---Επαναδημοσίευση: 12/09/2023
Αρχική δημοσίευση: 10/04/2018---
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Τατιάνα Τζινιώλη γεννήθηκε ένα κρύο μεσημέρι Ιανουαρίου το 1987. Αφού θέλησε να γίνει αστροναύτης, τραγουδίστρια, ηθοποιός και ψυχολόγος, τελικά κατέληξε στο Εργαστήρι Ελευθέρων Σπουδών του Ομίλου ANT1, στο τμήμα σκηνοθεσίας. Για δύο χρόνια εργάστηκε ως ραδιοφωνική παραγωγός της ομογένειας της Αμερικής. Όμως η κριτική κινηματογράφου και η αρθρογραφία την είχαν ήδη κερδίσει, έτσι μερικά χρόνια αργότερα αποφοίτησε από το Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Μετά από διάφορες συνεργασίες σε εφημερίδες και περιοδικά, το 2012 ξεκίνησε το site τοπικού ενδιαφέροντος "Alimos Online" και το 2016 ένα site αποκλειστικά για τον μαγικό κόσμο των βιβλίων, το "Book City". Συνεργάζεται με διάφορα sites ως editor και δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή χωρίς το αγαπημένο word της. Το 2014 πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση φωτογραφίας στον Ιανό, με θέμα την αγαπημένη της πόλη, τη Νέα Υόρκη. Το 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα «Road Trip» από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, και το 2016 το πρώτο μέρος της ερωτικής τριλογίας με γενικό τίτλο Manhattan, «Ένα βράδυ». Το δεύτερο μέρος, «Μετά τα Μεσάνυχτα», ακολούθησε έναν χρόνο αργότερα. Λατρεύει τα κουνέλια, τα bagels και την early 00’s pop.
Manhattan #1 - Ένα βράδυ / περίληψη:
Τζέισον: Την είδα. Μου άρεσε. Την ήθελα. Για ένα βράδυ. Όχι παραπάνω. Γιατί να είσαι µε µία γυναίκα όταν µπορείς να είσαι µε πολλές; Απλά µαθηµατικά.
Κίρστεν: Είναι εκείνος που οι γονείς σου σε προειδοποιούν για τον τύπο του. Αλαζόνας, υπερόπτης και δεν δέχεται το «όχι». Κρίµα. Γιατί από εµένα µόνο αυτό θα έχει.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σελίδες: 332 / Διαστάσεις: 14 x 21 cm
Ημερ. έκδοσης: 19/05/2016
ISBN: 978-960-9599-986
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Σεμπάστιαν: Πώς συνεχίζεις όταν χάνεις τον κόσμο σου; Πριν έξι χρόνια έχασα τον δικό μου και από τότε τίποτα δεν είναι το ίδιο. Λένε πως δεν ήταν δικό μου λάθος. Κανείς τους όμως δεν ήταν εκεί. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορώ να ξεχάσω. Μέχρι που εκείνη τα άλλαξε όλα.
Λέξι: Πίστευα πως όταν γύριζα από το Λονδίνο, τα πάντα θα ήταν όπως όταν έφυγα. Τίποτα όμως δεν είναι. Εκείνος είναι ο κολλητός του αδελφού μου. Είναι χαμένος στα σκοτάδια του και εγώ δεν θέλω δεσμεύσεις. Οι δυο μας είμαστε μία καταστροφική ιδέα. Ή μήπως όχι;
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σελίδες: 350 / Διαστάσεις: 14 x 21 cm
Ημερ. έκδοσης: 10/03/2017
ISBN: 978-618-5231-453
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Λόγκαν: Τη γνώρισα τυχαία στο πάρκο. Μετά βρεθήκαμε ένοικοι στην ίδια πολυκατοικία. Είναι μυστηριώδης, αστεία, με κάνει να θέλω να βρίσκομαι κοντά της. Tα μυστικά της πολλά. Η επιμονή μου να τα μάθω, μεγάλη.
