Περίληψη οπισθόφυλλου:
«Όπου να’ναι θα γεννηθείς σε μια σκοτεινή γωνιά του μυαλού μου. Πατέρας σου θα είναι ο φόβος και μάνα σου η ενοχή. Με το που θα’ρθεις, η ζωή μου θα γίνει αβίωτη κι ένα μονάχα συναίσθημα θα κυριαρχήσει μέσα μου: η απελπισία. Ήδη ακούω τη φωνή σου -φωνή διαβόλου από την καιόμενη κόλαση- μυρίζω τη φοβερή σου ανάσα -μπόχα από τα εκατομμύρια ανθρώπων που’χεις καταπιεί ανά τους αιώνες- βλέπω το περίγραμμά σου -σκιά θηρίου που ετοιμάζεται να συντρίψει όποιον βρει στο πέρασμά του. Δεν με ξεγελάς. Όπου να’ναι έρχεσαι, και τότε... αλίμονό μου».
Η Ελευθερία Φωτεινάκου τα είχε όλα: σπίτι, οικογένεια και... υπερπροστασία. Είχε και αγάπη, με την προϋπόθεση να κάνει πάντα αυτό που θέλουν οι γονείς της. Η αυταρχική μητέρα και ο αδιάφορος, αγχώδης πατέρας την οδηγούν στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Ασφυκτιώντας μέσα στο νοσηρό περιβάλλον της οικογένειάς της, αποφασίζει να ξεφύγει. Προσπαθεί να ενηλικιωθεί, να χαράξει καινούριους δρόμους και να σπάσει τα συναισθηματικά δεσμά της. Η Ελευθερία Φωτεινάκου κυνηγάει με πάθος την ελευθερία. Θα καταφέρει να την πιάσει;
Η άποψή μου:
(γράφει ο Οδυσσέας Δημάς)
Τo βιβλίο-μαρτυρία της Ελευθερίας Χαλόφτη, ήρθε για να αποκαλύψει τη φύση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (ΙΨΔ), να αφυπνίσει την κοινωνική συνείδηση και να αποτυπώσει παραστατικά -αν όχι και βιωματικά- μια καθόλου υπερβολική πραγματικότητα που ένας νευρωτικός νους αντιμετωπίζει.
Το έργο αφορμάται από μια κραυγή βοήθειας, αυτή του δικαιώματος για ζωή. Ο αναγνώστης μέσα από τα μάτια της ηρωίδας ζει την αγχώδη διαταραχή, τον ψυχαναγκασμό, την κατάθλιψη, την αγανάκτηση (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά) και μια σειρά από παθολογικού χαρακτήρα καταναγκασμούς. Βλέπει από πρώτο πλάνο τι δημιουργεί σε ένα οικογενειακό περιβάλλον η σύγχυση των ρόλων των μελών, η ανικανότητα επικοινωνίας, η έλλειψη αποδοχής και η σύγκριση, αντιλαμβάνεται τη δυσκολία με την οποία οι παιδικές προκαταλήψεις αναιρούνται και καταλαβαίνει ότι η ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας απελευθερώνει.
Ο λόγος της συγγραφέως πλούσιος και αληθινός. Αν κινείται στα πλαίσια της ακρότητας το κάνει με σκοπό να στηλιτεύσει -όσο το δυνατόν- τα κακώς κείμενα και να δώσει παραστατικότητα. Το ύφος της οικείο και εξομολογητικό, μα πάνω απ'όλα, ένα "κατηγορώ", που χωρίς να αφήνει πικρία, εκφράζει μια διέξοδο διαφυγής από τη συναισθηματική ασφυξία.
Το βιβλίο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα μαγνητίζει τον αναγνώστη, μέσα από την αναπόληση και την επεξήγηση των εμπειριών της ηρωίδας. Γίνεται ένα εκπαιδευτικό διήγημα για τους γονείς, σανίδα γαλήνης για τους παθόντες και το λιγότερο, μια αφορμή για προβληματισμό για τους υπόλοιπους.
Η άποψή μου:
Τo βιβλίο-μαρτυρία της Ελευθερίας Χαλόφτη, ήρθε για να αποκαλύψει τη φύση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (ΙΨΔ), να αφυπνίσει την κοινωνική συνείδηση και να αποτυπώσει παραστατικά -αν όχι και βιωματικά- μια καθόλου υπερβολική πραγματικότητα που ένας νευρωτικός νους αντιμετωπίζει.
Το έργο αφορμάται από μια κραυγή βοήθειας, αυτή του δικαιώματος για ζωή. Ο αναγνώστης μέσα από τα μάτια της ηρωίδας ζει την αγχώδη διαταραχή, τον ψυχαναγκασμό, την κατάθλιψη, την αγανάκτηση (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά) και μια σειρά από παθολογικού χαρακτήρα καταναγκασμούς. Βλέπει από πρώτο πλάνο τι δημιουργεί σε ένα οικογενειακό περιβάλλον η σύγχυση των ρόλων των μελών, η ανικανότητα επικοινωνίας, η έλλειψη αποδοχής και η σύγκριση, αντιλαμβάνεται τη δυσκολία με την οποία οι παιδικές προκαταλήψεις αναιρούνται και καταλαβαίνει ότι η ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας απελευθερώνει.
Ο λόγος της συγγραφέως πλούσιος και αληθινός. Αν κινείται στα πλαίσια της ακρότητας το κάνει με σκοπό να στηλιτεύσει -όσο το δυνατόν- τα κακώς κείμενα και να δώσει παραστατικότητα. Το ύφος της οικείο και εξομολογητικό, μα πάνω απ'όλα, ένα "κατηγορώ", που χωρίς να αφήνει πικρία, εκφράζει μια διέξοδο διαφυγής από τη συναισθηματική ασφυξία.
Το βιβλίο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα μαγνητίζει τον αναγνώστη, μέσα από την αναπόληση και την επεξήγηση των εμπειριών της ηρωίδας. Γίνεται ένα εκπαιδευτικό διήγημα για τους γονείς, σανίδα γαλήνης για τους παθόντες και το λιγότερο, μια αφορμή για προβληματισμό για τους υπόλοιπους.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ελευθερία Χαλόφτη
Σελίδες: 352 / Διαστάσεις: 14Χ21
Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2019
ΙSBN: 978-618-5307-59-2
Η Ελευθερία Χαλόφτη γεννήθηκε το 1983 στα Μέγαρα Αττικής. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Ιωαννίνων και εργάζεται ως δασκάλα σε Δημοτικό σχολείο. Συμμετείχε στην Ε΄ σύνοδο της Βουλής των Εφήβων, ενώ έχει διακριθεί σε διαγωνισμό διηγήματος το 2013.
Παρακολούθησε σεμινάρια θεατρικού μονολόγου, σκηνοθεσίας και σεναρίου στο Μικρό Πολυτεχνείο. Το 2014 ίδρυσε στα Μέγαρα ομάδα διαχείρισης άγχους, μέσω της μετουσίωσής του σε τέχνη.
Το θέμα του πρώτου της βιβλίου «Προς την Ελευθερία» είναι η οικογένεια και ο καθοριστικός ρόλος που εκείνη παίζει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των μελών της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
.jpg)
