθρακωμένο πτώμα ενός άντρα. Η μακάβρια λίστα των θυμάτων αρχίζει να μεγαλώνει και οι έρευνες οδηγούν τους δύο αστυνομικούς στο καλοκαίρι του 1972, τότε που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς ο καλύτερος φίλος του Μπόντενσταϊν και η πολυαγαπημένη του αλεπού. Για τον αστυνόμο, αυτό είναι ένα παιδικό τραύμα που δεν ξεπέρασε ποτέ -για τους κατοίκους της περιοχής, μια παλιά ιστορία που κανείς δεν θέλει να σκαλίσει...
Ένα τείχος σιωπής, ένας όρκος αίματος, μια παλιά συμμορία που παίρνει πάλι σάρκα και οστά...
Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Φυσικά το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε το ενδιαφέρον στο βιβλίο ήταν το εξώφυλλο και ο τίτλος. Αρκετά κεφάλαια αργότερα, κατάλαβα ότι όχι μόνο ο τίτλος τού ταιριάζει απόλυτα και το δικαιώνει, αλλά μιλάει τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά.
Στη μεταφορά, το ρόλο της Αλεπούς παίζει ο δολοφόνος αλλά κι όλοι όσοι ξέρουν κάτι, μα σιωπούν. Επίσης, υπάρχει πράγματι ένα υπέροχο αλεπουδάκι στο βιβλίο, ο Μαξ, που αν και guest star, πιστεύω ότι κλέβει την καρδιά του κάθε αναγνώστη!
Ένα πρόβλημα που αντιμετώπισα κατά την ανάγνωση ήταν να συγκρατήσω τα πολλά ονόματα. Σε αυτό η συγγραφέας προνόησε και στην αρχή του βιβλίου θα βρείτε ευρετήριο τόσο των ανθρώπων, όσο και των σχέσεων μεταξύ τους. Ο Όλιβερ φον Μπόντενσταϊν ξεχωρίζει τόσο για τις ικανότητές του και τη μεθοδικότητά του στο Σώμα της αστυνομίας όσο και για την ευγενική του καταγωγή. Κάποιες προηγούμενες περιπέτειές του, τον στιγμάτισαν και τον έκαναν να θέλει να αποσυρθεί για λίγο απ'την ενεργό δράση, αφήνοντας τα ηνία στην εξίσου χαρισματική συνάδελφο, Πία Ζάντερ. Λειτουργώντας στην αφάνεια, έχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων για να οδηγηθεί στον ένοχο των δολοφονιών, που συγκλόνισαν το μικρό χωριό της Γερμανίας, αλλά τον φέρνει επίσης αντιμέτωπο με παλιούς συμμαθητές και γνωστούς, κάτι που κάνει την κατάσταση πιο περίπλοκη. Οι αποκαλύψεις που έρχονται στο φως τον φέρνουν όλο και πιο κοντά στην κατάρρευση. Όμως είναι δυνατός -θα επιβιώσει, πρέπει να επιβιώσει!
Η γραφή της Νέλε, άκρως ρεαλιστική, με απορρόφησε τελείως. Είναι για μένα μια ευχάριστη έκπληξη, γιατί ενώ το έργο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας, η συγγραφέας καταφέρνει να αντικατοπτρίζει με τρόπο απροσδόκητο τις αληθινές ζωές των ανθρώπων. Τι μυστικά αναδύονται από το παρελθόν; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει κάποιος για να τα διαφυλάξει; Οι ίδιοι οι κάτοικοι είναι απόμακροι, φοβούνται καθετί ξένο και ξέρουν να κρατούν το στόμα τους κλειστό. Αυτό μου θυμίζει μια μικρογραφία κάθε χωριού, ανεξαρτήτου συνόρων και εθνικότητας.
Η δύναμη των περιγραφών με συνάρπασε, αλλά συνάμα μου δημιούργησε θλίψη βλέποντας ότι οι άνθρωποι λίγο-πολύ είναι παντού οι ίδιοι. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες που πλαισιώνουν το βιβλίο είναι εξίσου ενδιαφέροντες με τους πρωταγωνιστές. Σε όλους δίνεται η σημασία που τους πρέπει -από τον δασοφύλακα μέχρι το φούρναρη της γειτονιάς. Εξίσου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει ο Ελίας, ένα παιδί συγκροτημένο και ευαίσθητο που κάποια στιγμή έμπλεξε με ναρκωτικά. Η προσπάθειά του για απεξάρτηση σε ένα απομονωμένο σημείο του δάσους είναι η αιτία για να γίνει αυτόπτης μάρτυρας σημαντικών γεγονότων. Τώρα όλοι ψάχνουν τον Ελίας και ο νεαρός έχει κάθε λόγο να φοβάται, αφού έχει βγει από τη φυλακή με αναστολή. Σε ένα ανελέητο κυνηγητό της γάτας με το ποντίκι εμβαθύνουμε όλο και περισσότερο στους χαρακτήρες του χωριού και καταλαβαίνουμε ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Σε αυτό το βιβλίο όλοι έχουν σκοτεινά μυστικά κι αν αποκαλυφθεί το ένα, σταδιακά αποκαλύπτονται και τα υπόλοιπα.
Συνεπώς, από τη στιγμή που εξοικειώνεσαι με τα πρόσωπα, η ανάγνωση ρέει σαν νερό. Εδώ όλα έχουν την σημασία τους, δεν μπόρεσα να βρω ούτε ένα περιττό κομμάτι κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που το βιβλίο μού άρεσε τόσο πολύ. Ξέρω ότι απαιτείται μεγάλη έρευνα και υπομονή για να γραφτεί κάτι τέτοιο. Επίσης ξεφεύγει από τα υπόλοιπα βιβλία της αστυνομικής λογοτεχνίας γιατί στόχος του δεν είναι να προβάλει τον φόνο και το έγκλημα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αλλά να ρίξει φως στα αίτια που συνέβησαν όλα αυτά. Το λάτρεψα ως την τελευταία σελίδα...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Nele Neuhaus
Μετάφραση: Αναστασία Ντούγια
Σελίδες: 672 / Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.
Ημερ. έκδοσης: 17/10/2018
ISBN: 978-960-461-868-2
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Νέλε Νόιχαους σπούδασε Νομική, Ιστορία και Γερμανική Φιλολογία, και στο παρελθόν εργάστηκε σε διαφημιστική εταιρεία. Πλέον ασχολείται μαζί με τον σύζυγό της με την οικογενειακή τους επιχείρηση, ενώ παράλληλα γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα και, παθιασμένη καθώς είναι με την ιππασία, εφηβικά βιβλία με θέμα τα άλογα. Το 2010 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα "Η Χιονάτη πρέπει να πεθάνει", το οποίο σημείωσε τεράστια επιτυχία. Τα μυθιστορήματα που ακολούθησαν, πάντα με κεντρικούς ήρωες το ντουέτο των αστυνομικών ερευνητών Πία Κίρχοφ και Όλιβερ φον Μπόντενσταϊν, την ανέδειξαν σε μια από τις πλέον πολυδιαβασμένες γερμανόφωνες συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων και κυκλοφορούν σε περισσότερες από 30 χώρες. Πρόσφατα, ο αρχηγός της αστυνομίας του Βέστχεσεν την αναγόρευσε, τιμής ένεκεν, Αστυνόμο Β΄. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της.
.jpg)