Έλι: Λένε πως το παρελθόν σου δε σε ορίζει. Πίστευα πως κάνουν λάθος. Μέχρι που γνώρισα εκείνον, μία ημέρα στο πάρκο. Μου απέδειξε πως μόνο το παρόν μάς φτιάχνει το μέλλον. Και μου έμαθε να μη φοβάμαι πια.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σελίδες: 324 / Διαστάσεις: 14 x 21 cm
Ημερ. έκδοσης: Φεβρουάριος 2018
ISBN: 978-960-626-008-7
ISBN: 978-960-626-008-7
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
(γράφει η Λιάνα Τζιμογιάννη)
Κάποια βιβλία νιώθεις να τα διαβάζεις και σε παρασέρνουν σε μαγικούς κόσμους. Κάποια άλλα, τα εκσφενδονίζεις από το παράθυρο! Ενώ άλλα, σου αλλάζουν τελείως τη ζωή! Η τριλογία Manhattan δεν πετυχαίνει τίποτε από τα τρία! Αντιθέτως, κάνει κάτι ακόμα καλύτερο: διαβάζοντάς την, δεν ταξιδεύεις σε χάρτινους κόσμους, αλλά στην πραγματικότητα! Βυθίζεσαι τόσο πολύ σε καταστάσεις που αφορούν τα σύγχρονα ζευγάρια -κάποιες μάλιστα τις έχεις ζήσει κι εσύ ο ίδιος! Ταυτίζεσαι με κάποιον από τους πρωταγωνιστές και στο τέλος, η τριλογία καταφέρνει να σε κάνει δέσμιό της για πάντα, κρατώντας τα βιβλία κοντά σου και απλά, να ανυπομονείς για το επόμενο βήμα της Τζινιώλη.
Και τα τρία βιβλία έχουν την αυτοτέλειά τους -απλά προτείνω να τα πάρεις όλα, για να έχεις στη βιβλιοθήκη σου τρία ζευγάρια, τόσο αταίριαστα, μα τόσο ταιριαστά συνάμα, που αξίζει να αγαπήσεις! Αξίζει να διαβάσεις για τη ζωή, το σεξ, τους οικογενειακούς δεσμούς, τον θάνατο. Ακόμα και για την κατάθλιψη, που σου αφαιρεί τη χαρά να βιώσεις την ευτυχία! Όλα είναι μέρος της ζωής. Και η Τζινιώλη αναφέρεται σε όλα. Αξίζει λοιπόν, να εντρυφήσεις στις ανθρώπινες σχέσεις, τη φιλία, την οικειότητα και την αγάπη, που τόσο όμορφα κι αυθεντικά μας παρουσιάζει η συγγραφέας.
Ανέκαθεν υποστήριζα πως δεν υπάρχει σωστή στιγμή για να συναντήσεις το ταίρι σου. Η συγγραφέας ξεκάθαρα λέει το αντίθετο. Μπορεί να στολιστείς και να βαφτείς (κάτι που παρατηρώ πως γίνεται σε υπερβολικό βαθμό τελευταία), αλλά αυτό δεν αποτελεί παράγοντα ότι ντε και καλά, θα γνωρίσεις τον άντρα των ονείρων σου την εν λόγω ημέρα! Αυτός μπορεί να σε βρει όταν θα’σαι τελείως χάλια εσωτερικά κι εξωτερικά! Τόσες παροιμίες υπάρχουν που λένε «όταν ψάχνεις, δε βρίσκεις» και «αν σταματήσεις να ψάχνεις, θα βρεις». Υπάρχει και το «αν είναι να΄ρθει, θε να’ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει». Στα τρία βιβλία της Τζινιώλη, ο ένας βρίσκει την καλή του σε μαγαζί για muffins, ο άλλος τη βρήκε σε ένα παγκάκι στο πάρκο κι η τρίτη κοπέλα είναι αδελφή κολλητού... Είναι να σε θέλει δηλαδή... Αυτή είναι η μαγεία του timing, για το οποίο κάνει λόγο η Τατιάνα Τζινιώλη!
Η συγγραφέας είναι ταλαντούχα. Ίσως περισσότερο από ό,τι η ίδια θέλει να πιστεύει. Και αυτό φαίνεται στο γράψιμό της, καθώς αποτυπώνει στο χαρτί συναισθήματα αληθινά, ήρωες με πυγμή, με χαρακτήρα, με προσωπικότητα ή μάλλον με χαρακτηριστικά προσωπικότητας που έχεις σίγουρα συναντήσει στη ζωή σου! Και είναι εξίσου σημαντικό να πω ότι μπαίνει βαθιά στην ψυχή καθενός από τους πρωταγωνιστές της -είτε είναι άντρας, είτε γυναίκα- τόσο απλά, τόσο ρεαλιστικά, βγάζοντας τα εσώψυχά τους στα μάτια μας!
