Βιβλιοάποψη: "Το ουαί των αγγέλων #1 - Ημέρα της Κρίσης"

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Ένα ανοιξιάτικο, μουντό πρωινό η πυρκαγιά, που ξεσπά από εμπρησμό σε ένα ορφανοτροφείο, στέλνει στο θάνατο την έγκυο διευθύντριά του, μαζί με δεκάδες ορφανά. Ταυτόχρονα σε ένα άλλο σημείο της πόλης αυτοκτονεί από την ταράτσα της εταιρείας του, ένας χρεωκοπημένος μεγαλομηχανικός. Τη διευθύντρια και το μεγαλομηχανικό, εκτός από το θάνατο, τους συνδέει και μια μυστική κι απάνθρωπη "συμφωνία", η οποία θα μολύνει το μέλλον των παιδιών τους.

Δεκατρία χρόνια αργότερα, τα παιδιά αυτά θα ενηλικιωθούν σε έναν κόσμο, όπου βασιλεύει η βία και η εξαθλίωση. Η κρίση, που έχει ξεσπάσει στο Νότο θα κορυφωθεί εφιαλτικά. Οι Βόρειοι θα επιβάλλουν ένα είδος ψυχρού πολέμου. Παράλληλα το μυστηριακό παρελθόν ενσαρκώνει ένα δαίμονα, που σπέρνει το θάνατο και στοιχειώνει τις ψυχές τους. Και ένας μεγάλος έρωτας, θα δοκιμάσει μια δυνατή φιλία.

Η άποψή μου:

(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)

Πάντα δίνω προβάδισμα σε πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς κι αυτή η επιλογή με δικαίωσε ακόμα μια φορά. "Το ουαί των αγγέλων" είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα, όπως πρέπει να είναι -χωρίς τόπο και χρόνο. Μπορεί να συμβαίνει οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Οι σκηνές του ανατριχιαστικές, σε παγώνουν μέχρι το κόκκαλο, καθώς η ενσάρκωση του απόλυτου κακού γίνεται με τη μορφή ζώου, που είναι ένα βδέλυγμα, μιαρό και ακάθαρτο. Υπήρχαν στιγμές που είχα τόσο αφοσιωθεί στο διάβασμα, που ένιωθα να με πλημμυρίζει αυτή η παρουσία του κακού στο δωμάτιο! Αυτή η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που ζεις μες το βιβλίο ήταν κάτι που βρήκα συναρπαστικό. Η δράση του είναι καταιγιστική.

Αν και αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας με τον τίτλο "Ημέρα της Κρίσης", δεν με κούρασαν καθόλου οι περιγραφές. Συνήθως στο πρώτο μέρος μιας σειράς -όταν ουσιαστικά κάνουμε και την πρώτη μας γνωριμία με τους ήρωες- οι πολύ αναλυτικές αναφορές κουράζουν τον αναγνώστη. Κάτι τέτοιο δεν διαπίστωσα στο συγκεκριμένο βιβλίο. Οι ήρωες κάνουν το ντεμπούτο τους, δείχνοντας τον χαρακτήρα τους μέσα από τις καταστάσεις της ζωής. Οι περιγραφές είναι ωμές, ζωντανές, ανατριχιαστικές, ακόμα και η φωτιά στο ορφανοτροφείο συνοδεύεται από εικόνες άκρως ρεαλιστικές. Με καθήλωσε. Δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου!

Οι ζωές των τεσσάρων παιδιών μοιάζουν άρρηκτα δεμένες και φαντάζομαι θα μάθουμε ακόμα πολύ περισσότερα στο δεύτερο μέρος, το οποίο περιμένω με ανυπομονησία. Τα παιδιά γίνονται ενήλικες και ωριμάζουν απότομα σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η βία. Ο Άγγελος και ο Αλέξανδρος δεμένοι με μια αγνή φιλία -πώς αλλιώς;- αφού μεγάλωσαν χωρίς οικογένεια. Ανάμεσά τους μια τρυφερότητα, που αψηφά ακόμα και τον θάνατο! Κι από την άλλη, σκληρές εικόνες, απάνθρωπες που θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης κι ένα βιβλικό περίβλημα: ήρθε η ώρα της Κρίσης ή μήπως όχι;

Σύντομα ξεχωρίζει η δυναμική προσωπικότητα του Αλέξανδρου: είναι ιδεαλιστής κι επαναστάτης. Θα καταφέρει να προστατεύσει τον εαυτό του κι αυτούς που αγαπά; Μια νύχτα, κάποια άστεγη τον προειδοποιεί να προσέχει. Ποιά είναι αυτή η γυναίκα; Τι ρόλο θα παίξει στη συνέχεια; Ο Άγγελος, από την άλλη, είναι ασθενικός από μικρός. Άσθμα και επιληψία τον ταλαιπωρούν σε τέτοιο βαθμό που μοιάζει να εξαρτάται απόλυτα από τον καλό του φίλο. Πιστεύω όμως, ότι -εκ των πραγμάτων- θα αναγκαστεί κι αυτός να βγάλει έναν δυναμικό εαυτό. Μου φαίνεται ότι είναι το κλειδί όλων όσων συμβαίνουν, καθώς κατά την διάρκεια της επιληψίας του, βασανίζεται από σκοτεινά οράματα. Είναι ένα είδος προφήτη; Καθώς το κακό απλώνεται παντού, το σκοτάδι γίνεται βαθύτερο, τι μοίρα άραγε να περιμένει τους δυο φίλους, που παρά τις αντίξοες συνθήκες, είναι πάντα αχώριστοι;

