Δεν είδες τίποτα

---Δημοσίευση: 09/08/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Δύο άντρες βρίσκονται νεκροί στο Μπάτερσι Παρκ. Το σώμα του ενός κείτεται στο έδαφος σε σχήμα σταυρού -τα μάτια του έχουν αφαιρεθεί και έχουν τοποθετηθεί στις ανοιχτές παλάμες του.

Η επιθεωρήτρια Γκρέις Άρτσερ και ο αρχιφύλακας Χάρι Κουίν ηγούνται της έρευνας. Όταν, ωστόσο, εντοπίζονται και άλλα πτώματα, σε παρόμοια κατάσταση, οι δυο τους καλούνται σ’ έναν αγώνα δρόμου κόντρα στο χρόνο, προκειμένου ν’ ανακαλύψουν το σαδιστή δολοφόνο. Το κυνήγι τούς οδηγεί στο Λέιντιγουελ Πλέιταουερ, στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, την έδρα ενός θρησκευτικού κοινοβίου, με επικεφαλής τον αινιγματικό Άαρον Κρόνιν. Η Άρτσερ και ο Κουίν υποπτεύονται την ανάμειξη του Κρόνιν, αλλά το άλλοθί του είναι αδιάσειστο και η αλήθεια, φαινομενικά, καλά κρυμμένη.

Αν η Άρτσερ θέλει να βρει το δολοφόνο, πρέπει πρώτα να έρθει αντιμέτωπη με φανατισμένους θρησκόληπτους, με τον υπόκοσμο του Λονδίνου, και στη συνέχεια με τους δικούς της δαίμονες...

Η άποψή μου:

(γράφει η Αγγελική Λερίθινα ύ)

Το «Δεν είδες τίποτα» του Fennell David είναι ένα βιβλίο που καταφέρνει τόσο να ψυχαγωγήσει όσο και να προβληματίσει. Πρόκειται για μια αστυνομική ιστορία που δεν εστιάζει μόνο στην έντονη δράση αλλά θίγει και κοινωνικά ζητήματα όπως η ψυχική υγεία και η παιδική κακοποίηση.

Ο συγγραφέας καταφέρνει να παντρέψει με μαεστρία το μυστήριο με κοινωνικούς προβληματισμούς, δημιουργώντας ένα έργο με βάθος που ξεφεύγει από τα στενά όρια του κλασικού αστυνομικού αφηγήματος.

Δύο δολοφονημένοι άντρες βρίσκονται στο Battersea Park του Λονδίνου. Την υπόθεση αναλαμβάνουν η επιθεωρήτρια Grace και ο αρχιφύλακας Harry. Οι δύο τους καταφέρνουν να έχουν την τέλεια συνεργασία με θεμέλιο λίθο της την αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Η Grace πέρα από την υπόθεση των δύο αντρών, παλεύει να αντιμετωπίσει και τους προσωπικούς της δαίμονες οι οποίοι προέρχονται από το πολύπλοκο και τραυματικό παρελθόν της και εξακολουθούν να τη στοιχειώνουν. Η εσωτερική της πάλη προσδίδει στην πλοκή συναισθηματικό βάθος και επιτρέπει στον αναγνώστη να δει την ανθρώπινη διάσταση ενός χαρακτήρα.

Ο συγγραφέας καταφέρνει μέσα από την ατμοσφαιρική γραφή του να δημιουργήσει μία σκοτεινή και γεμάτη αγωνία ροή κρατώντας διαρκώς τον αναγνώστη σε εγρήγορση ενώ η εναλλαγή ανάμεσα στη διερεύνηση του εγκλήματος και την ψυχολογική ανάλυση των χαρακτήρων προσδίδει στο έργο έναν ιδιαίτερα δυναμικό ρυθμό.

Ιδανικό για λάτρεις των σύγχρονων αστυνομικών ιστοριών και για όσους αναζητούν ένα μυθιστόρημα με γρήγορο ρυθμό και έντονες σκηνές.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: David Fennel

Μετάφραση: Κυριάκος Γιαλένιος

Σελίδες: 344

Ημερ. έκδοσης: Μάιος 2025

ISBN: 978-960-507-232-2

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Ντέιβιντ Φένελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπέλφαστ. Στα δεκαοχτώ του έφυγε για το Λονδίνο με πενήντα λίρες στη μια τσέπη κι ένα ταλαιπωρημένο αντίτυπο του βιβλίου του Stephen King "Το Κοράκι" στην άλλη. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως σεφ, σερβιτόρος και μπάρμαν πριν ξεκινήσει καριέρα στη βιομηχανία της πληροφορικής, στον τομέα της κυβερνοασφάλειας. Έχει παίξει ράγκμπι στην ομάδα του Μπράιτον και έχει σπουδάσει Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ. Είναι παντρεμένος και μαζί με το σύντροφό του μοιράζουν το χρόνο τους μεταξύ Κεντρικού Λονδίνου και Μπράιτον. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τον ιστότοπό του, ακολουθήστε τον στο X.

Read more »

Έρωτας με την τρίτη ματιά

---Δημοσίευση: 07/08/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Έλεγαν «ποτέ ξανά». Δεν ήξεραν ότι το ξανά είχε ήδη ξεκινήσει. Ο Ιανός κουβαλάει τις ρωγμές μιας σχέσης που τον τσάκισε. Μαθαίνει να στέκεται ξανά στα πόδια του και δίνει μια υπόσχεση στον εαυτό του: να μην ερωτευτεί ποτέ ξανά.

Ο Μιχαήλ έχει κουραστεί να τον κοιτούν σαν κορμί δίχως ψυχή. Είναι έτοιμος να εγκαταλείψει μια για πάντα τη ρουλέτα του έρωτα -προτού η επόμενη ήττα τον αφήσει άδειο.

Και τότε συναντιούνται. Και τα πάντα αλλάζουν.

Ίσως, βέβαια, να έχουν ξανασυναντηθεί και στο παρελθόν. Όμως, βλέπετε, καμιά φορά, η αγάπη δεν έρχεται με την πρώτη ματιά. Ούτε με τη δεύτερη. Μα αν είσαι αρκετά γενναίος για να περιμένεις, ίσως έρθει με την τρίτη. Μια σύγχρονη, τρυφερή queer ιστορία αγάπης με φόντο την Αθήνα· μια ιστορία για το πένθος και την επούλωση, για τις σχέσεις που μας σημαδεύουν και για εκείνες που μας σώζουν.

Η άποψή μου:

(γράφει η Αγγελική Λερίου)

Το βιβλίο «έρωτας με την τρίτη ματιά» είναι μια ρομαντική ιστορία που λαμβάνει χώρα στην Αθήνα. Πρωταγωνιστές της ο Ιανός και ο Μιχαήλ. Ο συγγραφέας Γιώργος Αγγελίδης εμπλουτίζει τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία με μια αφήγηση που σπάει στερεότυπα με κύριο στόχο την αποδοχή της διαφορετικότητας.

Ο Ιανός πληγωμένος από προηγούμενη σχέση έχει αποφασίσει να μην ξεμπλεχτεί στα δίχτυα του έρωτα. Ο Μιχαήλ, από την άλλη, έχει κουραστεί από επιφανειακές και εφήμερες σχέσεις.

Η γραφή του Αγγελίδη χαρακτηρίζεται από τρυφερότητα, ρεαλισμό, αλλά και έντονο ρομαντισμό. Το ευθύ και παράλληλα λιτό ύφος του ‘‘ντύνει’’ το μυθιστόρημα με συναισθηματική ένταση, καταφέρνοντας όμως, να κρατήσει τις ισορροπίες και να αποφύγει συναισθηματικές υπερβολές. Κύριος στόχος είναι η προσπάθεια επούλωσης των πληγών που αφήνει ένας έντονος έρωτας παρά ο έρωτας καθαυτός.

Η περιγραφή των πρωταγωνιστών γίνεται με τέτοιο τρόπο, που από την αρχή κιόλας του βιβλίου σε κάνει να νιώθεις πως ο Ιανός και ο Μιχαήλ δεν είναι πρόσωπα που μόλις ‘‘γνώρισες’’ αλλά οικεία πρόσωπα της καθημερινότητάς σου.

Ένα από τα στοιχεία του βιβλίου που καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη είναι το γεγονός ότι πέρα από αληθινές καταστάσεις και βιώματα, έχει και αναφορές σε ονειρικές σκηνές οι οποίες δίνουν μία αξιοπρόσεχτη και ιδιαίτερη πινελιά στη ροή.