Μπορεί οι ήρωές της να είναι όλοι πετυχημένοι στον τομέα τους, να ζουν και να εργάζονται στο Manhattan, αλλά με τα όσα γράφει, οι πρωταγωνιστές θα μπορούσαν κάλλιστα να ζουν στη Μπανγκόγκ, στο Παρίσι, στο Λονδίνο του σήμερα. Όλοι τους τρώνε burgers, πίτσες, πίνουν μπύρες, δεν παίρνουν ποτέ κιλό παραμένοντας fit, καπνίζουν, ξενυχτούν, ξοδεύουν αλόγιστα σε ταξίδια και διασκεδάσεις. Γενικά, κάνουν τέτοιου είδους καταχρήσεις, που στην ελληνική πραγματικότητα δε νομίζω να ίσχυε. Γι’αυτόν τον λόγο τα βιβλία της Τζινιώλη αποτελούν μια διέξοδο προς έναν άλλο τρόπο ζωής, που οι περισσότεροι θα θέλαμε να βιώνουμε...
Και τι είναι σήμερα οι σχέσεις; Γνωριζόμαστε... επικοινωνούμε... προχωράμε... δοκιμάζουμε το σεξ... ταιριάζουμε... συνεχίζουμε. Κακά τα ψέματα, στη σημερινή εποχή που κυριαρχεί το online dating, έχουμε ανάγκη να διαβάζουμε για ζευγάρια που γνωρίστηκαν με «παραδοσιακό» τρόπο και που το σεξ δεν το κάνουν με το «καλησπέρα σας». Σύμφωνοι, είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία μιας σχέσης, αλλά αν δε δουλέψεις πρώτα και κύρια, την επικοινωνία, τον συμβιβασμό (σε νορμάλ περιπτώσεις-δε μιλάω για απαλοιφή προσωπικότητας), την αμοιβαία εμπιστοσύνη, καλό σεξ δεν πρόκειται να έχεις, που να χτυπιέσαι! Εκτός αν είναι και οι δύο αρκετά συνειδητοποιημένοι και βρίσκονται αποκλειστικά γι’αυτό! Στην προκειμένη περίπτωση όμως των ζευγαριών του Manhattan, εκτός από το σεξ -που στην ουσία είναι βιολογική ανάγκη- διαπιστώνουμε και τα συναισθήματα (που τείνουν να εκλείψουν σήμερα!). Το να αγαπάς κάποιον, έστω και χωρίς την ανταπόκριση που ζητάς... Το να σου λείπει κάποιος και να τον αναζητάς... Το να θέλεις κάποιον και να προχωράς σε υπερβάσεις για να τον διεκδικήσεις και κατακτήσεις... Το να είσαι δίπλα με κάποιον και να θες να τον δεις και το άλλο πρωί... και το μεθεπόμενο πρωί και ΚΑΘΕ πρωί (και βράδυ!)...
Τα προσωποποιημένα κεφάλαια αποτελούν γνώρισμα της συγγραφέως, καθώς το πρωτοείδα στο «Road Trip» (ένα ακόμα ανάγνωσμα, που θα μπορούσε να ανήκει στην τριλογία του Manhattan)! Θεωρώ πως με την πρωτοπρόσωπη γραφή ο αναγνώστης έρχεται σε άμεση επαφή με τον εκάστοτε ήρωα, βιώνοντας ο ίδιος, όσα διαβάζει πως ζει εκείνος! Ωστόσο, οι τρεις ιστορίες κατατίθενται σε πολλά επίπεδα, καθώς όλοι οι ήρωες αντιμετωπίζουν τους δικούς τους δαίμονες. Και στα τρία ζευγάρια κυριαρχούν έντονα προβλήματα, που δημιουργούν τσακωμούς και σύντομους χωρισμούς. Όμως -και αυτό θέλει να περάσει η συγγραφέας- με τη σωστή επικοινωνία και με θέληση για υποχωρήσεις και αμοιβαία εμπιστοσύνη, όλα λύνονται.
