Περίληψη οπισθόφυλλου:
Καµιά φορά τους χειµώνες, όταν η θάλασσα µοιάζει να βαθαίνει και να σκοτεινιάζει, ακούγονται κραυγές που φτάνουν ως τη στεριά. Κραυγές παιχνιδιάρικες και δελεαστικές.
Ο Μάρτιν, που πάντοτε ένιωθε µια ανεξήγητη έλξη προς τη θάλασσα, µετακοµίζει µε τη σύζυγό του Αλεξάντρα και τα δυο µικρά παιδιά τους στο ειδυλλιακό εξοχικό της οικογένειάς του, σε ένα γραφικό χωριό στο νησί Ούρουστ, στις δυτικές ακτές της Σουηδίας. Ένα Σαββατοκύριακο του Γενάρη, ένα τηλεφώνηµα αποσπά την προσοχή του και ο τρίχρονος γιος του εξαφανίζεται αφήνοντας πίσω του µόνο το κόκκινο κουβαδάκι του, που επιπλέει στη θάλασσα. Παρά το γεγονός ότι το σώµα του δεν έχει βρεθεί, η αστυνοµία καταλήγει πως πρόκειται για πνιγµό. Όταν η πρώην φωτογράφος της αστυνοµίας Μάγια Λίντε φτάνει στο Ούρουστ, µαθαίνει για την εξαφάνιση του αγοριού και αποφασίζει να κάνει τη δική της έρευνα. Με τη βοήθεια της Μάγιας ο Μάρτιν θα ανακαλύψει τις κρυµµένες αλήθειες της πόλης και των κατοίκων της που ανέκαθεν έδιναν µυθολογική διάσταση στη θάλασσα. Μαζί θα κάνουν µια µακάβρια ανακάλυψη: και άλλα παιδιά έχουν βρει τραγικό θάνατο στα ίδια νερά, την ίδια µέρα του Γενάρη, όλα στο ίδιο ακριβώς σηµείο, αν και µε µερικές δεκαετίες διαφορά. Είναι δυνατόν να πρόκειται για σύµπτωση ή µήπως η θάλασσα καλεί τα παιδιά στα σκοτεινά της βάθη; Μια συναρπαστική ιστορία για τον χειρότερο φόβο κάθε γονιού, για τον πόνο, την απώλεια και την ελπίδα, αλλά και την οµορφιά της άγριας θάλασσας.
Η άποψή μου:
Πολύ καλή η γραφή της Susanne Jansson (που δυστυχώς έφυγε από τη ζωή) και το γεγονός ότι η μετάφραση έγινε από τον κ. Κονδύλη ήταν εγγύηση, στο ότι θα μου άρεσε το βιβλίο αυτό...
Η υπόθεση αφορά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του τρίχρονου Άνταμ στη θάλασσα, υπό πολύ περίεργες συνθήκες. Η αστυνομία "δείχνει" πνιγμό, παρότι δε βρίσκουν το σωματάκι του.
Η πλοκή κάπως αργή, ξετυλίγει το προσωπικό δράμα των γονιών, Αλεξάντρας και (κυρίως του) Μάρτιν, το πώς διαχειρίζονται αυτήν την λαχτάρα και πώς πενθούν. Η προσωρινή διαμονή της Μάγια στην περιοχή, θα είναι κομβικής σημασίας για τη λύση της υπόθεσης και για τη στήριξη του Μάρτιν, που κλείνεται στον εαυτό του. Ήταν πνιγμός από αμέλεια; Ήταν απαγωγή ανηλίκου; Ήταν εκφοβισμός από τους αδελφούς Γιούχανσον που απειλούσαν τον Μάρτιν λόγω της μυδοκαλλιέργειάς του στην περιοχή τους; Ισχύουν οι λαϊκές δοξασίες για τη θάλασσα του Ούρουστ που καλεί κοντά της τα μικρά κι αγαπητά παιδιά της;
Η ιστορία περιπλέκεται με την ανακάλυψη ότι η ημερομηνία εξαφάνισης του Άνταμ δεν είναι τυχαία. Οι οικογένειες που έχασαν παιδιά την ίδια μέρα, στο ίδιο μέρος, έτυχε να μείνουν στο ίδιο σπίτι που τώρα ζει ο Μάρτιν με την Αλεξάντρα και η οικογένεια του Μάρτιν σιωπά. Έχουμε τη θάλασσα ως υπαρξιακή πύλη και οι σελίδες σκάνε σαν κύματα στα μάτια μας, ως δρόμος προς μια υγρή νεκρανάσταση.
Μου άρεσε η φράση (σελ. 178): "Ο θάνατος αφαιρεί όλα εκείνα που δεν είναι εσύ.".
Μόνο λίγο πριν το τέλος, ο Ούλοφ Μελάντερ μας στρέφει προς την τραγική λύση της εξαφάνισης. Ήταν ευκολοδιάβαστο, με μηνύματα που ενισχύουν την οικολογική συνείδηση, με ρομαντισμό, σασπένς κι ένα χαρούμενο τέλος.
Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Σειρά: Οι περιπέτειες της Μάγια Λίντε
Συγγραφέας: Susanne Jansson
Μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης
Σελίδες: 312
Ημερ. έκδοσης: 30/09/2021
ISBN: 978-618-03-1257-7
Βιογραφικό της συγγραφέως:
Η Susanne Jansson γεννήθηκε το 1972 στο Όμολ της Σουηδίας. Αργότερα μετακόμισε στο Γκέτεμποργκ όπου εργάστηκε στον κλάδο της διαφήμισης και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη όπου σπούδασε φωτογραφία. Μετά την επιστροφή της στη Σουηδία, εργάστηκε ως φωτογράφος ενώ παράλληλα σπούδασε δημοσιογραφία. Συνδύασε την ιδιότητα της φωτογράφου με αυτή της δημοσιογράφου και αφιερώθηκε στο ρεπορτάζ και τα αφιερώματα στους τομείς του πολιτισμού, του κινηματογράφου, της μουσικής και της λογοτεχνίας. Το πρώτο της βιβλίο "Ο βάλτος των χαμένων ψυχών" (Μεταίχμιο, 2018) έκανε μεγάλη αίσθηση και κυκλοφόρησε σε 24 χώρες. Το "Σκοτεινά βάθη" είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της που εκδόθηκε μετά τον θάνατό της. Πέθανε το καλοκαίρι του 2019 μετά από μια γενναία μάχη με τον καρκίνο.