Βιβλιοάποψη: "Ο εραστής της"

---Δημοσίευση: 21/06/2023---
Περίληψη οπισθόφυλλου:
Νύχτες.
Μόνο νύχτες.
Ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής.
Ένα ζευγάρι που τηρεί κανόνες και αποστάσεις.
Κυρίως αποστάσεις.
Κι ένα αμείλικτα ερωτικό, ψυχολογικό παιχνίδι με ολέθρια κατάληξη.
Κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο, μέχρι να το αποφασίσεις.


Η Ειρήνη Βαρδάκη επιστρέφει με το απόλυτο ψυχολογικό θρίλερ κανόνων και ανατροπών, στο πιο ακραίο και επικίνδυνο mind game.



Η άποψή μου:
(γράφει η Χρύσα Παναγοπούλου)
Όχι, δεν θα σας πω για το εξώφυλλο. Το βλέπετε όλοι ότι είναι λιτό αλλά σαγηνευτικό. Θα σας μιλήσω για το «Ρ της ερωμένης», που ωρίμασε, πέρασε δια πυρός και σιδήρου και τελικά έγινε επικίνδυνο!

Υπάρχει άραγε το τέλειο έγκλημα;

Ένας άντρας, τόσο πανικόβλητος όσο και καταρρακωμένος φτάνει στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του. Προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του, να τα πει όλα, να μην αποκρύψει τίποτα. Είναι δολοφόνος. Πρέπει να είναι. Οι σκέψεις χορεύουν στο κεφάλι του, γίνεται εκνευριστικός. Η υπομονή του αστυνόμου Σταθάκη δοκιμάζεται. Δοκιμάζεται κι η δική μας υπομονή. Ο τύπος είναι ψυχαναγκαστικός ή τελείως τρελός; Ποιος μπορεί να τον πάρει στα σοβαρά; Ώσπου... οι εμμονές του γίνονται εμμονή του υπαστυνόμου. Μια εμμονή που δεν θα φύγει, μέχρι να φτάσει στην αλήθεια ή καλύτερα στη ρίζα του κακού.

Έρρικα: μυστηριώδης, σαγηνευτική μοιάζει με ζωγραφικό πίνακα του Γκόγια -η γυμνή Μάχα με τα ζωώδη ένστικτα. Ποζάρει με άνεση. Δεν είναι τόσο όμορφη, όσο θέλει να δείχνει, αλλά αρκετά σαγηνευτική για να μην περνά απαρατήρητη. Το παιχνίδι της γεμάτο κανόνες: όχι ονόματα ή οποιεσδήποτε προσωπικές πληροφορίες. Μόνο έρωτας. Νύχτες πάθους χωρίς ερωτήσεις γιατί προφανώς και φοβάται τις απαντήσεις. Ποια είναι τελικά η αληθινή Έρρικα, αν αυτό είναι το όνομά της; Και ποιος ο Εραστής της; Τα περιθώρια στενεύουν καθώς το ερωτικό παιχνίδι γίνεται πιο προσωπικό και γίνεται ένα φίδι που τρώει την ουρά του.

Αστυνόμος Σταθάκης: είναι ένας άνθρωπος καλός, έντιμος από αυτούς που λείπουν από το Αστυνομικό Σώμα. Έχει πλήρη επίγνωση του εαυτού και τον πράξεών του γι’αυτό και στη μέση ηλικία που βρίσκεται, παρουσιάζει νευροπίεση. Παραδέχεται τα λάθη του. Επωμίζεται τις ευθύνες του, αλλά είναι μόνος, εντελώς μόνος. Αντιπάθησα τη γυναίκα του, Ματίνα, από την αρχή, καθώς είναι από αυτές τις νευρόσπαστες γυναίκες που όλα τους φταίνε και κάνουν τα πάντα για να σου δημιουργήσουν τύψεις κι ενοχές. Εντάξει, ο υπαστυνόμος δεν υπήρξε απόλυτα πιστός αλλά νοιάζεται την οικογένειά του -τους φροντίζει, δείχνει αγάπη και δεν σήκωσε ποτέ χέρι πάνω τους. Εκείνη με τον αέρα που της δίνει η αδυναμία του, προσπαθεί να του δημιουργεί ολοένα και περισσότερα προβλήματα. Νιώθω μίσος. Ένα ανεξέλεγκτο, απύθμενο μίσος, πράγμα που δεν ένιωσα ποτέ για την Έρρικα, που στο κάτω-κάτω της γραφής, εκείνη είναι η «femme fatale».