Ιδανικό για όσους αναζητούν ένα βιβλίου με έντονο το συναισθηματικό στοιχείο ενός σύγχρονου έρωτα που σπάει τις στερεοτυπικές κοινωνικές νόρμες.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Γιώργος Αγγελίδης

Σελίδες: 312

Ημερ. έκδοσης: Ιούνιος 2025

ISBN: 978-960-507-235-3

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Γιώργος Αγγελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία με ειδίκευση στη Λογοτεχνία και τον Πολιτισμό. Έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα του Πολιτισμού και του Κινηματογράφου. Η τριλογία fantasy "Η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού" (2015-2017) ήταν το πρώτο του λογοτεχνικό έργο. Το 2017, υπέγραψε το σενάριο της δημοφιλούς παράστασης "Δικός Σου", η οποία απέσπασε το βραβείο κοινού στα 6α Queer Theater Awards. Το 2018, το μικρού μήκους σενάριό του Cicada εκδόθηκε στο Χόλιγουντ και απέσπασε σειρά βραβείων και διακρίσεων (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Μικρού Μήκους και Βραβείο Courage & Fortitude στο Fresh Voices Screenplay Competition 2018-2019, Επίσημη Επιλογή στο Orlando Film Festival 2019 κ.ά.). Το 2020 εκδόθηκε στο Λος Άντζελες το σενάριό του "Stigma", ενώ κυκλοφόρησε online η ταινία μικρού μήκους "Morosis". Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα λογοτεχνικών συλλογών. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνικών βιβλίων και παιδικών τηλεοπτικών σειρών και ως επιμελητής στον ιστότοπο Will o’Wisps. Συνεργάζεται εθελοντικά με τη θεατρική και κινηματογραφική ομάδα της Κιβωτού του Κόσμου.

Read more »

Μοναχικές καρδιές

---Δημοσίευση: 06/08/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Μια υπόθεση αγνοούμενου προσώπου θα έπρεπε να ήταν απλή για την έμπειρη ιδιωτική ντετέκτιβ Τζέσικα Σο. Εξάλλου, είναι πολύ καλή σε τέτοιου είδους έρευνες. Αλλά η συγκεκριμένη περίπτωση αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά απλή.

Η Κριστίν Ράιαν ψάχνει απεγνωσμένα να βρει την παιδική της φίλη Βερόνικα Λόου. Η Βερόνικα εξαφανίστηκε πάνω από δεκαπέντε χρόνια πριν, λίγο καιρό αφότου απέκτησε παιδί με έναν θανατοποινίτη, τον διαβόητο σίριαλ κίλερ Τράβις Ντιν Φορντ. Όταν η μετέπειτα σύζυγος -και χήρα, πλέον- του Φορντ, Τζορντάνα, δολοφονείται με τον ίδιο τρόπο όπως τα θύματά του, η Κριστίν φοβάται πως η Βερόνικα και η κόρη της θα έχουν την ίδια τύχη. Αν, βέβαια, είναι ακόμα ζωντανές...

Ανακαλύπτοντας ότι η Βερόνικα, όπως και η Τζορντάνα, άλλωστε, ήταν μέλος της Λέσχης των Μοναχικών Καρδιών, μιας υπηρεσίας για γυναίκες που θέλουν να αλληλογραφούν με φυλακισμένους, η Τζέσικα συνειδητοποιεί ότι πρέπει να τη βρει πριν η Βερόνικα πέσει στα χέρια του δολοφόνου. Αλλά καθώς διερευνά τα στοιχεία, αρχίζει να αισθάνεται ότι κάποιος παρακολουθεί τις κινήσεις της. Ο Τράβις είναι νεκρός εδώ και χρόνια. Ποιος λοιπόν μπορεί να είναι αυτός που έχει βάλει στο στόχαστρό του τις Μοναχικές Καρδιές;

Η άποψή μου:

(γράφει η Μάγδα Μπάσιου)

Υπάρχουν βιβλία που διαβάζεις και ξεχνάς και άλλα που σου μένουν για μέρες στο μυαλό. Το “Μοναχικές καρδιές” της Lisa Gray ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, καθώς συνιστά ένα σκοτεινό, ψυχολογικό θρίλερ που πραγματεύεται βαθύτερα θέματα όπως αυτό της μοναξιάς, της απομόνωσης και της ανάγκης για ανθρώπινη επαφή, ακόμα και σε μορφές ανορθόδοξες.

Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, Τζέσικα Σο, καλείται να αντιμετωπίσει την υπόθεση εξαφάνισης μιας γυναίκας με το όνομα Βερόνικα Λόου, η οποία είχε συνάψει σχέση με τον θανατοποινίτη και σίριαλ killer Τράβις Ντιν Φόρντ. Η έρευνα οδηγεί την Τζέσικα σε μια μυστική λέσχη: τη λέσχη των Μοναχικών Καρδιών. Εκεί, η πρωταγωνίστρια ανακαλύπτει πολλά περισσότερα από όσο περίμενε.

Πόσο καλά γνωρίζουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε; Και πόσο εύκολο είναι να παρασυρθούμε σε σκοτεινά μονοπάτια από μια ανάγκη για σύνδεση; Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που προκύπτουν από την ανάγνωση, μιας ιστορίας που δεν αφήνει τον αναγνώστη να πάρει ανάσα!

Αναμφίβολα, η Lisa Gray επιτυγχάνει να χτίσει ένα σκοτεινό περιβάλλον και μια φορτισμένη ατμόσφαιρα που σε καθηλώνει, εξερευνώντας παράλληλα την ψυχολογία των γυναικών που έλκονται από εγκληματίες και γενικότερα τον ανθρώπινο ψυχισμό και τις επικίνδυνες επιλογές για χάρη της αγάπης.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ με έντονη πλοκή και χαρακτήρες με βάθος, τότε το βιβλίο αυτό αξίζει να το διαβάσετε. Δεν πρόκειται απλώς για μια ιστορία μυστηρίου, αλλά μια ιστορία για τα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής. Ένα βιβλίο που κρατά την αγωνία σε υψηλά επίπεδα και ξεχνάς την αίσθηση του χρόνου.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Lisa Gray  /  Μετάφραση: Νίκος Ιβραηνίας

Σελίδες: 304  /  Νοέμβριος 2024  /  ISBN: 978-960-507-194-3

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Λίσα Γκρέι έχει εργαστεί ως επικεφαλής της ομάδας κάλυψης ποδοσφαιρικών αγώνων της Σκωτίας στο Press Association, υπεύθυνη παρουσίασης βιβλίων στο Daily Record Saturday Magazine και αρθρογράφος στην Daily Record και τη Sunday Mail. Το "Αγνοούμενη", το πρώτο της μυθιστόρημα, έγινε μπεστ σέλερ στις λίστες της Washington Post και της Wall Street Journal και υπήρξε το τρίτο σε πωλήσεις Kindle eBook του 2019. Το δεύτερο βιβλίο της, Bad Memory, κατέκτησε επίσης μια θέση στη λίστα των μπεστ σέλερ της Wall Street Journal καθώς και την υποψηφιότητα για το βραβείο McIlvanney. Tον Νοέμβριο του 2020 εκδόθηκε τo τρίτο της μυθιστόρημα με ηρωίδα την Τζέσικα Σο, "Dark Highway". Σήμερα έχει πλέον αφοσιωθεί εξ'ολοκλήρου στη συγγραφή. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τον ιστότοπό της.

Read more »

Συνέντευξη στον Γιώργο Παναγιώτου

---Δημοσίευση: 06/08/2025---

Ο Γιώργος Παναγιώτου έχει σπουδάσει Φιλοσοφία, Δημόσια Διοίκηση και Μεθοδολογία Διδασκαλίας Ξένων Γλωσσών. Έχει εργαστεί ως διοικητικός υπάλληλος, εκπαιδευτής ενηλίκων και καθηγητής ξένων γλωσσών.

"Ο διαβόητος κ. Μπλακ" είναι το πρώτο του βιβλίο.

Ο συγγραφέας μιλά για το βιβλίο του «Ο διαβόητος κ. Μπλακ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. 

Μιλήστε μας για το πρώτο σας βιβλίο.