Η Μαρία είναι ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε ένα προστατευόμενο περιβάλλον με αγάπη. Κάποια στιγμή αλλάζουν τα πάντα γύρω της. Πρέπει να παλέψει, να επιβιώσει, να κρατηθεί ζωντανή. Ο Δαβίδ, ο παιδικός της έρωτας, είναι μια πολύπλευρη προσωπικότητα. Συμπεριφέρεται βίαια και ανεξέλεγκτα, όμως, μπροστά στον κόσμο φοράει τη μάσκα του αγγέλου. Το όνομά του είναι οικείο και μας παραπέμπει σε βιβλικές αναφορές, στη ζωή και δράση του Βασιλιά Δαβίδ. Υπάρχει άραγε παραλληλισμός με το βιβλικό πρόσωπο; Κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται στο πρώτο μέρος. Φαντάζομαι πως θα το μάθουμε στη συνέχεια. Αινιγματικό πρόσωπο επίσης, η γκουβερνάντα που μεγάλωσε τα δυο παιδιά, τον Δαβίδ και τη Μαρία, καθώς κρατάει επτασφράγιστο ένα μυστικό. Κατά πόσον θα επηρεάσει αυτό τη ζωή των ηρώων; Πόσο βαθιά μπορεί να τους στιγματίσει; Το μυστικό βρίσκεται σε ένα ημερολόγιο, που δε γνωρίζουμε τι περιέχει. Ποια είναι η βαριά κληρονομιά του Δαβίδ; Και το σημαντικότερο, πού οδηγούν όλα αυτά; Να προσθέσω εδώ, ότι ο Δαβίδ δεν είναι από τη φύση του κακός. Κάθε φορά που στο σήμερα προβαίνει σε αποτρόπαιες πράξεις, εγώ σκέφτομαι τον έφηβο Δαβίδ του βιβλίου, που στο πρόσωπό του φαινόταν μια γλυκύτητα, μια καλοσύνη... πράγματα που στερήθηκε σε μικρή ηλικία από αυτό το περιβάλλον της αβεβαιότητας και της εξαθλίωσης, όπου ζουν οι Νότιοι. Διότι στο μυθιστόρημα υπάρχει ο πλούσιος Βορράς με τις πολυεθνικές, που ελέγχει τα πάντα και ο φτωχός Νότος. Σας θυμίζει κάτι; Μια σκληρή πραγματικότητα ίσως;

Το μυθιστόρημα είναι γραμμένο σε μια γλώσσα απλή και κατανοητή. Μέσα του κλείνει τους φόβους και τις ανησυχίες μας για το τώρα, για το αύριο, για το μέλλον. Μια κοινωνία που φθίνει, όπου κυριαρχεί ο πόνος, το κακό και η ωμή βία. Τα δρώμενα σου δίνουν την αίσθηση μιας θεατρικής σκηνής, μιας τραγωδίας τρόμου. Το ότι ο συγγραφέας κατάφερε να μας μεταφέρει μέσα από το λόγο του, σε μια σκηνή, όπου οι ήρωες είναι ζωντανοί και η πλοκή διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας, το θεωρώ μεγάλη επιτυχία. Όμως, αυτό είναι ένα πολύ γνώριμο σκηνικό για τον Αντώνη Ζιώγα, αφού είναι ο ίδιος ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Είναι ένα βιβλίο που θα λατρέψεις ή θα απορρίψεις, κάτι που εξαρτάται από τα όρια αντοχής του καθενός από εμάς. Εγώ το λάτρεψα, δεν μπορώ να το βγάλω από τη σκέψη μου, ό,τι κι αν διαβάζω στη συνέχεια! Ο συγγραφέας πέτυχε τον στόχο του. Έχει την αμέριστη προσοχή μου. Περιμένω με μεγάλη αγωνία τη συνέχεια. Αυτό έχει σημασία...

Μάθετε περισσότερα ακούγοντας τη συνέντευξη-κουβέντα της Λιάνας Τζιμογιάννη με τον συγγραφέα, στην εκπομπή Βιβλιοσημεία, που μεταδίδεται LIVE κάθε Σάββατο στις 4-6μμ.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Τριλογία: Το ουαί των αγγέλων #1 / Ημέρα της Κρίσης

Συγγραφέας: Αντώνης Ζιώγας

Σελίδες: 324

Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2018

ISBN: 978-618-5184-57-5

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Αντώνης Ζιώγας είναι συγγραφέας και ηθοποιός. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή "Ίασμος" του Βασίλη Διαμαντόπουλου το 2001. Έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή θεατρικών έργων όπως, "Πανσέληνος", "Σας πήραμε τη Λίζα κύριε Νταβίντσι", "Όταν ο Θεός σερφάρει", "Αφιερωμένο σε σένα σχιζοφρένειά μου", "Η περιπέτεια του μικρού Οδυσσέα", "Η Χιονάτη και οι εφτά μικροί θεατές", "Μαθητευόμενοι μάγοι", "Στη μαγευτική κοραλλοχώρα", "Το μαγικό κουτί".

Επίσης, έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός σε τριανταπέντε θεατρικές παραστάσεις και εφτά τηλεοπτικές σειρές.

"Το ουαί των αγγέλων" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.