Μάξιμος: τελικά ο έρωτας μεταμορφώνει τον άνθρωπο. Tον κάνει πειθήνιο; Εύχαρο; Προσιτό; Πιο καλοσυνάτο ίσως. Ο Μάξιμος όπως όλα τα τραγικά πρόσωπα μιας τραγωδίας έχει δύο όψεις. Η μία είναι αυτή του αδυσώπητου, ανελέητου και σχεδόν μισογύνη. Η άλλη είναι του αισθαντικού, καλοσυνάτου ερωτευμένου. Μα η λέξη από μόνη της τα λέει όλα: ερωτευμένος, χτυπημένος από τα βέλη του πιο σκανταλιάρικου θεού. Όλη του η ύπαρξη, ψυχή και σώμα ανήκει σε εκείνη και δε φαίνεται να το μετανιώνει ούτε στιγμή. Ένας σύγχρονος Μάκβεθ, χωρίς θρόνο αλλά με κύρος, περιουσία και αναγνώριση και που -κι αυτός!- υποκλίνεται στο μεγαλείο του έρωτα.

Μες στον ενθουσιασμό μου θα μπορούσα να μιλάω και για άλλους ήρωες της ιστορίας αλλά δεν θέλω άθελά μου να προδώσω κάτι από την πλοκή. Σε αυτό το βιβλίο, κομπάρσους ή μη, τους θεωρώ όλους πρωταγωνιστές γιατί όλοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ή χρωμάτισαν την ιστορία με ζωηρά χρώματα, όπως ο πλανόδιος γέροντας με το ακορντεόν, που παίζει κάποιο Μινόρε της αυγής. Αυτή η εναλλαγή ρόλων από κομπάρσος-πρωταγωνιστής, σαγήνευσε κι εμένα. Υπήρχαν στιγμές που γέλασα με την καρδιά μου ξεχνώντας προς στιγμήν ότι πρόκειται για ένα δράμα. Αυτός ο αυθορμητισμός των διαλόγων, οι εκρήξεις του Σταθάκη, οι ατάκες του μπάρμαν, μου δημιούργησαν μια πλασματική έστω, χαρά και το αγάπησα. Τις περισσότερες στιγμές όμως ένιωθα μέσα μου μια χαρμολύπη, σαν ένας κλόουν που επωμίζεται να προκαλέσει ένα βεβιασμένο γέλιο, που δεν ταιριάζει σε κανέναν.

Κάπου-κάποτε είχα πει ότι όταν το θρίλερ παντρεύεται με το ερωτικό στοιχείο, γίνεται τρόμος. Εμένα που μου αρέσουν και τα δύο αυτά είδη, το λάτρεψα. Εσείς θα το τολμήσετε;



Η άποψή μου:
(γράφει η Μάγδα Μπάσιου)
Με άφησε κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα! “Ο εραστής της” λαμβάνει χώρα σε ένα παραμελημένο ξενοδοχείο ημιδιαμονής, όπου η Έρρικα χαρίζει νύχτες στον Μάξιμο, κρυφά από τους πάντες. Η σχέση τους είναι ιδιαίτερα περίπλοκη, καθώς και οι δύο κρατούν τον πληθυντικό ευγενείας και γενικότερα συμφωνούν στο να μην αναφέρονται σε λεπτομέρειες της προσωπικής τους ζωής. Βρίσκονται μόνο για λίγες ώρες και μόνο όταν μπορεί η Έρρικα. Ονόματα, επαγγέλματα, διευθύνσεις, σχέδια παραμένουν στο σκοτάδι. Το απαγορευμένο προσδίδει ολοένα και μεγαλύτερο πάθος στο παράνομο ζευγάρι. Τα γεγονότα, όμως, περιπλέκονται και ένα τηλέφωνο στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής από τον Μάξιμο με την ψυχρή δήλωση “θέλω να αναφέρω ένα φόνο” ανατρέπει τους όρους του παιχνιδιού και ανακατεύει επικίνδυνα την τράπουλα.

