Περίληψη οπισθόφυλλου:
50 μικρά πεζά, 50 κλικ δευτερολέπτων που αποτυπώνουν στιγμές φόβου, πανικού, απουσίας, απώλειας, αναζήτησης, μετάβασης, απόφασης, απελευθέρωσης...
Στιγμές λίγο πριν το ξέσπασμα της μπόρας, που όμως όταν περάσει, θα φανεί ο ήλιος κι ο ουρανός θα καθαρίσει από τα σύννεφα, από ό,τι μας εμποδίζει να δούμε τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας.
50 μικρά πεζά, 50 κλικ δευτερολέπτων μέσα από τα οποία ο συγγραφέας επιχειρεί να μας μεταφέρει εικόνες, συναισθήματα, αλήθειες, μιας εποχής που τρέχει κι αλλάζει και να μας βάλει στη ζωή ανθρώπων που είτε την ακολουθούν είτε μένουν αγκιστρωμένοι στον δικό τους κόσμο.
Η άποψή μου:
(γράφει η Νάντια Παπαθανασοπούλου)
Διαβάζοντας αυτά τα μικρά πεζά, κατάλαβα γιατί δόθηκε ο συγκεκριμένος τίτλος. Θεωρώ ότι αυτό το βιβλίο είναι ένα βιβλίο, του οποίου τα νοήματα έχουμε όλοι κρυμμένα στην ψυχή μας. Απλώς ο συγγραφέας πήρε την ευθύνη να τα αποκαλύψει και να τα κάνει λέξεις...
Κλικ δευτερολέπτων... πόσες φορές είσαι στο μετρό και κοιτάζεις τον διπλανό συρμό να σε προσπερνά και σκέφτεσαι:
«Γιατί σε μένα;
Γιατί εγώ;
Γιατί τώρα;» (σελ. 27)
Γιατί όταν ήμαστε διαφορετικοί κανείς δεν μας καταλαβαίνει...
«Πόσες φορές γύρισες σπίτι
-νιώθω μόνος, σου είπε
-κι εγώ, σου απάντησε.
Σε πείραξε...» (σελ. 43)
Γιατί οι αλήθειες μας δεν μας πειράζουν. Οι αλήθειες των άλλων όμως πονάνε πολύ κάποιες φορές. Δεν είμαστε έτοιμοι να τις ακούσουμε.
«Έλειψε για μια εβδομάδα κι η απουσία της
καρφί στην καρδιά του. Γύρισε, μα το καρφί δεν έφυγε...» (σελ. 41)
Γιατί κάποιοι άνθρωποι ας είναι δίπλα μας, μπορούν ταυτόχρονα να είναι και απόντες. Η απουσία-παρουσία είναι από τα χειρότερα συναισθήματα -από αυτά που σου αφήνουν πικρή γεύση στο στόμα.
Υπέροχα μικρά πεζά -σας έδωσα μια μικρή ιδέα- με τα οποία λίγο πολύ όλοι μας ταυτιζόμαστε. Όλοι έχουμε νιώσει τη μοναξιά, την παραίτηση, τη ρουτίνα, τον ανεκπλήρωτο έρωτα και τόσα γεγονότα και πόσα ακόμη συναισθήματα, που σε ανύποπτες στιγμές καθόμαστε και σκεφτόμαστε. Λίγο πριν κοιμηθούμε... περπατώντας στη θάλασσα... ενώ βάζουμε πλυντήριο! Αυτά είναι εκεί και μας βασανίζουν. Μας παρασύρουν στα εάν... στα γιατί...
Κλικ δευτερολέπτων από την απώλεια, τη συντριβή, την ελπίδα...
Ο συγγραφέας αποτυπώνει στο φιλμ του όλα αυτά... μέσα σε τόσο λίγες λέξεις μπορεί να χωρέσει τόσο έντονα συναισθήματα! Θα μπορούσε άνετα να ήταν ένα βιβλίο ποίησης, γιατί ο τρόπος που γράφει είναι ποιητικός, εκφραστικός, σύντομος, κοφτερός.
Διάβασα χωρίς ανάσα αυτό το βιβλίο γιατί σε πολλές από τις σελίδες του... βρήκα εμένα! Χάρη, σε ευχαριστώ γι'αυτή την ανακάλυψη!
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Χάρης Γαντζούδης
Σελίδες: 156 / Διαστάσεις: 8Χ21
Ημερ. έκδοσης: 15/02/2018
ISBN: 978-618-83410-2-9
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Χάρης Γαντζούδης γεννήθηκε τον Μάιο του 1985 στο Αγρίνιο και ζει στην Αθήνα. Το πρώτο του διήγηµα "Το ταξίδι" δηµοσιεύτηκε τον Μάιο του 2012 στο Deity.gr και από τότε πολλά κείµενά του έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορα blogs και περιοδικά. ∆ιατηρεί µόνιµες στήλες στο Booktour (Ταξιδεύοντας µε τα βιβλία) και στο Museek.art (Συναντήσεις στην πόλη).
Βιβλία του: "Οι πρώτες σελίδες" (διηγήµατα), "Κύκλοι στη θάλασσα... κι άλλες ιστορίες" (διηγήµατα), "∆ικό µου, δικό µου" (παραµύθι), "Για µια πόλη" (νουβέλα), "Μα δε θέλω αδερφάκι" (παραµύθι), "Τα κενά... κι άλλα σκόρπια συναισθήµατα" (ποιήµατα), "Σώµατα" (ποιήµατα), "Η απεργία των λαχανικών" (παραµύθι), "Ν’αντέχω" (ποιήµατα), "Ένα ψάρι που φοβάται τον βυθό" (παραµύθι).
Συµµετοχές: "Tweet_stories, λογοτεχνία σε 140 χαρακτήρες" (διηγήµατα), "Μια παράξενη Κυριακή" (διηγήµατα), "Τριάντα τρία" (διηγήµατα), "Ένα ταξίδι αλλιώς" (διηγήµατα), "2η οµαδική ποιητική συλλογή" (ποιήµατα), "Ιστορίες µπονσάι" (διηγήµατα), "Ανθολόγιο ποιήσεως-Καλοκαίρι 2017" (ποιήµατα).
.jpg)
