Περίληψη οπισθόφυλλου:
Τι σημαίνει «μαζί»;
Γιατί έχουμε αδελφάκια;
Τι κάνουμε όταν γινόμαστε πράσινα από τη ζήλια μας... ή όταν νιώθουμε την κοιλίτσα μας σαν ένα τύμπανο που χτυπά πολύ-πολύ γρήγορα... ή όταν έχει χάσει η καρδούλα μας τα χρώματά της;
Πώς θα ξαναγίνουμε κόκκινες καρδούλες;
Πώς παίζουμε;
Πώς περνάει πλέον η μέρα μας;
Τι νιώθει η μαμά για όλα αυτά;
Η άποψή μου:
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Πρόκειται για ένα έξυπνο, διασκεδαστικό κι εκπαιδευτικό βιβλίο! Τι εννοώ;
Έξυπνο: επειδή έχει γραφτεί με τέτοιον τρόπο που να εξιστορεί τα γεγονότα, τόσο από την πλευρά της μαμάς-τρολ, όσο και από τη μεριά του παιδιού-τρολ, ονόματι Όσκαρ. Έτσι, αντιλαμβανόμαστε πώς αισθάνεται η μαμά π.χ. όταν βρίσκεται στο νοσοκομείο για να γεννήσει (ανησυχία για τη γέννα, μα και για το παιδί που έχει αφήσει σπίτι), αλλά και πώς νιώθει ο μικρός (χαρά και προσμονή για το αδερφάκι του, αλλά έχει κι ερωτηματικά για την κατάσταση της μαμάς του).
Διασκεδαστικό: επειδή η εικονογράφηση μπορεί να είναι απλή και στατική (δηλαδή, δεν δείχνει κινήσεις των ηρώων), όμως δε μπορείς να μη χαμογελάσεις με τα προσωπάκια των τρολ που έχει σκαρφιστεί η Αλκυόνη Γαλάνη! Bonus τα έντονα χρώματα που έχουν χρησιμοποιηθεί, καθώς παγιδεύουν ευχάριστα τα μάτια (και γενικά, την προσοχή) των μικρών αναγνωστών! Θα ήταν ακόμα πιο διασκεδαστικό, εάν υπήρχε και cd με τις φωνούλες των ηρώων και πίνακας με διάφορες, άλλες δραστηριότητες. Σαφές είναι όμως, πως μπορεί να υπάρξει αλληλεπίδραση μεταξύ γονιού-παιδιού, κατά την ανάγνωση.
Εκπαιδευτικό: μπορεί να υπάρχει πληθώρα βιβλίων που έχουν αναλάβει να εξηγήσουν τόσο στους γονείς όσο και στα πρωτότοκα παιδιά τους πώς να προσμένουν την άφιξη ενός δεύτερου μωρού στο σπίτι, ωστόσο το εν λόγω βιβλίο κάνει κάτι παραπάνω από αυτό: ζει μαζί σας την κάθε στιγμή! Ακριβώς λόγω του ότι αναφέρω στον ορισμό "έξυπνο"!!! Εννοείται πως αποτελεί χρήσιμο εργαλείο στον εκπαιδευτικό, ο οποίος θα εφεύρει διάφορα παιχνιδάκια πάνω στην ιστορία του Όσκαρ για να παίξει με το παιδί προσχολικής ηλικίας!
Βλέπουμε πώς "θα έπρεπε" να αντιδρά και πώς να σκέφτεται το μεγαλύτερο παιδί, καθώς "εισχωρεί" ένα νέο μέλος στην οικογένεια, καθαιρώντας το από τον "θρόνο" του. Το βιβλίο αποτελεί μια ιστορία για τη φαμίλια, για τα αδέρφια, για τα συναισθήματα και τις μυρωδιές του σπιτιού! Είναι μια ιστορία για το "μαζί", για τη συλλογική προσπάθεια των οικογενειακών μελών μεταξύ τους. Είναι μια ιστορία ζωής...