Γ.Π.: Πρόκειται για το πρώτο ολοκληρωμένο μου έργο, μία νουβέλα με τίτλο “Ο Διαβόητος κ. Μπλακ», η οποία είχε αρχικά γραφεί στην αγγλική γλώσσα με την σκέψη να προχωρήσω σε έκδοση στο εξωτερικό -ή και αυτοέκδοση. Η ιστορία διαδραματίζεται στις Η.Π.Α., ενώ τα ονόματα των χαρακτήρων έχουν επιλεχθεί στη βάση του νοηματικού τους περιεχομένου, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η πλοκή. Στη συνέχεια, άλλαξα γνώμη και αποφάσισα να μην προχωρήσω σε αυτοέκδοση, αλλά να επιχειρήσω να υποβάλλω το έργο μου σε κάποιον ελληνικό εκδοτικό οίκο διατηρώντας τα ονόματα των χαρακτήρων και προσαρμόζοντας τον αφηγηματικό λόγο και τα λογοπαίγνια στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής γλώσσας -αν και βέβαια ομολογώ ότι είναι μάλλον ανορθόδοξο το να γράφει Έλληνας στην αγγλική γλώσσα και στη συνέχεια να μεταφράζει ο ίδιος στην ελληνική. Η ιστορία ξεκινά με τον αφηγητή και κύριο χαρακτήρα της ιστορίας, Adrian Black (45), να συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται στη φυλακή και ότι το μόνο που θυμάται είναι ότι, επιστρέφοντας από τη δουλειά, βρήκε το πτώμα μίας νεαρής γυναίκας· αμέσως μετά, θυμάται να φτάνει η αστυνομία και να τον συλλαμβάνει. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του σ’ ένα σκοτεινό κελί, κάνει αναδρομή στο παρελθόν του, διερευνώντας τις προβληματικές σχέσεις του με τους γονείς του καθώς και με την ευρύτερη οικογένεια των Black. Οι επισκέψεις ενός δικηγόρου, ενός ψυχίατρου και ενός ιερέα, ενώ βρίσκεται στη φυλακή, γίνονται αφορμή να ψάξει βαθύτερα στη μνήμη του και να ανασύρει τα μικρά και μεγάλα περιστατικά που διαμόρφωσαν σταδιακά την προσωπικότητα του... Κάπου εδώ, νομίζω ότι θα πρέπει να σταματήσω και να αφήσω τον αναγνώστη να ανακαλύψει πώς θα ξετυλιχθεί η πλοκή.

Για να πείσετε κάποιον να αγοράσει το βιβλίο σας, τι ακριβώς θα του λέγατε;

Γ.Π.: Θεωρώ ότι είναι μάλλον άκομψο ο ίδιος ο συγγραφέας να διαφημίζει το βιβλίο του, δίνοντας επιχειρήματα που θα πείσουν τους υποψήφιους αναγνώστες να το αγοράσουν. Η περιγραφή στο οπισθόφυλλο σού προσφέρει επαρκείς πληροφορίες προκειμένου να αποφασίσεις εάν θέλεις να ανήκεις στους πιθανούς αναγνώστες.

Περιγράψτε μας τον τρόπο που δουλέψατε για τη συγγραφή του βιβλίου σας;

Γ.Π.: Προσπάθησα να ακολουθήσω τη συμβουλή του Stephen King και να γράφω κάθε μέρα, με στόχο τη διατήρηση της σύνδεσης με την εξέλιξη και τους χαρακτήρες της ιστορίας. Άλλες φορές έγραφα ελάχιστα, άλλες περισσότερο, αλλά προσπαθούσα πάντα το γράψιμο να αποτελεί μέρος της καθημερινής μου ρουτίνας, όπως ακριβώς η γυμναστική. Κατάλαβα και ο ίδιος πόσο σημαντικό ήταν μόνον όταν, αφού είχα γράψει την ιστορία, άφησα να περάσει αρκετός καιρός προτού προβώ σε διορθώσεις στο προσχέδιο. Έγραφα κυρίως στο γραφείο μου, αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που άλλαζα δωμάτιο ή επισκεπτόμουν κάποιο café προκειμένου να αλλάξω παραστάσεις και να καταφέρω να συνεχίσω το γράψιμο.

Διαβάζετε άλλους συγγραφείς, Έλληνες και ξένους; Ποια βιβλία αποτέλεσαν οδηγοί για την πρώτη σας συγγραφική δουλειά;

Γ.Π.: Τρέφω ιδιαίτερη αγάπη για τα έργα της κλασικής λογοτεχνίας και είναι πολλά τα έργα που καθόρισαν τον τρόπο σκέψης μου και με διαμόρφωσαν ως άτομο. Πιστεύω ότι όλα έχουν βάλει από ένα λιθαράκι ώστε να στρωθεί ο δρόμος που με οδήγησε στη συγγραφή και στο συγκεκριμένο βιβλίο. Καθώς η ανάγνωση αποτελεί μία ενεργητική διαδικασία, αφήνω τον αναγνώστη να κρίνει τις περισσότερο ή λιγότερο προφανείς επιρροές μου.

Ποια ήταν η εμπειρία σας μέχρι την έκδοση του βιβλίου σας;

Γ.Π.: Είναι μία διαδικασία που απαιτεί τεράστια υπομονή, ευρηματικότητα, οργάνωση και αυτοπειθαρχία. Αντίθετα με ό,τι νομίζουν οι περισσότεροι, δεν γράφεις μόνο όταν έχεις έμπνευση, ούτε ασχολείσαι αποκλειστικά με θέματα που αφορούν στην πλοκή. Πρέπει η ιστορία σου να είναι καλογραμμένη και να έχει συνοχή, ώστε να μπορείς να αγγίξεις όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες. Έπειτα, ακόμη και μετά το τέλος της συγγραφής, δεν υπάρχει κάποια εγγύηση ότι η ιστορία σου θα εκδοθεί. Στέλνεις το πόνημά σου ελπίζοντας ότι θα βρεις κάποιους ανθρώπους που θα το βρουν ενδιαφέρον και θα θελήσουν να συνδράμουν την προσπάθειά σου και να γίνουν συνταξιδιώτες σου σ’ αυτήν την περιπέτεια.

(©Λιάνα Τζιμογιάννη, Γιώργος Ανδρέου για τα Βιβλιοσημεία)

Read more »

Συνέντευξη στον Μιχάλη Φιλίππου

---Δημοσίευση: 28/05/2025---

Ο Μιχάλης Φιλίππου σπούδασε στο Τμήμα Επιστήμης του Αθλητισμού στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Εργάστηκε στον συγκεκριμένο τομέα μέχρι το 2023, ενώ σήμερα δουλεύει στον Alpha Κύπρου. 

Ο Μιχάλης Φιλίππου μιλά με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης του ποιητικής συλλογής "Χαμένες ανάγκες" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;

Μ.Φ: Αυτό που με ωθεί να γράφω είναι γεγονότα που εξελίσσονται στην κοινωνία μας, η αδικία που ζούμε σε όλο τον κόσμο και ο έρωτας. Ανάλογα σε ποια κατάσταση βρίσκομαι.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς είναι να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί;

Μ.Φ: Είναι πολύ δύσκολο για μένα να προσπαθήσω να σκεφτώ κάτι να γράψω, αλλά από την άλλη μου είναι πάρα πολύ εύκολο να γράψω κάτι όταν έρθει από μόνο του, καθώς επηρεάστηκα από κάποιο γεγονός στην ζωή μου. Από την στιγμή που μου έρθει η έμπνευση, μέσα σε λίγα λεπτά έχω ήδη τελειώσει το ποίημα.

Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Μ.Φ: Η μεγαλύτερη μου επιρροή είναι ο Άλκης Αλκαίος, ακούω πολλή μουσική και μου αρέσει να μελετώ τους στιχουργούς από κάθε τραγούδι που μιλάει στην ψυχή μου. Όπως είναι οι στίχοι του Οδυσσέα Ιωάννου, του Θανάση Παπακωνσταντίνου, της Ελένης Φωτάκη και πολλούς άλλους.

Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σας;

Μ.Φ: Τα τελευταία χρόνια η θεματολογία που κυριαρχεί στα έργα και στις ανησυχίες μου είναι η σημαντικότητα της ελευθερίας. Έχω μια εμμονή με τα συρματοπλέγματα και μια αντιπάθεια σε κάθε μορφής καταπάτησης των δικαιωμάτων, των λαών και γενικά των ανθρώπων.

Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας.

Μ.Φ: Το βιβλίο μου αποτελείται από το πρώτο ποίημα-στίχο που έγραψα μέχρι το τελευταίο, από την στιγμή που το είχα στείλει για εκτύπωση. Σε ένα διάστημα 7 χρόνων μπορεί κάποιος να διακρίνει πως αλλάζουν οι ανησυχίες μου από το πρώτο ποίημα μέχρι το τελευταίο, δηλαδή πως ένας άνθρωπος γράφει για τον έρωτα και κατά την διάρκεια της ενηλικίωσής του τον ενδιαφέρουν πιο κοινωνικά ζητήματα που εξελίσσονται γύρω του. Για να το καταλάβει κάποιος αυτό πρέπει να διαβάσει το βιβλίο αρχίζοντας από το τέλος.

Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Μ.Φ: Συγγραφέας πιστεύω ότι γεννιέσαι -φτάνει κάποια στιγμή να το ανακαλύψεις.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας τι θα ήταν αυτό;

Μ.Φ: Να υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης.

Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;

Μ.Φ: Ναι έχω, αυτή την στιγμή γράφω ήδη το δεύτερο μου βιβλίο.

(©Λιάνα Τζιμογιάννη, Γιάννης Παπαδόπουλος για τα Βιβλιοσημεία)

Read more »

Συνέντευξη στον Δημήτρη Ρακιτζάκη

---Δημοσίευση: 28/05/2025---

Ο Δημήτρης Ρακιτζάκης έχει τελειώσει τεχνικός δικτύων Η.Υ. και κομμωτική, ενώ εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος.

Είναι θαυμαστής των τεχνών, με κύρια αδυναμία στο να γράφει και να δημιουργεί τις καθημερινές του αποδράσεις.

Ο Δημήτρης Ρακιτζάκης μιλά με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης του ποιητικής συλλογής «Μωσαϊκό σκέψεων και λέξεων», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;

Δ.Ρ.: Η κάθε νέα μέρα.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς είναι να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί;

Δ.Ρ.: Από μικρός μου ήταν εύκολο, βέβαια το ερώτημα είναι το κατά πόσον το κάνω καλά ή όχι!

Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Δ.Ρ.: Τα βιώματά μου.

Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σας;

Δ.Ρ.: Η αγάπη νομίζω.

Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Δ.Ρ.: Νομίζω πως γεννιόμαστε.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας τι θα ήταν αυτό;

Δ.Ρ.: Δε θα ήθελα να αλλάξω κάτι, η τέχνη γενικότερα ξέρει και βρίσκει το δρόμο μόνη της!

Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια; 

Δ.Ρ.: Ναι, βεβαίως. Θα συνεχίσω με ποιητικές συλλογές και θα προσπαθήσω να γράψω και ένα παιδικό παραμύθι!

(©Λιάνα Τζιμογιάννη, Γιάννης Παπαδόπουλος για τα Βιβλιοσημεία)

Read more »

Όλα είναι πάρα πολλά

---Δημοσίευση: 22/05/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Αυτός ο κόσμος χωρά τα πάντα: χαλασμένα αμάξια με υπαρξιακά, απένταρους ηθοποιούς, φιλόδοξα κορίτσια, μποντυμπιλντεράδες ταγμένους ενάντια στην τοξική αρρενωπότητα, γερασμένους καταστασιακούς με αντισυμβατικές ιδιολέκτους, χρηματοδοτούμενα από ΕΣΠΑ εμφυτεύματα που σε κάνουν αρκετά έξυπνο για μια θέση στο δημόσιο. Υπάρχει άραγε τρόπος να χωρέσουμε κι εμείς στο τοπίο χωρίς να θυσιάσουμε την ηθική, την ταυτότητα ή τη λογική μας;

Με σύντροφο τον χειμαρρώδη ζιλένιαλ λυρισμό ενός... λάπτοπ που αρνείται πεισματικά να γράψει λογοτεχνία, τα διηγηματάκια της συλλογής παραδίδονται σαν σταυρόλεξο χρονογραφημάτων διχασμένων ανάμεσα στον κυνισμό και την τρυφερότητα. Ελπίδα τους; Να γρυλίσουν τη μόνη χρήσιμη συμβουλή επιβίωσης αυτού του αβάσταχτα πολύπλοκου κόσμου: πως τουλάχιστον δεν είμαστε και τόσο μόνοι μέσα του.

Η άποψή μου:

(γράφει η Βίκυ Σίμου)

Από τα “Πάρα Πολλά” της σημερινής ζωής, ο Γιώργος Μελίτος, επέλεξε 31, περίπου, θέματα.

Τα παρουσιάζει με παράξενους τίτλους και πολλές φορές με άγνωστες λέξεις. Ο λόγος του μοντέρνος, αφαιρετικός, καθημερινός, χωρίς εισαγωγές, χωρίς επεξηγήσεις, χωρίς επιλόγους.

Τόσο ο τρόπος γραφής, όσο και η θεματολογία αντικατοπτρίζουν απόλυτα τη σημερινή εποχή, όπως την αντιλαμβάνονται, κυρίως οι νέοι άνθρωποι.

 Ο “Χουπού - Τζιτυπεί” παίζει κυρίαρχο ρόλο στην καθημερινότητά τους, όπως παίζει και η ιδέα για ένα εμφυτευματάκι ευφυΐας... λίγο πάνω από το αυτάκι... Βεβαίως, αιωρείται το πρόβλημα της συμμετοχής της καρδιάς...

Όλες οι ιστορίες αφορούν απλούς ανθρώπους, χωρίς κανένα δείγμα ηρωισμού. Ωστόσο, παραθέτουν πραγματικότητες, όπου άλλες σε πικραίνουν, άλλες σου βάζουν μπροστά σου έναν καθρέφτη κι άλλες απαιτούν την ευφυϊα σου να αντιληφθείς όσα δεν σου είπαν λεκτικά.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Γιώργος Μελίτος

Σελίδες: 154

Ημερ. έκδοσης: 2024

ISBN: 978-618-5643-59-1

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Γιώργος Μελίτος γεννήθηκε το 1992. Μεγάλωσε στις Σέρρες, σπούδασε στην Ξάνθη και ζει στην Αθήνα.

Εργάζεται ως μηχανικός περιβάλλοντος, παίζει μουσική και γράφει πεζά.

Αυτό είναι το δεύτερό του βιβλίο. Το πρώτο, η νουβέλα "Χρακ!" κυκλοφόρησε από την Άνω Τελεία το 2022.

Read more »

Μια τυχαία συνάντηση με τον Εντ Μπέγκελς

---Δημοσίευση: 22/05/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η ζωή του δεκατετράχρονου Άθαν ενώνεται μ’ εκείνη του θείου Λάκη, της κυρίας Βένιας,  της κυρίας Μαίρης, του διευθυντή του σχολείου του, του γιατρού του κι όλων των παιδιών που ζουν στο ίδιο ορφανοτροφείο. Ο έφηβος δεν χορταίνει να ακούει τις απίθανες ιστορίες του θείου Λάκη κάθε φορά που τον πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση.

Μία τυχαία συνάντηση του θείου με τον Εντ Μπέγκελς χρόνια πριν πάνω σε ένα καράβι στη μέση του πουθενά θα γίνει ο βασικός άξονας για μία σειρά αναπάντεχων γεγονότων που θα αναδείξουν την πίστη, τη φιλία, τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τη μοναξιά, την απώλεια και τη διαφορετικότητα. Οι ζωές των ηρώων του βιβλίου θα δοκιμαστούν, θ’ αλλάξουν και τελικά θα νικήσουν.

Υπάρχει στ’ αλήθεια ο Εντ Μπέγκελς; Μέσα από τη συγκινητική, την αστεία, την τρυφερή και την γκρίζα πλευρά της ζωής, καθένας απ’ αυτούς θα κληθεί να δώσει τη δική του απάντηση.

Η άποψή μου:

(γράφει ο Γιώργος Δόλγυρας)

Το μυθιστόρημα είναι αρκετά βαρύ ως θέμα και προσφέρει έντονη συγκίνηση έχοντας κοινωνικό μήνυμα για την ευαισθητοποίηση του κόσμου στα θέματα υγείας, κάτι ιδιαίτερα θετικό.

Η ροή της υπόθεσης είναι γρήγορη. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον τριτοπρόσωπη αφήγηση με εξωτερική εστίαση, καθώς φαίνεται ως ένας εξωτερικός παρατηρητής που γνωρίζει τα πάντα, σκέψεις, συναισθήματα, κίνητρα και τα προβάλλει στον αναγνώστη. Κάτι που καθιστά το βιβλίο σε αυτά που δεν θες να αφήσεις από τα χέρια σου ως που να τελειώσεις, δηλαδή ευανάγνωστο.

Θετική εντύπωση αφήνουν επίσης οι αναδρομικές αφηγήσεις που μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για το παρελθόν των ηρώων ώστε να κατανοήσουμε πλήρως τα κίνητρά τους και οι περιγραφές προσώπων και τοπίων που επίσης δένουν την ιστορία αρμονικά. Δίνοντας και κάποιες ανάσες στον αναγνώστη.

Ποιος είναι όμως ο Εντ Μπέγκελς;

Ίσως είναι κάθε άνθρωπος που μας έχει βοηθήσει, έστω και λίγο.

