Το πειραγμένο κοντέρ / περίληψη:
Την μπανταρισμένη μας νύχτα
κοιτάζω κι αναρωτιέμαι σιωπηλός
απ’ το πρωί: πότε επιδιορθώσαμε
τραύματα και ουλές, πότε πλύναμε
τα λόγια μας κι αστράφτουν
έτσι διάφανα και λαμπερά.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ποιητής: Άρης Γεράρδης
Σελίδες: 96 / Διαστάσεις: 14x20,5 cm
Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2019
ISBN: 978-960-642-001-6
Η άποψή μου:
(γράφει ο Πέτρος Χατζησωτηρίου)
Η δεύτερη ποιητική συλλογή του Άρη Γεράρδη έρχεται να πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε η προηγούμενη, σχεδόν ένα χρόνο πριν. Ο ποιητής περιδιαβαίνει το αστικό τοπίο αλλά τώρα πια κοιτάει και προς τον ουρανό και πέρα απ’ αυτόν. Οι σχέσεις των ανθρώπων παρατηρούνται υπό το πρίσμα του ανικανοποίητου και κάθε παρέκκλιση αφήνει το στίγμα της κάτω από τη γραφίδα του ποιητή. Μεταφυσικές αναζητήσεις κι αδόκητες απαντήσεις εναλλάσσονται με μελλοντολογικές αναφορές, ενώ ο ποιητής μάς καλεί να ακούσουμε το μέλλον που έρχεται με θόρυβο.
Ο στίχος είναι ελεύθερος, τα ποιήματα ευσύνοπτα κι όπως πάντα οι τίτλοι τους δεν μπορούν με τίποτα να συνδεθούν με το περιεχόμενό τους. Η περιορισμένη χρήση των σημείων της στίξεως δίνει σε κάθε ανάγνωση του ίδιου ποιήματος άλλη ταυτότητα. Η ποιητική αυτή συλλογή απαιτεί όχι μόνο πολλές αλλά και πολλαπλές αναγνώσεις. Δεν μπορούμε να προσπεράσουμε.
Δείγμα γραφής:
Φωνή εν τη ερήμω
Μη ρωτάτε τι θέλω στην έρημο χωρίς νερό
κι εξάρτυση. Όλα με βαραίνουν όταν φοβάμαι.
Μακριά ο ίσκιος της όασης κι ο καμηλιέρης
Χαμένος στις αμμοθύελες ή στα αινίγματα
της Σφίγγας βυθισμένος, δεν με αποζητά.
Θα καταφθάσουν οι οπτασίες με τα χαρέμια
και τους καβαλάρηδες με τα δαμασκηνά σπαθιά
που λάμπουν κατακόκκινα στον ήλιο κι εγώ
ακόμα να πιστέψω σ’ ένα θεό της ερήμου
στην άυλη πραγματικότητα του κόσμου.
Πνίγομαι. Δεν ξέρω να τραγουδώ χωρίς εσένα
Δεν έχω σκοτάδι αρκετό να ντύσω τη γύμνια μου
κι ο φόβος θεριεύει όταν ακούω και δεν ακούω,
όταν δεν ξέρω το τώρα και το μετά του τόπου.
Αν ήξερα τουλάχιστον ποιος υποδύεται το θεό.
Βιογραφικό του ποιητή:
Ο Άρης Γεράρδης (1948) γεννήθηκε στο Αγρίνιο και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Φωτογραφίας του Βερολίνου (Fachhochschule Berlin) κι εργάστηκε ως τεχνικός φωτογραφίας στην ίδια πόλη. Επιστρέφοντας στην Αθήνα μεταξύ άλλων βιοποριστικών εργασιών, έγραψε παραμύθια και κείμενα κατ’ αρχάς για το κρατικό ραδιόφωνο και μετέπειτα στο ιδιωτικό. Ποιήματά του και στίχοι τραγουδιών του, έχουν διακριθεί σε διάφορους διαγωνισμούς.
Εργογραφία: «Τα οστά - Die Knochen und die Kreide» (ποιήματα - μετάφραση του βιβλίου του Γιάννη Κοντού στα γερμανικά με τη συμβολή του Gunnar König, εκδ. Ρωμιοσύνη - Germany Köln, 1990), «Πέτρος ο Ι ή η μπαλάντα της Αροδαφνούσας - Panos Ioannidis - Petros I oder die Ballade der Arrodafnoussa» (μετάφραση: Gudrun Rohr - Lyrik-nachdictungen: Aris Gerardis, εκδ. Ρωμιοσύνη - Germany Köln, 1987), «Τo φάντασμα του συγγραφέα» (αφήγημα, συμμετοχή στο περιοδικό Οδός Πανός, Ιούλιος 2017 - ένα κείμενο για τον Μένη Κουμανταρέα, τη γνωριμία τους στο Βερολίνο και τη φιλία που τους συνέδεσε). «Ευτυχώς είναι ακόμα σήμερα» (ποιήματα 2018, Οδός Πανός).
.jpg)
