Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο φόνος μιας επώνυμης γυναίκας σε προάστιο της Θεσσαλονίκης λίγο πριν από τα Χριστούγεννα αναστατώνει την Αστυνομική Διεύθυνση, που ζητά τη βοήθεια του Φάνη Ντούρου. Ο νεαρός ντετέκτιβ καλείται να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία της συζύγου ενός από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους των μίντια στην πόλη.
Υπό την πίεση του χρόνου και τις συχνές ανατροπές, ο Φάνης Ντούρος δυσκολεύεται να αποφασίσει αν πρόκειται για έγκλημα πάθους, εκδίκησης ή για έργο ενός κατά συρροή δολοφόνου. Με καταιγιστικές εξελίξεις, η πλοκή κλιμακώνεται, για να καταλήξει σε ένα αναπάντεχο τέλος.
Η άποψή μου:
Με αφορμή ένα αναπάντεχο έγκλημα, χωρίς φανερή αιτία, ταξιδεύουμε στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Περπατάμε στους δρόμους της κι αφουγκραζόμαστε το σφυγμό της εποχής. Ο συγγραφέας, στο πρώτο του αυτό μυθιστόρημα, υιοθέτησε την πρωτοπρόσωπη γραφή, πράγμα που δίνει ζωντάνια, αμεσότητα και μια προσωπική χροιά στο λόγο του.
Ο ήρωάς του, ο Φάνης, εκμεταλλεύεται όλα τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του και ψάχνει όλες τις πληροφορίες για τους βασικούς υπόπτους, προκειμένου να βρει την άκρη του νήματος: ποιος σκότωσε και γιατί. Συνήθως αν μπορείς να αιτιολογήσεις το αποτέλεσμα της πράξης, βρίσκεις και τον δολοφόνο... Ο Φάνης λειτουργεί μεθοδικά, θέλοντας άμεσα αποτελέσματα, γιατί ο χρόνος πιέζει. Σε όλη τη διάρκεια αυτής του της αναζήτησης εκφράζει κάποιες προσωπικές σκέψεις σχετικά με την κρίση, τους ανθρώπους και τις εξελίξεις του σήμερα. Συμφωνώ σε όλες του τις τοποθετήσεις εκτός από τον ύπνο, που αποτελεί μια λατρεμένη μου συνήθεια. Την αγάπη του για το βινύλιο, τη συμμερίζομαι κι εγώ, καθώς ακόμα και με τα σημερινά υποκατάστατα, το βινύλιο είναι και θα είναι κάτι μοναδικό: μια ιεροτελεστία που ξεκινάει από την αγορά του δίσκου, μέχρι την τοποθέτηση στο πικάπ και στο άκουσμά του. Ακόμα κι αν στον δίσκο ακουστεί ένα ελαφρύ γρατζούνισμα έχει και αυτό τη γοητεία του.
Πέρα από τον πρωταγωνιστή που τραβάει όλο μας το ενδιαφέρον, μου έκανε εντύπωση κάτι άλλο. Ο συγγραφέας φαίνεται πώς κατέχει σεβασμό για την ανθρώπινη ύπαρξη, καθώς δεν αναλώθηκε σε σκηνές βίας, ούτε περιέγραψε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τη φύση του εγκλήματος, όπως το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα μάς έχει συνηθίσει. Οπότε, μπορούν να το διαβάσουν άφοβα κι όλοι αυτοί που αποστρέφονται τις πράξεις υπερβολικής βίας και αποτρόπαιων φόνων. Περισσότερο μοιάζει με ένα οδοιπορικό, του πόσα κρύβει τελικά η ανθρώπινη ψυχή ή πόσα αντέχει να κρύψει πριν να ξεσπάσει.
Με απλή, καθημερινή γλώσσα παρουσιάζει τα πράγματα όπως είναι, χωρίς όμως να σε κάνει να νιώθεις θλίψη, πράγμα που το κάνει ευχάριστο κι ευκολοδιάβαστο. Από τα βιβλία που μπορείς να διαβάσεις μέσα σε μια μέρα, χωρίς να σε κουράσουν στο ελάχιστο.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Γιώργος Οικονόμου
Σελίδες: 272
Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2018
ISBN: 978-960-04-4937-2
Ο Γιώργος Οικονόμου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στα Αρσάκεια Σχολεία και πήρε το πτυχίο του με άριστα από το Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης (Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών). Είναι ραδιοφωνικός παραγωγός και τραγουδοποιός. Δίνει συναυλίες από το 2010 και έχει κυκλοφορήσει τέσσερα προσωπικά άλμπουμ ως ανεξάρτητες παραγωγές. Παράλληλα έχει ανεβάσει δύο ανεξάρτητες μουσικές παραστάσεις στο θέατρο και έχει συνθέσει τη μουσική για το ντοκιμαντέρ "Αφανείς ήρωες" (14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης). Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τη φωτογραφία. Το Χωρίς πάγο είναι το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα. Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του.
.jpg)