Ίσως είναι ένας άνθρωπος που η κοινωνία τον θεωρεί κατώτερο και τον κατατάσσει στο περιθώριο, ενώ ο ίδιος έχει πολλή αγάπη και δοτικότητα μέσα του.

Ίσως είναι ένας άνθρωπος που κάπου κάποτε μας παρατήρησε, ενώ εμείς τον αγνοήσαμε.

Ένα συγκινησιακό μυθιστόρημα που σίγουρα αξίζει τον χρόνο και την προσοχή σας.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Μαριλένα Παππά

Σελίδες: 198

Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2024

ISBN: 978-960-616-413-2

Read more »

Καθεδρικοί

---Δημοσίευση: 21/05/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Η Άννα Σαρδά ήταν δεκαεφτά χρονών, καλή μαθήτρια και από αξιοσέβαστη καθολική οικογένεια. Το πτώμα της βρέθηκε καμένο και τεμαχισμένο σε μια αλάνα κοντά στο σπίτι της.

Τριάντα χρόνια αργότερα, η ταυτότητα του δράστη εξακολουθεί να αγνοείται. Τα ίχνη της απώλειας έχουν στιγματίσει με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό τα μέλη της οικογένειάς της. Εφτά αφηγηματικές φωνές, εφτά άνθρωποι που σχετίζονταν με την Άννα, προσφέρουν τη δική τους εκδοχή για όσα συνέβησαν τη μέρα του θανάτου της, αφήνοντας να πέφτουν σαν κουρέλια κομμάτια απ’ τα μυστικά τους. Παρότι οι τύψεις, οι οιμωγές τους και τα αναπόφευκτα mea culpa τους θα μπορούσαν να απευθύνονται στον εξομολόγο τους, η αξιοπιστία τους δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Η άποψή μου:

(γράφει η Μάγδα Μπάσιου)

Είναι κάποια βιβλία που όταν τα τελειώνεις, τα αφήνεις στο ράφι. Είναι και άλλα που η ανάγνωσή τους σε κάνουν να τα σκέφτεσαι ασταμάτητα, κάνοντας δουλειές της καθημερινότητας ή απλά περιμένοντας το μετρό, μια χαοτική μέρα...

Ένα τέτοιο βιβλίο για μένα είναι και το “Καθεδρικοί” της Αργεντινής συγγραφέως, Κλαούντια Πινιέιρο. Στην αρχή, ξεκινώντας την ανάγνωση, νομίζεις πως πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, καθώς βλέπεις πως “ανοίγει” ξανά μια υπόθεση δολοφονίας μετά από 30 χρόνια. Όσο όμως προχωράς, κατανοείς ότι δεν πρόκειται για ένα ακόμα αστυνομικό θρίλερ, αλλά ένα ψυχογράφημα, το οποίο προσπαθεί να δώσει απάντηση όχι στο πώς, αλλά στο γιατί οι εμπλεκόμενοι απάντησαν με σιωπή.

Πάμε να δούμε, όμως, την υπόθεση. Στο επίκεντρο της ιστορίας, η Πινιέιρο τοποθετεί την εκ νέου διερεύνηση της άγριας δολοφονίας, της 17χρονης Άννα Σαρδά, έξω από έναν καθεδρικό ναό. Ο πατέρας της και η αδελφή της, προσπαθούν να εντοπίσουν τον δολοφόνο, που τριάντα χρόνια μετά, παραμένει ασύλληπτος. Είναι γεγονός πως η συγγραφέας περιγράφει μια οικογενειακή τραγωδία με έναν μοναδικό τρόπο και παράλληλα στηλιτεύει τους εκκλησιαστικούς θεσμούς και τους κανόνες που κρατάνε δέσμιους τους ανθρώπους.

Μέσα από την αφήγηση των μελών της οικογένειας εκφράζονται μυστικά, λάθη και ενοχές που γοητεύουν τον αναγνώστη. Αναμφίβολα, οι “Καθεδρικοί” συνιστούν ένα βιβλίο διαμάντι, ένα πολυεπίπεδο ψυχογράφημα μέσα από τη συγκλονιστική λιτή και κοφτερή γραφή της Πινιέιρο που συνδυάζει συναίσθημα και λογική. Είναι ένα βιβλίο που προβληματίζει και συγκινεί, δημιουργεί αναστοχασμούς και δίνει απαντήσεις σε σκληρές αλήθειες. Αξίζει να το έχετε στη βιβλιοθήκη σας.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Κλαούδια Πινιέιρο

Μετάφραση: Ασπασία Καμπύλη

Σελίδες: 336

ISBN: 978-618-87057-0-8

Read more »

Πού πηγαίνουμε όταν εξαφανιζόμαστε;

---Δημοσίευση: 21/05/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Ο καθένας λέει κάτι διαφορετικό για το πού πάμε όταν εξαφανιζόμαστε. Αλλά, αν κοιτάξουμε τα πράγματα στον κόσμο γύρω μας, μας έρχονται ακόμα περισσότερες ιδέες. Ακόμα περισσότερες πιθανότητες.

Ας παρατηρήσουμε, λοιπόν... τις κάλτσες, τους νερόλακκους, τους βράχους ή τα σύννεφα. Τι μπορεί να μας λένε για το μεγάλο ερώτημα που δίνει σε αυτό το βιβλίο τον τίτλο του;

Η άποψή μου:

(γράφει η Ρούλα Κεφάκη)

Πού πηγαίνει ο θόρυβος όταν εξαφανίζεται; Πού πηγαίνουν ο ήλιος, το χιόνι, τα σύννεφα, οι νερόλακκοι; Πού πηγαίνουν τέλος πάντων οι κάλτσες και πάντα ένα ζευγάρι καταλήγει χωρίς το ταίρι του όταν βγαίνει από το πλυντήριο;

Τα παιδιά έχουν τόσες ερωτήσεις! Οι ενήλικες, όμως, δεν έχουμε πάντα όλες τις απαντήσεις. Ειδικά σε θέματα δύσκολα, που αγγίζουν τη θνητότητά μας, θέματα που οι ίδιοι δεν έχουμε καλά-καλά εξηγήσει μέσα μας, αλλά τα παιδιά μας επιμένουν να μάθουν τις απαντήσεις. Εσύ, ο μεγάλος, δεν πρέπει να τα ξέρεις όλα;

Η Μινιός Μαρτίνς δεν έχει έτοιμες τις απαντήσεις, φροντίζει όμως να κάνει τις ερωτήσεις και να εκφράσει τις απορίες με έναν συμβολικό και ευφάνταστο τρόπο, δίνοντας στους μικρούς αναγνώστες τροφή για σκέψη, το έναυσμα να σκεφτούν, να προβληματιστούν και να συζητήσουν με τους γονείς τους για την απώλεια, την απουσία, την αλλαγή, την ύπαρξη εν γένει.

Τίποτα δεν κρατά για πάντα. Όλα τα πράγματα κάποια στιγμή εξαφανίζονται. Είτε πρόκειται για τις πέτρες που θα τριφτούν και θα καταλήξουν άμμος, είτε για την άμμο που επιστρέφει ως παραλία είτε ακόμα για τα σύννεφα που ξαναπέφτουν στο χώμα. Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους, είναι παροδικοί.

Το βιβλίο, όπως και η εικονογράφησή του, μιλάει με έννοιες αφηρημένες, αφήνοντας ουσιαστικά χώρο στα παιδιά να αναλογιστούν τη θνητότητα και να δημιουργήσουν τις δικές τους θεωρίες με την πλούσια φαντασία τους. Ή να κάνουν, φυσικά, κι άλλες, και λίγες ακόμα ερωτήσεις! Αυτό δεν είναι εξάλλου το νόημα;

«Για αυτούς που μένουν, σχεδόν πάντοτε λένε ότι μένουν με άδεια χέρια. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτοί που φεύγουν τους αφήνουν πάντα ένα σωρό ερωτήματα».