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Σοφί Άντερσεν
Εικονογράφηση: Αλκυόνη Γαλάνη
Σελίδες: 64 / Διαστάσεις: 26x18 cm
Ημερ. έκδοσης: Απρίλιος 2017
ISBN: 978-618-523-269-6
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Με λένε Σοφί και γεννήθηκα στην Αθήνα πριν πολλά χρόνια... Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω δασκάλα. Έβαζα τα αρκουδάκια μου στη σειρά, το ένα δίπλα στο άλλο και γινόμουν μεγάλη! Αυτό έγινα και στη συνέχεια, όταν τελειώνοντας το σχολείο που αργά η γρήγορα θα αρχίσετε κι εσείς, σπούδασα γερμανική φιλολογία, έγινα δηλαδή δασκάλα γερμανικών. Παράλληλα μάθαινα γερμανικά σε πολλά παιδάκια και μερικούς μεγάλους σαν κι εμένα. Λίγο αργότερα όμως έτυχε να ταξιδέψω σε μία μακρινή χώρα του Βορρά, τη Νορβηγία. Εκεί συνέχισα να μαθαίνω περισσότερα για τα παιδιά για να τα καταλαβαίνω καλύτερα. Έτσι έκανα σπουδές στην Ψυχολογία και την Ειδική Αγωγή και κατάλαβα κάτι πολύ σπουδαίο: ότι εγώ δεν έβαζα τα αρκουδάκια μου στη σειρά για να γίνω μόνο δασκάλα, όχι, ήθελα να τους λέω ιστορίες... και δουλεύοντας σε σχολεία για μικρούς και μεγάλους και αποκτώντας τα δικά μου παιδάκια, τα δικά μου μικρά τρολ, είδα ότι πολλές φορές μιλάμε στους μεγάλους σαν να ήταν μικρά παιδιά και στα μικρά παιδιά σαν να ήταν μεγάλοι. Έτσι μου ήρθε μια ιδέα! Να φτιάξω ένα βιβλίο που να μιλά ταυτόχρονα και τη γλώσσα των μεγάλων και τη γλώσσα των μικρών! Γιατί αυτό νομίζω θέλουμε όλοι, έναν κόσμο που να μας χωρά όλους, έναν κόσμο που να μεγαλώνουμε και να μικραίνουμε ΜΑΖΙ...
Βιογραφικό της εικονογράφου:
Λένε ότι όταν ένα βιβλίο μείνει ξεχασμένο για πολύ, οι ήρωες του δραπετεύουν από τις σελίδες του και τρυπώνουν στον κόσμο μας. Κάπως έτσι η Αλκυόνη Γαλάνη μεταπήδησε ένα ανοιξιάτικο πρωινό από τον παραμυθένιο κόσμο της στην μικρή επαρχιακή πόλη της Λάρισας. Από τις πρώτες κιόλας στιγμές συνειδητοποίησε ότι ο κόσμος στον οποίο βρέθηκε είναι γεμάτος από ανθρώπους που έχουν ξεχάσει το δικό τους παραμύθι και ζουν στη λήθη. Μερικές φορές όταν αποκαρδιωνόταν, ψήγματα του παραμυθιού που έκρυβε μέσα της πίεζαν να βγουν στην επιφάνεια. Άλλες φορές με λέξεις και άλλες με εικόνες. Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα αν η Αλκυόνη είναι υπαρκτό πρόσωπο ή ηρωίδα σε κάποιο ξεχασμένο παραμύθι. Φήμες λένε ότι ζει ακόμα στη Λάρισα κρύβοντας εικόνες από το παραμύθι της σε ανύποπτα παιδικά βιβλία, με την ελπίδα ότι τα παιδιά που θα τις δουν θα θυμηθούν το παραμύθι της και θα μπορέσει να επιστρέψει στον φανταστικό της κόσμο.
.jpg)
