Περίληψη οπισθόφυλλου:
Μια ιστορία παθιασμένου έρωτα που διαδραματίζεται στο Παρίσι της δεκαετίας του 1930 ανάμεσα στο διάσημο μοντέλο της Vogue και μετέπειτα φωτογράφο Λη Μίλερ, και στον σουρεαλιστή-ντανταϊστή καλλιτέχνη Μαν Ρέι.
H Λη Μίλερ φτάνει στο Παρίσι το 1929. Πανέμορφη και ταλαντούχα, έχει αφήσει πίσω της μια πετυχημένη καριέρα μοντέλου για να κυνηγήσει το μεγάλο όνειρό της να γίνει καλλιτέχνης. Τραβάει την προσοχή του αναγνωρισμένου καλλιτέχνη Μαν Ρέι, και παρόλο που εκείνος θέλει να τη χρησιμοποιήσει απλά ως μοντέλο, ανάμεσά τους αναπτύσσεται ένας θυελλώδης έρωτας που σκοντάφτει στις προηγούμενες σχέσεις του με διάσημες καλλιτέχνιδες. Το ειδύλλιό τους ξετυλίγεται με φόντο το μποέμικο Παρίσι, περνώντας νύχτες σε καμπαρέ γεμάτα καπνό, οπιοποτεία, και πάρτυ στα οποία συχνάζουν διάσημα ονόματα της τέχνης. Ο Πολ Ελυάρ, ο Ζαν Κοκτώ, ο Τρίσταν Τσάρα, ο Νταλί, η Γκαλά, είναι μόνο μερικοί από τους διάσημους που θα γνωρίσει η Λη. Αλλά καθώς η Λη αρχίζει να υψώνει το ανάστημά της και να μεταμορφώνεται από μούσα σε καλλιτέχνιδα, η ζήλια του Μαν ξεφεύγει από τον έλεγχο, και μετά από λίγο οι αμοιβαίες προδοσίες τους απειλούν να τους καταστρέψουν.
Η άποψή μου:
(γράφει η Μαριάννα Φλέσσα)
Η πρώτη συγγραφική απόπειρα της Γουίτνεϊ Σεϊρέρ, «Η εποχή του φωτός» είναι μια αξιόλογη προσπάθεια. Έχοντας ως βάση υπαρκτά πρόσωπα συνθέτει με επιτυχία τη ζωή και τα έργα τους. Το βιβλίο έχει πυροδοτήσει πολλές συζητήσεις για το θέμα που πραγματεύεται και κατά πόσο κάποια γεγονότα που αναφέρονται είναι αληθινά ή όχι, ενώ είναι καιρό τώρα στις λίστες με τα ευπώλητα βιβλία στις αγγλόφωνες χώρες.
Στο Παρίσι, στα τέλη της δεκαετίας του 1920, φτάνει το πετυχημένο μοντέλο της Vogue, Λη Μίλερ. Έχοντας περάσει πολλά χρόνια της ζωής της μπροστά από το φακό και ούσα ιδιαίτερα εξοικειωμένη με αυτόν από τα παιδικά της χρόνια, έχει ως όνειρό της να γίνει φωτογράφος και να αναγνωριστεί από τους καταξιωμένους εικαστικούς κύκλους τέχνης της avant-garde, της γαλλικής πρωτεύουσας. Με αρκετή προσπάθεια και βοηθούμενη από τυχαία γεγονότα, σύντομα, καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή του διάσημου ντανταϊστή-σουρεαλιστή ζωγράφου και φωτογράφου Μαν Ρέι. Η επαφή της μαζί του είναι το σημείο μηδέν και κεντρικός άξονας της ιστορίας. Αυτός γίνεται ο δάσκαλός της και η ίδια γίνεται η μούσα του καλλιτέχνη, μοντέλο του, βοηθός του. Ο έρωτάς τους είναι θυελλώδης και η σχέση τους γεμάτη πάθος. Μάρτυρες και συμπρωταγωνιστές της ερωτικής αυτής ιστορίας είναι όλη η καλλιτεχνική σκηνή του σουρεαλισμού: Πολ Ελυάρ, Αντρέ Μπρετόν, Ζαν Αρπ, Σαλβαντόρ Νταλί, Λουί Αραγκόν και άλλοι πολλοί.