Ο αστυνομικός Σταθάκης καλείται να λύσει την υπόθεση, όταν όλα γύρω τους καταρρέουν και ο ίδιος δεν έχει από που να κρατηθεί. Ένας άνθρωπος παραπληγικός σε ένα κέντρο αποκατάστασης. Ένας μυστήριος άνδρας που ακολουθεί πιστά έναν άλλον δίχως προφανές κίνητρο. Ένας σκεφτικός μπάρμαν σε ένα ξεχασμένο μπαράκι της περιοχής. Όλα, υπό το φόντο μιας μουντής ατμόσφαιρας, εν’όψει μιας μαινόμενης καταιγίδας. Σε αυτή την υπόθεση, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. “Αν δεν είναι ασυγχώρητο, δεν είναι αμαρτία... ” μας επισημαίνει η δημιουργός κι εμείς δεν έχουμε παρά να την ακολουθήσουμε στο ταξίδι του Εραστή.

Ο κόσμος της Ειρήνης Βαρδάκη είναι γεγονός πως χαρακτηρίζεται από τη λέξη “ανατροπή”. Θεωρείς ότι διαβάζεις μια ιστορία ερωτική με στοιχεία μυστηρίου, όμως η συγγραφέας σε καίρια σημεία έρχεται να σου αποδείξει περίτρανα το αντίθετο και να σε αφήσει να απορείς. Γραφή θελκτική, γοητευτική που σε παρασύρει σελίδα τη σελίδα. Λόγος φορτισμένος συναισθηματικά, γεμάτος ένταση, αποζητά τη λύτρωση. Ήρωες αποκαθηλωμένοι μέσα από την πένα της συγγραφέως, παρασυρμένοι στο έλεος μιας επερχόμενης τραγωδίας. Λέξεις αιχμηρές, πρόσωπα σημαδεμένα, διάλογοι καλοδουλεμένοι, συνθέτουν ένα καταιγιστικό, ψυχολογικό θρίλερ που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου! Πότε συνδέεσαι με τη φωτεινή πλευρά των ηρώων και πότε νιώθεις ότι κυλάς στο σκοτάδι μαζί τους. Και αυτή είναι η μαγεία της υπόθεσης: να συμπάσχεις με τους χαρακτήρες και να ζεις τα διλήμματα και το προσωπικό τους τέλμα. Αγωνία, γρήγορη πλοκή και ένταση διατρέχουν τα έξι κεφάλαια του βιβλίου και νιώθεις ότι γίνεσαι μέτοχος των γεγονότων, ενώ αρκετές φορές καλείσαι να διαλέξεις πλευρά. Όλα μοιάζουν να είναι απάτη και εσύ πρέπει να βρεις τη λύση στο αίνιγμα. Η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα τη βρεις, γιατί μέχρι και την τελευταία σελίδα τα ευφυέστατα plot twists της Βαρδάκη θα σε θέσουν σε μια κατάσταση εγρήγορσης και θα σε αφήσουν με μια γλυκιά ικανοποίηση πως το βιβλίο που μόλις διάβασες, ξεπέρασε για μια ακόμη φορά τις προσδοκίες σου. Υπάρχει άραγε τραγωδία δίχως λύτρωση;


Στοιχεία βιβλίου:
Ιστοσελίδα: Πατήστε εδώ
Συγγραφέας: Ειρήνη Βαρδάκη
Σελίδες: 472
Ημερ. έκδοσης: 1 Απριλίου 2023
ISBN: 978-618-02-2539-6
Μοιράσου το άρθρο: :
 
Copyright © 2017-2024. ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΕΙΑ - All Rights Reserved
Created by Vivliosimeia | Published by Vivliosimeia |
Proudly powered by Vivliosimeia.blogspot.gr