---Αρχική δημοσίευση: 28/07/2018
Επαναδημοσίευση: 31/03/2024---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ένα αγόρι ανακαλύπτει το πτώμα μιας όμορφης κοπέλας μέσα σε μια μικρή παγωμένη λίμνη ενός πάρκου στο νότιο Λονδίνο. Το θύμα αποδεικνύεται κορίτσι της υψηλής κοινωνίας και όλα δείχνουν ότι ζούσε μια παραμυθένια ζωή. Οι έρευνες της υπαστυνόμου Έρικα Φόστερ παίρνουν απρόβλεπτη τροπή όταν μαθαίνει ότι τρεις ιερόδουλες από την Ανατολική Ευρώπη έχουν δολοφονηθεί με τον ίδιο τρόπο -βρέθηκαν στραγγαλισμένες, με τα χέρια δεμένα, βυθισμένες στο νερό σε διάφορα σημεία του Λονδίνου. Όσο η Έρικα πλησιάζει την αλήθεια, τόσο περισσότερο οι γονείς της κοπέλας παρεμποδίζουν την έρευνα, θέλοντας να κρύψουν ορισμένες σκοτεινές πλευρές της ζωής της κόρης τους. Ποια μυστικά να κρύβει, άραγε, το κορίτσι στον πάγο; Η καριέρα της Έρικα κρεμόταν από μια κλωστή μετά την τραγική κατάληξη της τελευταίας της υπόθεσης, που οδήγησε στον θάνατο του άντρα της. Τώρα, εκτός από το παρελθόν της, έχει να αντιμετωπίσει τον πιο αιμοσταγή δολοφόνο της δεκαετίας και να τον σταματήσει πριν βρει το επόμενο θύμα του. Και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι είναι υποψήφια η ίδια.
Η άποψή μου:
Ο Ρόμπερτ Μπρίντζα, όπως γράφει και στο σημείωμά του, είναι κατεξοχήν συγγραφέας ρομαντικών μυθιστορημάτων που ρίσκαρε να γράψει ένα αστυνομικό. Μετά βεβαιότητας σας λέω πως τα κατάφερε πάρα πολύ καλά, καθώς το βιβλίο έχει περιπέτεια, μυστήριο, αγωνία και πολλές υποψίες που πάντα ακυρώνεις για νέες... Το μόνο μειονέκτημα -αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι (γιατί μόνο μειονέκτημα δεν είναι τελικά!)- είναι ότι στις περιγραφές του έχει έντονο το ρομαντικό στοιχείο. Για παράδειγμα, στη σελίδα 35 παρομοιάζει το χιόνι, που πέφτει στο παρμπρίζ, με «τριμμένη καρύδα». Αυτό είναι κάτι που σίγουρα δε θα αναφερόταν με αυτόν τον τρόπο σε οποιοδήποτε άλλο αστυνομικό μυθιστόρημα και σίγουρα συναντάς σε ένα ρομαντικό. Προσωπικά δε με χάλασε καθόλου η αναφορά της καρύδας και λοιπών άλλων τέτοιων στοιχείων (π.χ. «τούβλα σε χρώμα βουτύρου» στη σελίδα 51 και «απαλές ανταύγειες στους κρεμ τοίχους» στη σελίδα 53), αφού η υπόθεση, η εξέλιξη αυτής και το τέλος της με υπερ-κάλυψαν. Ειδικά όταν ανακαλύπτεται το πρώτο πτώμα, η περιγραφή είναι έντονα ανατριχιαστική και απόλυτα κινηματογραφική! Ξεχώρισα στο κεφάλαιο 28, την πρώτη παράγραφο, στην οποία δίνονται εικόνες καθημερινές με πολύ όμορφη παραστατικότητα.
Σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα μια γυναίκα αρχηγός, η Έρικα Φόστερ, δεν αρέσει σε άντρες υφισταμένους. Εκτός αυτού, οι γονείς της νεκρής πλούσιας έχουν ένα θέμα με την καταγωγή της υπαστυνόμου (Σλοβάκα) και σαφέστατα προτιμούν έναν άντρα στη θέση της (Σπαρκς). Η υπαστυνόμος μας φαίνεται ικανή, αλλά σίγουρα θέλουν να αποτύχει. Είναι συνειδητοποιημένη, αφοσιώνεται τόσο στη δουλειά της, που ξεχνά να φάει και εμπλέκεται συναισθηματικά. Αγνοεί κανόνες, τιμωρείται, αλλά σύντομα πάλι παίρνει τον πρώτο λόγο. Μεταμεσονύκτιες ώρες ψάχνει σε μπαρ με παράξενα ονόματα (το «Βαζάκι με την κόλλα» είναι ένα από αυτά!) ή συζητά με άτομα αμφιβόλου ηθικής για να βρει στοιχεία, δίχως να νοιάζεται για την ακεραιότητά της. Ρισκάρει! Για άλλους αυτό θα ήταν επικίνδυνο, για την Έρικα όμως, όχι. Ναι, έχει ιστορικό με θάνατο συζύγου πάνω στο καθήκον, ως αστυνομικός και μάλιστα, σε υπόθεση που χειριζόταν η ίδια. Ναι, ο πόνος της είναι νωπός και όλοι πιστεύουν πως δεν είναι σε θέση να αναλάβει μια δύσκολη υπόθεση. Αλλά, το ένστικτό της δουλεύει μια χαρά και είναι αυτό που τη βγάζει από δύσκολες στιγμές, σε συνεργασία με την παρατηρητικότητά της, τη γυναικεία της διαίσθηση και την οξυδέρκειά της. Εκτός αυτού, οι δυο βοηθοί της αποδεικνύονται πιστοί στην ίδια (εκτός από συνεργάσιμοι), στην κόντρα που έχει με τον Σπαρκς και αυτό είναι κάτι που μ’αρέσει σε μια σχέση, είτε επαγγελματική, είτε φιλική.
Συνήθως τα εγκλήματα γίνονται από άνθρωπο που ξέρει το θύμα. Η άσχημη και «τρελή» αδελφή της νεκρής Άντρια κάπως πρέπει να τραβήξει την προσοχή (μικροκλοπές, σεξουαλική παρενόχληση κ.α.) από την όμορφη -νεκρή πια- κόρη. Όταν έχεις πλούτο, έχεις και εξουσία και περιμένεις ο οποιοσδήποτε να δράσει ως τσιράκι σου. Αυτό βλέπουμε πως κάνει ο πατέρας της νεκρής. Η δε μητέρα βρίσκεται στον κόσμο της κι ο αδερφός της ως χαρακτήρας είναι τελείως αδιάφορος. Αλλά... μη βιαστείτε να πείτε «βρήκα τον δολοφόνο!», γιατί το προφανές δεν είναι πάντα το σωστό!
Πολύ καλή κίνηση του συγγραφέα να εμφανίσει τον δολοφόνο στο κείμενο, με πλαγιογραμμένους χαρακτήρες, όταν «η σιλουέτα» μιλά στον εαυτό της και να αφιερώσει ολόκληρα κεφάλαια σε «αυτή». Με αυτόν τον τρόπο, βλέπουμε το πώς σκέφτεται ο ένοχος και πόσο δυσαρεστείται από την αποτελεσματικότητα της υπαστυνόμου Έρικας Φόστερ. Στο κεφάλαιο 31 καταλαβαίνουμε τη διαστροφή του και το πόσο άρρωστος είναι, όταν διαπράττει και άλλη δολοφονία, σαν τελετουργία, περιμένοντας να... εξαγνιστεί!
Το «Κορίτσι στον πάγο» είναι από τα βιβλία-θρίλερ που δε μπορείς ν’αφήσεις! Το εντυπωσιακό εξώφυλλο δένει αρμονικά με το περιεχόμενο, καθώς ο συγγραφέας έχει αποτυπώσει μια -κυριολεκτικά- κινηματογραφική ταινία στο χαρτί, με χαρακτήρες αληθινούς, γεμάτους απόκρυφα μυστικά, μια πόλη να ξεχειλίζει στο έγκλημα και τη διαφθορά, που προέρχεται από ματαιοδοξία και πλούτο.
Στοιχεία βιβλίου:
Μη διαθέσιμο στον εκδότη
Συγγραφέας: Robert Bryntza
Μετάφραση: Καίτη Αλεξανδρή
Σελίδες: 456 / Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.
Ημερ. έκδοσης: 31-01-2018
ISBN: 978-960-461-816-3
Βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Ρόμπερτ Μπρίντζα γεννήθηκε στην Αγγλία, αλλά σήμερα ζει στη Σλοβακία. Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος κυκλοφορούν το "Κορίτσι στον πάγο", που έγινε παγκόσμιο best seller έχοντας μεταφραστεί σε 29 γλώσσες, και "Το πέπλο της νύχτας". Το "Σκοτεινό νερό", που είναι το τρίτο βιβλίο της σειράς Έρικα Φόστερ, μπήκε στις λίστες best seller των Wall Street Journal και USA Today. Εκτός από αστυνομικά, ο Ρόμπερτ έχει γράψει και μια σειρά από ρομαντικά μυθιστορήματα. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στην ιστοσελίδα του, στο Twitter και το Instagram.
