---Δημοσίευση: 21/05/2025---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Ο καθένας λέει κάτι διαφορετικό για το πού πάμε όταν εξαφανιζόμαστε. Αλλά, αν κοιτάξουμε τα πράγματα στον κόσμο γύρω μας, μας έρχονται ακόμα περισσότερες ιδέες. Ακόμα περισσότερες πιθανότητες.
Ας παρατηρήσουμε, λοιπόν... τις κάλτσες, τους νερόλακκους, τους βράχους ή τα σύννεφα. Τι μπορεί να μας λένε για το μεγάλο ερώτημα που δίνει σε αυτό το βιβλίο τον τίτλο του;
Η άποψή μου:
Πού πηγαίνει ο θόρυβος όταν εξαφανίζεται; Πού πηγαίνουν ο ήλιος, το χιόνι, τα σύννεφα, οι νερόλακκοι; Πού πηγαίνουν τέλος πάντων οι κάλτσες και πάντα ένα ζευγάρι καταλήγει χωρίς το ταίρι του όταν βγαίνει από το πλυντήριο;
Τα παιδιά έχουν τόσες ερωτήσεις! Οι ενήλικες, όμως, δεν έχουμε πάντα όλες τις απαντήσεις. Ειδικά σε θέματα δύσκολα, που αγγίζουν τη θνητότητά μας, θέματα που οι ίδιοι δεν έχουμε καλά-καλά εξηγήσει μέσα μας, αλλά τα παιδιά μας επιμένουν να μάθουν τις απαντήσεις. Εσύ, ο μεγάλος, δεν πρέπει να τα ξέρεις όλα;
Η Μινιός Μαρτίνς δεν έχει έτοιμες τις απαντήσεις, φροντίζει όμως να κάνει τις ερωτήσεις και να εκφράσει τις απορίες με έναν συμβολικό και ευφάνταστο τρόπο, δίνοντας στους μικρούς αναγνώστες τροφή για σκέψη, το έναυσμα να σκεφτούν, να προβληματιστούν και να συζητήσουν με τους γονείς τους για την απώλεια, την απουσία, την αλλαγή, την ύπαρξη εν γένει.
Το βιβλίο, όπως και η εικονογράφησή του, μιλάει με έννοιες αφηρημένες, αφήνοντας ουσιαστικά χώρο στα παιδιά να αναλογιστούν τη θνητότητα και να δημιουργήσουν τις δικές τους θεωρίες με την πλούσια φαντασία τους. Ή να κάνουν, φυσικά, κι άλλες, και λίγες ακόμα ερωτήσεις! Αυτό δεν είναι εξάλλου το νόημα;
«Για αυτούς που μένουν, σχεδόν πάντοτε λένε ότι μένουν με άδεια χέρια. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτοί που φεύγουν τους αφήνουν πάντα ένα σωρό ερωτήματα».
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Isabel Minhós Martins, Madalena Matoso
Μετάφραση: Ελένη Βλάχου
Σελίδες: 48
ISBN: 978-618-87403-0-3
