Χορεύουν οι ελέφαντες

---Δημοσίευση: 05/02/2025---

Περίληψη οπισθόφυλλου:

1948-1949: Ένας Αμερικανός δημοσιογράφος δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη. Η κυβέρνηση αναστατώνεται, ξένοι διπλωμάτες επεμβαίνουν. Ένας αθώος μπαίνει φυλακή. Η υπόθεση κλείνει.

Σχολικό έτος 2010-2011: Ένας μαθητής αρνείται να δώσει Πανελλαδικές. Ο αγαπημένος του καθηγητής του αναθέτει να ερευνήσει την παλιά υπόθεση. Ο πρώην άριστος μαθητής αρχίζει να ψάχνει. Πόσο έτοιμοι είναι οι ενήλικες να ακούσουν τι έχει να πει;

Το "Χορεύουν οι ελέφαντες" συνδυάζει ιστορία και επινόηση. Αναφέρεται στη δίκη και την καταδίκη του Στακτόπουλου, στον οποίο αποδόθηκε ο φόνος του Αμερικανού δημοσιογράφου Πολκ, έγκλημα που συντάραξε τη χώρα την περίοδο του Εμφυλίου. Παράλληλα, το βιβλίο χαρτογραφεί τη σύγχρονη καθημερινότητα στην Ελλάδα του 2011. Ιδίως στο σχολείο. Αποτυπώνει την ελληνική περιπέτεια, σε μια πόλη με πολλά και αιματηρά ιστορικά στρώματα, όπως η Θεσσαλονίκη.

Η άποψή μου:

(γράφει η Βίκυ Σίμου)

Οι «Ελέφαντες», κάθε εξουσίας, όταν χορεύουν, ποδοπατούν σκοπίμως, όποιον θεωρούν εμπόδιο στις βλέψεις τους.

Πολλές φορές, η πολιτική εξουσία θεωρεί τους πολίτες «μυρμήγκια», χωρίς ιδιαίτερη αξία και επομένως η Δικαιοσύνη δεν θα απονείμει σε αυτούς το δίκιο τους. Θα εθελοτυφλήσει. Η αξία της ζωής ενός απλού πολίτη, μπρος τα μεγάλα συμφέροντα, της όποιας πολιτικής, μηδενίζεται.

Η Σοφία Νικολαΐδου, με την ιδιαίτερη αφηγηματική τεχνική της, αναδεικνύει το θέμα, με ένα συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός που έλαβε χώρα το 1948 στη Θεσσαλονίκη. Μια εσκεμμένη δικαστική πλάνη με πολιτικά χαρακτηριστικά. Την καταδίκη ενός αθώου.

Επαναφέρει την υπόθεση στην Ελλάδα του 2010, με μια νέα έρευνα από έναν μαθητή Λυκείου με την προτροπή ενός καθηγητή του. Κάποια ηλικιωμένα πρόσωπα αποτελούν συνδετικό κρίκο προς αποκατάσταση της δικαστικής «πλάνης», μιας θυσίας, που κρίθηκε απαραίτητη για την ικανοποίηση ξένων μεγάλων δυνάμεων.

Στη δομή της συγγραφής, η Νικολαΐδου με το: «Οι Άλλοι Κρίνουν» μας παραπέμπει στο χορό της αρχαίας τραγωδίας, δίνοντας έτσι μια πιο πλατιά εικόνα αφήγησης. Στα δύο διαφορετικά χρονικά πλαίσια παρατηρούμε πως η Ελλάδα του 2010 δεν διαφέρει και πολύ ως προς την επιρροή των ξένων δυνάμεων, σε σύγκριση με την περίοδο του εμφυλίου, μετά τον πόλεμο του '40. Οι μεγάλες δυνάμεις μας επιβάλλονται με όλες τους τις δυνάμεις, όποτε θέλουν και με όποιο βαθμό και είδος βίας κρίνουν!

Στοιχεία βιβλίου:

Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ

Συγγραφέας: Σοφία Νικολαϊδου

Σελίδες: 352

Ημερ. έκδοσης: 22/10/2012

ISBN: 978-960-501-900-6

Βιογραφικό της συγγραφέως:

Η Σοφία Νικολαΐδου έχει εκδώσει μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, μελέτες και μεταφράσεις. Το μυθιστόρημά της "Χορεύουν οι ελέφαντες" (Μεταίχμιο, 2012) μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Melville House. Το μυθιστόρημά της "Απόψε δεν έχουμε φίλους" (Μεταίχμιο, 2010) μεταφράστηκε στα εβραϊκά (Kester Books) και τα ρουμάνικα (Editura Omonia). Για το βιβλίο αυτό τιμήθηκε με το Athens Prize for Literature 2010. Το βιβλίο της "Καλά και σήμερα: Το χρονικό του καρκίνου στο δικό μου στήθος" (Μεταίχμιο, 2015) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας ως έργο που προάγει τον διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα και μεταφράστηκε στα ρουμάνικα (Editura Omonia). Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματα "Στο τέλος νικάω εγώ" (2017) και "Vor" (2021). Από το 1992 ως το 2018 εργάστηκε ως φιλόλογος σε σχολείο. Από το 2019 Διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.