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Isabel Minhós Martins, Madalena Matoso

Μετάφραση: Ελένη Βλάχου

Σελίδες: 48

ISBN: 978-618-87403-0-3

Read more »

Ένας κώδικας για την αρχαία Σπάρτη

---Δημοσίευση: 19/03/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Πόσο καλά γνωρίζεις την ιστορία της αρχαίας Σπάρτης; Γνωρίζεις πού βρίσκεται και πώς απέκτησε το όνομά της; Ποιος είναι, άραγε, ο μύθος της διαρχίας; Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της καθημερινής ζωής των αρχαίων Σπαρτιατών; Πόσο σκληρή ήταν η εκπαίδευση των παιδιών στην αρχαία Σπάρτη; Πόσο σημαντική ήταν η θρησκεία γι’ αυτούς; Γνωρίζεις για τα περιβόητα στρατεύματα των Σπαρτιατών και τη θρυλική μάχη των Θερμοπυλών; Ποιες είναι οι δύο εμβληματικές φράσεις που ειπώθηκαν από τον Λεωνίδα λίγο πριν την έναρξη της μάχης αυτής; Πόσο ισχυρό ήταν το γυναικείο φύλο στη Σπάρτη εκείνη την εποχή; Ποιες γυναικείες προσωπικότητες της αρχαίας Σπάρτης έμειναν ζωντανές στο πέρασμα των αιώνων; Πόσο έχει επηρεαστεί η σύγχρονη κοινωνία από την ιστορία της αρχαίας Σπάρτης;

Αν είσαι ένας μικρός ερευνητής και θέλεις να ανακαλύψεις βαθύτερα την ιστορία της αρχαίας Σπάρτης, αυτό το βιβλίο είναι ικανό να σου λύσει κάθε απορία. Αποτελεί μια σύνοψη των πιο σημαντικών γεγονότων και χαρακτηριστικών της κοινωνίας της αρχαίας Σπάρτης. Προσοχή όμως στην εξερεύνησή σου, μη χαθείς στον χρόνο και μείνεις εκεί!

Η άποψή μου:

(γράφει ο Θανάσης Σταυρόπουλος)

«Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν ποιο είναι το καλό. Μόνον οι Σπαρτιάτες, όμως, το πράττουν».

---Πλούταρχος, Ηθικά, Βιβλίο ΙΙΙ, «Αποφθέγματα Λακωνικά»---

Είναι γνωστό ότι εμείς οι Έλληνες διακατεχόμεθα από μία υπέρμετρη περηφάνεια για την Αρχαιότητά μας. Κύριος και βασικός πυλώνας η πόλη των Αθηνών. Της προσδίδουμε αρετές που και φυσικά ισχύουν, όπως η Δημοκρατία, η ανάπτυξη των Τεχνών (θέατρο, ποίηση, αρχιτεκτονική, μουσική κλπ), και πλήθος πολιτικών και μη (Περικλής, Αισχύλος και λοιποί τραγωδοί, Αριστοφάνης, Σωκράτης κοκ). Φυσικά και δεν ξεχνούμε τον Μέγα Αλέξανδρο, τη Θήβα, τη Δήλο, την Ολυμπία και τους Δελφούς, το Άργος και τη Σπάρτη κλπ. Αλλά όλες αυτές οι περιοχές έπονται των Αθηνών. Η Αρχαιότητα για τον μέσο Έλληνα είναι η Αθήνα, η Ακρόπολη.

Αδίκως φυσικά. Και αν οι περισσότερες εκ των άνωθεν περιοχές αναφέρονται συχνάκις και πολλάκις, μία εξαιρείται: η Σπάρτη. Όποιες αναφορές γίνονται στο όνομά της αρχίζουν και τελειώνουν στην Ωραία Ελένη, στον Λεωνίδα και στις Θερμοπύλες, στον εντελώς παρεξηγημένο Καιάδα και στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, που αν και κερδήθηκε από τους Λακεδαιμονίους, εντούτοις και πάλι στην Αθήνα αναφέρεται πρωτίστως. Το ότι η Σπάρτη είναι με κάποιον τρόπο «χαμένη» και εντελώς ξεχασμένη μέσα στο νεοελληνικό θυμικό αλλά και στη μνήμη πιθανόν να οφείλεται στο ότι από την Αρχαία Σπάρτη δε παρέμεινε τίποτα που να τη θυμίζει στις ημέρες μας. Η όλη περιοχή είναι ένα «Tabula Rasa» για εμάς. Μέχρι και το 1729 πολλές από τις αρχαιότητες της Σπάρτης και των Αμυκλών, έστεκαν περήφανες. Όμως εις το όνομα του Λουδοβίκου ΙΕ΄ κατέφτασε στην περιοχή ο αβάς Michel Fourmont. Εκθεμελίωσε τα πάντα στις δύο πόλεις και το μόνο που άφησε ήταν το χώμα. Έτσι λοιπόν η Σπάρτη χάθηκε ως φυσική παρουσία από τα μάτια των Ελλήνων και όπως ήταν αναμενόμενο, ξεχάστηκε. Μην αμφιβάλλετε ότι ακριβώς την ίδια τύχη θα μπορούσε να έχει και η Ολυμπία, και οι Δελφοί και οι Μυκήνες, που ειρήσθω εν παρόδω, ο Fourmont προσπάθησε να τις καταστρέψει, αλλά τις βρήκε «τεράστιες» για να το καταφέρει.

Οι δύο αξιολογότατες συγγραφείς όμως του βιβλίου που κρατάτε, κάνουν αυτήν την όμορφη προσπάθεια γνωρίζοντας και συστήνοντάς μας την Αρχαία Σπάρτη από την αρχή. Συνοπτικά είναι η αλήθεια, αλλά πάρα πολύ εμπεριστατωμένα και αναλυτικά. Το εν λόγω βιβλίο άλλωστε προορίζεται περισσότερο για ιστορικό - σχολικό εγχειρίδιο παρά για λογοτεχνικό ανάγνωσμα. Διαπερνά τις απαρχές της περιοχής που αναδύθηκε η πόλη της Σπάρτης, τη μυθολογία της, την ίδρυσή της, τους ήρωες και βασιλείς της, την καθημερινότητά της, την διάρθρωση της κοινωνίας, τα ήθη, τα έθιμα, τις γιορτές και την στρατιωτική εκπαίδευση των κατοίκων, τον πόλεμο και τον θάνατο. Ευκολοανάγνωστο, περιεκτικό, ουσιώδες. Πιστεύω ότι πρωτίστως θα πρέπει να διαβαστεί από τους κατοίκους της περιοχής γιατί, όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες, λίγα γνωρίζουν για τη θαυμάσια αυτή πόλη της Αρχαιότητας.

Ένα τεράστιο μπράβο θα πρέπει να ειπωθεί στην Εταιρεία Σπαρτιατικών Σπουδών, που είχε την ιδέα για το περιεχόμενο, όπως αναφέρουν και οι συγγραφείς στην εισαγωγή τους, αλλά πρωτίστως για την αρωγή που πρόσφεραν για την έκδοση του πονήματος αυτού. Τέτοια βιβλία, που κυρίως αναφέρονται σε παιδιά, εφήβους και όσους βρίσκονται κοντά τους είναι νομίζω η απαρχή της ανάπτυξης και της δημιουργίας υπεύθυνων πολιτών.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Μυρτώ Βλάχου, Βασιλική Ταρνανά

Εικονογράφηση: Μαρίνα Βελιώτου

Σελίδες: 68

Ημερ. έκδοσης: 2025

ISBN: 978-960-468-359-8

Βιογραφικά των συγγραφέων:

Η Μυρτώ Βλάχου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Σπάρτη. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, με ειδίκευση στις Βυζαντινές και Νεοελληνικές Σπουδές. Συνέχισε τις σπουδές της στη Ρώμη, από όπου απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις Τέχνες και στην Πολιτιστική Διαχείριση. Μετά το πέρας της φοίτησής της, επέστρεψε στη Σπάρτη, όπου δραστηριοποιείται επαγγελματικά. Το παρόν βιβλίο είναι αποτέλεσμα της ερευνητικής εργασίας που ανέλαβε μαζί με την αρχαιολόγο Βασιλική Ταρνανά, στο πλαίσιο της πρακτικής άσκησής τους στη ΜΚΟ Εταιρεία Σπαρτιατικών Σπουδών. Η Βυζαντινή ιστοριογραφία και ιδιαίτερα η παλαιογραφία συγκαταλέγονται στα κύρια ενδιαφέροντά της. Η ενασχόλησή της με τα θέματα πολιτισμού στην πόλη της δεν σταματά ποτέ, ενώ είναι ενεργό μέλος του Συλλόγου Νέας Κίνησης Γυναικών Λακωνίας, «Οι Σπαρτιάτισσες».

Η Βασιλική Ταρνανά γεννήθηκε στην Κοζάνη, ενώ κατάγεται από τον Πεντάλοφο Κοζάνης. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ολοκλήρωσε την πρακτική της άσκηση στη ΜΚΟ Εταιρεία Σπαρτιατικών Σπουδών, αποτέλεσμα της οποίας είναι το παρόν βιβλίο, σε συνεργασία με τη φιλόλογο-βυζαντινολόγο, Μυρτώ Βλάχου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δείχνει για τη βυζαντινή αρχαιολογία και την αρχιτεκτονική μνημείων, έχοντας πάρει μέρος σε σχετικά συνέδρια. Δραστηριοποιείται ενεργά με θέματα πολιτισμού στον τόπο της, ενώ διατελεί γραμματέας του πολιτιστικού συλλόγου Πενταλόφου Βοΐου Κοζάνης.