Η διήγηση ξεκινάει τη στιγμή που η εκδότρια και φίλη της φωτογράφου, της ζητάει να γράψει για τη ζωή της καταφεύγοντας σε ένα μικρό εκβιασμό. Η αφήγηση γνωρίζουμε ότι γίνεται από τη Μίλερ, αλλά ο αφηγητής μοιάζει να είναι ένα τρίτο πρόσωπο με μηδενική εστίαση που μας παραθέτει τα γεγονότα εξωδιηγητικά, σχεδόν ουδέτερα. Το μυθιστόρημα χρονικά, τοποθετείται στο κύριο μέρος του, σε μια περίοδο που απλώνεται από την Bell Epoque ως τα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ανάπλαση της εποχής και των χαρακτήρων είναι άκρως ικανοποιητική, με ήρωες που εξελίσσονται σελίδα με τη σελίδα. Η Σεϊρέρ προσεγγίζει με μεγάλη ευαισθησία το παρελθόν και πώς αυτό επηρεάζει τη Λη, οδηγώντας τη να ωριμάσει και από μία νέα, όμορφη και άπειρη, ουσιαστικά, κοπέλα, να εξελιχθεί σε μια ανεξάρτητη προσωπικότητα, με οξύ πνεύμα, ταλαντούχα και με επίγνωση των παρασκηνίων της καλλιτεχνικής σκηνής. Η αφήγηση δεν εστιάζει μόνο στον έρωτα των Λη και Μαν. Δεν είναι μια απλή εξιστόρηση ενός παθιασμένου έρωτα. Περιέχει ιστορικά στοιχεία της εποχής και εξερευνά επαρκώς, θα έλεγα, τα κοινωνικοοικονομικά και καλλιτεχνικά τεκταινόμενα. Ο κόσμος γύρω της αλλάζει, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι φρικτές στιγμές που ζει η ανθρωπότητα επηρεάζουν την ψυχή της. Η φωτογράφισή της, στη μπανιέρα του Χίτλερ το 1945 από το Ντέιβιντ Σέρμαν, είναι μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές της ζωής της ηρωίδας, που αφηγείται με επιτυχία η συγγραφέας. Επίσης, μου άρεσε πολύ, η ζωντανή εξιστόρηση των έργων του σουρεαλιστικού κινήματος. Ένιωσα να βρίσκομαι στα ίδια καλλιτεχνικά στέκια με τους ήρωες, να συμμετέχω στις ίδιες βραδιές όπου ο Πωλ Ελυάρ απαγγέλλει ποιήματά του. Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την πορεία ενός καλλιτεχνικού κινήματος που είναι από τα πιο επιδραστικά στην ιστορία της Τέχνης.
Να κλείσω το κείμενο αυτό, ξεκαθαρίζοντας ότι το όλο εγχείρημα είναι καθαρή φανταστική ανακατασκευή της βιογραφίας της Λη Μίλερ. Η συγγραφέας στηρίχθηκε σε δική της έρευνα και σε μια βιογραφία της Λη Μίλερ, που γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 από το γιο της. Παρόλα αυτά, είναι μια πολύ καλή αποτύπωση του κλίματος της εποχής, μια καταπληκτική εξιστόρηση των δυσκολιών, των εμποδίων που αντιμετώπισε ως καλλιτέχνης. Κατάφερε να αποδράσει από την αφόρητη ζήλια του Μαν Ρέι, να αναγνωριστεί και να ξεφύγει από τη σκιά του καταξιωμένου δασκάλου και συντρόφου της, αφήνοντας το δικό της στίγμα στην Τέχνη. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της είναι -όπως έλεγε και η ίδια- «η σύνθεση του λευκού φωτός με το μαύρο του θανάτου». Μου άρεσε πολύ το βιβλίο και δε με κούρασε ούτε λεπτό. Εύχομαι να το απολαύσετε κι εσείς, όσο κι εγώ!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Γουίτνεϊ Σέιρερ
Σελίδες: 608
Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2019
ISBN: 978-960-643-012-1
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Γουίτνεϊ Σέιρερ κατέχει Μάστερ Καλών Τεχνών στη συγγραφή από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
"Η εποχή του φωτός" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
.jpg)