Στο «Ένα βράδυ» ο αιώνιος εργένης, Τζέισον, συναντά τον μάστορά του: ποια είναι η Κίρστεν που θα του πει «όχι», όταν όλες οι άλλες του λένε «ναι»; Αυτόματα ο εγωισμός του πληγώνεται και δε θα ξεπεράσει την κοπέλα αν δεν την πηδήξει (όπως γράφει χύμα η συγγραφέας).
Στο σημείο αυτό, να κάνω μια παρένθεση. Αυτό το χύμα λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί η Τζινιώλη είναι που κάνει την τριλογία τόσο αυθεντική, καθώς έτσι ακριβώς μιλάμε σήμερα σε φίλους/κολλητές όσον αφορά στις σχέσεις μας. Δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Μιλάμε για το «ωμό σεξ» ως «πήδημα», για το «λουλούδι της», ως το «αιδοίο της» και πάει λέγοντας... Σε ευχαριστώ Τατιάνα γι’αυτό! Κλείνει η παρένθεση.
Ο Τζέισον που λες, κάνει λάθος γιατί και αφού πάει την Κίρστεν στο κρεβάτι, πάλι δε σταματά να τη σκέφτεται. Εδώ κάνει το θαύμα του ο έρωτας που πλέον έχει πετύχει με τα βέλη του τα δυο παιδιά, αμοιβαία όμως!
Στο «Μετά τα μεσάνυχτα» έχουμε την ιστορία ενός άντρα (Σεμπάστιαν) που έχει χάσει τον άνθρωπό του σε θανατηφόρο δυστύχημα, πριν χρόνια. Εδώ αντιμετωπίζουμε το συναίσθημα του φόβου, της ενοχής, της ανασφάλειας και της στασιμότητας σε μια άρρωστη κατάσταση. Η γυναίκα της ιστορίας (Λέξι), που δεν ξέρει πώς να βγάλει τον ήρωά μας από αυτό το αδιέξοδο και συνεχές πισωγύρισμα, με αντοχή, υπομονή και μπόλικη επιμονή τα καταφέρνει! Κι αυτό είναι ένα ακόμα από τα δυνατά μηνύματα που περνά η συγγραφέας!
Όσον αφορά στο «Πριν το Ξημέρωμα» έχω μια ένσταση για τον τίτλο, καθώς έχει προηγηθεί στην κινηματογραφική τριλογία με πρωταγωνιστές τους Ήθαν Χωκ και Ζιλί Ντιλπί! Επομένως, θα ήθελα έναν πιο πρωτότυπο τίτλο! Όμως, αυτό το μικρό μειονέκτημα δεν αφαιρεί καθόλου πόντους από το σοβαρό εγχείρημα της συγγραφέως, καθώς καταπιάνεται με την ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση! Το σκοτεινό παρελθόν της Έλι (που την εμποδίζει να επιθυμεί τη μονιμότητα), τη φέρνει αντιμέτωπη με τον Λόγκαν, ο οποίος της μαθαίνει πως μόνο το παρόν βάζει τα θεμέλια για ένα ελπιδοφόρο μέλλον! Μ’αρέσει που τα δύο προηγούμενα ζευγάρια εμφανίζονται στο τρίτο βιβλίο και δεν κάνουν ένα απλό πέρασμα, αλλά αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλο, προσφέροντας έτσι στον αναγνώστη αυτό που χρειάζεται για να συνδέσει τα τρία βιβλία μεταξύ τους. Bonus: μία ακόμα ημέρα στη ζωή και των τριών ζευγαριών στο τέλος του βιβλίου!