Read more »

Τα πέντε κουνελάκια από το βουνό των Κενταύρων

---Δημοσίευση: 19/03/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Αυτό το παραµυθάκι το έγραψα µε πάρα πολλή αγάπη. Μέσα από αυτό θέλησα να διδαχθούν τα παιδιά τις πολιτισµικές µας αξίες, αλλά και να τιµήσω ανθρώπους που έχουν φύγει από τη ζωή.

Γι’αυτό, τα ονόµατα που γράφω µέσα είναι όλα αληθινά, υπαρκτών ανθρώπων που έχουν φύγει από την ζωή, αλλά µε αυτόν τον τρόπο ελπίζω να µείνουν αθάνατοι...

Η άποψή μου:

(γράφει η Μάγδα Μπάσιου)

Σε ένα όμορφο και γραφικό χωριό του Πηλίου, σε ένα μεγάλο πλάτανο, δίπλα σε ένα ποταμάκι, ζούσε μια μεγάλη κουνελο-οικογένεια. Ζούσαν γεμάτοι αγάπη, έπαιζαν, τραγουδούσαν. Κάτι έλειπε όμως για να συμπληρώσει την ευτυχία τους. Τα πέντε παιδιά τους, τα κουνελάκια, ήταν αβάπτιστα. Έτσι, αποφάσισαν ένα πρωινό να βρουν νονούς ή νονές μόνα τους, μετά από παρότρυνση των γονιών τους κι έτσι ξεκίνησε η περιπέτειά τους.

“Τα πέντε κουνελάκια από το βουνό των Κενταύρων” της συγγραφέως Τζένης Βλαχώνη, γράφτηκε για να μας υπενθυμίσει πως ο κάθε άνθρωπος αποτελεί ένα μοναδικό θαύμα της δημιουργίας και πως έχουμε όνομα και ταυτότητα, καθώς δεν είμαστε απλά αριθμοί. Ένα βιβλιοπαραμύθι για τις παραδόσεις μας, για το μυστήριο της βάφτισης και παράλληλα, ένας ύμνος σχετικά με την αξία της οικογένειας και της αγάπης ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας.

Όσο μεγάλες σε όγκο είναι οι παραδόσεις μας, έτσι κι αυτό το βιβλίο, αφού περιλαμβάνει μέρος αυτών. Η Τζένη Βλαχώνη μέσα από αυτό το πολύτιμο παραμυθάκι μάς μαθαίνει για την παράδοση και τον πολιτισμό, ενώ η ξεχωριστή εικονογράφηση της Δήμητρας Πέππα δίνει φρέσκια πνοή στην αφήγηση και προσελκύει το ενδιαφέρον των μικρών αναγνωστών.

Τέλος, το οικείο παραμύθι περιέχει Qr code, προκειμένου τα παιδιά να ακούσουν όλη την ιστορία. Κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Τζένη Βλαχώνη

Εικονογράφηση: Δήμητρα Πέππα

Σελίδες: 52

Ημερ. έκδοσης: 2025

ISBN: 978-960-468-403-8

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Τζένη Βλαχώνη συγγραφέας, ποιήτρια και ζωγράφος, κατάγεται από το βουνό των Κενταύρων, το όµορφο Πήλιο. «Η εποχή της ατελείωτης νιότης», το πρώτο της βιβλίο, για την οµορφιά, διατροφή, υγεία και γυµναστική, γνώρισε µεγάλη επιτυχία. Στους Δελφούς το 2002, πήρε το πρώτο της ποιητικό βραβείο για το ποίηµα «Σαλεµένα µυαλά», εξέδωσε στη συνέχεια την πρώτη της ποιητική συλλογή «Ερωτική Πυξίδα» και τιµήθηκε το 2005 µε το βραβείο «Μαρία Πολυδούρη». Διακρίθηκε µε έπαινο σε διαγωνισµό µε θέµα «Ειρήνη Πανανθρώπινο Αγαθό», που προκήρυξε η Αµφικτιονία Ελληνισµού το 2007. Στην πρώτη γραµµή πλέον µεταξύ των Ελληνίδων ποιητριών, σύµφωνα µε τον ποιητή και λογοτέχνη Πάνο Παναγιωτούνη και τον κριτικό τέχνης Κυριάκο Βαλαβάνη. Ποιήµατά της µεταφράστηκαν στα πολωνικά (έχουν συµπεριληφθεί σε δύο µεγάλες ποιητικές ανθολογίες) και στη συνέχεια στα αγγλικά. Διατέλεσε µέλος της κριτικής επιτροπής στον παγκόσµιο διαγωνισµό ποίησης στην Βαυαρία και είναι µέλος της Αµφικτιονίας Ελληνισµού και της UNESCO. Με τις «Άρπες», τη δεύτερη ποιητική της συλλογή, και την «Ερωτική Πυξίδα», τιµήθηκε µε δύο βραβεία στον ευρωπαϊκό διαγωνισµό ποίησης στην Ιταλία τον Ιούλιο του 2008. Οργάνωσε στη συνέχεια σειρά εκδηλώσεων για τον πολιτισµό στο Ίδρυµα Μελίνα Μερκούρη, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήµου Κηφισιάς, στη Δηµοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, στα Γιάννενα, στο Μπούρτζι (Ναύπλιο), στην Ακαδηµία Μοντέρνας Τέχνης και στο Μουσείο Μπενάκη τον Μάιο του 2010 σε µεγάλη εκδήλωση φιλανθρωπικού χαρακτήρα.Τον Νοέµβριο του 2010 διοργανώνεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ιδιαίτερη βραδιά ποίησης και µουσικής µε φιλανθρωπικό χαρακτήρα και τίτλο «Η αγάπη θέλει αγάπη» µε µεγάλη ανταπόκριση από το κοινό. Τον Ιούλιο του 2011 στη Λάρισα, στο 22ο Παγκόσµιο Συνέδριο Ποιητών, τιµήθηκε µε τέσσερα βραβεία για τη συνολική της εργασία στην ποίηση και µε ένα τιµητικό βραβείο για το ανέκδοτο ποίηµά της «Το κοχύλι». Έλαβε το βραβείο του Αµφικτύωνος στον Δ΄ Παγκόσµιο Διαγωνισµό Ποίησης µε το ποίηµα «Αυτό είναι Ελλάδα» που προκήρυξε η Αµφικτυονία Ελληνισµού µε θέµα: Ο λόγος ο Ελληνικός, φως της οικουµένης. Έχει εκθέσει εικαστικά της έργα από το 2012 µέχρι σήµερα σε 26 οµαδικές εκθέσεις (Πολεµικό Μουσείο Αθηνών, ArtSpace, Πανεπιστήµιο Αθηνών, Ίδρυµα Μιχάλης Κακογιάννης,στον  Πολυχώρο Καµίνι κτλ). Ακολούθησε η τρίτη ποιητική της συλλογή το «Το Σµίξιµο Δυο Φεγγαριών», που έλαβε θερµή απήχηση και εκδόθηκε η τέταρτη ποιητική της συλλογή «Άλικος Χυµός» από τις εκδόσεις Λυκόφως. Στη συγγραφική της δραστηριότητα περιλαµβάνονται επίσης το παιδικό διήγηµα «Tο αγοράκι που του άρεσαν οι τηγανιτές πατάτες» και το µυθιστόρηµα «Το Αγγελικό Μυστικό της Όλγας Μπράουν», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Έργα της βρίσκονται στο διαδίκτυο. Ανάµεσά τους και η ποιητική συλλογή στα αγγλικά “Revolution of love”. H Αµφικτυωνία Ελληνισµού το 2014 κατά το Γ΄Συνέδριο Αµφικτυώνων  την βράβευσε ως προσωπικότητα για την πολιτιστική και την κοινωνική της προσφορά. Δηµιούργησε µαζί µε τον µαέστρο και συνθέτη Άλκη Παναγιωτόπουλο το µουσικό σχήµα κλασικής µουσικής «Παρουσίες» δίνοντας συναυλίες στο «Αίτιον» υπό την αιγίδα του Οµίλου της Unesco Τεχνών, Λόγου και Επιστηµών καθώς και στο Τρίτο Πρόγραµµα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης παρουσιάζοντας τρία ποιητικά της έργα. Ο µουσικοσυνθέτης Νίκος Φυλακτός έχει κάνει συµφωνικό έργο πάνω στην ποίηση της Τζένης Βλαχώνη µε τίτλο «Πύρ Οργή», όπως επίσης και ο Κωνσταντίνος Λιγνός συµφωνικό έργο µε τίτλο «Μονόλογοι του έρωτα». Έχουν µελοποιήσει επίσης η Ευγενία Μανωλίδου, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ο Αλέξανδρος Χάχαλης και ο Ηλίας Παλιουδάκης ποιήµατά της.

