Βιβλιοάποψη: "Αβερτοσιά"

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Αβερτοσιά σημαίνει ελευθερία.

Η Άρτεµη και η Θάλεια µεγαλώνουν µαζί στην Κεφαλλονιά µετά τον σεισµό του 1953, αλλά η υποτακτική φύση της Θάλειας συγκρούεται µε την επαναστατική σκέψη της Άρτεµης και κάποια στιγµή οι δυο φίλες χωρίζουν.

Οι περιορισµοί της κλειστής κοινωνίας, ένας µεγάλος έρωτας και ανοµολόγητα µυστικά οδηγούν την ανήσυχη Άρτεµη σε φυγή. Η επιστροφή της Άρτεµης στην Κεφαλονιά µετά από δεκαετίες, για την κηδεία του καθηγητή τους, θα είναι καθοριστική...

Μια ιστορία υποταγής, επανάστασης και γυναικείας χειραφέτησης στη δεκαετία του ’60.

Η άποψή μου:

(γράφει η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου)
Ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα με άρωμα Κεφαλλονιάς, τόσο ως τόπος δράσης όσο και ως γλώσσας.

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία, μερικές φορές υπερβολική, γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο από την ίδια την πρωταγωνίστρια, την Άρτεμη, να μας δίνει πόντο-πόντο τη συνέχεια των αναμνήσεών της.

Αβερτοσιά, μας λέει η Κεφαλλονίτισσα συγγραφέας, σημαίνει τελικά ελευθερία. Οι δύο γυναίκες-πρωταγωνίστριες επιδιώκουν να την κατακτήσουν σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους, καθώς μεγαλώνουν στην δεκαετία του ’60, στο κλειστό περιβάλλον του νησιού και στην πρωτεύουσα αργότερα. Η κάθε μια το πράττει με τον τρόπο της.

Το οπισθόφυλλο μας πληροφορεί ότι η δεύτερη, η Θάλεια, είναι υποτακτική. Εμένα, όμως, δεν μου έδωσε κανενός είδους τέτοια διαπιστευτήρια. Απλά, δρούσε με διαφορετικό τρόπο.

Όταν οι δύο φίλες θα συναντηθούν μετά από πολλά χρόνια σιωπής και απομάκρυνσης, μια απόφαση που βαρύνει την πρώτη, την αφηγήτρια, ανακαλύπτουμε ότι το διακύβευμα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας έχει κερδηθεί καθ’ ολοκληρίαν από τη Θάλεια, αποδεικνύοντας ότι ναι, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, αλλά όχι μόνο.

Ο χαρακτήρας της Θάλειας, βγαλμένος αποκλειστικά από τα λόγια της Άρτεμης -τα λιγοστά- παρουσιάζεται στα μάτια μας περισσότερο ολοκληρωμένος, φθάνει να κερδίσει τον θαυμασμό και αυτής ακόμη της «φίλης» της.

Ένα βιβλίο που αξίζει πράγματι να διαβαστεί.


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Έριξα μια νοσταλγική ματιά στη βιβλιοθήκη του. Ο Σίλλερ στη θέση του, με τον λευκό φιόγκο στο λαιμό της πουκαμίσας του, τα χρυσά κουμπιά του επενδύτη και τις μπούκλες να πλαισιώνουν τη λεπτή μορφή του γιατρού και ποιητή, και ο Γκαίτε όρθιος δίπλα του, με τη μπέρτα ριγμένη ανέμελα, σαν τη ζωή του, στους ώριμους ώμους, το φαρδύ καπέλο να κρύβει το ακριβό κεφάλι. Ο Λασκαράτος και ο Σολωμός αλά μπρατσέτα, ο Δημήτριος Λουκάτος με την Κεφαλλονίτικη λατρεία στο πλευρό τους, Βολταίρος και Καντ μαζί, Θωμάς ο Ακινάτης και Πετράρχης και ο Δάντης. Στα ράφια τόσοι όσοι στη θέλησή της σκέψης του ιδιοκτήτη τους.
Ο φίλος του πατέρα μου θέλησε να πληροφορηθεί για τις εξετάσεις μου, να με εμψυχώσει για το μέλλον, το ανύπαρκτο. Προσπάθησε να με ενθαρρύνει.
«Όμως η ελευθερία χωλαίνει πού και πού, Άρτεμη. Είναι επικίνδυνο αγαθό, ηδύποτο κρασί. Αν πιεις πολύ απ’ αυτό, θα ζαλιστείς πρώτα, μετά θα χάσεις τις αισθήσεις σου και τελικά δεν θα ελέγχεις τα βήματά σου. Θα γυρίσει μια μέρα καταπάνω σου και θα σε κοπανήσει. Λίγοι μπορούν να τη χειριστούν σωστά. Μήπως κάποιες φορές έχουμε ανάγκη τον περιορισμό, για να είμαστε έπειτα σε θέση να εκτιμήσουμε την πραγματική της σημασία;»
«Μα τι λέτε τώρα;» τον κοίταξα έκπληκτη. «Εννοείτε ότι πρέπει πρώτα να βιώσουμε, αθώοι, τη φυλακή για να κατανοήσουμε τη σημασία της;»
«Τόσο αθώος δεν είναι κανένας, κυρά μου».

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία, Κοινωνικό εποχής

Συγγραφέας: Τίνα Κουρκουμέλη

Σελίδες: 336 / Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.

Ημερ. έκδοσης: 17/10/2018

ISBN: 978-960-461-872-9

Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Τίνα Κουρκουµέλη γεννήθηκε στη Σκάλα Κεφαλονιάς και σπούδασε Νοµική και Φιλολογία στην Αθήνα και το Würzburg.

Εργάστηκε στο γερµανικό Δηµόσιο και στην ιδιωτική εκπαίδευση, µιλάει πέντε γλώσσες και γράφει στα ελληνικά και τα γερµανικά.

Ζει µεταξύ Κολωνίας και Κεφαλλονιάς και ασχολείται αποκλειστικά µε τη συγγραφή.

Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Παλινδρόµηση". Το "Αβερτοσιά" είναι το πρώτο της µυθιστόρηµα.