Ναι, στην τριλογία σαφώς και υπάρχει σεξ -σε ποιότητα και ποσότητα!- αφού και στη ζωή μας το καλό πήδημα (έστω, το καλό κρεβάτι, αν ντρέπεσαι τη γλώσσα μου!) είναι τονωτική ένεση για τον ανθρώπινο οργανισμό! Και ναι, υπάρχουν και οι νεοϋρκέζικες ομορφιές! Οι λίμνες, τα club, η νυχτερινή ζωή, οι λεωφόροι, ο αθλητισμός στα πάρκα, τα κτίρια, ΟΛΑ παρελαύνουν από τα μάτια σου διαβάζοντας τις φράσεις, που απλόχερα στοιβάζει σε αράδες η συγγραφέας μας. Τόση ομορφιά, που νιώθεις σαν να ταξίδεψες εκεί! Συγκινείσαι, δακρύζεις ή ακόμα και κλαις από χαρά, καθώς βλέπεις τις τιτάνιες προσπάθειες των ηρώων να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια που η ζωή τους κερνά, προκειμένου να είναι μαζί, αλλά κυρίως εμπόδια που βάζουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους. Παρατηρούμε πως και στα τρία ζευγάρια «όλα προχωρούν πολύ γρήγορα, όμως για κάποιον ανεξήγητο λόγο φαίνονται τόσο σωστά» (όπως γράφει η συγγραφέας). Οι ήρωες κυριεύονται από φόβο πως ίσως κάνουν λάθος που αφήνονται. Παρά την οικειότητα και ασφάλεια που τους περιβάλλει όταν οι δύο είναι μαζί, τρέμουν πως αυτό το όμορφο που ζουν, θα τελειώσει γρήγορα κι ότι από τον έβδομο ουρανό θα γκρεμοτσακιστούν στη γη. Ή μάλλον, πιστεύουν πως σύντομα θα τελειώσει, νομίζοντας ότι προστατεύουν τον εαυτό τους από το γκρεμοτσάκισμα!
Η ροή των αναγνωσμάτων είναι τρομερά γοργή! Το λεξιλόγιο της Τατιάνας Τζινιώλη είναι πολύ πλούσιο και είτε την ακούσεις να σου μιλάει, είτε διαβάζεις τα γραφόμενά της, διαπιστώνεις πως χειρίζεται τη γλώσσα άψογα με τέτοια άνεση που τη ζηλεύεις! Κάθε της φράση έχει νόημα και αυτό φαίνεται στο ξεδίπλωμα του λόγου της. Βέβαια, θα μπορούσαν να παραλειφθούν λέξεις και φράσεις που επαναλαμβάνονται, αλλά είμαι σίγουρη ότι η συγγραφέας επιθυμεί αυτές οι επαναλήψεις να λειτουργήσουν με συμβολικό τρόπο. Όμορφο χαρακτηριστικό είναι ότι βάζει τους ήρωές της να κινούνται, εκφράζοντας συναίσθημα, για παράδειγμα όταν ένας ήρωας υψώνει τα μάτια στον ουρανό ή μειδιάζει αινιγματικά. Τα χέρια χρησιμοποιούνται πολύ στους χαρακτήρες της. Τα ζευγάρια κρατιούνται από το χέρι, ο ένας σηκώνει το πηγούνι της άλλης, δηλαδή κάνουν κινήσεις, δε στέκονται σαν να έχουν καταπιεί μπαστούνια και δεν πετάνε απλά τις προτάσεις των διαλόγων τους. Πάντα ο ήρωας κάτι κάνει: θα τρώει, θα εργάζεται, θα περπατάει, θα σκέφτεται. Μοιάζει να τους βλέπεις μπροστά σου ζωντανούς «live time»!
Τέλος, να γραφτεί στα πρακτικά πως πληθώρα φράσεων έχουν υπογραμμιστεί και στα τρία βιβλία μου, θέλοντας να τις κάνω δικές μου. Και ναι, είναι τρία βιβλία που διαβάζεις ξανά και ξανά, με την ίδια αγωνία όπως όταν τα άνοιξες πρώτη φορά, χωρίς να χάνουν κάτι από την λάμψη του καινούργιου! Το ίδιο συμβαίνει και με τα επόμενα μυθιστορήματά της...
Συγχαρητήρια Τατιάνα -σου το είχα πει και κατάφατσα: το’χεις και να συνεχίσεις να γράφεις! Μάλιστα, στο τρίτο σου βιβλίο τονίζεις: «Οι άνθρωποι όμως πάντα φεύγουν. Και οι άνθρωποι πάντα αλλάζουν.» Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, όμως οι άνθρωποι που έπλασες στο Manhattan μένουν εδώ, τους κρατώ κοντά μου, γιατί αυτό που μου προσφέρουν τα δικά σου βιβλία, δε μου τα έχει προσφέρει κανένα. Σε ευχαριστώ πολύ!