Βιογραφικό της εικονογράφου:

Μια φορά και έναν καιρό... η Δήμητρα Πέππα, εικαστικός-εικονογράφος, γεννήθηκε στην Αθήνα. Από παιδί όλα τα δηµιουργήµατα φαντασίας της τα αποτύπωνε σε εικόνες και κάπως έτσι ακολούθησε τον υπέροχο µαγικό δρόµο της παιδικής εικονογράφησης. Έχει φιλοτεχνήσει πολλά παιδικά βιβλία τα οποία έχουν διακριθεί µε σηµαντικά βραβεία τόσο για την συγγραφή τους όσο και για την εικονογράφησή τους. Συνεργάζεται µε εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει παρουσιάσει έργα της σε  ατοµικές και συλλογικές εκθέσεις ζωγραφικής.

Read more »

Μετέωρο ταξίδι

---Δημοσίευση: 18/03/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

Όπου το φωτεινό εναλλάσσεται ακατάπαυστα με το σκοτεινό και περισσότερο με το γκρίζο, κάτω από τη σκέπη του οποίου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να εκδιπλωθούν πτυχές του συνειδητού και του ασυνείδητου κόσμου της αφηγήτριας, αμέσως ή εμμέσως, μέσω των δράσεων και των συμπεριφορών των κεντρικών προσώπων των ιστοριών της. Φως και σκοτάδι, βίωμα και μυθοπλαστική εκδοχή ενός απολύτως συνυφασμένου με την απλή -όσο και πολυσύνθετη- καθημερινότητα των συνηθισμένων ανθρώπων που μας περιβάλλουν ή κρύβονται μέσα μας, αναζητώντας πεισματικά τρόπους να δηλώσουν την παρουσία τους, ενώ παράλληλα στην επιφάνεια της γραφής βυθίζονται ή υπερυψώνονται καθρέφτες αντανακλώντας σκηνές της σύγχρονης ατομικής ή συλλογικής, πραγματικής ή φαντασιακής, ζωής.

Η άποψή μου:

(γράφει η Βίκυ Σίμου)

Στη συλλογή 33 διηγημάτων με τον γενικό τίτλο “Μετέωρο Ταξίδι”, η συγγραφέας Στέλλα Ρώτου, παρουσιάζει, με σταθερό βλέμμα, πολλές και ποικίλες σκοτεινές πλευρές, τόσο της καθημερινότητας, όσο και ολόκληρης της ζωής.

Δύσκολα περιστατικά ή σημαντικά γεγονότα, οδηγούν την ηρωίδα στην ανασφάλεια, στη θλίψη, στην απογοήτευση, ακόμα και στη βαριά κατάθλιψη.

Η αίσθηση της “ανεπιθύμητης ή ..ος” μπορεί να οδηγήσει κάποιον ή ..α, στην επιθυμία της “φυγής”, ...αφού πια “...δεν υπάρχει καμιά σανίδα σωτηρίας...”. Έτσι, το ουσιαστικό-φωτεινό ταξίδι της ζωής μένει “Μετέωρο”.

Ο αναγνώστης εύκολα μπορεί να ταυτιστεί με πολλά από τα διηγήματα της συγκεκριμένης σειράς, ενώ θα απολαύσει την πλούσια και αβίαστη ροή του λόγου, όπως επίσης και την άψογη τεχνική της σταδιακής κλιμάκωσης, κρατώντας το ενδιαφέρον της ανάγνωσης μέχρι το τέλος.

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Στέλλα Ρωτού

Σελίδες: 184

Ημερ. έκδοσης: Οκτώβριος 2020

ISBN: 978-960-606-148-6

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Στέλλα Ρωτού γεννήθηκε και ζει στη Λευκωσία της Κύπρου.

Το πρώτο της βιβλίο (μέσ’ από τις θάλασσες) εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γκοβόστη το 2018.

Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά σε Κύπρο και Ελλάδα. Συμμετείχε σε συλλογικές ανθολογίες διηγημάτων και ποίησης.

Read more »

Αγαπητέ Θεέ

---Δημοσίευση: 18/03/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

«Αγαπητέ θεέ, Με λένε Όσκαρ, είμαι δέκα χρονών, έχω βάλει φωτιά στη γάτα, στο σκύλο, στο σπίτι (αν δεν κάνω λάθος έχω ψήσει και τα χρυσόψαρα), κι αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω, γιατί μέχρι σήμερα, λόγω του σχολείου, δεν είχα χρόνο.

Σου το λέω ευθύς εξαρχής: σιχαίνομαι να γράφω. Για να γράψω, πρέπει πραγματικά να είμαι αναγκασμένος να το κάνω· γιατί το γράψιμο είναι γιρλάντα και στολίδι και μεταξωτή κορδέλα. Τι άλλο είναι το γράψιμο από ένα ωραιοποιημένο ψέμα; Το γράψιμο είναι για τους μεγάλους.»

Η άποψή μου:

(γράφει η Νάντια Παπαθανασοπούλου)

Ο Όσκαρ είναι ένα παιδί με λευχαιμία στο τελικό στάδιο. Ζει πια μόνιμα στο νοσοκομείο και εκεί που θεωρεί ότι όλα είναι χάλια, γνωρίζει τη θεία Ροζ. Εκείνη του μιλάει για το Θεό. Και εκείνος ξεκινάει να του γράφει γράμματα.

Είναι ένα βιβλίο μικρό, μα με τόσο μεγάλα νοήματα! Όλοι έχουμε ανάγκη την ελπίδα, για να μη νιώθουμε μόνοι. Όλοι έχουμε ανάγκη στα δύσκολα να έχουμε δίπλα μας μια θεία Ροζ, για να μας απαντά και να μας συμβουλεύει στις δύσκολες ώρες και στις επίπονες σκέψεις μας.

Και φυσικά, όλοι αποβλέπουμε στον Θεό για δύναμη και παρηγοριά. Μου αρέσουν πολύ τα λόγια Του στο εδάφιο Ησαϊας 41:10 «Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ανησυχείς, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω, ναι, θα σε βοηθήσω· θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης».

Πράγματι ο Θεός μας όπως λέει το εδάφιο Ψαλμός 46:1 «είναι το καταφύγιο και η ισχύς μας, βοήθεια που βρίσκεται εύκολα σε καιρούς στενοχώριας.»

Το «Αγαπητέ Θεέ» είναι μια γροθιά στο στομάχι για όλους εμάς που θεωρούμε τη ζωή και την υγεία ως κάτι δεδομένο... μέχρι να τα χάσουμε. Προτείνω αυτό το βιβλίο σε όλους, για να σκεφτούμε, να εκτιμήσουμε και να χαρούμε αυτό το θείο δώρο, που λέγεται ζωή!

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Έρικ-Εμάνουελ Σμιτ

Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης

Σελίδες: 96

Ημερ. έκδοσης: 01/12/2002

ISBN: 960-7073-84-3

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Πνευματικό τέκνο του George Bernard Shaw και του Sacha Guitry, ο Eric-Emmanuel Schmitt, (1960) είναι ο σημαντικότερος Γάλλος θεατρικός συγγραφέας της τελευταίας δεκαετίας. Έργα του έχουν ανέβει στις σκηνές τριάντα τουλάχιστον χωρών, από την Ιαπωνία και την Ισπανία μέχρι τη Γερμανία και τις Η.Π.Α. Εκτός από θέατρο, έχει συγγράψει μυθιστορήματα και δοκίμια. Στα ελληνικά κυκλοφορούν: «Ο κύριος Ιμπραήμ και τα άνθη του Κορανίου» (opera), «Aγαπητέ Θεέ» (opera), και «Το κατά Πιλάτον Ευαγγέλιο», (Περίπλους). Έχει τιμηθεί με το «Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου» για το σύνολο του έργου του. Αλσατικής καταγωγής, γιος ενός μποξέρ και μιας πρωταθλήτριας του στίβου, αυτοχαρακτηρίζεται «τεμπέλης», αλλά και «ρέμπελος», «αριστερός», «έτοιμος πάντα να διαφωνήσει», «αρνητής των έτοιμων ιδεών» και, συχνά, «βίαιος».

Read more »