Περίληψη οπισθόφυλλου:
Σε άκουγα υποταγμένος κι άλλαζα θέση
στο ασημένιο δαχτυλίδι με τα στρογγύλια που ανάμεσά τους
κολυμπούσαν το «πριν» και το «μετά».
Δυο ζωές ραγισμένες από πάθη σκοτεινά,
όπως σ’εκείνον τον πίνακα του Τουλούζ Λοτρέκ
που η γυμνή γυναίκα ανέβαζε
τη μαύρη κάλτσα της πάνω απ’το γόνατο,
θέλοντας να δείξει πως το «πένθος» και το «πάθος»
γίνονται συνώνυμα καμιά φορά.
Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Συνήθως δεν διαβάζω κάτι που να ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, γνώριμα νερά. Το βιβλίο αυτό αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Είναι γεμάτο ρεαλισμό, αλλά αρκετές φορές φτάνει και στον υπερρεαλισμό.
«Όταν ο έρωτας θέλει ορθοπεταλιές
μην ακροβατείτε χαμογελώντας
στη γκρίζα ζώνη της ηθικής.»
Η συλλογή ακροβατεί μεταξύ του έρωτα και του θανάτου, όπου κυριαρχούν μυστικά ανείπωτα. Ένα συνονθύλευμα λέξεων που περιμένουν υπομονετικά να ξεδιπλωθούν από τον αναγνώστη. Η μοντέρνα ποίηση όμως είναι ουδέτερη, δεν έχει φύλο, περιμένει απλά νωχελικά πώς ίσως-κάπου καθρεφτιστεί το δικό σου πρόσωπο, ένας στίχος που θα σε εντυπωσιάσει.
Ο στίχος είναι ελεύθερος, όπως ελεύθερος είναι ο κάθε αναγνώστης να βγάλει το δικό του νόημα. Γιατί οι λέξεις ποτέ δεν αποδίδουν μόνο ένα νόημα. Το άψυχο προσωποποιείται σε ένα περίεργο, τελετουργικό χορό που περνά όλους τους προβληματισμούς του ποιητή μέσα από μια αλληγορία.
Το πρώτο μέρος είναι αφιερωμένο στον αδελφό, που έφυγε νωρίς. Περιέχει αναμνήσεις αλλά και μια ισχυρή πεποίθηση του «κάποτε θα ξανασυναντηθούμε».
Το δεύτερο μέρος αναφέρεται στο προσφυγικό ζήτημα «Ακολούθησα νοερά όλους αυτούς στην Ειδομένη...».
Το τρίτο μέρος περιέχει στιγμές κι εκφάνσεις της ζωής, καθώς και προβληματισμούς γι'αυτό το μυστήριο της ίδιας της ύπαρξής μας. «Αχ και να μουν συνομήλικος με όλα τα πρωτόπλαστα στοιχεία του πλανήτη». Όλα άρρηκτα δεμένα σε έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο, διότι η ζωή κάνει κύκλους και το τέλος -στην προκειμένη περίπτωση ο θάνατος- είναι μόνο η αρχή.
Κι αδειάζοντας λοιπόν από ήχους τον ορίζοντα
να υπάρχουμε
και στραφταλίζοντας μόνο μ΄ένα βλέμμα
να ξαναϋπάρχουμε
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Ποιητής: Σουλεϊμάν Αλάγιαλη - Τσιαλίκ
Σελίδες: 64 / Διαστάσεις: 17x24
Ημερ. έκδοσης: Ιούλιος 2017
ISBN: 978-960-558-216-6
Βιογραφικό του ποιητή:
Ο Σουλεϊμάν Αλάγιαλη - Τσιαλίκ γεννήθηκε στη Ρόδο, όπου τελείωσε το Βενετόκλειο Λύκειο και τη Σχολή Στελεχών Επιχειρήσεων. Ασκεί το επάγγελμα του χρυσοχόου στη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου. Είναι μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και μέλος του Δ.Σ. του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου. Έχει εκδώσει έξι ποιητές συλλογές. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στην ανθολογία "Λύρα ελληνική" του Βασίλη Βασιλικού ("Πλειάς", 1993) καθώς και στην "Poesie grecque contemporaime: De iles et des muses| ("Autres Temps", Marseilles 2000). Τιμήθηκε με το Β΄ βραβείο ποίησης "Ιπεκτσί" 1992-1993.
.jpg)
