Με αφορμή το βιβλίο "Όσα σωπαίνει το φως" η Νάντια Παπαθανασοπούλου ρώτησε τη συγγραφέα Δήμητρα Παπαναστασοπούλου...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
1. Μπορείτε να μου περιγράψετε με λίγα λόγια το βιβλίο σας;
Δ.Π.: Είναι ένα βιβλίο που αφήνει δυνατά συναισθήματα στον αναγνώστη, τον ταξιδεύει στο παρελθόν, τόσο της Κρήτης όσο και της Βενετίας και εισχωρεί βαθιά στις ψυχές των πρωταγωνιστών του. Παλεύει μαζί τους, κινδυνεύει, πονά, ερωτεύεται, γίνεται θύμα της βεντέτας και των προκαταλήψεων, βυθίζεται στο σκοτάδι και υποχρεώνεται, χωρίς έξοδο διαφυγής, χωρίς από μηχανής θεό, χωρίς λύτρωση και κάθαρση, να ξεπεράσει το φάσμα του σκοταδιού και να ξαναβγεί -αν τα καταφέρει- στο φως.
2. Πώς το εμπνευστήκατε;
Δ.Π.: Πρώτα επέλεξα την Κρήτη και το ενετικό της παρελθόν. Τα υπόλοιπα ξεπήδησαν μόνα τους.
3.Πώς προέκυψε ο τίτλος του;
Δ.Π.: Μέσα στο βιβλίο γίνονται μικρές αναφορές, υπό μορφήν τίτλων κεφαλαίων από το έργο του Δάντη "Η θεία κωμωδία". Έτσι, σκεφτήκαμε να βάλουμε έναν ακόμη στίχο του Δάντη, ως τίτλο του βιβλίου, επειδή τον βρήκαμε πολύ ταιριαστό!
4. Περιγράφετε μιαν άλλη εποχή. Πώς καταφέρατε να την αποδώσετε τόσο πιστά;
Δ.Π.: Χαίρομαι ιδιαίτερα που σας άρεσαν οι περιγραφές μου. Κάνω μεγάλη έρευνα, μαζεύω όσο περισσότερες λεπτομέρειες μπορώ να βρω, τόσο ιστορικές όσο και λαογραφικές, κοινωνικές, καλλιτεχνικές. Έπειτα, κλείνω τα μάτια μου και βλέπω εικόνες, ανθρώπους, μυρίζω μυρωδιές και προσπαθώ να τις αναπαράγω, να τις ζωντανέψω με τη γραφή μου.
5. Πώς νιώσατε όταν γράψατε και την τελευταία λέξη αυτού του βιβλίου;
Δ.Π.: Λυτρωμένη από τη βαριά ατμόσφαιρα του τέλους.
6. Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε και γιατί;
Δ.Π.: Αγαπώ ιδιαίτερα την Κρήτη και τους ανθρώπους της, επομένως, ένας ιδιαίτερος ήρωας- παρελαύνει ήδη νεκρός στις σελίδες του βιβλίου- είναι για μένα ο παππούς Νικόλας. Τον ξεχωρίζω επειδή είναι ένας πραγματικός Κρητικός εκείνης της εποχής, συμβολίζει την ψυχή του νησιού.
7. Πόσο καιρό σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Δ.Π.: Περίπου έναν χρόνο.
8. Αν το βιβλίο σας ήταν τραγούδι, ποιο θα μπορούσε να είναι;
Δ.Π.: Θα ήταν το εκρηκτικό "La passione" του Chris Rea, με τη φωνή της Shirley Bassey. Να μερικοί στίχοι, μεταφρασμένοι από τα αγγλικά: «Και τώρα που ξέρω τι απόγινα, με στοιχειώνει τόσο πολύ∙ αλλά θα συνεχίσω, θα συνεχίσω, ξέροντας ότι ο πόνος μέσα μου είναι η τιμή που πληρώνεις για να ταξιδέψεις μέσα από την πιο λαμπερή φλόγα, που ποτέ δεν θα είναι η ίδια ξανά».
9. Αν το βιβλίο σας ήταν χρώμα, ποιο θα ήταν;
Δ.Π.: Το κόκκινο του έρωτα και του αίματος.
10. Γράφετε κάτι άλλο αυτή την εποχή;
Δ.Π.: Ναι, γράφω, αλλά είναι πολύ νωρίς για αποκαλύψεις. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι και πάλι ταξιδεύουμε στον χρόνο και σε τόπους μαγευτικούς.
Καλό καλοκαίρι και καλές εμπνεύσεις εύχομαι...
Δ.Π.: Σας ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι με τη σειρά μου να έχετε ένα ξεκούραστο και ευχάριστο καλοκαιρινό διάλειμμα.
(©Νάντια Παπαθανασοπούλου για τα Βιβλιοσημεία)
