---Δημοσίευση: 07/03/2025---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την άγρια πλευρά της ανθρώπινης φύσης.
«Το όργιο είναι ένα οργανωμένο ξέσπασμα ενεργητικότητας, η εκτόνωση της υστερίας που έχει συσσωρευτεί από την εγκράτεια και τον περιορισμό, και ως τέτοιο τείνει να έχει μια φύση υστερική ή καθαρτική. Κάθε είδος περιορισμού παράγει και τις εντάσεις του. O άνθρωπος βρίσκεται στην άβολη θέση να διαθέτει τόσο πολιτισμένες όσο και ζωικές ροπές που πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να συμφιλιωθούν, συνήθως εις βάρος των δεύτερων. Όμως η αυξανόμενη πίεση δεν μπορεί να συγκεντρώνεται απεριόριστα και οδηγεί τελικά στην απελευθέρωση από κάθε είδους ένταση, δηλαδή το όργιο...»
Για τη λογοτεχνία, τις τέχνες, αλλά και τη γραμματολογία, το ενδιαφέρον για το ερωτικό στοιχείο δεν είναι ασφαλώς καθόλου όψιμο, όσο κι αν από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης τα ερωτικά και σεξουαλικά ήθη μοιάζουν να ποικίλλουν θεαματικά ανά τους αιώνες. Με την ανάλογη διάθεση, οι εκδόσεις Οξύ επιχειρούν να συστήσουν στο αναγνωστικό κοινό μια σειρά λογοτεχνικών και δοκιμιακών τίτλων που έδωσαν το στίγμα τους όχι μόνο γιατί σκανδάλισαν την εποχή που εκδόθηκαν, αλλά κυρίως γιατί παραμένουν επιδραστικοί μέχρι και σήμερα πραγματευόμενοι -τι άλλο;- το αρχαιότερο των ενστίκτων. Η σειρά εγκαινιάζεται με την "Ιστορία των οργίων" του Άγγλου συγγραφέα και διανοούμενου Burgo Partridge (1935-1963), μια εμβριθή ιστορική μελέτη για τις πολύμορφες εκφάνσεις της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.
Η άποψή μου:
«Και τι μπορούμε να κάνουμε μετά το όργιο;»
---Ζαν Μποντριγιάρ, 1929-2007, Γάλλος διανοούμενος---
Όταν λοιπόν ο σπουδαίος αυτός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος αναφερόταν στο τέλος ενός «οργίου», προφανώς και εννοούσε, μεταφορικά, ότι και στη ζωή λίγα είναι αυτά που απομένουν να γίνουν όταν τα πάντα έχουν συμβεί. Και η αλήθεια είναι ότι κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Μα για να γίνω πιο σαφής θα πρέπει να περάσουμε στο τι είναι πραγματικά ένα όργιο. Αν εσείς θέλετε να το παραλληλίσετε με κάποιο άλλο γεγονός είστε ελεύθεροι, αλλά το όργιο υπήρξε πάντα καταλυτικός παράγοντας στις κοινωνίες, τουλάχιστον της Δύσης.
Αυτό οφείλετε εξ΄ολοκλήρου αρχικά στην ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει, και κυρίως να πραγματοποιήσει, τις επιθυμίες του που καταπιέζονταν από την κοινωνία που ζούσε με μοναδικό πάντα εκφραστή της τους θρησκευτικούς περιορισμούς. Ωστόσο στην αρχαιότητα αυτό είχε μία τελείως διαφορετική προσέγγιση. Οι διάφορες θρησκευτικές εκδηλώσεις (Διονύσια, Ελευσίνια, Καβήρεια, κ.λπ.) πάντα κατέληγαν σε κάποια τέτοιου τύπου ομαδική πράξη.
Θα έλεγα εν συντομία ότι κάποιος αναγνώστης δε θα πρέπει να «φοβηθεί» το βιβλίο αυτό, πιστεύοντας ότι διαβάζοντάς το θα ξεφυλλίσει πορνογραφικές περιγραφές. Εν αντιθέσει το πιο βέβαιο είναι ότι θα μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα την ανθρώπινη φύση και την ανάγκη της πολλές φορές, αναλόγως πάντα στο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο υπόκειται, να «αποδράσει» από αυτό δημιουργώντας αυτούς τους «κόσμους» που νομίζει ότι χρειάζεται. Ούτε φυσικά είναι και ένα βιβλίο που θα επιδοκιμάσει ή θα αποδοκιμάσει μία συγκεκριμένη δραστηριότητα της ανθρώπινης φύσης. Μία ανάγνωση πιστεύω ότι θα σας λύσει όλες σας τις απορίες.
Μετάφραση: Στρατής Ψάλτου
Σελίδες: 288
Ημερ. έκδοσης: 28/11/2019 (Α' έκδοση: 1999)
ISBN: 978-960-761-489-6
